จันทราโอบอาทิตย์ .......ซองอึนกวอล

 ผู้แปล   ณัฐชยา มีจันทร์ และกนกวรรณ มากวงศ์ 




โปรยปกเล่ม 1

ดวงอาทิตย์ไม่อาจอยู่บนฟากฟ้า
หากจันทราไม่คืนสู่ตำแหน่ง

อีฮวอน ดวงอาทิตย์แห่งโชซอน พระราชาหนุ่มผู้มักมีรอยยิ้มแต้มพระพักตร์ หากในใจกลับถวิลหาแต่รักแรกที่ไม่อาจหวนคืน

วอล จันทราในสายฝน  หญิงทรงเจ้าลึกลับราวกับไม่ใช่มนุษย์ นางฝังอดีตอันปวดร้าวไว้ภายใต้ภาพลักษณ์งดงามราวกับภาพวาด

คืนหนึ่ง ท่ามกลางสายฝนโปรยปราย ฮวนพานพบหน้าหญิงลึกลับไร้ชื่อ งดงามดั่งดวงจันทร์ เขาจึงประทานนามแก่นาง วอล
ที่ำสำคัญ นางยังละม้ายคล้างคลึงกับ ยอนอู พระชายาผู้ล่วงลับของเขาราวกับเป็นคนเดียวกัน


โปรยปกเล่ม 2

"โชซอนมีดวงอาทิตย์ได้เพียงหนึ่งเท่านั้น ดวงจันทร์ก็เช่นกัน ทุกสิ่งทุกอย่างจะต้องถูกชำระสะสาง "

โชคชะตาที่สวรรค์เป็นผู้ลิขิต สายสัมพันธ์ต้องห้าม ความรักแสนเศร้าระหว่าง ฮวอน ผู้เป็นดั่งดวงอาทิตย์แห่งโชซอน  และวอล หญิงทรงเจ้าลึกลับ ดำเินินมาถึงจุดจบ !
"เจ้าเป็นปีศาจ หรือมนุษย์กันแน่"
"คนทุกคนต่างพากันบอกว่าหม่อมฉันไม่ใช่มนุษย์เพคะ"
"จะบอกว่าเจ้าเป็นปีศาจจริง ๆ งั้นหรือ"
"หม่อมฉันเป็นเพียงวิญญาณดวงหนึ่งที่ผูกติดอยู่ในร่างนี้"

พันธะทางใจของฮวอนที่ไม่อาจสลัดทิ้งไปได้  ทั้งยังมีหน้าที่ที่พระราชาอย่างเขาพึงกระทำ  นั่นคือการเข้าหอกับพระมเหสีเพื่อให้กำเนิดรัชทายาท  แต่จะทำเช่นไรเมื่อดวงใจของพระอาทิตย์มอบให้ดวงจันทร์ไปจนหมดสิ้นแล้ว


หลังอ่าน

บอกตามตรงว่า จขบ.ไม่ได้นิยมซี่รี่ย์เกาหลีเลยสักนิด  ดังนั้น นิยายเกาหลีก็ไม่สนใจตามไปด้วยเช่นกัน  แต่เรื่องนี้ โดนยัดเยียดมาให้อ่านค่ะ...ประมาณว่า หนุกนะพี่ อ่านดิ  หนุกมากกกก.....พอมีใครบอกว่า หนุกม๊ากมาก ที่ไร แบบว่าสนใจทันที  ก็เลยลัดคิดอ่าน ( ยืมเค้ามา ต้องรีบคืน )

เป็นครั้งแรกเลยค่ะ ที่อ่านนิยายแปลจากเกาหลี  แถมเป็นนิยายย้อนยุค เกี่ยวพันกับราชวงศ์ซะด้วย
ดั้งนั้น มันจึงมีความ "ไม่คุ้น" เต็มไปหมด  ตั้งแต่ชื่อตัวละครเลยทีเดียว ...ดีว่าเรื่องนี้ใช้ตัวละครไม่เปลือง แถมชื่อสั้น เลยจำง่าย  ชื่อตัวละครแต่ละตัวมีความหมายแทนนัยยะ ของอาทิตย์ จันทรา เมฆ และสายฝน ...ผู้เขียนนำมาใช้สื่ออารมณ์ในบางฉากได้อย่างฉลาดดีทีเดียว..ไม่คุ้นกับฉาก และสถานที่....ไม่คุ้นกับประเพณี และเรื่องราว....แต่ก็อ่านไปได้จนจบนะคะ

เป็นเรื่องราวความรักที่ถูกพลัดพราก  เพราะการแก่งแย่งอำนาจหลังราชบัลลังก์  พล็อตในจุดนี้ อ่านจนจบก็ยังรู้สึกว่า เหมือนมันขาด ๆ ไม่สมบูรณ์ เท่าไร  อาจเป็นเพราะผู้เขียนเน้นในทางซีนอารมณ์ความรักมากกว่า..และก็อดรู้สึกไม่ได้ว่า ราชสำนักเกาหลีนี่ เชื่อทางไสยศาสตร์ อย่างมากมายทีเดียวเชียว

เนื้อเรื่องมีการหักมุม คลายปม กันเป็นระยะ...คงเล่าอะไรไม่ได้มาก (Spoil แล้วจืดแน่เลยสำหรับเรื่องนี้ )  ช่วยให้ลุ้นตอนอ่านได้พอควรทีเดียว...ไม่งั้นอาจมีวางกันบ้างล่ะ เพราะความ "ไม่คุ้น" นี่แหละ

การเล่นเรื่องอารมณ์..ก็ทำได้ดีนะคะ ชอบตอนต้นเรื่องที่พระนางรักกันทั้ง ๆ ที่ไม่ได้เห็นหน้า  ได้แต่ส่งจดหมายโต้ตอบกัน น่ารักดีค่ะ..แต่ฉากจบที่ให้ตัวละครเอกต้องตายไปคนนึงนี่  แบบว่าดูมันจงใจให้เศร้าไปหรือเปล่า...จขบ.เลยไม่ค่อยอินจุดนี้เท่าไร

ก็บอกว่าเป็นนิยายที่อ่านได้อยู่นะคะ  แต่จขบ.อ่านจนจบก็ยังไม่สันทัด นิยายสันชาตินี้เท่าไรเลย อ่านแล้วค่อนข้างกลาง ๆ เฉย ๆ ค่ะ  ( แต่คนที่ดูซี่รี่ย์มาก่อน อย่างน้องเจ้าของหนังสือ ดูเหมือนจะกรี๊ดมากเลยนะคะ )

Create Date : 20 สิงหาคม 2556 Last Update : 20 สิงหาคม 2556 23:13:48 น. Counter : 5851 Pageviews.		24 comments
Share Tweet

	:: ถนนสายนี้มีตะพาบ โครงการที่ 379 :: กะว่าก๋า (25 มิ.ย. 2568 05:15:58 น.)		พ่อแม่ที่ติดโทรศัพท์ มีผลต่อลูกอย่างไร newyorknurse (22 มิ.ย. 2568 21:04:21 น.)
	: กะว่าก๋าแนะนำหนังสือ - สาระภาพ : กะว่าก๋า (21 มิ.ย. 2568 04:46:20 น.)		เพลงรักพันราตรี เพลงที่หก : บทเพลงเหงายามเช้า : จิเอโกะ ฮาระ มาช้ายังดีกว่าไม่มา (19 มิ.ย. 2568 23:31:58 น.)