เนื้อเรื่องเรื่องราวชีวิต ของลูกแก้ว ลูกสาวคนเดียวซึ่งเป็นที่รักของนายจาด นายสถานีรถไฟ พ่อของเธอมีมรดกจากการขายที่ดิน เก็บไว้ให้เธอได้ใช้ยามโต แม้จะเลี้ยงลูกอย่างดี แต่ก็หวงอย่างที่สุดเหมือนกัน เพราะหวังไว้ว่า ลูกสาวแสนสวยคนนี้ ต้องมีอนาคตที่ดี ที่เลิศหรู
ขณะที่ลูกตาล ญาติผู้น้องของลูกแก้ว กลับต้องมีชีวิตลำเค็ญ ช่วยแม่ทำงานทุกอย่าง และคอยรับของมือสองจากลูกแก้วมาใช้ ไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้า หนังสือ ของเล่นนานา...
ชีวิตที่ดูเหมือนจะสว่างไสวของลูกแก้ว เริ่มหักเห เมื่อโชติช่วง ลูกชายนายช่างของสถานีรถไฟ ติดต่อคบหา ลูกแก้วในวัยสิบสอง อย่างแฟน ....
หลังอ่านงานของคุณโบตั๋นนี่ เวลาอ่านรู้นะว่าเรื่องมันต้องดราม่า แต่เรื่องราวที่ดำเินินไปนี่เดาทางไม่ได้เลย ตัวละครบางตัว คิดเลยว่าเป็นทางผ่านแน่ ๆ กลับมามีบทบาทโดดเด่นได้ในตอนท้าย อีกบางคน เปิดตัวมาอย่างดี กลายเป็นสารเลวซะงั้น ( รับรองว่า คำนี้เหมาะสมแล้วค่ะ ตัวร้ายเลวได้ใจมาก ).....เหตุการณ์ในเรื่องพลิกผันรวดเร็ว จนบางครั้งต้องถอนใจไปกับตัวละคร
อีกจุดนึงคือ ผู้เขียนกล่าวถึง sex ในเรื่องได้อย่างตรงไปตรงมาดีจัง ไม่โป๊ ไม่จิกหมอน ไม่มีบรรยายให้เห็นภาพ แต่ชัดเจนในตัว....ยังไม่เคยเห็นงานของใครอีกเลยที่เขียนในลักษณะนี้
อ่านจบแล้วสิ่งนึงที่คิดขึ้นมาเลยก็คือ ฟันเฟืองที่ทำให้ชีวิตของลูกแก้วต้องจบลงแบบนี้ น่าจะมาจาก พ่อแม่รังแกฉันแท้ ๆ เชียว...
วันที่: 19 มกราคม 2556 เวลา:7:49:18 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 19 คน [