ผู้แปล  สมพล จาตุศรีพิทักษ์ และ ธัญทิพย์ นันทพัฒน์สิริ

โปรยปกหลัง

เขาหนีงานมาจากนรก

ขณะนี้เขาได้พบนรกขุมใหม่จากงาน

ออสการ์ ฟินลีย์ ตำรวจข้างถนนกลายมาเป็นทนายความข้างถนน

วอลลี่ ฟิกก์ ผู้ชำนาญด้านหญิงขายบริการและผู้ไล่ตามรถพยาบาล

เดวิด ซิงก์ จบโรงเรียนกฎหมายจากฮาร์วาร์ด

ทั้งหมด สามผู้แตกต่างร่วมงานกันที่ฟินลีย์และฟิกก์  

ผู้เชี่ยวชาญในคดีเรียกร้องสิน ไหมของการบาดเจ็บ การหย่าร้างที่รวดเร็ว  

และคดีขับรถขณะมึนเมา ไม่มีใครสักคนได้เคยประจันหน้ากับลูกขุนในศาลรัฐบาลกลาง  

แต่พวกเขาก็ได้พบกับคดีเกี่ยวกับบริษัทยาที่ใหญ่ที่สุดบริษัทหนึ่งของรัฐ

เดวิด ทิ้งงานที่มีรายได้อย่างงามจากสำนักงานกฎหมายชั้นนำแห่งหนึ่งในชิคาโก  

เพื่อโอกาสในการช่วยเด็กชายเล็กๆ ต่อสู้กับบริษัทที่ยิ่งใหญ่

แต่ถ้าหากฟินลีย์และฟิกก์มีสิทธิ์  

ทำไมหุ้นส่วนใหม่ต้องรู้สึกอยากมีปืนในกระเป๋าเอกสารของพวกเขา? 

เดวิดคิดว่า เขาได้เคยตัดขาดจากงานเก่าที่โรแกน รอทเบิร์ก  

แต่นี่คือบางสิ่งบางอย่าง

เขาทราบดีว่า เขาทำถูกที่ออกมา  เขาเพียงอาจอยากจะมีชีวิตอยู่  

เพื่อเสียใจกับการตัดสินใจครั้งใหม่...

หลังอ่าน

           เรื่องราวของ 3 ทนายที่ได้โคจรมาร่วมงานกัน  ฟินลีย์และฟิกก์เรียกได้ว่าเป็นทนายข้างถนน พวกเขาคอยวิ่งตามอุบัติเหตุและโรงพยาบาล เพื่อหาลูกค้า 

          ในขณะที่ เดวิดทนายหนุ่มผู้จบจากฮาร์วาด เขาทำงานด้านกฎหมายพันธบัตรระหว่างประเทศให้กับ สำนักงานทนายความที่ใหญ่แห่งหนึ่งในเมือง ที่มีทนายในสำนักงานกว่า 600 คน เขาทำงานหนักแทบไม่มีเวลาให้ครอบครัว จนวันหนึ่งระหว่างที่ไปทำงานปกติประจำวันเขาเกิดอาการสติแตกกะทันหัน ( ผู้แปลใช้คำว่าเกิดอาการแตกหักอย่างเฉียบพลัน  - - ! ) วิ่งออกจากชั้น 93 ของสำนักงาน เข้าไปในบาร์เหล้า ....และสิ้นสุดวันด้วยการมาพบกับสำนักงาน ฟินลีย์และฟิกก์ เพื่อขอทำงานเป็นทนายอีกคนหนึ่งในนั้น..

                 ขณะนั้น วอลลี่ ฟิกก์ กำลังคาดหวังเงินมหาศาลจากการฟ้องร้องบริษัทยาขนาดใหญ่...

ทั้ง ๆ ที่ตัวเขารวมถึงออสการ์ ฟินลีย์ และเดวิด ไม่เคยมีประสบการณ์ในการว่าความในชั้นศาลเลยสักคน  ซึ่งในที่สุดแล้วคดีนี้อาจเป็นหายนะอย่างแท้จริงสำหรับพวกเขา

                 การดำเนินเรื่องราวในช่วงแรก ๆ ค่อยข้างเอี่อย ๆ เรื่อย ๆ เน้นที่มา และความเป็นไปของตัวละครแต่ละตัวในเบื้องลึก  กว่าจะเริ่มการสู้คดีจริง ๆ จัง ก็เกินครึ่งเล่มเข้าไปแล้ว  แต่ในช่วงท้าย ในตอนที่เดวิดเริ่มสู้ ( เพราะไม่มีอะไรจะเสียอีกแล้ว ) ด้วยการไต่สวนพยานฝ่ายจำเลย เขาทำได้ดี  และทำให้เรื่องมีสีสันสนุกขึ้นมาบ้าง  เรื่องนี้ไม่มีการหักมุมอะไร แต่ผู้เขียนก็เลือกที่จะให้ เดวิดได้พบกับอนาคตที่ดีในท้ายที่สุด ...

                    สำหรับจขบ.มีข้อมีเรื่องทีต้องขบคิดคือการกระทำของเดวิด  ในอดีตเขาทำเงินได้มหาศาลต่อปี  แต่เขาไม่เวลาที่จะใช้มัน ไม่มีเวลาเป็นส่วนตัวแม้แต่จะสร้างทายาท  ในเช้าวันหนึ่งเขาก็เลือกทิ้งมัน  แม้สิ่งที่เขาได้แลกมามันเลวร้าย แต่เขาก็ไม่เสียใจกับมัน ...จุดนี้ชวนให้มองย้อนกลับมาว่า เรามัวมุ่งแต่ทำงานหาเงินจนหลงลืมอะไรไปบ้างหรือเปล่า ....

                         ในส่วนของสำนวนแปล  ต้องบอกว่าไม่ราบรื่นเท่าไรนัก  ภาษาปลายทางของผู้แปล บางคำบางประโยคยังรู้สึกแปลก ๆ และไม่เป็นธรรมชาติโดยเฉพาะในบทสนทนา (เช่น หน้า 74 ตอนที่เฮเลนพูดกับเดวิดในรถ ) เข้าใจว่าเป็นการแปลอย่างตรงตัว   แต่แหมมันช่างมีแต่นมเนยเสียจริง 

ถ้าถามในส่วนของความเข้มข้นของเรื่องเทียบกับงานอื่นๆ ของ John Grisham เราว่ามันกลาง ๆ คือ ดีกว่าพวก The painted house  แต่เทียบกับแนวกฎหมายหักมุมเรื่องอื่น ๆ แล้ว เล่มนี้ไม่ค่อยมีลุ้นอะไรเท่าไร

------------------------------------------------------------------------------------------------------

ปล. ฝากถึง สนพ.นะคะ : ในหน้า 380 ผู้แปลใช้คำว่า ยาวันรุ่งขึ้นฉบับยาว ( ซึ่งชวนงงมาก ) แต่พอถึงหน้า 383 ได้พูดถึงยากลุ่มนี้ว่าเป็น ยาคุมฉุกเฉิน ( ซึ่งน่าจะถูกต้องที่สุด ) ถ้ามีการพิมพ์ใหม่ น่าจะปรับแก้ในจุดนี้ค่ะ