จากวัดบน เราลงมาเดินดูข้าวของโบราณที่จัดแสดงมั่งนะคะ
วันนี้เปิดหน้าด้วยเครื่องสัตตภัณฑ์
โบราณวัตถุหนึ่งที่มีแสดงในวัดนะคะ
ที่เลือกมา เพราะ ชอบยักษ์ตัวนี้..อิอิ แอบกินขนมว่าว แล้วหน้าบูด 555
ส่วนตู้แดงๆ นี่(ที่ถ่ายมาได้ไม่สวยเลย)
เค้าเรียกว่า "หีบธัมม์" หรือ ตู้ไม้ที่ใช้เก็บตำรา ธรรมะ ความรู้โบราณ
ที่มักเขียนไว้บนผ้าดิบ หรือ กระดาษสานะคะ
ละเอียดละออ วิจิตรบรรจงมาก
จนคิดได้ว่า คนโบราณคงว่างมาก ไม่ต้องเล่นเฟส ไม่ต้องเล่นบล็อค
เลยมีเวลาสร้างสรรงานละเอียดๆ ที่ใช้ฝีมือล้วนๆ แบบนี้
จริงๆ มีหลายใบมากนะคะ สวยๆ ทั้งนั้น
แต่วันที่ไปร้อนมาก เลยถ่ายนู้นถ่ายนี่...
ลองลอดลูกกรงถ่ายดูมั่ง เผื่อจะหายร้อน 555
ไม่ได้ผล..ไม่ได้เรื่องเช่นเดิม
ใบทองเหลืองประดับอยู่บนเชิงเทียนโบราณค่ะ
จากศาลาแสดงหีบธัมม์ เดินไปอีกส่วนที่ใช้จัดแสดงภาพพระบถ ?
ผ้าพระบถ ก็คือ ภาพที่เขียนเรื่องราวมหาชาติบนผ้าและกระดาษสา
ที่พบมีอายุราว ๑๒๐ ปี มีทั้งหมดจำนวน ๕๙ ผืน เชียวนะคะ
แอบมองลอดลูกกรงต่อ...ถนัดนัก
เจอยายหน้าแฉล่ม เสื้อจมออน...ทำไรอะ
ไปดูกันคะ...ฟิ้ววววววว
อารายอะ..อาราย...ครายรู้บ้างเอ่ยยยย ???
เฉลยก็ได้ ยายกำลังเลือกดอกพิกุลที่ร่วงๆ เอาไปตากแดดให้แห้งคะ
เพราะมีคนมารับซื้อเอาไปทำยาลม(แก้วิงเวียน)
ให้กิโลละ 35 บาท(แห้งๆ นะคะ..มายกอด)
จากสัมภาษณ์ยายจันทร์(ชื่อยาย จริงๆ นะ)
ระหว่างทาง....เดินไปดูของโบราณอีกจุด
จะเป็นลม..แวะยิงดอกสาละลังกาหน่อย นี่แนะๆ
ดอกไม้ไรไม่รู้ เกสรหยั่งกะหนวดปลาหมึกอะ
อึ๋ยยยยยย........
ปล ๑ วันนี้ขอไม่มีปอลอ อิอิ ใครอยากทราบลายละเอียดอะไรถามไว้เลยนะคะจะกลับไปตอบให้ค่ะ
ปล ๒ เพลงประกอบจาก Shining The Morning on Piano - Love Letters Album
ดอกพิกุลสวยจังเลยมัจฉา...ขนาดแห้งแล้วยังคงรูปอยู่เลย
สวัสดีตอนเช้าด้วยค่า...
ป.ล.ดอกอะไรไม่รู้ได้ไง ก็ตัวบอกว่า ดอกสาละลังกา อยู่นี่นา - -"