I'm not a bitch, I just have a low tolerance for bullshit.
|
|||
เรื่องหมา ๆ ภาค 2 ระยะเวลา 4 ปีที่เราหายไปจาก bloggang โอเลี้ยงกับชาบุก็จากเราไปค่ะ โอเลี้ยงตายเมื่อปี 52 เพราะเป็นโรคไต ...ตอนนั้นเราลงไปอยู่ภูเก็ต แต่ก็ขึ้นมากรุงเทพ ฯ บ่อย ๆ ส่วนชาบุ, โอเลี้ยงและมะดันอยู่ในความดูแลของน้อง ๆ ที่บ้านกรุงเทพ ฯ ไม่ได้พาลงไปภูเก็ตด้วย เพราะเราก็ไปอยู่บ้านเพื่อนอ่ะ ตอนที่โอเลี้ยงตาย เป็นช่วงที่เราขึ้นมากรุงเทพ ฯ พอดี คือ ก็รู้อยู่แล้วว่าโอเลี้ยงเป็นโรคไต แต่ตอนนั้นโอเลี้ยงผอมลงเยอะมาก ๆ คืนที่โอเลี้ยงตาย เราได้ยินเสียงโหยหวนแบบทรมาน พอเช้า เราลงมาก็เจอโอเลี้ยงตายไปแล้ว สองสาว (เรากับลูกพี่ลูกน้อง) ก็เลยไปหาผ้ามาห่อร่างโอเลี้ยง แล้วเราก็โทรศัพท์บอกน้องชาย จากนั้นก็พาโอเลี้ยงไปทำพิธีและลอยอังคารที่วัดคลองเตยใน หลังจากนั้น เราก็เลยย้ายกลับมาอยู่กรุงเทพ ฯ เพราะเป็นห่วงชาบุกับมะดัน ...ชาบุอายุ 14 ปีแล้ว ตาเริ่มมองไม่เห็น ส่วนมะดัน ตั้งแต่โอเลี้ยงไม่อยู่ ก็กลายเป็นหมาขี้อ้อน กลัวฟ้าผ่า ฟ้าร้อง ต่อมาชาบุป่วยออด ๆ แอด ๆ เราพาไปหาหมอ ตรวจเจอว่าชาบุเป็นมะเร็ง แต่ชาบุเข้มแข็งมากค่ะ เวลาเจ็บป่วยไม่เคยร้องเลย จนบางทีเราต้องสังเกตอาการเอง กลางปี 54 อยู่ ๆ ชาบุก็ทรุดหนัก แบบเดินไม่ได้ แต่เจ้าตัวพยายามจะลุก พยายามจะเดิน (นึกถึงแล้วน้ำตาไหลอ่ะ) เรากับคุณแฟนก็เลยโทรไปหาหมอ ตอนนั้นก็ดึกแล้ว คลีนิคที่ไปหาประจำปิดแล้ว หมอก็เลยบอกให้ไปโรงพยาบาลเพื่อนหมอที่อยู่ใกล้บ้าน ไปให้เพื่อนหมอต่อสายน้ำเกลือให้ก่อน เพื่อที่ชาบุจะได้มีแรง ปรากฏว่าโรงพยาบาลเพื่อนหมอก็ปิดแล้วเหมือนกัน แต่ยอมเปิดให้เรา (ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ) เกรงใจคุณหมอมาก ๆ แถมหลังจากนั้นยังมีเคสตามเข้ามาอีกต่างหาก เพราะเขาเข้าใจว่าโรงพยาบาลยังไม่ปิด (- -') คืนนั้น สองคนกับคุณแฟนผลัดกันลงมาดูชาบุ ชาบุก็ครางเบา ๆ เป็นระยะ หมอบอกว่ามะเร็งคงลุกลามหมดแล้ว เช้าวันรุ่งขึ้น พวกเรารีบพาชาบุไปหาหมอ หมอตรวจแล้วก็บอกให้ชาบุอยู่ดูอาการ แต่ก็บอกให้เราทำใจ ...พอกลับถึงบ้านแป๊บเดียว หมอก็โทรมาบอกว่าชาบุเสียแล้ว T^T เราร้องไห้หนักมากกก เพราะติดตากับภาพที่ชาบุทรมาน ร้องจนตาบวม เจ็บคอเพราะสะอื้น คุณแฟนปลอบยังไงก็ไม่หยุด ประจวบกับมีงานเข้ามา ก็เลยต้องฝากร่างชาบุไว้กับหมอประมาณ 3 วัน (เราก็ร้องมันตลอด 3 วันนั่นแหละ) หลังจากเสร็จงานแล้ว พวกเราถึงไปรับร่างชาบุมาทำพิธีที่วัดบางบัว ตอนที่เอาร่างชาบุออกมาจากถุงดำที่หมอห่อไว้ อยู่ ๆ เราก็หยุดร้อง คือ ชาบุนอนเหมือนหลับสบายมาก ๆ ไม่ทรมาน (อีกแล้ว) จนเรากับคุณแฟนนึกหมั่นไส้ (ฮา) ...