ละคร ดอกรักริมทาง ตอนที่ 20
ตอนที่ 20 จิตรีพาฮั่งตู๋ไปหลบซ่อนตัวอยู่ที่บ้านสวนโดยจับฮั่งตู๋ขังไว้ในห้องเก็บของและล่ามโซ่ไว้กับเสา พอเห็นจิตรีเข้ามาฮั่งตู๋ก็กระโจนใส่ แต่ติดโซ่ที่ดึงเอาไว้ ยังไม่หมดฤทธิ์อีกเหรอ เอาซี้ ถ้าคิดว่าแกจะทำอะไรฉันได้ก็เอาเลย ฮั่งตู๋เห่าแล้วกระโจนใส่อีก แต่ก็ติดที่โซ่ทำอะไรจิตรีไม่ได้ ได้แต่ขู่ฮึ่มฮั่ม หยุดทำไมล่ะ เห่าอีกซี เห่าให้ตายแกก็ไม่มีทางหลุดจากโซ่นี่ได้ .. ฉันจะจับแกอดข้าว อดน้ำ อีกไม่กี่วันหรอก ไอ้ฮั่งตู๋ แกจะต้องหมดแรง จนอ้าปากเห่าก็ยังไม่ไหว ...ถึงวันนั้นเมื่อไหร่ ฉันจะจัดการกับแก จิตรีมองฮั่งตู๋อย่างแค้น ๆ ถ้าฉันมีปืน ฉันคงยิงแกตายไปแล้ว แต่ไม่ต้องกลัวนะ ถึงฉันจะไม่กล้าฆ่าแกด้วยมือ แต่ฉันมีวิธีทำให้แกตายแน่ ๆ ไอ้ฮั่งตู๋ พูดจบจิตรีก็ออกไป ฮั่งตู๋เริ่มหนักใจเพราะถูกล่ามไว้เลยทำอะไรไม่ได้เวลาเดียวกันนั้นเจนจิราย่องมาแอบ ชะโงกดูทำท่าลับๆ ล่อ ๆ พอเห็นว่าไม่มีใครจึงหันไปเรียกมีนาซึ่งถือภาพเขียนฮั่งตู๋ให้ย่อง ตามมา ทั้งสองคนวิ่งจี๋ไปที่รถของเจนจิราและ ขึ้นรถทันที โอ๊ย ใจหายใจคว่ำ กว่าจะหลุดมาได้ พี่ไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าน้องเจนไปรับของร้อนแบบนี้มาเก็บไว้กับตัวได้ยังไง นี่ยังดีนะ ถ้าตำรวจเค้าตามมาค้นบ้าน แล้วเจอไอ้รูปนี่เข้า น้องเจนจะเข้าข่ายสมรู้ร่วมคิดนะคะ ค่ะ ๆ เจนรู้แล้ว ว่ามันอันตราย เจนก็จะเอามันไปเผาทิ้งอยู่นี่ไง แล้วเจนจิราก็สตาร์ตรถขับออกไปก่อนจะไปจอดที่ริมถนนสายเปลี่ยวแห่งหนึ่ง ตรงนี้ล่ะค่ะพี่มีน ไม่มีบ้านคน คงไม่มีใครมาเห็น น้องเจนไปเอาอุปกรณ์มา มีนาหอบภาพเขียนลงจากรถ เจนจิราเดินไปเปิดกระโปรงหลังจะหยิบขวดน้ำมันที่อยู่ท้ายรถ ระหว่างนั้นมีตำรวจขี่มอเตอร์ไซค์ผ่าน มาหยุดดู แล้วเดินมาด้านหลัง เมื่อตำรวจเรียก เจนจิราหันมาตกใจรีบปิดกระโปรงรถดังปัง มีนา หันมามองพอเห็นเป็นตำรวจก็รีบทิ้งภาพในมือลงบนพื้น แล้วเตะไปซ่อนใต้ท้องรถอย่างว่องไว ม..มีอะไรรึเปล่าคะ ผมต่างหากที่ต้องถามคุณ มีอะไรรึเปล่าครับ ทำไมถึงได้มาจอดรถริมถนนมืด ๆ ม.. ไม่มีค่ะ คือหลงทางน่ะค่ะ แต่ตอนนี้ไม่หลงแล้ว จำได้แล้ว งั้นก็แล้วไป เจนจิรากับมีนาแอบสบตากันอย่างโล่งใจ มีนาก้มลงไปหยิบภาพเขียนขึ้นมา ตำรวจหันกลับมา เอ๊ะ เดี๋ยวก่อน ตำรวจเดินมาจ้องหน้าเจนจิรากับมีนาสลับกัน จ้องไปจ้องมาเจนจิรากับมีนาหน้าซีด มีอะไรคะ คุณตำรวจ ตำรวจเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์มือถือ เจนจิรามองมีนา มีนาแอบทำปากบอกเจนจิราให้หนี ฉันต้องรีบไป ไปก่อนนะคะ เจนจิรากับมีนาจะวิ่งกลับขึ้นรถตำรวจวิ่งมาขวางไว้ เดี๋ยวก่อนครับ ผมนึกออกแล้วว่าคุณเป็นใคร คุณเจนจิรา ขอถ่ายรูปหน่อยนะครับ เมียผมชอบละครคุณมากเลยตำรวจถ่ายรูปกับเจนจิราเสร็จก็ตะเบ๊ะ แล้วขี่มอเตอร์ไซค์ออกไป โอ๊ย ลมจะใส่ น้องเจนขา พี่เปลี่ยนใจ พี่ไม่เอาด้วยแล้ว ถ้าเกิดตอนที่เรากำลังเผาอยู่ อีตำรวจนั่นย้อนกลับมาเจอ เราสองคนต้องพลอยติดตะรางไปด้วยแน่เลย มีนาเอาภาพเขียนไปยัดใส่มือเจนจิรา น้องเจนขา พี่ไม่เคยคิดเลยนะคะ ว่าพี่จะต้องพูดคำนี้ .. เราทำตัวเป็นคนดีกันดีกว่าค่ะ เอาภาพเขียนเนี่ยไปคืนคุณวีซะ เอาภาพไปคืนให้นังอนุสร์มันได้ทั้งสมบัติได้ทั้งคุณวีโดยที่ตัวเจนไม่ได้อะไรเลย งั้นเหรอคะ ไม่เอาอ้ะ เจนไม่ทำ เจนทำไม่ได้ ทำไม่ได้พี่ทำเอง ขนาดไอ้ฮั่งตู๋ยังมีค่าตัวตั้งล้าน ถ้าพี่เอาพินัยกรรมไปให้ ยังไงก็ต้องได้อะไรติดไม้ติดมือมาบ้าง มีนาจะผละไป เจนจิรานึกได้ดึงเอาไว้ เดี๋ยวค่ะพี่มีน เจนนึกอะไรได้แล้ว.. ล้านเดียวยังน้อยไป..เจนมีทางให้เราได้มากกว่า นั้นค่ะ มีนามองหน้าเจนจิราอย่างสงสัย เจนจิรา ยิ้มอย่างมีแผน ระหว่างนั้นป้าอุ้งกับลำดวนกำลังดูข่าวการประกาศตามหาตัวฮั่งตู๋อยู่ ตอนนี้ก็เลยเป็นเรื่องตื่นเต้นกันไป ทั้งเมืองเลยทีเดียวค่ะ สำหรับการติดตามหาตัว สุนัขฮั่งตู๋ ที่มีรางวัลสูงถึง 1 ล้านบาท เนี่ยผมยังสั่งคนที่บ้านให้เดินหาเลย เผื่อจะเจอมั่ง อยากได้เงินล้านเหมือนกันครับ ในครัวลำดวนเดินตามป้าอุ้งคุยไปด้วยอย่างตื่นเต้น เงินรางวัลตั้งล้าน ทำงานจนแก่ไม่รู้ จะได้รึเปล่า อย่าว่าแต่คนอื่นเลยค่ะ หนูฟังแล้วยังอยากลาออกจากงานไปตามหาฮั่งตู๋มั่งเลย ไปเลย ฉันอนุญาต โหย ป้าอ่ะ มีอารมณ์ขันมั่งซี้ หนูพูดเล่น ยังจะมาพูดเล่น หน็อยถ้าไม่ใช่เพราะแกไปช่วยยัยเจนจิรา ป่านนี้คุณอนุสร์อะไรนั่นเค้าคงได้พินัยกรรมคืนไปแล้ว ไอ้อู๊ดกับฮั่งตู๋ก็คงไม่ต้องเดือดร้อนไม่จบไม่สิ้นอย่างนี้ เออ พูดถึงไอ้อู๊ด มันก็แปลกนะ..