นักเดินทางผู้ตามเก็บเงาตะวัน
ฉันเคยใฝ่ฝันเป็นนักเดินทาง ท่องเที่ยวไปทั่วแผ่นดินไทย
แอบมองฟ้า..เอื้อมมือคว้าตะวัน ดั้นด้นไปอิงแอบเมฆสีเทาก้อนโต
ด้วยหน้าที่การงาน ด้วยความรับผิดชอบ หรือจะด้วยอะไรก็แล้วแต่
การเดินทางได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต
:: หากฉันนั่งรถยนต์ ::
ฉันชอบที่จะนั่งมองสองข้างทางอย่างไม่วางตา
:: หากฉันขี่เรือบิน ::
ฉันชอบแอบยิ้มกับละอองเมฆที่ริมหน้าต่าง
:: หากฉันนั่งรถไฟ ::
ฉันไม่เคยว่างจากการทักทายต้นไม้ที่ริมราง
แผ่นดินไทยที่กว้างใหญ่
ยังมีที่ไหนที่ไม่เคยเจอฉัน
รออยู่ที่นั่น สักวันจะไปเยี่ยมเธอ
๑ ขอลาไปปฏิบัติภาระกิจที่กองพะเนิน
๒ ชีพจรลงเท้าต้องเดินทางไกลหลายขยัก
๓ ด้วยดวงตาที่ควรได้พักผ่อนอย่างจริงจัง
| Create Date : 19 สิงหาคม 2552 |
| Last Update : 30 พฤษภาคม 2555 15:37:05 น. |
|
127 comments
|
| Counter : 3756 Pageviews. |
 |
|
|
เสร็จภาระกิจ แล้วรีบกลับมาสร้างความหรรษา เขียนกลอนไพเราะ อีกนะ เร็วๆๆๆ นะจ๊ะ 
วิ่งหนีระเบิดมาบ้านนี้
ไม่ยอมมมมมมม
ไม่มีเจ้าของบ้านอยู่
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 20 คน [
สิบหน้ามาใหม่
กับการ มองสองข้างทาง แบบไม่มีหลับ เวลารถเคลื่อนไปไหน
ช่างเป็นอะไรท่ีคล้ายกันจังค่ะคุณมัจฉา
ฝันดีค่ะวันนี้