หากเวทีแห่งนี้ ไม่มีพี่เลี้ยง (๑)
สวัสดีปีใหม่ค่ะทุกท่าน
ขออภัยที่หายหน้าหายตาไป ตอนนี้นางไม้ฯย้ายเข้าไปสิงบ้านหลังใหม่แล้ว แต่อะไรหลายอย่างยังไม่ลงตัวค่ะ ยังออกจะผิดที่ผิดทางอยู่พอสมควร ยิ่งมาเจอกับเรื่องเศร้าของชาวไทยเราที่ต้องสูญเสียสมเด็จพระพี่นางฯแล้ว ยิ่งรู้สึกว่าทำอะไรไม่ถูก ปีใหม่ปีนี้ ก็เลยปักหลักอยู่บ้านกัน ไม่ได้ไปไหนเลย แม้แต่จะไปอวยพรปีใหม่ญาติผู้ใหญ่อย่างเคยก็ไม่สามารถ
ช่วงปลายปีที่ผ่านมาฉันก็กระหน่ำทำงานสิ้นปีจนเสร็จเมื่อเริ่มวันใหม่ของวันที่ ๒๘ ธค. (ที่ต้องเลิกค่อนข้างดึกส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะการลงแอนติไวรัสตัวใหม่ทำให้การทำงานช้ามากกกกกกกกกไม่ใช่กับการเข้าบล๊อกแต่รวมไปถึงการทำงานปกติอย่างการเซฟข้อมูล ฯลฯ ด้วย กว่าจะได้กลับบ้านเลยเข้าวันใหม่ และทั้งหมดนี้คือข้อแก้ตัวว่าทำไมจึงไม่ค่อยเข้าบล๊อก) ทั้งนี้ตั้งใจว่าจะลาหยุดไปทำธุระปะปังบางอย่างในวันที่ชาวบ้านเขายังไม่หยุดกัน และที่สำคัญช่วงปีใหม่ ฉันอาจจะไม่มีเวลาแว่บไปไหน เพราะต้องดูพ่อกับแม่เองเนื่องจากพี่เลี้ยงขอลาหยุด ๓๐ ๓๑ ธค สิ่งที่อยากทำอย่างแรกคือ ไปลงนามถวายพระพรสมเด็จพระพี่นางฯ ที่ศิริราช อย่างที่สอง ไปบริจาคโลหิตตามวาระ (ครบสามเดือนแล้วนะเนี่ยเร็วจริงๆ) อย่างที่สาม ต้องกลับมารับของ คือ เฟอร์นิเจอร์ที่นัดให้มาส่งที่บ้านให้ทันก่อนห้า-หกโมงเย็น ซึ่งหมายถึงว่าฉันควรจะอยู่บ้านตั้งแต่ห้าโมง
ความตั้งใจทั้งสามอย่างนั้น ถูกจำกัดด้วยเวลาจบของข้อที่ ๓ และเวลาเริ่มต้นของข้อที่ ๒ กล่าวคือ อย่างไรก็ตาม ต้องกลับมาให้ทันรับของตอนเย็น และต้องนอนหลับพักผ่อนให้เพียงพอก่อนบริจาคโลหิต ไม่เช่นนั้นก็จะไปอย่างเสียเที่ยว เพราะการนอนไม่เพียงพอจะทำให้เลือดจะจาง ในขณะที่ฉันกลับถึงบ้านเกือบตีหนึ่ง
ฉันออกจากบ้านเกือบๆ เที่ยงเพื่อจะเดินทางไปท่าพระจันทร์ถิ่นเก่า แต่เจ้ากรรมไม่คิดจะไปด้วยรถไฟฟ้า ด้วยคิดว่าอย่างไรก็ต้องไปหารถต่ออยู่ดี สู้รำลึกความหลังด้วยการนั่งรถเมล์หรือรถปรับอากาศเส้นทางที่เคยนั่งสมัยเรียน น่าจะสนุกดี ซึ่งเป็นการตัดสินใจที่ผิดมหันต์ และทำให้เสียใจอยู่จนทุกวันนี้ เมื่อสมเด็จพระพี่นางเธอฯ สิ้นพระชนม์ไปก่อนที่ประชาชนตัวเล็กๆ อย่างฉันจะทันได้มีโอกาสแสดงความจงรักภักดี และสำนึกถึงพระกรุณาธิคุณของพระองค์ท่าน ทั้งๆที่ก่อนหน้าตั้งใจไว้ว่า อย่างไรเสีย จะต้องไปให้ถึงศิริราช แต่ว่า ๑๔.