อยู่ ดี ๆ มันก็หนีไป คุณวีก็ทำหน้าหยั่งกับคนอกหัก ป้าว่าเป็นไปได้ไหมคะว่าสองคนนั้นเค้าจะ.. คุณวีเค้าจะยังไงก็ไม่ใช่เรื่องของแก อย่านินทาเจ้านาย ที่หน้าบริษัทปฐวีมีคนมาออกันอยู่มากมายเพื่อแจ้งเบาะแสของฮั่งตู๋ ขณะที่ปฐวี อู๊ด ธัญญ์ พัดชา ทินกร และหนึ่งอยู่ด้านในยืนมองคนด้านนอก ท่าทางมีหวัง คนมากันเยอะมาก เราคงได้เบาะแสอะไรบ้างไม่มากก็น้อย แล้วจะเริ่มยังไงดี ถ้าให้เล่าให้ฟังทีละคน กว่าจะหมด คงถึงเย็นแน่ เราช่วยกันดีไหมคะ แต่ละคนแยกกันฟัง แล้วจดรายละเอียดเอาไว้ แล้วค่อยมาตัด สินใจด้วยกันทีหลัง ว่าจะทำยังไงกับเบาะแสที่ได้มา ดีครับ เราจะจดชื่อ นามสกุล ที่อยู่ เบอร์ที่ติดต่อของทุกคนเอาไว้ ถ่ายวิดีโอเอาไว้ด้วยดีไหมครับพี่วี จะได้มีหลักฐาน ผมจะไปเตรียมกล้อง ทินกรเสนอ ผมจะไปเอากระดาษมาเตรียมไว้ให้ หนึ่งช่วยอีกแรง ผมไปเองครับ พี่หนึ่งไปเตรียมโต๊ะเก้าอี้ดีกว่า พูดจบอู๊ดก็เดินออกไปปฐวีมองตามยิ้ม ๆ ก่อนจะตามไปหาอู๊ดที่กำลังยกกระดาษ อยู่ ปฐวีเข้ามาโอบข้างหลังพร้อมกับบอกว่า จะช่วย แต่กลับถูกอู๊ดดุเสียงเข้มและบอกให้ปล่อยปฐวีแกล้งทำไม่รู้ไม่ชี้ ทำไมล่ะอู๊ด กระดาษออกจะหนัก ฉันช่วยแกยกไม่ได้เหรอ แกมีปัญหาอะไร อู๊ดดิ้นขลุกขลักอยู่ในอ้อมแขนปฐวีพูดอย่างแค้น ๆ คุณแกล้งฉัน คุณฉวยโอกาส คุณมาทำแบบนี้กับฉัน ทั้ง ๆ ที่คุณก็รู้ว่าฉันเป็น.. ไอ้อู๊ด! เด็กรับใช้คนสนิทของผม ผมไม่ใช่คนเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาเหมือนคนบางคน เมื่อก่อนผมเคยทำกับอู๊ดยังไง ผมก็จะทำกับมันเหมือนเดิม..แล้วเท่าที่จำได้ ดูเหมือนผมกับมันจะเคย.. ปฐวีทำท่าเหมือนจะจูบ อู๊ดใจเต้นโครมคราม ระหว่างนั้นหนึ่งเปิดประตูเข้ามาพอดีโดยมีเสียงด่านำมาก่อน มันชื่ออู้หรือชื่ออู๊ดกันแน่วะ ไอ้อู๊... หนึ่งถึงกับอ้าปากค้างเมื่อเห็นปฐวีกับอู๊ดกำลังจะจูบกัน อู๊ดรีบกระเด้งออกจากปฐวี ทั้งอายทั้งเขิน ปฐวียิ้มกริ่ม เอ้า มีอะไรพี่หนึ่ง ปากเป็นตะคริวหรือไง ผ..ผมมาเอากระดาษครับ แต่ว่า.. ก็เอาไปสิ ใครไปว่าอะไร ปฐวีหันมองอู๊ดลูบปากอย่างมันเขี้ยว อู๊ดอายกระฟัดกระเฟียดแล้วเดินหนีไป หนึ่งมองปฐวีตาโต ปฐวีตบไหล่หนึ่งยิ้ม ๆ แบบไม่แคร์ หนึ่งรีบไปเล่าให้ทินกรซึ่งกำลังเตรียมวิดีโออยู่ฟัง เฮ้ย ถามจริงพี่วีกับไอ้อู๊ดจูบกันเหรอ เออ ผมเห็น..เมาท์ทูเมาท์เลยครับไอ้ทิน เต็ม ๆ ทินกรทำท่าสยองแล้วพูดปลอบใจตัวเองและหนึ่ง เอาน่ะ พี่หนึ่ง เจ้านายมีความสุข เราเป็นลูกน้องก็ต้องพลอยดีใจ แล้วอีกอย่าง ..ยังไงคนโดนจูบเป็นไอ้อู๊ด ก็ยังดีกว่าเป็นเรานะพี่นะ เออ จริง ปฐวีให้คนที่มาแจ้งเบาะแสเข้ามานั่งรออยู่ด้านในกันมากมาย โดยแบ่งโต๊ะสัมภาษณ์เป็นสองแถว โต๊ะหนึ่งปฐวีนั่งอยู่กับอู๊ดอีกโต๊ะธัญญ์นั่งกับพัดชา โดยมีทินกรกับหนึ่งช่วยถ่ายวิดีโอและเก็บประวัติคนที่รออยู่ อู๊ดกับปฐวีดูรูปถ่ายสุนัขพันธุ์เดียวสีเดียวกับฮั่งตู๋ที่ถ่ายมาเป็นภาพไหว ๆ ไม่ชัด ใช่ฮั่งตู๋รึเปล่า อู๊ดดูอย่างละเอียดแล้วผลักรูปคืน ไม่ใช่แน่ ๆ ครับ ทำไมจะไม่ใช่ ไอ้หมาพันธุ์นี้มันก็หน้าเหมือนกันทุกตัวแหละคุ้ณ รูปมันไม่ชัด คุณจะไปรู้ได้ยังไงว่าไอ้ตัวนี้ไม่ใช่หมาชื่อฮั่งตู๋ เค้ารู้ก็แล้วกันครับ ยังไงก็ขอบคุณมากนะครับ..เชิญคนต่อไปเลยครับ ด้านธัญญ์กับพัดชาสัมภาษณ์ยายแก่ในชุดนุ่งขาวห่มขาว กินหมากปากแดง มีกรงนกมาด้วย ทำราวกับเป็นร่างทรง จนพัดชาไม่รู้จะเอายังไงดี ธัญญ์เสนอให้ลองคุยดูก่อน พอได้คุยทั้งสองก็อึ้งเพราะฮั่งตู๋ที่ยายบอกว่าอยู่ที่นี่คือนกที่เอามาด้วยซึ่งร้องเรียกชื่อฮั่งตู๋ คุณยายเอ๊ย เจ้าแม่ครับ เรากำลังตามหาตัวสุนัขนะครับไม่ใช่นกขุนทองที่พูดได้ ที่พูดอยู่นี่ไม่ใช่นก! ไอ้ฮั่งตู๋มันตายแล้ว วิญญาณของมันสิงอยู่ในไอ้ขุนทองนี่ ธัญญ์กับพัดชาสะดุ้ง ทินกรกับหนึ่ง และยามจึงมาช่วยกันเอาตัวยายกับกรงนกออกไปจากบริษัท ยายโวยวายลั่น ปล่อยข้า ไอ้ฮั่งตู๋หมาของเอ็งอยู่นี่แล้ว ไหนล่ะ เงินล้านของข้า เอามา เอาเงินล้านมา ธัญญ์กับพัดชายิ้มอย่างอ่อนใจ ปฐวีกับอู๊ดยืนมองอยู่ด้วย ไม่นึกเลย เพื่อเงินคนเราทำได้สารพัด ปฐวีแดกดันอนุสร์ ขนาดปลอมตัวเป็นผู้ชายยังทำได้ แค่นี้ .. เด็ก ๆ อู๊ดโมโห คุณวี ปฐวีท้าทาย ทำไม พัดชาเห็นท่าไม่ดีรีบไกล่เกลี่ย ทาง เราไม่มีเบาะแสอะไรเลย ของทางคุณวีเป็นไง ได้เรื่องบ้างไหมคะ ปฐวีกับอู๊ดหนักใจ หลังจากนั้นเมื่อปวีณารู้เรื่องว่าไม่ได้มีอะไรดีขึ้นเลยก็เริ่มไม่พอใจ แต่อย่างน้อย เราก็รู้ว่าฮั่งตู๋อยู่กับคุณจิตรีแน่ ๆ แล้วคุณอนุสร์ อุ๊ย ลืม . .แล้วอู๊ดจะทำยังไงต่อไป อู๊ดหันมองธัญญ์อย่างขอความเห็น ผมว่าเราน่าจะรับแจ้งเบาะแสไปเรื่อย ๆ จนกว่าจะเจอใครซักคนที่ช่วยเราได้ ระหว่างนั้นก็มีเสียงทินกรกับหนึ่งดังมาขณะกำลังพยายามห้ามใครบางคนอยู่ ทุกคนหันไปทางประตู เห็นมีนากับเจนจิราเปิดประตูเข้ามา ทินกรกับหนึ่งตามมา คุณเจนจิรา เจน มาที่นี่ทำไม ไม่ต้องตกใจค่ะทุกคน น้องเจนมาดี ที่เจนมาที่นี่วันนี้ เพราะเจนอยากช่วย วีค่ะ ปวีณาหัวเราะเยาะเย้ย โอ๊ย นี่ฉันฝันไป รึเปล่านี่ น้ำหน้าอย่างเธอน่ะเหรอจะช่วยคนอื่น.. ฉันไม่เชื่อ เป็นไปไม่ได้ กลับไปซะดีกว่า ถ้าไม่เดินออกไปเองดี ๆ ฉันจะให้ยามมาลากตัวเธอออกไป เจนจิราเชิดใส่ปวีณาหันไปพูดกับปฐวี แน่ใจนะคะวี ว่าไม่อยากให้เจนช่วย วีก็รู้นี่คะว่าสิ่งที่วีและทุกคนกำลังตามหาอยู่ตอนนี้ มีเจนคนเดียวเท่านั้นที่จะช่วยได้ หมายความว่า เจนรู้ ว่าฮั่งตู๋อยู่ที่ไหน เจนจิราปรายตามองทุกคนแล้วยิ้มอย่างผู้ชนะ ว่าไงล่ะคะคุณ ฮั่งตู๋อยู่ที่ไหน ขออภัยนะคะ น้องเจนจะพูดกับคุณวี สองต่อสองเท่านั้นค่ะ ทุกคนในห้องมองหน้าปฐวีว่าจะเอายังไงปฐวีพาเจนจิราเข้ามาคุยกันในห้องทำงานขณะที่คนอื่น ๆ รออยู่ด้านนอก ตอนนี้คุณจิตรีกับฮั่งตู๋อยู่ที่ไหน อย่าเพิ่งสนใจเรื่องฮั่งตู๋เลยค่ะ เจนมีเรื่องอื่นที่วีอาจจะสนใจมากกว่านั้น อย่างเช่น ภาพเขียนที่ซ่อนพินัยกรรมของคุณอรรณพ พัฒนปรีดี ทำไม เจนรู้อะไรเกี่ยวกับภาพเขียนนั่น ตอนนี้ มันอยู่กับเจนค่ะ เจนตั้งใจว่าจะเอามาให้วี เอาไปคืนให้กับคุณอนุสร์ จริงเหรอเจน เจนพูดจริงเหรอ ค่ะ เมื่อวีแต่งงานกับเจน หลังจากที่เราจดทะเบียนสมรสกันวีจะได้ภาพเขียนนั้นไปเป็นของขวัญวันแต่งงานจากเจน ปฐวีอึ้งไปไม่แน่ใจ ว่าจะเชื่อเจนจิราดีหรือไม่ ขณะที่ที่ห้องประชุมคนที่เหลือในห้องพากันร้อนใจ เค้าสองคนคุยอะไรกัน ทำไมต้องเป็นความ ลับด้วย นั่นสิ ถ้าหากคุณเจนจิราหวังดี อยากช่วยพวกเราจริง ๆ ก็ไม่เห็นจะต้องปกปิดอะไร พี่ไม่เชื่อว่ายัยเจนจะหวังดีกับใคร ฉัน มั่นใจว่าเธอสองคนต้องมีแผนการชั่วร้าย พี่ว่าเราไปฟังด้วยกันดีกว่า ว่ายัยเจนจิราจะมาไม้ไหน ดีค่ะ พัดชาก็อยากรู้เหมือนกัน ไปกันเลยครับ ทุกคนขยับจะออกไปแต่มีนายืนขวางประตูไว้ ไม่ได้ค่ะ น้องเจนมีข้อตกลงลับเฉพาะกับคุณวี คนอื่นไม่เกี่ยว ปวีณาเดินไปประจันหน้ากับมีนา ปวีณามองหน้าทินกรกับหนึ่งพยักหน้าให้จัดการกับมีนา เวลาเดียวกันนั้นในห้องทำงานปฐวีไม่เข้าใจในสิ่งที่เจนจิรากำลังทำ เจนก็รู้ว่าระหว่างเรามันจบไปแล้ว แต่เจนจะให้ผมแต่งงาน เพื่อแลกกับพินัยกรรม... เพื่ออะไร เจน เพื่อรักษาชื่อเสียงของเจนค่ะ แล้วหลังจากนั้นล่ะ เราก็อาจจะหย่ากัน แต่ก็ไม่เป็นไร เพราะว่าเจนจะได้แบ่งทรัพย์สินของวีมาเป็นของเจนครึ่งนึงตามกฎหมาย เท่านั้นเองเหรอที่เจนต้องการ แล้วความรักล่ะ เจนจิราตบหน้าปฐวี อย่ามาพูดคำนี้กับเจนเลยค่ะ เก็บไว้พูดกับนังอนุสร์เถอะ ตกลงวีจะว่ายังไงคะ ถ้าไม่ตกลง เจนจะได้ทำลายภาพเขียนนั่นทิ้งซะ เจนจิราจะเดินออกไป ปฐวีเดินไปขวางไว้ ถ้าเจนทำอย่างนั้น ผมจะแจ้งตำรวจให้จัดการกับเจนตามกฎหมาย ถ้าวีบอกเรื่องที่เจนพูดวันนี้กับตำรวจ หรือนังอนุสร์ หรือว่าใครก็ตาม เจนรับรองได้ค่ะ ว่าจะไม่มีใครได้เห็นภาพเขียนนั่นอีกเลย ปฐวีอึ้งไป ว่าไง วีจะเสี่ยงไหมคะ ระหว่างนั้นที่ทางเดินหน้าห้อง ปวีณา ธัญญ์ พัดชา อู๊ด วิ่งกันมาเป็นพรวน ทางนี้ค่ะ ตามพี่มา มีนาวิ่งตาม โดยมีทินกรกับหนึ่ง วิ่งไล่จับมีนาอีกที หยุดนะ หยุด ชั้นบอกให้หยุด เจ๊นั่นแหละหยุด ผู้หญิงอะไร แรงเยอะฉิบ ทั้งหมดวิ่งไปที่ประตู เจนจิราเปิดประตูออกมาพอดีหน้าตาสดใส ตามมาด้วยปฐวีที่หน้าเครียด ทุกคนชะงัก คุณวี ว่าไง วี ทุกอย่างเรียบร้อยดีค่ะ วีกับเจนตกลงกันได้ด้วยดี มีนายิ้ม เข้าไปตีมือกับเจนจิรา ขอแสดงความยินดีด้วยค่ะ น้องเจนจบตอนที่ 20เครดิต เดลินิวส์
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [
