ร้านหัวมุม.....เข็มพลอย
โปรยปกหลัง คุณยัยอายุน้อย จะกลัวไปทำไมกับความล้มเหลวและอุปสรรคที่ผ่านเข้ามา ถึงผมจะทำขนมปังไม่เป็น แต่ผมก้เข้าใจว่าบางครั้งชีวิตเราก็ติดขัด จนดูยุ่งเหยิงเหมือนกับแป้งที่ติดไม้ติดมือ แต่คุณก็ทราบแล้วนี่ครับว่าเรามีวิธีแก้ง่ายนิดเดียว เพียงคุณ นวล แป้งเสียหน่อย เนื้อขนมปังก็จะไม่ติดมือ คราวนี้จะปั้นอย่างไรก็ง่ายแล้ว คุณแป้งว่าวไม่คิดว่าผมควรจะเป็นแป้งนวลในชีวิตคุณหรือครับ
หลังอ่าน
ถ้าใครอยากเปิดร้านเบเกอรี่....นิยายเรื่องนี้จะบอกคุณถึงอีกหลายแง่มุม ที่ไม่มีในหนังสือ ใคร ๆ ก็อยากมีร้านเบเกอรี่ เรื่องราวของ แป้งว่าว ที่ลาออกจากงานประจำมารับช่วงร้านบัตเตอร์คัพ ต่อจากคุณแม่ ส่วนพระเอกเป็นลูกค้าขาประจำตั้งแต่สมัยเป็นเด็ก จนเมื่อต้องมาทำงานในธุรกิจของครอบครัวที่อยู่บนถนนสายเดียวกัน ก็ยังคงแวะมาอุดหนุนที่ร้านนี้และได้พบกับนางเอก แต่แล้วเขากับได้รับมอบหมายจากครอบครัวให้นำแฟรนไชน์ ร้านเบเกอรี่จากญี่ปุ่นมาเปิด และเมื่อมันคือธุรกิจเดียวกัน อยู่ในทำเลเดียวกัน เมื่อร้าน โคโคโร่เปิดตัวพร้อมกับการตลาดแบบจัดเต็ม มันก็ทำให้ร้านบัตเตอร์คัพของนางเอกเราซวนเซไปเลยทีเดียว... คุณเข็มพลอยเป็นนักเขียนที่แน่นในข้อมูลมาก และนำมันมาใส่เข้าไว้จนเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับเรื่องราว บางช่วงบางตอนอ่านแล้วให้ความรู้สึกเหมือนเจ้าของร้านเบเกอรี่มาบ่นให้ฟังเลยทีเดียว ได้เห็นแง่มุมการทำร้านหลายรูปแบบ ตั้งแต่ร้านขนมริมถนนราคาไม่แพงของคุณพี่ศรีจันทร์ ร้านซอนนี่เบคแอนบุ๊ค ที่รวมร้านขนม ร้านกาแฟ และร้านหนังสือเข้าไว้ด้วยกัน ร้านโคโคโร่ของพระเอกที่ใช้การตลาดนำหน้าความอร่อย และสุดท้ายร้านบัตเตอร์คัพของนางเอก....สิ่งที่ได้จากนิยายเรื่องนี้นอกจากความสนุกแล้ว คือการแตกยอดทางความคิดหากจะเปิดร้านอะไรสักอย่าง....( คือคิดได้ตกว่า ทำงานประจำต่อไปน่ะดีแล้วแหละ ..ฮ่า ) อารมณ์ขันเล็ก ๆ น้อยของผู้เขียนก็พอมีแทรกให้ยิ้มได้นะคะ อีกจุดที่ชอบในเรื่องก็คือ เมื่อนางเอกเราขายขนม ความนึกคิดในเรื่องต่าง ๆ มันจะถูกเปรียบไปกับการทำขนมตลอดเลย อ่านแล้วก็น่ารักดีค่ะ ได้ความรู้ด้วย ความหวานของคู่พระนางในเรื่องนี่ มีพอประมาณค่ะนางเอกของเรานิสัยเป็นเด็กแสนงอนมากไปหน่อย ความน่ารักของเรื่องจึงถูเทไปให้ เจ้าพัฟฟิ่น สุนัขประจำร้าน และหลานของพระเอกแทนค่ะ.. ( ช่างฉลาดเกินหน้าเกินตาหมาที่บ้าน จขบ.เหลือเกิน ) แต่..ถ้านิยายเรื่องนี้เป็นการ์ตูน อ่านจบแล้วคงต้องถามค่ะว่า โดนตัดจบเหรอ.....