๓๐ ฉันยังอยู่แถวมาบุญครอง มาคิดๆ ดูว่า แล้วเมื่อไหร่จะไปถึง แล้วจะกลับมาทันรับของล่ะหรือ คิดแล้วก็เลยเปลี่ยนใจว่า ถ้าอย่างนั้นฉันไปสภากาชาดที่อยู่ใกล้ดีกว่า ส่วนศิริราชนั้น ไว้ชวนน้องไปด้วยกันวันปีใหม่ก็น่าจะได้ เผื่อจะได้ไปไหว้พระแก้วด้วย - โดยตอนนั้นไม่คิดเลยว่าโอกาสนั้นจะไม่มีอีกแล้ว ว่าแล้วฉันก็เปลี่ยนเส้นทางไปอังรีดูนังต์แทน บริจาคโลหิต บริจาคเงินทำบุญแล้ว ก็คิดได้ว่าเวลาเหลือนิดหน่อย ขอแวะไปหาของที่เซ็น ก่อนเข้าไปในห้างมีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสวมเสื้อสูทมาขอค้นกระเป๋า ฉันก็ให้เขาตรวจด้วยใจระทึกพอควร เพราะในกระเป๋ามีมีดดำน้ำใบมีดคมกริบยาว ๓ นิ้วครึ่ง อยู่ ๑ เล่มในสภาพพร้อมหยิบใช้ คือวางเอาด้ามขึ้น..... และถ้าฉันเป็นนางโจรเจ้าหน้าที่จะต้องเสียใจที่ปล่อยให้ฉันผ่านเข้าไปกับการตรวจเพียงแค่นั้น ไม่ทราบจะมาตรวจหาอะไร สุดท้ายฉันกลับไปถึงบ้านในเวลาที่ต้องการจริงๆ แต่ทันทีที่ก้าวเท้าเข้าไปในบ้าน น้องสาวก็โทรมาบอกว่าเฟอร์นิเจอร์ที่จะมาส่งนั้น จะขอเข้ามาตอนดึกเนื่องจากบรรทุกมาในรถใหญ่ทำให้ติดเวลา ฯลฯ ฉันได้แต่ตาปริบๆ เพราะคงไม่ออกไปแล้ว
วันที่ ๒๙ เราวุ่นวายกับการจัดโต๊ะ ตู้ เตียง ให้เข้าที่ เนื่องจากพื้นที่ของบ้านใหม่ จะมีขนาดกะทัดรัด (เป็นคำพูดให้ดูไพเราะของคำว่า เล็ก และแคบ OKนะ?) โดยเฉพาะกับห้องของแม่ซึ่งอยู่ชั้นล่าง พอเอาของไปวางก็เต็มเอี้ยด รถเข็นและเครื่องพยุง (walker) ก็แทบจะแทรกตัวเข้าไปไม่ได้ เป็นเพราะตั้งแต่เริ่มสร้างบ้านหลังนี้เราไม่ได้นึกว่าในวันหนึ่ง แม่จะต้องนั่งรถเข็น คิดเพียงแต่ว่าต้องให้พ่อแม่อยู่ชั้นล่าง เพราะคงจะเดินขึ้นข้างบนไม่ไหว เย็นวันนั้นน้องสาวน้องเขยและฉันจึงไปเดินหาซื้อของบางอย่างเพิ่มเติม
วันที่ ๓๐ พี่เลี้ยงก็ลากลับบ้านไป น้องสาวฉันคะยั้นคะยอจะขับรถไปส่งที่ปากซอยทั้งที่พี่เลี้ยงพยายามบ่ายเบี่ยง ก่อนแยกกันเธอยังเป็นฝ่ายอาสาว่าถ้าย้ายมาบ้านใหม่ ให้ฉันไปนอนห้องตัวเองที่ชั้นบนได้เลยเธอจะเป็นคนดูแลเปลี่ยนผ้าอ้อมให้คุณบิดาแทนฉันเองเนื่องจากคุณนายกระต่ายเมื่อเข้านอนแล้วจะไม่ค่อยลุกมาตอนกลางดึกบ่อยนัก สบายมากค่ะ เธอยืนยันกับน้องสาวฉันก่อนแยกจากกัน น้องสาวกับน้องเขยยังตั้งข้อสังเกตว่า ท่าทางเธอจะนัดให้ ใคร มารับ โดยเฉพาะน้องเขยบอกว่าเคยเห็นรถแท็กซี่เขียว-เหลืองจอดรออยู่กลางทาง (บ้านฉันอยู่ในซอยค่อนข้างลึก) ในวันที่พี่เลี้ยงลากลับบ้านหลายครั้งแล้ว และเวลากลับมาก็เป็นรถที่ว่านี้มาส่งหลายครั้งเช่นกัน
Create Date : 07 มกราคม 2551 |
|
23 comments |
Last Update : 7 มกราคม 2551 14:20:24 น. |
Counter : 584 Pageviews. |
|
|
|
ส่วนเรื่องที่อัพวันนี้ มีตอนที่สองรออยู่
แต่ตัวเจ้าบ้านเองก็ไม่สามารถบอกได้ว่า
หลังจากภาคสองแล้ว จะมีภาคอื่นตามมาไหม
จะมีตอนจบหรือเปล่า
เพราะยังมีอะไรสดๆ ร้อนๆ อยู่ตลอด
อัพๆ แล้วก็อาจจะมีอันได้หายหน้าไปอีกนะคะ
เวลาที่ "อะไรอะไร" มันมากกๆ เข้า
มันก็เล่าไม่ออกบอกไม่ถูกเหมือนกัน