รอบบ้านเคียงเรือน รอบบ้านเคียงเรือน ความทรงจำจากประสบการณ์คงเริ่มต้นที่นี่ หน้าวัดใหญ่ ที่ที่หล่อหลอมจนกลายมาเป็นตัวตนในวัยต่อมา สภาพแวดล้อมแถวบ้านสมัยเป็นเด็ก ห้องแถวที่อยู่ตรงข้ามหน้าวัดใหญ่ เป็นไม้กระดานเก่า ๆ เรียงต่อกัน ซ้ายขวาหน้าหลังล้วนเป็นเพื่อนบ้าน ไม่ว่าใครล้วนเป็นเพื่อนกัน ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน เรียกพี่ป้าน้าอา ไม่มีใครคิดว่าคำเรียกเช่นนี้มันวิปริตผิดแปลก ทุกคนเหมือนเป็นญาติ ทั้งที่ไม่ได้เกี่ยวข้องสัมพันธ์กันทางสายเลือด อีกหกสิบปีต่อมา มีนักการเมืองคนหนึ่งตั้งข้อสงสัยว่า ทำไมต้องเรียกพี่ป้าน้าอา น่าจะเรียกคุณ นั่นสินะ ความรู้สึกเหมือนทุกคนเป็นญาติ มันสำคัญกว่า การยกย่องด้วยคำว่า “คุณ” แต่ห่างเหินกัน ลักษณะของห้องแถวนี้มีฝาบ้านด้านข้างใช้ร่วมกัน ไม่ว่าใครทำอะไร เสียงดังผ่านฝากระดานแผ่นเดียวคงรู้กันไปทั่ว ทุกคนคงรับรู้ความจริงนี้จึงไม่กล้าทำเสียงที่ให้เป็นที่โจษขาน ห้องแถวหลายสิบห้องเรียงต่อกันเป็นรูปวงกลม ด้านหลังบางบ้านเปิดไปยังที่โล่งได้ ที่ว่างตรงกลาง มีต้นชมพู่ ต้นมะยม ต้นจันทน์ มีขอบบ่อ กองทราย อิฐ หิน ดิน ปูน ให้เด็ก ๆ ปีนป่ายได้ พี่ชายเคยตกขอบบ่อที่วางซ้อนกันสูง จนวุ่นวายกันไปทั่ว เพื่อช่วยกันเอาเด็กชายขึ้นมา ส่วนใหญ่แต่ละห้องจะค้าขายต่างกัน แต่มีร้านเลิศฟ้าของแม่กับร้านศิริพรที่เป็นร้านเสริมสวยเหมือนกันและอยู่ติดกัน แต่ไม่เคยทะเลาะแย่งลูกค้ากัน ขวามือของบ้าน เป็นร้านขายข้าวสาร ร้านขายถั่วงอก ห้องขายผลไม้ของยายกิมชุนเจ้าของห้องแถว ร้านขายยาไทยที่ลูกชายชื่ออุ๊อู เหมือนจะเอ๋อ ๆ ร้านขายวิทยุโทรทัศน์ ธนพร กับเพิ่มพูน ร้านไต้จิ้นขายของชำ ร้านขายยาไทยชื่อทิพย์โอสถร้านนี้ไปซื้อชะเอมมาอมเล่นบ่อย ๆ คงมีอีกหลายร้านที่จำไม่ได้ เพราะเลยไปไกลแล้ว เด็กเล็ก ๆ ห้ามไปไกลขนาดนั้น พอเรามีลูกคนโต ยังอยู่แถวนั้น เลยรู้จักร้านอื่นมากขึ้น เช่น ร้านขายยาจีนไท้ฮั๊วโอสถ เพราะหลังบ้านตรงกับตึกใหม่ของพวกเรา กับร้านขายของเล่น ที่ลูกชอบวิ่งเข้าไปดูและแม่ต้องซื้อ ซ้ายมือของบ้าน เป็นร้านเสริมสวยชื่อร้านศิริพร ร้านอึ้งย่งล้งขายวัสดุก่อสร้าง โรงกลึง ร้านกาแฟเจ๊กเต็ก ร้านขายนาฬิกา ร้านขายขนมแห้งกรอบ ร้านขายขนมโก๋ มีอีกเยอะแต่จำไม่ได้แล้ว เลยไปอีกเป็นร้านสินไทยขายแบตเตอรี่รถ ร้านกาแฟเจ๊กเกี๊ยก ฝั่งตรงข้ามด้านขวามือ คนละเวิ้งเป็นร้านข้าวเป็ดท่าเกวียน ดังมาก ๆ หลายร้านขายข้าวเป็ด ทุกร้านล้วนเป็นพี่น้องกัน อร่อยไม่เหมือนกัน แต่ละคนเลือกร้านที่ชอบเลยทำให้ทุกร้านขายได้ ฝั่งตรงข้ามด้านซ้ายมือ เป็นร้านขายหนังสือ ร้านขายอุปกรณ์เกษตร สองร้านนี้รู้จักกันดีเพราะเรียนแมรี่เหมือนกัน ฝั่งตรงข้ามบ้านคือฝั่งของวัดใหญ่ มีร้านขายเครื่องสังฆภัณฑ์ชื่อคัมภีรญาณนนท์ ร้านตาของน้าคิ้ม ร้านขายโลงศพ แม่จะสนิทกับน้าคิ้ม ป้าไน๊มาก ทำให้เราคุ้นกับสองบ้านนี้มากกว่าใคร วันนั้นกับวันนี้อาจต่างกัน ความทรงจำที่มีคงจางหายไปบ้าง ช่างมันเถอะ ชีวิตนี้ จำได้บ้าง จำไม่ได้บ้าง เป็นเรื่องปกติ
 โดย: สมาชิกหมายเลข 4665919
 วันที่: 15 มิถุนายน 2562 เวลา:5:25:45 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [