|
|
วชิระ เวทภพ สยบมาร (40) น้ำตาที่กลายเป็นน้ำแข็ง
บนท่อนแขนข้างซ้ายของ อาทิตย์ มีสัญลักษณ์ผนึกภูติปรากฏอยู่ วชิระ ไม่เคยรู้จักสัญลักษณ์เช่นนี้มาก่อน มันมีรูปร่างคล้ายกับเกล็ดหิมะ แต่มีเพียงครึ่งเดียวเท่านั้น อาทิตย์ อธิบายว่า
นี่คือสัญลักษณ์ของภูติ วิญญาณน้ำแข็ง ผนึกนี้แต่เดิมเป็นของ หิมะ มันเป็นคนแบ่งผนึกให้กับข้าครึ่งหนึ่ง ส่วนอีกครึ่งหนึ่งยังคงอยู่บนร่างของมัน
วชิระ ไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับภูติ วิญญาณน้ำแข็ง มาก่อน และยิ่งไม่เคยได้ยินเลยว่า สัญลักษณ์ผนึกภูติจะสามารถแบ่งแยกออกจากกันเช่นนี้ได้
อาทิตย์ ค่อยๆ เล่าเรื่องราวทั้งหมดออกมา มันเริ่มเรื่องหลังจากตอนที่ วชิระ เดินทางออกจากเมืองแห่งนี้ไปพร้อมกับ ปีศาจแดง เมื่อครั้งนั้น
ภายในเมืองมีแต่ความสงบสุข ความรักระหว่างมันกับ รุ่งอรุณ ก็เติบโตขึ้นเป็นลำดับในเวลาไม่นาน จนในที่สุดพวกมันก็หมั้นหมายตกลงที่จะแต่งงานกัน
ซึ่งพ่อแม่ของทั้งสองฝ่ายต่างไม่ขัดข้อง แต่แล้วในคืนที่ทั้งสองกำลังทำพิธีแต่งงานกัน ก็มีกลุ่มโจรบุกเข้ามาปล้นและเผาทำลายเมือง
ชาวเมืองถูกฆ่า ทั่วทั้งเมืองถูกเผาทำลาย มันอุ้มร่างที่ไร้วิญญาณของ รุ่งอรุณ หนีไปหลบซ่อนที่บ้านของผู้เฒ่าลึกลับ
มันกอดร่างของนางเอาไว้อย่างแนบแน่นจนถึงเวลาเช้า พวกโจรพากันถอนกำลังจากไปจนหมดสิ้น ทั่วทั้งเมืองหลงเหลือเพียงซากศพ และกองเถ้าถ่านเท่านั้น
มันเอาแต่ร้องไห้ และร้องไห้อยู่เช่นนั้น จนกระทั่งมีเสียงที่คุ้นเคยเอ่ยถามมันขึ้นว่า
เจ้าต้องการได้นางกลับคืนมาใช่หรือไม่
เสียงนี้คือเสียงของผู้เฒ่าลึกลับที่คอยให้คำแนะนำกับมันมาโดยตลอด และก็เป็นเสียงเดียวกับที่ วชิระ ได้ยินภายในห้องมืดวันนั้น
มันย่อมต้องตอบรับอย่างแน่นอน เสียงนั้นจึงพูดต่อไปอีกว่า
หากเราช่วยเจ้าในวันนี้ เจ้าจะยินดีช่วยเหลือเราเป็นการตอบแทนใช่หรือไม่
มันตอบรับไปว่าใช่ หากมีใครที่สามารถช่วยให้นางฟื้นคืนชีวิตกลับมา มันย่อมยินยอมกระทำทุกอย่างให้กับคนผู้นั้นอย่างเต็มที่
เจ้าจงนึกถึงนาง คิดถึงทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นตัวตนของนาง นึกดูให้ละเอียดที่สุดเท่าที่เจ้าจะทำได้
พอมันเริ่มคิดถึงนาง น้ำตาของมันก็พากันหลั่งไหลออกมาอย่างไม่ขาดสาย แต่น้ำตาเหล่านี้กลับกลายเป็นไอเย็นลอยเข้าสู่ร่างไร้วิญญาณที่นอนอยู่
มันมารู้สึกตัวอีกทีก็ในตอนที่ ร่างของ รุ่งอรุณ ลุกขึ้นมาโอบกอดมันเอาไว้
มันไม่สนใจสิ่งใดอีกต่อไป มันโอบกอดนางเอาไว้อย่างแนบแน่น และจะไม่ยอมให้นางจากไปไหนอีกเด็ดขาด
หิมะ ถ่ายทอดวิชาเข็มบินให้กับมัน พร้อมทั้งสอนวิธีที่จะควบคุมภูติ วิญญาณน้ำแข็ง ที่อาศัยอยู่ภายในร่างของ รุ่งอรุณ
นางมีร่างเป็นมนุษย์ แต่มีวิญญาณเป็นภูติ ในยามปกติจึงมีความคล้ายคลึงกับมนุษย์มาก ในยามที่เรียกใช้ภูติ ร่างของนางจึงค่อยเปลี่ยนไป
ส่วนลักษณะอาการต่างๆ ของนางที่แสดงออกมา ล้วนเกิดจากความทรงจำของ อาทิตย์ ที่ถูกผนึกลงไป นางจึงเหมือนกับ รุ่งอรุณ ที่ อาทิตย์ เคยรู้จักทุกประการ
เพียงแต่นางไม่สามารถพูดคุยได้ และอีกประการหนึ่งก็คือนางกลัวไฟ น้ำแข็งย่อมไม่ถูกกับไฟ
เมื่อ จอมอสูร ประกาศสงครามขึ้นอีกครั้ง หิมะ ก็นำ อาทิตย์ ไปเข้าพบ พร้อมกับขอให้แต่งตั้งมันเป็น องครักษ์คนที่สี่ ซึ่ง จอมอสูร ก็ไม่ขัดข้องแต่ประการใด
มันจึงกลายเป็น น้ำแข็ง นับแต่นั้นเป็นต้นมา
วชิระ พอฟังเรื่องราวมาถึงตอนนี้ ก็พอจะคาดเดาเพิ่มเติมได้อีกหลายส่วนแล้ว มันถามออกไปว่า
กลุ่มโจรในคืนนั้นใช่เป็นฝีมือของ หิมะ หรือไม่
อาทิตย์ หลบสายตาของมันก่อนที่จะพยักหน้า แววตาที่โศกเศร้าของมันก็ปรากฏความเจ็บปวดเพิ่มเติมเข้าไปอีก
สัญลักษณ์ผนึกภูติอีกครึ่งหนึ่งยังคงอยู่บนร่างของ หิมะ แสดงว่าหากเจ้าไม่เชื่อฟัง มันก็สามารถเรียกภูติ วิญญาณน้ำแข็ง กลับคืนไปได้ทุกเวลา
อาทิตย์ ยังคงได้แต่พยักหน้า วชิระ กลับพูดอะไรไม่ออกแล้ว มันความจริงต้องการถามออกไปว่า เจ้าก็รู้อยู่แล้วว่านางเป็นอะไร เหตุใดจึงไม่อาจตัดใจปล่อยนางจากไป
แต่มันก็ไม่กล้าเอ่ยถาม มันรู้ว่า อาทิตย์ เองก็คงเคยถามคำถามเช่นนี้กับตัวเองมาไม่รู้กี่ร้อย กี่พันครั้งแล้ว หากไม่ใช่คำตอบที่ออกมาจากหัวใจของมันเอง มันย่อมไม่อาจหักใจยอมรับได้อย่างเด็ดขาด
ทั้งสองฝ่ายต่างเงียบงันกันไป ในที่สุด อาทิตย์ ก็เป็นฝ่ายที่เอ่ยปากขึ้นก่อนว่า
ท่านคิดจะมาดักลอบสังหาร จอมอสูร ในที่นี้ใช่หรือไม่
วชิระ พยักหน้าตอบรับ มันรู้ดีว่าถึงจะบ่ายเบี่ยงปฏิเสธไปก็ไม่เกิดผลอันใด มันไม่อาจตัดใจลงมือฆ่าปิดปาก อาทิตย์ ได้ และถึงมันจะตอบปฏิเสธ ผู้อื่นย่อมคาดเดาการกระทำของมันในครั้งนี้ได้อย่างไม่ยากนัก
แต่คำพูดต่อมาของ อาทิตย์ กลับทำให้มันต้องประหลาดใจ
ท่านโปรดวางใจ จอมอสูร ต้องเดินทางมายังสถานที่แห่งนี้ ต่อให้มันรู้ว่ามีท่านดักรออยู่ มันก็ต้องมาอย่างแน่นอน
อาทิตย์ จากไปแล้ว รุ่งอรุณ ก็ติดตามไป รอยยิ้มของนางในตอนที่เดินจากไป ยังคงเป็นเช่นเดียวกับที่ วชิระ ได้พบเห็นในครั้งแรก
แต่ยามนี้ รอยยิ้มของนางกลับให้ความรู้สึกว่าได้ถูกผนึกแช่แข็งเอาไว้ ความเย็นเยียบที่ส่งออกมา สร้างความเหน็บหนาวให้แผ่กระจายไปทั่วทั้งร่างของมัน
วชิระ เชื่อในคำพูดของ อาทิตย์ มันจึงยังคงหลบซ่อนรอคอยโอกาสอยู่ภายในเมืองแห่งนี้
*****
อาทิตย์ ยืนสงบนิ่ง ในขณะที่ หิมะ กำลังเดินวนไปมาท่าทางกำลังใช้ความคิด ในที่สุดมันก็หยุดยืนจ้องมอง อาทิตย์ ด้วยสายตาที่คมกล้า
เจ้าแน่ใจในเรื่องนี้
ข้าแน่ใจ
เจ้าเห็นด้วยตาของเจ้าเอง
ข้าเห็นด้วยตาคู่นี้อย่างชัดเจน
ใบหน้าของ หิมะ แสดงความตื่นเต้นยินดีออกมา ที่แท้ อาทิตย์ รายงานเรื่องอะไร ที่มันพบเห็นเป็นสิ่งใดกันแน่ หิมะ หยุดยืนนิ่งอยู่อีกครู่หนึ่ง มันจึงยิ้มพร้อมกับกล่าวว่า
พวกเรารีบไปขอเข้าพบ จอมอสูร ในทันที โอกาสมาถึงแล้ว
โอกาส ครั้งนี้ ที่แท้เป็นของผู้ใดกัน เป็นของ จอมอสูร หิมะ อาทิตย์ หรือว่าจะเป็นของ วชิระ กันแน่
| Create Date : 02 กันยายน 2552 |
| Last Update : 2 กันยายน 2552 12:18:40 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 513 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: sa IP: 124.120.16.67 วันที่: 2 กันยายน 2552 เวลา:12:53:28 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [
The Truth
and The Life
when your life need miracal
Ask form him.. Then you will be
impress by its result as I do~!