เรื่องผี ...ผี (ตอนที่ 1)
เฮ้อ ๆ อากาศร้อนจัง ร้อนจนไม่มีกระจิตกระใจจะทำอะไรเลยค่ะ hahaha วันทั้งวันได้แต่นั่งอยู่หน้า notebook ไม่เข้าเน็ท ก็เล่นเกม เรากำลังติดเกม The Sims: Makin' Magic อย่างหนักค่ะ >_<



นอกจากเราจะไม่มีกระจิตกระใจแล้ว น้องหมาที่บ้านเราก็ยังนอนได้ทั้งวันเลยค่ะ แบบกลางวัน คุณ ๆ ทั้งหลายจะนอน น๊อน นอน แต่พอตกเย็นมาเริ่มซ่าส์ hahaha


เริ่มจากพี่ใหญ่ ...ชาบุ... กะว่าจะแอบถ่ายซะหน่อย แต่ดันรู้ตัวซะก่อน - -'


โอเลี้ยงค่ะ เวลาเปิดประตูบ้านไว้ โอเลี้ยงจะมานอนเฝ้า เป็นองครักษ์พิทักษ์ประตู ...แต่ขี้เซามาก บางครั้งเรียกก็ยังไม่ตื่น แถมจะเดินข้ามก็ไม่ได้นะคะ เพราะเค้าจะสะดุ้งแล้วจะแว้งกัดอะ - -' ...หมาใครเนี่ย


ตัวสุดท้ายก็มะดันค่ะ ตอนนี้มีช่างมาทำบ้าน เลยต้องเอามาอยู่ในบ้านชั่วคราว มะดันก็นอนขี้เซาเหมือนกันค่ะ ขนาดเราไปเล่นแรง ๆ ยังแค่ปรือตามอง เหมือนรำคาญหน่อย ๆ ด้วยซ้ำ ...ชั้นจะนอน หล่อนมายุ่งอะไรกับชั้นย่ะ (ประมาณนี้ hahaha)... แต่ถ้ามีคนแปลกหน้าจะเข้ามาในตัวบ้าน มะดันจะไวมาก สามารถพุ่งไปถึงประตูได้ภายในเวลาไม่กี่วินาที ทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้านี้ยังนอนอยู่เลยแท้ ๆ ค่ะ

แล้วก็ขอโชว์ของขวัญวันเกิดที่ได้รับจากเพื่อน ๆ เป็นการเริ่มต้นก่อนนะ


โคมไฟญี่ปุ่น จากหนูอุ๊


กล่องใส่ CD จากหนูจ๊ะ


น้ำหอม จากน้องแดง

ขอบใจทุกคนเลยนะจ๊ะ ...ว่าแล้วก็นัดทานข้าวกันดีกว่า เนอะ ๆ

มาเข้าเรื่องกันได้แล้ว เดี๋ยวคนที่เข้ามาอ่านจะนึกว่าตั้งชื่อหัวข้อผิดหรือเปล่า hahaha

เพื่อน ๆ เป็นคนกลัวผีหรือเปล่าคะ แล้วเป็นคนที่กลัว แต่ชอบฟังเรื่องผีหรือเปล่า ...เพราะเราเป็นค่ะ hahaha แล้วก็ไม่รู้ทำไมถึงมีแต่คนเล่าเรื่องผี ...ผีให้เราฟังบ๊อย บ่อยค่ะ - -' ไหน ๆ ก็ทำตัวเป็นผู้ฟังที่ดีมาตลอดแล้ว เก็บรวบรวมข้อมูลมาตั้งนาน วันนี้เลยมาเล่าต่อให้เพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ฟังดีกว่า ...เป็นวิทยาทาน hahaha

เรื่องที่ 1: เป็นเรื่องของเราเองก่อนละกัน
ตอนเราเรียนอยู่มหาวิทยาลัย ช่วงปี 1 เราไปบ้านยายช่วงตรุษจีนค่ะ ช่วงเช้าวันนั้น บ้านยายจัดของไหว้ ตามประเพณีของคนจีนค่ะ และแน่นอนว่าต้องไหว้อากงของเราที่เสียไปแล้วด้วย ตกเย็นวันนั้น ทุกคนออกไปอยู่นอกบ้านกันหมดค่ะ เหลือเราอยู่ในบ้านคนเดียว แล้วเราก็เดินเข้าไปในห้องป้า เพื่อหวีผม แล้วกระจกที่เราใช้ส่องเนี่ย มันจะอยู่ตรงกับประตูเลยค่ะ เราก็ยืนหวีผมไป สักพักก็เห็นใบหน้า ๆ นึง โผล่มาจากข้างประตู เป็นใบหน้าเขียว ๆ มีเส้นเลือดปูดออกมาเต็มหน้า แล้วเค้าก็โผล่ออกมาจากข้างประตูด้านที่ไม่สามารถมีคนยืนอยู่ได้ด้วย ท่าทางที่เค้าโผล่หน้าเข้ามา เหมือนไม่ได้ตั้งใจหลอกเรานะคะ แต่แบบเหมือนอยากรู้อยากเห็นว่ากำลังทำอะไรอยู่ ...ประมาณนั้น... แล้วเราก็สบตากันอยู่อย่างนั้นชั่วขณะ hahaha ตอนนั้นคิดอะไรไม่ออกค่ะ จะวิ่งสวนออกไปก็กลัวชนเค้า มือที่กำลังหวีผมก็ถือค้างอยู่อย่างนั้น เหมือนเวลาหยุดนิ่งเลย - -'

และแล้วเราก็ตัดสินใจ เป็นไงเป็นกัน (วะ) แต่จะให้ยืนอยู่อย่างนี้ตลอดคงทำไม่ได้ เราก็เลยหลับตาแล้วก็วิ่งไม่คิดชีวิตเลยค่ะ hahaha พอออกมานอกตัวบ้านได้ เจอป้า เราปล่อยโฮออกมาเลย ...ก็กลัวอะ... ป้าก็ถามว่าเกิดอะไรขึ้น เราก็เล่า ๆ ค่ะ ป้าก็ไม่พูดอะไร แต่บอกว่าอย่าเล่าให้ยายฟังนะ เราก็ไม่ปริปากเลยค่ะ แหะ แหะ เพราะกลัวยายไม่สบายใจ

คืนนั้น เราขึ้นไปนอนข้างบนค่ะ ไม่กล้านอนห้องนั้น hahaha ป้าไปนอนด้วย นอนกันอยู่ 2 คนป้าหลาน นอน ๆ อยู่ เราก็รู้สึกตัวค่ะ เพราะได้ยินเสียงเหมือนคนพูดแว่ว ๆ ตอนที่ตื่นขึ้นมา นึกว่าลูกจ้างร้านขนมที่มาเช่าตึกแถวบริเวณด้านหน้าของบ้านคุยกันค่ะ เพราะเค้าจะทำขนมตอนดึก ๆ แต่พอนอนฟังสักพัก เสียงที่ได้ยินแว่ว ๆ ก็ค่อย ๆ ชัดขึ้นมา เหมือนเค้าค่อย ๆ ใกล้เข้ามาน่ะค่ะ จนสุดท้าย เสียงมาอยู่เหนือหัวนอนเรา ที่เป็นกันสาดนี่เอง ...เอาล่ะสิ... แล้วสำเนียงที่พูดเนี่ย ก็เป็นแบบจีนปนไทย เป็นเสียงผู้ชายค่ะ เค้าพูดทำนองว่า อาหารอร่อยนะ แล้วเค้าก็บรรยายถึงอาหารที่ว่า ซึ่งเป็นอาหารที่บ้านยายทำไหว้เมื่อเช้าทั้งนั้น! ตอนที่แน่ใจว่าไม่ใช่คนแน่ ๆ พยายามปลุกป้าค่ะ เรียกเบา ๆ ก็แล้ว ...ไม่กล้าเรียกดังอะ ขนาดลืมตายังไม่กล้าเลย hahaha... เขย่าก็แล้ว ไม่ตื่นค่ะ T T เราก็เลยต้องนอนฟังเค้าพูดไปเรื่อย ๆ จนเสียงค่อย ๆ ห่างออกไปจนเงียบในที่สุด ถ้าถามว่ากลัวไหม ก็กลัวนิด ๆ นะคะ แต่เหมือน ๆ จะรู้ว่าน่าจะเป็นอากงเรามากกว่า ไอ้ที่กลัว ๆ ก็เลยเฉย ๆ เช้ามาก็เล่าให้ป้าฟังอีกค่ะ ป้าก็บอกว่าห้ามเล่าให้ยายฟังอีกเหมือนกัน ...โดยเฉพาะเรื่องนี้ เพราะน่าจะเป็นอากงเราจริง ๆ อะ แหะ แหะ...

นี่แหละค่ะ เหตุการณ์ของเราที่เคยเจอมา ถามว่ากลัวไหม เราว่าเราอยู่ในขั้นปกตินะคะ คือ รู้ว่าเจอ แต่หลังจากนั้นก็สามารถใช้ชีวิตได้อย่างปกติ ...แต่อย่าเจออีกก็ดีนะ hahaha

เรื่องที่ 2: เป็นเรื่องของเนะค่ะ
เกิดขึ้นที่บ้านยายเหมือนกัน ตอนนั้นเนะยังเรียนอยู่ที่อเมริกาค่ะ แล้วกลับมาเยี่ยมบ้านช่วงปีใหม่ พอไปบ้านยาย เนะก็นอนห้องเราค่ะ ...คือน้าสร้างบ้านหลังใหม่น่ะ แล้วก็มีห้องนอนส่วนตัวให้หลาน ๆ ...หลาน ๆ ที่ว่านี่ก็แค่เรากะป้องอะ hahaha ที่จับจอง... เช้าวันรุ่งขึ้น เนะก็มาถามว่า "เมื่อคืนกู๋ติ่งขึ้นไปจัดท่าให้เค้าเหรอ" ทุกคนก็งงค่ะ กู๋ติ่งจะมาได้ไงก็ต้องนอนอยู่บ้านเค้าสิ เนะเลยเล่าว่า เนะคงนอนดิ้นจนหัวจะตกหมอนน่ะค่ะ แล้วเค้าก็เหมือนครึ่งหลับครึ่งตื่น คือ รู้สึกตัวขึ้นมา ลืมตา เห็นผู้ชายคนนึงยืนอยู่ข้างเตียง แล้วก็จับหัวเนะให้นอนอยู่บนหมอนดี ๆ เนะบอกว่าหน้าคล้าย ๆ กู๋ติ่ง เลยนึกว่าเป็นกู๋ติ่งมาขยับหมอนให้ ...โอ๊วววว... พวกเราก็เลยลงมติกันว่า อากงมาจัดหมอนให้ค่ะ เพราะกู๋ติ่งถอดอากงออกมาเด๊ะ ๆ - -'

เรื่องที่ 3: เรื่องของลูกพี่ลูกน้องเรา ชื่อ กิ่งค่ะ
กิ่งเป็นเด็กอักษรฯ ศิลปากร ตอนนี้กำลังจะขึ้นปี 2 ค่ะ แล้วก็ต้องอยู่หอพักที่วิทยาเขตพระราชวังสนามจันทร์

กิ่งเล่าว่า ที่นั่น ขึ้นชื่อมาก ...ก็สมควรอะ เป็นวังเก่าเชียวนะ - -'... แล้วตอนปี 1 ถ้าใครไม่เจอ ก็จะไม่เจอไปตลอดค่ะ แต่ในทางกลับกัน ถ้าใครเจอตั้งแต่ปี 1 ก็จะเจอไปตลอดเหมือนกัน hahaha

เรื่องนี้กิ่งเล่าให้เราฟังตอนขับรถจากกรุงเทพฯ ไปโคราชค่ะ เราเป็นคนเริ่มเองแหละ ...เป็นพวกชอบฟังเรื่องพวกนี้น่ะ hahaha... ตอนแรกนึกว่ากิ่งจะบอกว่าไม่เคยเจอ แต่ผิดคาด เมื่อกิ่งบอกว่า "เคย" เราก็เลยขอร้องแกมบังคับให้เล่าให้ฟังค่ะ

ครั้งแรกที่กิ่งเจอ กิ่งบอกว่ากิ่งกับเพื่อนออกไปล้างจานอยู่บริเวณที่ล้างจาน ข้าง ๆ ห้องค่ะ ...หอพักของกิ่งในมหาลัยเป็นหอใหม่ค่ะ แล้วห้องกิ่งจะอยู่สุดทาง มีที่ล้างจานให้อยู่ข้าง ๆ ห้อง... ตอนนั้นเป็นตอนกลางคืนค่ะ หลังจากล้างจานเสร็จ กำลังจะขนจานกลับห้อง กิ่งก็ปิดไฟ ช่วงจังหวะไฟดับ กิ่งก็เห็นเป็นผู้ชาย ยืนอยู่บริเวณที่ล้างจานค่ะ ด้วยความตกใจ กิ่งก็เลยเปิดไฟ แต่ก็ไม่เห็นมีใครยืนอยู่เลย! กิ่งก็เลยปิดไฟ แล้วก็บอกเพื่อนให้รีบเข้าห้อง ...เพื่อนกิ่งก็ sense ไวมาก เพราะพอเห็นปฏิกิริยากิ่งอย่างนั้น ก็รีบเข้าห้องเลย hahaha

อีกครั้งนึงที่กิ่งเจอ ก็คือ ตอนนอนค่ะ กิ่งบอกว่านอน ๆ อยู่แล้วกิ่งสะดุ้งตื่นขึ้นมา พอลืมตา ก็เห็นเป็นผู้ชายยืนอยู่ข้าง ๆ เตียง ...ลืมบอกไปว่าหอกิ่งเป็นหอหญิงค่ะ ผู้ชายขึ้นไม่ได้อยู่แล้ว... แต่กิ่งไม่คิดอะไร ก็หลับตาแล้วลืมตาขึ้นมาดูใหม่ ปรากฏว่าเค้าหายไปแล้วค่ะ แล้วกิ่งก็นอนต่อ! ...O_O พระเจ้าช่วย กล้วยหอมทอดราดซอสช๊อคโกแลต! เธอเฉยมาก ๆ hahaha กิ่งบอกว่ากิ่งก็แปลกใจตัวเองค่ะ นึกว่าตัวเองจะกลัวผีมาก ๆ แต่พอเจอจริง ๆ กลับเฉย ๆ อะ

ส่วนเพื่อน ๆ ในห้องก็มีความรู้สึกแปลก ๆ บ้างค่ะ เช่น เพื่อนคนอื่นนอนกันหมดแล้ว แต่เพื่อนกิ่งคนนึงยังนั่งอ่านหนังสืออยู่ แล้วก็รู้สึกเหมือนมีคนจ้อง แต่พอหันไปดู กลับไม่เห็นใคร!

เรื่องที่ 4: เป็นเรื่องของสองศรีพี่น้อง แป้งกะป้องค่ะ
อย่างที่รู้ ๆ กันว่าป้องเรียนอยู่จุฬาฯ ตอนแรกป้องก็เช่าหอพักของมหาลัยอยู่กับเพื่อนจากโรงเรียนเดิมค่ะ แต่พอเทอม 2 ป้องก็ขอแยกออกมาอยู่หอนอก แล้วก็อยู่คนเดียว พอช่วงปิดเทอม ...ช่วงปลายเดือนมี.ค. ที่ผ่านมานั่นแหละ... สาวแป้งก็ลงมาจากขอนแก่น เข้ามาเรียนพิเศษภาษาอังกฤษในกรุงเทพฯ ค่ะ แป้งสมัครเรียนพิเศษภาษาอังกฤษแถวสยาม เลยไปนอนหอป้อง เพราะสะดวกในการเดินทาง

และแล้วเช้าวันนึง หลังจากที่แม่โทรไปหาป้องบอกว่าจะเอาตะกร้าผ้าไปส่งให้ ...สองคนพี่น้องขนผ้ากลับมาซักบ้านเราอะค่ะ... แป้งก็โทรมาเล่าให้ฟังว่า เมื่อคืน หลังจากสองคนพี่น้องกลับมาจากทานข้าวเย็นเรียบร้อยก็กลับห้อง ก่อนออกจากห้องก็ดูปิดไฟ ปิดทีวีเรียบร้อย แต่พอกลับมาที่ห้อง แป้งเดินเข้าไปในห้องก่อนค่ะ ส่วนป้องยืนอยู่ตรงประตูแล้วก็เปิดไฟ ช่วงจังหวะที่ป้องเปิดไฟนั่นเอง ทีวีก็เปิดด้วยค่ะ ตอนแรกป้องนึกว่าแป้งเป็นคนเปิด แต่พอเดินเข้ามาเห็นแป้งหน้าซีด แล้วก็เห็นรีโมตทีวีวางอยู่ข้าง ๆ ทีวี ป้องก็ซีดด้วย แต่สองคนพี่น้องส่งซิกไม่พูดกันค่ะ hahaha แต่ก็กลัวจนป้องไม่กล้าอยู่ห้องนั้นแล้วอะ แม่เราบอกว่าอาจจะปิดทีวีไม่ดี คือพยายามให้กำลังใจ ไม่อยากให้คิดไปทำนองนั้น เพราะสองคนพี่น้องกลัวผีขึ้นสมองมาก ๆ ค่ะ hahaha ส่วนป้องก็ยืนยันว่าป้องรู้สึกว่าห้องป้องมีอะไรแปลก ๆ มานานแล้ว เช่น นอน ๆ อยู่ ก็ได้ยินเสียงชักโครกในห้องน้ำ ...ในห้องของป้องเอง ไม่ใช่ห้องคนอื่น เพราะเสียงมันชัดมาก ๆ... หรือมีอยู่ครั้งนึง ห้องป้องอยู่ชั้น 7 ...ถ้าจำไม่ผิดนะคะ... แต่พอป้องกดลิฟต์ กลับกดชั้น 8 แล้วพอถึงชั้น 8 ป้องก็เดินไปที่ประตูห้องที่ป้องคิดว่าเป็นห้องป้อง พอกำลังจะไข ก็เหลือบไปเห็นว่าห้องข้าง ๆ ติดกัน เค้าโบกปูนปิดประตูไว้ ...อึ๋ย!..

เอาล่ะ พอแค่นี้ก่อนดีกว่า พิมพ์ ๆ ไป ขนก็ลุกไปเป็นช่วง ๆ hahaha มีอะไรติชมก็บอกได้นะคะ



Create Date : 30 เมษายน 2548
Last Update : 30 เมษายน 2548 21:03:30 น.
Counter : 1449 Pageviews.

11 comments
  
ง่า..กัวคับ ผีมาเป็นชุดเลย
โดย: captainfakenature วันที่: 30 เมษายน 2548 เวลา:22:26:32 น.
  
คุณนุ่นไม่เห็นต้องกลัวผีเลย ผีอ่ะดิต้องกลัวคุณนุ่น 555

เชื่อว่าผีมีจริงครับ แต่ไม่เชื่อว่ามีอิทธิฤทธิ์อะไร เค้าทำไรเราไม่ได้ร๊อก

คิดว่าเค้าเป็นเพื่อนบ้านดิ ต่างคนต่างอยู่ไม่รบกวนกัน ก็อยู่ร่วมกันได้แระ

โดย: แฟนสวย IP: 61.91.65.35 วันที่: 30 เมษายน 2548 เวลา:23:55:11 น.
  
ทำไม น่ากัวจัง

ดีที่เราไม่เจอ บรื๋อ
โดย: la-la-bell วันที่: 1 พฤษภาคม 2548 เวลา:20:51:10 น.
  
ยังไม่ได้อ่านเรื่องผีครับ แต่ขอบอกว่าเกมส์ SIMS เนี่ยระวังให้ดีเหอะ น่ากลัวกว่าผีอีก เล่นแล้วติดโคตรๆๆๆๆๆๆ ว่าแต่ไม่ลอง SIMS2 ดูล่ะครับ เจ๋งมากๆเลยนะ
โดย: แมวกักขฬะ IP: 61.91.165.182 วันที่: 2 พฤษภาคม 2548 เวลา:11:51:40 น.
  
กึ๊กกึ๋ยยยยย....เข้ามา(เหมือนจารู้)...เวลาดีมั่กตี1ฝ่าๆแล้นT___T
อืมม อย่างเรื่องคุณพี่เนี่ย เกือบลืมปายแล้น ดีเหมี๋ยนกาน เอามารวบรวม เรื่องของสองศรีพี่น้องม่ายรู้อ่ะ มะมีครายบอก แต่รู้ว่าชายป้องขี้กลัวผอมั่กๆ แต่สงสัยอ่ะ กลัวมั่กๆจนเจอ รึว่าเจอบ่อยๆเลยกลัว ส่วนญิ๋งกิ่งนี่ก้อแปลกดี เออแล้วงัย ตรูจานอน..-"- ตามสูตรฮ่ะคุณพี่ หอกะผอเปนของคู่กาน ญิ๋งปริก้กลัวนะผอเนี่ย แต่มะเปนคนคิดมั่ก นึกถึงตอนอยู่หอก้อมีแปลกๆเยอะ แต่อย่ามาแบบจะจะนะ จายจะวาย ส่วนอีกอันนึงก้แปลกดี บอกเจ๊ไปยังน้า เด๋วค่อยเล่าดีฝ่า มะไหวอ่ะ มันดึกแล้นชัก...>_<

ปริอยู่ของปริดีๆ มากระตุ้นต่อมกัว เด๋วไขมันขึ้นสมองทำงัยฮ้า^^"
โดย: ญิ๋งปริ IP: 24.20.132.170 วันที่: 2 พฤษภาคม 2548 เวลา:15:49:35 น.
  
อุอุ
นี่มันชุดรวมผีนี่นา
กลัวและไม่กล้าจ้า
โดย: funnygirl IP: 61.90.2.54 วันที่: 2 พฤษภาคม 2548 เวลา:20:49:35 น.
  
เราว่าของนุ่นน่ากลัวสุดอ้ะ
เห็นกันจะๆ ขนาดนั้น
เป็นเราคงยืนขาแข็งอยู่ตรงนั้นล่ะ Y__Y

แต่โชคดีนะว่าเราไม่เคยเจอเลย
โอ... ขอบคุณคุณพระคุณเจ้าค่ะที่ช่วยให้ลูกช้างไม่ต้องเจอเรื่องหยองๆ แบบนี้
โดย: กาน้ำชากะเชี่ยนหมาก วันที่: 3 พฤษภาคม 2548 เวลา:17:13:47 น.
  


ต๊ะเอ๋!!!!!!แวะมาเยี่ยมค๊า
นานแระไม่ได้มาคิดถึงหมูน้อยฯบ้างป่ะคะ

ปล. มาก็เจอเรื่องสยองเลย ง่ะ...
โดย: หมูน้อยหน้าใส วันที่: 5 พฤษภาคม 2548 เวลา:0:25:16 น.
  
น่ากลัวจัง แต่ก็ชอบอ่าน อิอิ
โดย: primgirl วันที่: 5 พฤษภาคม 2548 เวลา:21:34:39 น.
  
ไมไม่มาทีร่ะเรื่องง่ะค๊าบบบ
ดีน๊ะที่อ่านกลางวัน
ไม่งั๊นจับไข้หัวโกร๋นแน่ ๆ

โดย: นางมารร้าย วันที่: 6 พฤษภาคม 2548 เวลา:12:50:47 น.
  
หนุกง่ะ ชอบ
โดย: แม่แอมเบอร์ IP: 203.151.140.114 วันที่: 21 พฤษภาคม 2548 เวลา:10:41:02 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ชาบุ
Location :
กรุงเทพ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]



เป็นสาวแกร่งแรงเกินร้อย ประเภทพึ่งพาตัวเองได้ ดื้อเงียบ (แต่มีเหตุผลพอสมควรนะ) อ่อนไหว ช่างฝัน แต่ก็อยู่ในโลกของความเป็นจริง ชอบมองอะไรกว้าง ๆ และทำใจยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้น (ปลงแล้ว! hahaha) ชอบอ่านหนังสือเป็นชีวิตจิตใจ ชีวิตนี้ยอมไม่มีแฟนดีกว่าไม่มีหนังสืออ่านอะ >_<

สิ่งที่จำขึ้นใจคือ คำคมภาษาอังกฤษที่ว่า "I will take my life into my hands and I will use it" และ คำคมจากหนัง My Best Friend's Wedding "When you love someone,you say it right then, out loud or the moment just passed you by"
เมษายน 2548

 
 
 
 
 
1
2
3
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
23
24
25
26
27
28
29
 
All Blog