หากผู้เขียนต้องการจบแบบให้คนอ่านคิดต่อไปเอง ต้องบอกว่าไปต่อไปถูกค่ะ โจทย์ที่ทิ้งไว้ให้มันยากไปหน่อยนะคะ ...แม้จะรู้ละว่านางเอกเริ่มใจอ่อนยอมดีกับพระเอกแล้วก็ตาม.......แล้วธุรกิจของเธอล่ะ จะปรับอย่างไร หาช่างขนมจากที่ไหน พระเอกจะมีบทบาทเข้ามาช่วยเธอได้บ้างหรือเปล่า แล้วริรินยังจะทำงานให้โคโคโร่ต่อไปไหม ซึ่งถ้าโคโคโร่ขาดริริน ร้านจะไปรอดหรือเปล่า หรือร้านบัตเตอร์คัพจะได้มีโอกาสแซงกลับมา คุณแนนซี่จะกลับมาช่วยกู้วิกฤติร้านไหม...โอ๊ย อีกเยอะอ่ะค่ะ ..... แม้ว่าเรื่องนี้จะจบแบบ happy แต่สำหรับ จขบ.แล้วต้องบอกว่า จบไม่บริบูรณ์ค่ะ เห็นด้วยกับคุณฟ้าใส ฯ นะคะว่า ผู้เขียนควรช่วยส่ง ร้านบัตเตอร์คัพ ให้รอดอย่างสง่างาม.. ( ส่วนความรักของพระนาง ให้คิดต่อเอาเองก็ได้ไม่เป็นไร )
จากในเรื่อง พระเอกบอกนางเอกว่า แอสเสท ของร้านนางเอกคือ ขนมอร่อย และมีชื่อเสียงมานาน ส่ิงที่ต้องปรับปรุง คือการตลาด...แต่ฉากนั้น นางเอกดื้อค่ะ ไม่ฟัง.... พอตอนท้ายก็คิดตกว่าจะปรับปรุงร้าน มันก็ทำให้คนอ่านอยากรู้นะคะ ว่าจะทำการตลาดแบบไหน ใช้ช่องทางไหนให้เข้ากับลักษณะร้านของบัตเตอร์คัพ ( ที่ไม่มีทุนหนาอย่างของพระเอก ) แล้วมันต้องตีกับการตลาดของ โคโคโร่แน่ ๆ ....พระเอกจะทำอย่างไรให้ทั้งสองร้านอยู่ร่วมกันได้อย่างดี บนทำเลเดียวกัน....( นางเอกสามารพัฒนาร้านด้วยตัวเอง หรือพระเอกจะมาช่วย ? ) พอจบแบบดื้อ ๆ ยังงั้น เล่นเอาคนอ่านเซ็งไปเลย ถ้าหัวใจของเรื่องคือร้านเบเกอรี่ คุณเข็มพลอยก็ยังไม่ได้ให้ทางออกกับธุรกิจของร้านแบบบัตเตอร์คัพ.... โดย: Serverlus วันที่: 23 พฤษภาคม 2556 เวลา:10:44:32 น.
เล่มนี้เคยอ่านหลายปีแล้วค่ะ อ่านแล้วชอบน่ะค่ะ ข้อมูลแน่นอย่างที่จขบ.บอกไว้ แต่ตอนจบก็ค้างคาใจคนอ่าน เคยอ่านเรื่องอื่น วิธีการเล่าเรื่องคล้ายๆกันเลย ตอนจบก็ติดอยู่ในใจอีกเช่นกัน
โดย: กล้ายางสีขาว วันที่: 23 พฤษภาคม 2556 เวลา:12:06:50 น.
เคยชั่งใจระหว่างโถงสีเทา กับเรื่องนี้
พอได้ยินว่าเรื่องนี้จบไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เลยสอยโถงสีเทาแทน ยังอยู่ในกองดองอยู่เลย โดย: ข้าวปั้น IP: 122.111.9.52 วันที่: 23 พฤษภาคม 2556 เวลา:13:45:37 น.
ไม่เคยอ่านงานของเข็มพลอย
รออยากอ่านจริง ๆ ค่อยสอย...กลัวค้างตอนจบน่ะค่ะ โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ วันที่: 23 พฤษภาคม 2556 เวลา:14:27:40 น.
ไม่เคยอ่านผลงานของคุณเข็มพลอยเลยเหมือนกันกับคุณ ~:พุดน้ำบุศย์:~
โดย: หวานเย็นผสมโซดา วันที่: 23 พฤษภาคม 2556 เวลา:17:14:17 น.
เราเคยอ่านของเข็มพลอยเล่มเดียว คือหัวใจรักเกรดรีไฟน์ เราว่าเธอเขียนดีนะคะ เล่มบางๆ อ่านแล้วเพลินมาก ทั้งพล็อตและสำนวนลื่นไหลดี
แต่ผลงานของเธอน้อยมาก เดาว่าน่าจะมีงานประจำทำ แล้วเขียนนิยายเป็นงานอดิเรก ถึงจะน้อย แต่นิยายเล่มล่าสุดอย่างโถงสีเทาเป็นนิยายที่ได้รับรางวัลด้วยนะคะ โดย: ข้าวปั้น IP: 122.111.10.71 วันที่: 23 พฤษภาคม 2556 เวลา:17:45:17 น.
เล่มนี้อ่านไม่จบค่ะ...ค้างไว้นานเป็นปีแล้ว...จำไม่ได้ว่าตอนนั้นอารมณ์ไหนถึงหยุดอ่านไป...จนตอนนี้็ก็ยังไม่ได้หยิบมาอ่านต่อเลยค่ะ
ปล...ปกนี้น่ารักนะคะ ที่มีอยู่ในมือไม่ใช่แบบนี้เลย โดย: Aneem วันที่: 23 พฤษภาคม 2556 เวลา:19:23:46 น.
ไม่เคยอ่านงานของเข็มพลอยเหมือนกันค่ะ เคยลองอ่าน "โถงสีเทา" ได้สามสี่บท เหมือนไม่ใช่แนวเลยค้างไว้แค่นั้น
โดย: ชบาหลอด วันที่: 23 พฤษภาคม 2556 เวลา:21:33:55 น.
ยังไม่เคยอ่าน ...แต่ก็น่าอ่านนะ
หรือว่าคนเขียน ตั้งใจจะให้มีภาคต่อ เลยจบแบบค้างคาอย่างนั้น โดย: นัทธ์ วันที่: 24 พฤษภาคม 2556 เวลา:12:15:40 น.
ปกสวยหรือคุณ Serverlus ถ่ายรูปสวยก็ไม่รู้
อ่านรีวิวไปมา จบแบบค้างคาเยอะไปหน่อยอ่ะค่ะ โดย: Sab Zab' วันที่: 24 พฤษภาคม 2556 เวลา:20:25:01 น.
อ่านงานของ เข็มพลอยมาแล้ว 3 เรื่อง คือ หัวใจรักเกรดรีไฟน์ / โถงสีเทา / ร้านหัวมุม
คิดว่า หัวใจรักเกรดรีไฟน์ ลงตัวสุด แม้เล่มจะบาง แต่เรื่องราวและสำนวนใช้ได้เลยทีเดียว สำหรับ โถงสีเทา กับร้านหัวมุม....ถ้าเนื้อเรื่อง ชอบร้านหัวมุมมากกว่า เพราะเป็นเรื่องธุรกิจ แต่มันจบไม่สมบูรณ์นี่สิ ...หงุดหงิด... โดย: Serverlus วันที่: 27 พฤษภาคม 2556 เวลา:23:08:51 น.
ส่วนตัวก็คิดค่ะว่าจบแบบค้างคาไปหน่อย
ทั้งรักทั้งร้าน ไม่มีบทสรุปทั้งสองทาง แต่ชอบทุกอย่างในเรื่องมากๆ ก็เลยพอทนไหว โดย: NickyOkawa วันที่: 15 มิถุนายน 2556 เวลา:15:12:22 น.
|
บทความทั้งหมด
|
แต่ตอนจบ รู้สึกอึ้งมาก เหมือนหนังขาด จบไม่เคลียร์ ค้างคามาก
เดาต่อได้ว่า พระเอกคงเดินหน้าต่อ แต่ร้านของนางเอกที่เป็นหัวใจของเรื่องล่ะ จะยังไงต่อ
ไม่ใช่จบแบบให้ไปคิดต่อเอง แต่เหมือนโดนตัดจบที่ 90%ของเรื่อง
ค้างคาที่ไคลแมกซ์ว่าร้านจะรอด/ไม่รอดอย่างไร สนใจประเด็นนี้มากกว่าความรักอีก
เพราะโดยนิสัยพระเอก ถ้ารู้ว่ารัก เดนหน้าต่อแน่นอน แต่ในฐานะคู่แข่ง จะช่วย/ไม่ช่วย
เล่นเอาเซ็งไปเลย ไม่กล้าหยิบงานของเข็มพลอยมาอ่านอีก กลัวเจอตนจบแบบนี้
ทั้งๆที่สำนวนภาษาดีเลย