ชาบุตายตอนอายุ 16 ปีอ่ะ ถ้าเป็นคน ก็ร้อยกว่าปีแล้วเนอะ เราไม่ได้ลอยอังคารนะคะ แต่นำกระดูกกลับมาบ้าน คุณแฟนบอกว่าจะฝังในสวน (แต่จนบัดนี้ยังไม่ได้ขุดพื้นเลยอ่ะ haha) ...ตอนนี้ชาบุก็อยู่บนหิ้งกับมารดาค่ะ ^^ ส่วนมะดัน ปีนี้อายุ 9 ปีแล้ว หลังจากน้ำท่วมปีที่แล้ว มะดันก็แพ้อะไรไม่รู้ คันและแทะจนตัวเองเป็นแผล ต้องใส่คอลล่าร์อยู่เป็นเดือน ปัจจุบันก็ยังมีอาการแพ้อยู่ แต่ไม่แทะตัวเองจนเป็นแผลแล้ว เพราะเราอาบน้ำให้ทุกอาทิตย์ หลังอาบน้ำก็ใช้ไดร์เป่าขนให้แห้ง (หมอบอกให้ทำ) ตอนนี้ในบ้านก็เลยมีไดร์ 1 อัน สำหรับเป่าขนมะดัน (ส่วนเจ้าของไม่เคยใช้ ไม่หวีผมด้วย haha) ล่าสุดเรากับญาติ ๆ เม้าท์มอยห เริ่มจากหมอ (คือ หมอเป็นลูกพี่ลูกน้องเราเองแหละ haha) เจ้าของน้องหมาพันธุ์ชิสุเล่าให้ฟังว่าที่หมอคิดว่าหมามีปัญหาเรื่องต่อม ส่วนเราก็เม้าท์มะดันว่าตั้งแต่ แล้วน้าสะใภ้ก็เลยพูดถึงมะเฟือง ( พี่น้องมะดัน) ว่าที่ก่อนหน้านี้เหม็น ๆ เพราะมดลูกอักเสบ ต้องพาไปผ่าตัดถึงหาย แล้วก็เปลี่ยนมาให้กินอาหารเม็ด สุดท้ายน้าสะใภ้พูดด้วยน้ำเสียงเ เริ่มต้นเศร้า ๆ แต่ลงท้ายขำ ๆ เนอะ จริง ๆ ทุกวันนี้เวลาคิดถึงชาบุก็ยังน้ำตาซึมนะคะ แต่ก็บอกตัวเองว่าชาบุไปสบายแล้ว ^^ Thank you
โดย: KAI (nookookai8 ) วันที่: 8 พฤศจิกายน 2555 เวลา:20:17:17 น.
|
ชาบุ
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?] เป็นสาวแกร่งแรงเกินร้อย ประเภทพึ่งพาตัวเองได้ ดื้อเงียบ (แต่มีเหตุผลพอสมควรนะ) อ่อนไหว ช่างฝัน แต่ก็อยู่ในโลกของความเป็นจริง ชอบมองอะไรกว้าง ๆ และทำใจยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้น (ปลงแล้ว! hahaha) ชอบอ่านหนังสือเป็นชีวิตจิตใจ ชีวิตนี้ยอมไม่มีแฟนดีกว่าไม่มีหนังสืออ่านอะ >_< สิ่งที่จำขึ้นใจคือ คำคมภาษาอังกฤษที่ว่า "I will take my life into my hands and I will use it" และ คำคมจากหนัง My Best Friend's Wedding "When you love someone,you say it right then, out loud or the moment just passed you by" Group Blog All Blog
|
||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |