สายลมแห่งท้องทุ่งพร่ำเรียกพวกเราอีกครั้ง
หลังจากข้าวเช้าหมดหม้อ...ไปดูกันอีกรอบไหมคะ







หมอกสลายไปหมดแล้วแต่เรื่องราวของบ้านสามขา
ยังต้องการให้เราได้เรียนรู้และเข้าใจ...ไปดูกันค่ะ






อย่างที่บอกว่าบ้านสามขา เป็นหมู่บ้านทดลองพันธุ์ข้าว
ทุ่งนาที่นี้เลยจะมีพันธุ์ข้าวแปลกๆ ปะปนกัน






ที่เห็นดอกแน่นเอี้ยดข้างบนนี่น่าจะเป็น "ข้าวธัญสิริน"
แค่ดอกก็งามจริงๆ แล้ว ว่าไหมคะ







ข้าวหลายพันธุ์เริ่มเกี่ยวได้แล้ว
ข้าวต้นเตี้ยมีการจัดการอย่างเป็นระบบ






เห็นทุ่งนาข้าวเขียวๆ สุดลูกหูลูกตา
นึกถึงภาพท้องนาภาคกลางข้างทาง
ที่กลางเป็นทะเลน้ำจืดไปหมดแล้ว







มองดูแล้วหดหู่ใจพิลึก...
ป่านนี้แล้ว...เหตุการณ์ก็เหมือนไม่ดีขึ้น มีแต่จะเลวร้ายลงไป








ที่นี้มีการเกี่ยวด้วยเครื่องตัดหญ้าปีกแมลงปอ(สะพาย)
ที่ทำตะแกรงติดไว้ด้านข้าง เปลี่ยนใบมีดเป็นแบบวงเดือน
รวมรวงข้าวให้ล้มทางเดียวกัน ให้คนเดินตามเก็บ ชิลๆ







ไม่ต้องจ้างคนเกี่ยวให้เปลืองค่าแรง
ไม่ต้องเสียเวลาลงแขก
...แต่อาจจะเสียค่าน้ำมัน..
ก็ต้องบวกลบคูณหารกันเอาเองนะคะ







ชาวบ้านมีรายได้จากข้าวพันธุ์ต่างๆ
นี่ก็หนึ่งในสินค้า "ข้าวกล้องงอก"
ที่เพิ่งรู้ว่าต้องเอาข้าวเปลือกมาบ่มให้งอก
แล้วเอาไปผึ่งให้แห้ง ถึงเอามาสีจำหน่าย....หลายขั้นตอนข่าหนาด







คราวนี้เรามาดูว่า...
สาเหตุของความสำเร็จที่เห็นของบ้านสามขาคืออะไร??

ก่อนจะไปมาแอบดูกระบอกขยายพันธุ์ผักหวานป่า
เท่ไหมค่ะ....สมกับที่ได้รับรางวัลลูกโลกสีเขียวจริงๆ






สันอ่างน้ำแม่จาง..ที่มีน้ำเต็มให้ใช้ได้ทั้งปี
ทั้งที่เมื่อก่อนเคยแห้งมาก่อน..เค้าทำไงน้าาา







เดินขึ้นไปดูต้นน้ำกันค่ะ..
ความแห้งแล้งที่เกิดขึ้น ถูกผลักดันทั้งจากแกนนำและหน่วยงานจิตอาสา
จำได้ว่าเคยเห็นป่าแห่งนี้แบบแห้งๆ...







จนเดี๋ยวนี้..ชื้นชุ่มไปด้วยน้ำ...







ทุกร่องรับน้ำฝนที่มี..ถูกกั้นด้วยฝาย
ที่อาจจะเรียกได้ทั้ง"ฝายดักตะกอน" ที่ทำให้น้ำใสแจ๋ว
หรือ"ฝายชลอน้ำ" ที่ทำให้น้ำไหลช้าลง...และซึมไปทั่วผิวดิน







ป่าที่สมบูรณ์..มีทั้งต้นงิ้ว...สำหรับปีน 555
และต้นกระบอง เอาไว้พาหากใครทำผิด 555 (อีกที)







พื้นล่างที่มีเงาไม้...
เห็ดรายุ๊บยั๊บ....คนเดินช้ายิ่งเดินช้า
เพราะ...มัวถ่ายรูป ฮิ้ววว







เค้าเรียกเห็ดรวมญาติ...
กินแล้วรับรองญาติมารวมกัน







นี่ก็ใช่...แต่หน้าตาน่ารักชมัด
ขึ้นอยู่ดอกเดียว..เหง้าเหงา








ส่วนนี้ดอกไม้ป่า...ขึ้นช่วงหน้าฝนนี่แหละ
ดอกไรไม่รู้เหมือนกันอะ








ส่วนนี้....ลูกน้อยของพ่อหนุมาน....
โดนแอบถ่าย...หลังแป้นเชียว....อิอิ







ใครอยากแวะไปทำใจสงบที่บ้านสามขา ทางนี้นะคะ

"ไปเยี่ยมท้องนา บอกลาพระอาทิตย์"
"เอื้อมหยอกหมอก..กอดท้องนา.."

ปล.๑ จริงๆ บ้านสามขา ไม่ได้จัดการดินน้ำป่า และชุมชน ได้สำเร็จภายใน 1 วัน
เป็นปี 2 ปี 3 ปี...อยู่ที่ความสามัคคี เข้มแข็งและผู้นำที่อดทน
ปล.๒ บ้านสามขา เป็นอีก 1 หมู่บ้านที่ได้รับรางวัลลูกโลกสีเขียว
ที่ยืนยันถึงความสำเร็จในการจัดการทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม
ปล.๓ บ้านสามขาโด่งดังในหน้าจอทีวี ในฐานะพื้นที่ CSR ของ SCG หลายคนยังคงจำได้กับภาพฝายเล็กๆ ในป่า ที่มีเด็กกระโดดกันโครมคราม..พอจำได้ไหมค่ะ
ปล.๔ แว่วมาว่าชุมชนกำลังทำผงชูรสแบรนด์บ้านสามขา จากผักหวานป่านะคะ ต้องรอติดตามกัน
ปล.๕ ยังเป็นกำลังใจให้เพื่อนๆ ทุกคน ได้ผ่านพ้นวิกฤตจากนั้าได้โดยเร็วนะคะ
ปล.๔ เพลงประกอบจาก Jason Piano ในเพลง By my side (ขอบคุณชื่อเพลงจากคุณตะแหง่วศรี นะคะ ^^)

Create Date : 03 พฤศจิกายน 2554
Last Update : 30 พฤษภาคม 2555 14:58:07 น.		19 comments
Counter : 3627 Pageviews.
Share Tweet