:: แสงจันทร์...ดวงตาแห่งรัก ::
:: แสงจันทร์..ดวงตาแห่งรัก ::
"เมฆปุยน้อยลอยเลื่อน ขยับเคลื่อนทำจิตให้หวั่นไหว เคยข่มไว้ใต้ธรรมเจียนบรรลัย... โอ้เอ๋ยใจนิ่งไว้... ให้มั่นคง
เมฆสยายบดบังความกระจ่าง กระดำด่างจันทร์แจ่มแชล่มใส พลันหม่นหมองเหนื่อยหนักมืดดับไป... ตรรกะใดเคยกำหนดสลดลง
....
แล้วยามนี้..เมื่อจันทร์แจ่มกระจ่าง... สรรพสร่างหลุดลับระยับไหว สายเมฆลอยพริ้วหายละลายไป ... แสงแห่งใจกลับเจิดจ้า....ยังน่ามอง.."
ฉันยังจำได้ดีถึงความรักของเรา..ที่แสงจันทร์นวลช่วยกล่อมเกลา.... แม้เวลาจะผ่านไปนานเท่าไหร่ พระจันทร์ดวงเดิมก็ยังมองดูเราอยู่..ไม่วางตา
--------------------------------------------------------------------------------
มัจฉานุ@ลูกลิงขนสีชมพู 17.11.2013
ทิ้งท้าย ๑. พยายามเก็บกวาดบ้านไม่ให้ร้าง...แต่ไหงถังรูปไม่เป็นใจเลย กะพาเพื่อนเที่ยวแท้ๆ เซรงเป็ด T_T ๒. ขออภัยนะคะหากกล่องเม้นท์มืดดับ ขอผู้ผ่านมา...แวะเสพแค่ตัวอักษร ภาพที่เห็นเคล้าเสียงเพลงเย็นๆ ก็พึงใจแล้วค่ะ ^^
Create Date : 25 พฤศจิกายน 2556 |
|
9 comments |
Last Update : 25 พฤศจิกายน 2556 11:51:06 น. |
Counter : 2549 Pageviews. |
|
|
|