วชิระ เวทภพ สยบมาร (48) สิ้นสุด
วชิระ ใช้ ผ้าผนึกเวท ห่อ ปีศาจแดง เข้ากับมือขวาของมันไม่ใช่เพียงเพราะต้องการปิดผนึกพลังของดาบเอาไว้เท่านั้น
แต่จากคำบอกเล่าของ ไหม ทำให้มันสะกิดใจ และคำพูดของ รัตติกาล ทำให้มันเข้าใจในที่สุดว่าจะสามารถใช้แขนขวาของมันข้างนั้นได้อย่างไร
พลังของอาวุธปีศาจก็เป็นพลังเวทรูปแบบหนึ่ง
ปีศาจก็คือพลังเวทรูปแบบหนึ่ง
หากปีศาจที่สิงอยู่ในอาวุธ เป็นพลังเวทรูปแบบหนึ่ง และสามารถออกมาจากตัวอาวุธได้
วชิระ จึงคิดที่จะใช้ ผ้าผนึกเวท สะกดพลังของ ปีศาจแดง เอาไว้ แล้วใช้ หินผนึกเวท ที่กลายเป็นมือขวาของมันดึงดูดเอาพลังเวทออกมาจากตัวดาบ
ในสมัยมารดาของมันนั้นต้องอาศัย พลังสะสมจากจอมเวทหลายชั่วอายุคนรวมกันจึงก่อให้เกิดเป็นพลังที่สามารถล้ม อสูร ลงได้
แต่ ปีศาจแดง นั้นมีพลังมหาศาล อีกทั้งตลอดเวลาที่ผ่านมา ดาบเล่มนี้ยังดูดพลังของผู้คนเข้าไปอีกมากมาย
วชิระ ใช้เวลาทั้งกลางวันและกลางคืนตลอดห้าปีที่ผ่านมา จึงสามารถดึงดูดพลังออกมาได้จนเกือบหมดสิ้น
ปีศาจแดง หลงเหลือพลังชีวิตอยู่เพียงเล็กน้อยเท่านั้น อาวุธปีศาจที่ดูดกินชีวิตผู้คนเข้าไปมากมาย สุดท้ายกลับเป็นฝ่ายที่ถูกดูดพลังชีวิตไปเสียเอง
วชิระ นั้นเฝ้ารอคอยโอกาสนี้มาตั้งแต่แรกแล้ว พอหัวของ อสูร อยู่ห่างออกไปเพียงแค่เอื้อม มันก็ยกมือซ้ายขึ้นแตะสัมผัสกับมือขวาพร้อมกับส่งเสียงตะโกนออกไปอย่างสุดเสียง
ราม
วชิระ ชกหมัดขวาเข้าใส่หัวของ อสูร ปรากฏเป็นความมืดแผ่กระจายออกมาจากมือข้างนั้น เวลากลางวันที่สว่างไสวกลับกลายเป็นกลางคืนที่มืดมิดไปในทันที
จอมอสูร ได้ยินคำที่ วชิระ ร้องตะโกนออกมาอย่างชัดเจน ในใจของมันพลันคิดขึ้นว่า
อสูร นั้นมาจากมิติอื่น ไม่มีสิ่งใดในแผ่นดินนี้ที่จะเอาชนะ อสูร ได้
พลันมีเสียงของสตรีผู้หนึ่งดังแทรกเข้ามาในหัวของมันว่า
แขนข้างนั้นของมันก็มาจากดาวดวงอื่นเช่นกัน
แล้วทุกสิ่งทุกอย่างก็ถูกความมืดกลืนกินไปจนหมดสิ้น
เหตุการณ์ในวันนั้นถูกบันทึกลงในหน้าประวัติศาสตร์ว่าเป็นวันประกาศอิสรภาพของอาณาจักรแห่งนี้
แต่ในบันทึกกลับไม่มีรายละเอียดใดๆ อยู่มากมายนัก เพียงแต่ระบุเอาไว้ว่า ผู้กอบกู้ กำจัด จอมอสูร ลงได้สำเร็จ ส่วน ผู้กอบกู้ เป็นผู้ใดและจากไปยังที่ใดนั้น กลับไม่มีการบันทึกเอาไว้ทั้งสิ้น
วชิระ ยืนอยู่อย่างเดียวดายที่ริมหน้าผา
แขนเสื้อข้างขวาที่ว่างเปล่าของมันปลิวไปมาอยู่ในสายลม เมื่อหลายเดือนก่อนหน้านี้ สมาชิกในตระกูลของมันทั้งหมดกลับมารวมตัวกันอย่างปลอดภัย
ตอนนี้พวกมันกำลังช่วยกันก่อสร้างบ้านขึ้นมาใหม่อีกครั้ง ตัวมันเองก็ได้กลายเป็นผู้นำตระกูลคนใหม่ไปในที่สุด
เหตุการณ์ตลอดหลายปีที่ผ่านมาเมื่อถึงตอนนี้กลับคล้ายเป็นเพียงแค่ฝันร้ายในคืนหนึ่งเท่านั้น ผู้คนต่างค่อยๆ ลืมเลือนเรื่องราวเหล่านั้นไป
เด็กรุ่นใหม่ที่เติบโตขึ้นมาก็รับฟังและเข้าใจว่ามันเป็นเพียงนิทานที่สนุกสนานตื่นเต้นเรื่องหนึ่งเท่านั้น
เมฆา และ วายุ ยังคงถูกจองจำอยู่ภายในคุกใต้ดินของ มหานคร และจะถูกจองจำต่อไปจนกว่าพวกมันจะสิ้นอายุขัย
ส่วน อาทิตย์ กับ รุ่งอรุณ นั้นหลังจากวันนั้นแล้วก็ไม่มีผู้ใดได้พบเห็นพวกมันอีกเลย ทั้งสองคนคงพากันไปอยู่ในที่ๆ ไม่มีใครรบกวนแล้ว
มีเสียงสตรีผู้หนึ่งเรียกหามันจากทางด้านหลัง วชิระ หันหลังกลับไปพร้อมกับส่งยิ้มให้กับนาง มันเดินเข้าไปประคองนางเอาไว้
หน้าท้องของนางตอนนี้ยื่นนูนออกมามากแล้ว ตัวมันเองก็เช่นกันที่ได้เริ่มใช้ชีวิตใหม่อีกครั้ง และก็จะยังคงมีชีวิตหมุนเวียนสืบทอดกันต่อไปอย่างไม่ขาดสาย
Create Date : 12 กันยายน 2552 |
|
1 comments |
Last Update : 12 กันยายน 2552 22:34:00 น. |
Counter : 1855 Pageviews. |
|
|
|
อย่าลืมไปแวะแก๊งบ้านหมอโจมั่งนะครับ
เครียด ไมเกรน นอนไม่หลับ กำจัดได้ด้วยดนตรีบำบัดขั้นสูงอ่านที่บล๊อกนี้นะครับ
ดนตรีบำบัดขั้นสูง
พวกเรามาดูแลสุขภาพหัวเข่า และป้องกันเข่าเสื่อมกันดีกว่า
ป้องกันเข่าเสื่อม