หนาวนี้ที่ปาย: ตอนที่ 1

ใน 4 เดือนที่เราหายไป 2 เดือนแรกเป็นเพราะเราใช้เวลาอยู่กับมารดาและเพื่อนฝูง แต่พอเริ่มเดือนพฤศจิกายนเพื่อนฝูงเริ่มไม่ค่อยได้เห็นหน้า เพราะมีงานเข้ามา คือ ทำร่างข้อบังคับสภานิติบัญญัติแห่งชาติ กว่าจะเสร็จงานในแต่ละวันก็ปาเข้าไป 10 pm ...ใครบอกว่าข้าราชการทำงานเช้าชามเย็นชาม มีเคืองนะเนี่ย -*-

การดำเนินชีวิตช่วงทำข้อบังคับฯ ก็จันทร์-ศุกร์ทำงานๆๆๆๆ ใครโทรมาหาเราช่วงนั้น เราจะไม่รับ เพราะต้องจับประเด็นในการประชุม ไม่ก็ต้องใช้สมาธิกับการตรวจร่างข้อบังคับฯ แต่เราจะโทรกลับในช่วงเช้าวันถัดไป ระหว่างที่เราขับรถไปทำงานแทน ...พูดได้ว่าพอมีงาน เราก็จะให้ความสำคัญกับงาน จนบางทีเราก็คิดว่าเราไม่มีแฟนก็ดีเหมือนกัน ถ้าเรามีแฟน เราก็คงไม่มีเวลาให้เค้า เพราะจันทร์-ศุกร์ก็ทำงาน เสาร์-อาทิตย์ก็อยู่กับมารดาท่าน หรือถ้าจะมีแฟน เราก็อยากได้คนที่เข้าใจการทำงานของเราว่าถ้ามีงาน เราก็จะไม่มีเวลาให้เค้า ทำนองเนี้ย

จริง ๆ ก่อนหน้านี้ เรานัดกับหนูอุ๊และหนูจ๊ะจะไปภูกระดึงด้วยกันสักครั้ง ช่วงเดือนธันวา แต่พอดีตารางงานของเราออกมาว่าช่วงเดือนธันวา เราต้องทำหน้าที่ฝ่ายเลขาให้กับคณะกรรมาธิการพิจารณาร่างพระราชบัญญัติงบประมาณรายจ่ายประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2550 หลังจากคิดสะระตะเรียบร้อย เราก็เล็งเห็นว่าตัวเองมีเวลาว่างแค่ 1 อาทิตย์ ช่วงปลายเดือนพฤศจิกายน ...คือทำข้อบังคับฯ เสร็จก็จะว่างแค่ช่วงเดียว แล้วก็ทำงบประมาณต่อตลอดเดือนธันวาคมเลย (- -')... เราก็เลยตัดสินใจยื่นใบลาพักผ่อน แล้วก็แพ็คกระเป๋าขึ้นเหนือทันที

งานนี้ไปคนเดียว ไม่ได้ชวนเพื่อน ๆ ไปด้วย ส่วนนึงเป็นเพราะเราไปแบบกระทันหันจริง ๆ คือไม่ได้จองที่พักอะไรเลย แค่โทรถามเพื่อนว่าไปยังไงแค่นั้น แล้วก็ตัดสินใจไปเลย อีกส่วนนึง เป็นเพราะเราอยากใช้เวลาอยู่กับตัวเองบ้าง หลังจากที่เราให้เวลากับคนอื่น ๆ มามากพอแล้ว (โอ๋บอกว่าพี่นุ่นติสต์แตก hahaha)

ตอนยื่นใบลาพักผ่อน เนื่องจากเราลาทั้งอาทิตย์ คือ ตั้งแต่ว้นที่ 20-24 พ.ย. เราก็เลยเข้าไปขออนุญาตกับผอ.สำนักด้วยตัวเอง จริง ๆ ไม่จำเป็นต้องขออนุญาตก็ได้ เพราะผอ.สำนักก็เห็นอยู่ว่าตอนทำข้อบังคับฯ พวกเราทำงานกันหนักขนาดไหน แล้วการพิจารณางบประมาณที่เราจะต้องทำก็หนักกว่าการทำข้อบังคับฯ ด้วย แต่เราก็ยังเกรงใจอยู่ดี แหะ แหะ และเมื่อ ผอ.สำนักเซ็นอนุมัติให้ลาได้ เราก็จัดการจองตั๋วรถทัวร์ ส่วนแพ็คกระเป๋า ก็ตามสไตล์ คือ แพ็ค 1 วันก่อนไป hahaha

การเดินทางเริ่มจากขึ้นรถทัวร์ของบริษัทสยามเฟิร์สทัวร์ ออกจากกรุงเทพฯ ตอน 8.30 pm ของวันที่ 19 พ.ย. ไปถึงสถานีขนส่ง (อาเขต) ที่เชียงใหม่ ประมาณ 5.30 am ของวันที่ 20 พ.ย. จากนั้นก็รอซื้อตั๋วรถตู้จากเชียงใหม่ไปปายที่อาเขตเลย โดยรถตู้รอบแรกมีตอน 6.30 am


รถตู้คันนี้แหละ เราที่นั่งไปปายอ่ะ ...สภาพรถใหม่ใช้ได้เลย นั่งแล้วไม่เมา

จากเชียงใหม่ไปปายเนี่ย ใช้เวลาเดินทาง 3 hrs รถตู้จอดพักให้เข้าห้องน้ำ ทานอาหารเช้าที่บ้านแม่แสะสัก 15 mins เราก็เลยสนองด้วยการสั่งกาแฟร้อนมาเติมความสดชื่นให้ตัวเองถ้วยนึง



จริง ๆ เค้ามีอาหารอย่างอื่นไว้บริการด้วย แต่เรากลัวเมารถอะ (- -')

รถตู้วิ่งใช้เวลา 3 hrs เป๊ะ ๆ พอไปถึงก็โทรกลับมาหาเพื่อนสรรค์ให้ช่วยติดต่อรุ่นพี่นิติ มธ. ที่ทำรีสอร์ทอยู่ที่ปายให้หน่อย ...คือสรรค์มันก็มารู้จักรุ่นพี่คนนี้ที่ปายเหมือนกันอะ... ตอนแรกสรรค์บอกให้เราเดินหาที่พักแถว ๆ ในเมืองก่อน แต่เราบอกมันว่าเราอยากได้ที่พักที่สงบ ๆ บรรยากาศดี ๆ มันก็เลยโทรหารุ่นพี่ให้ หลังจากที่สรรค์โทรติดต่อให้แล้ว รุ่นพี่ก็โทรเข้ามือถือเรา นัดสถานที่ที่พี่เค้าจะมารับเราไปบ้านพัก (รีสอร์ทของรุ่นพี่อยู่นอกตัวเมืองปายประมาณ 3 km. อะ)

พอมารับ พี่ตุ้มก็บอกว่าแขกเพิ่งกลับไป เลยมีห้องให้เราพักพอดี ถ้าเรามาเร็วกว่านี้ก็ไม่มีห้องว่าง ...โชคดีจริง ๆ (- -')...


ทางเข้า 'บ้าน' ชื่อบ้านก็คือ Pai Destiny (หวานมากกกก) ...คือพี่ตุ้มไม่เรียกว่ารีสอร์ทอะค่ะ เพราะพี่ตุ้มไม่ได้ทำเป็นธุรกิจอะไรมากมาย แขกที่มาพักก็จะเป็นคนกันเอง หรือเป็นเพื่อนของเพื่อนซะส่วนใหญ่...

ที่บอกว่าพี่ตุ้มไม่ได้ทำเป็นธุรกิจ ก็เพราะว่าห้องพักมีแค่ 3 ห้องเท่านั้น รับแขกได้ประมาณ 6-7 คน แต่ก็มีลานกว้างสำหรับให้กางเต้นท์ได้ ถ้ามากันกลุ่มใหญ่ก็ต้องมาบางคนเตรียมเต้นท์มานอนอะค่ะ


ห้องพักหมายเลข 1 ...เป็นบ้านเดี่ยว ๆ อยู่ใกล้ ๆ ทางเข้าเลย ((ตอนแรกพี่ตุ้มจะให้เรานอนห้องนี้ แต่เรามาคนเดียว มันอันตรายอะ))


หลังนี้แบ่งเป็นห้องพัก 2 ห้อง ...พี่ตุ้มให้เรานอนห้องทางซ้ายมือของรูป... ทุกห้องมีห้องน้ำในตัว


หลังนี้พี่ตุ้มใช้เป็นบ้านพักตัวเอง และเป็นที่รับรองแขก




^
^
ข้างบนบ้านหลังใหญ่ ...ชอบการแต่งบ้านอย่างนี้อะ >_<

หลังจากพี่ตุ้มไปเตรียมห้องให้เราเรียบร้อย ก็มอบกุญแจให้เราเอาของไปเก็บที่ห้อง แล้วจะพาเราเข้าเมืองไปทานข้าวเช้า พร้อมเช่ารถมอเตอร์ไซค์ไว้ขี่ไปไหนมาไหนตอนอยู่ที่นี่ด้วย


ด้านหน้าบ้านพักของเรา


ด้านข้างมีบ่อเลี้ยงปลาด้วย ...ชอบ ๆ >_<


ข้างในห้องพัก ...มีเตียง มีมุ้ง มีพัดลม ในห้องน้ำมีเครื่องทำน้ำอุ่นให้ คืนละ 350 บาท... เติ้ลเห็นรูปแล้วถามว่าอยู่ได้ยังไง ไม่มีอะไรเลย แต่เราชอบนะ

พอเก็บของเสร็จ ก็โทรรายงานตัวกับเพื่อน ๆ ...คือทุกคนเป็นห่วงที่เราไปคนเดียวอะ เลยกำชับให้รายงานตัวตลอด แหะ แหะ... จากนั้นพี่ตุ้มก็ให้แผนที่ปาย 1 เล่ม ไว้สำหรับเวลาเราไปไหนมาไหน แล้วก็พาเราเข้าเมือง


ทานข้าวเช้าที่นี่แหละ

พอทานเสร็จก็เดินไปหาพี่ตุ้ม แล้วพี่ตุ้มก็พาเดินไปร้านเช่ามอเตอร์ไซค์


ร้าน Aya ...เป็นร้านเช่ามอเตอร์ไซค์ที่ใหญ่ที่สุดในปาย (เท่าที่เห็นนะ) คิดค่าเช่าวันละ 100 บาท เราเช่า 5 วัน รวมค่าประกัน ค่าหมวกกันน็อคแล้วก็ตก 900 บาท

พอเราได้มอเตอร์ไซค์ ก็แยกกับพี่ตุ้ม เพราะพี่ตุ้มชวนเพื่อนไปที่บ้าน ส่วนเรา พี่ตุ้มแนะนำให้ขี่มอเตอร์ไซค์ไปดูแม่น้ำปายใกล้ ๆ แถวนั้น


สะพานข้ามแม่น้ำ... อีกฝั่งนึงเป็นรีสอร์ทอะ


มุมนี้ดูสงบ ๆ


แต่พอหันไปทางขวาของสะพานก็เห็นรีสอร์ทสร้างติด ๆ กัน ...แลดูแล้วไม่เห็นน่าพักตรงไหนเลย (- -')


เงยหน้าไปเห็นตัวบ้านและหลังคามีลวดลายสวยดี ...อยู่ริมน้ำซะด้วย ชอบ ๆ >_<

หลังจากยืนชื่นชมทัศนียภาพสักพัก ก็นึกได้ว่าควรจะไปหาซื้อโปสการ์ดส่งถึงเพื่อน ๆ ก็เลยขี่กลับเข้าไปตลาด


Sabai-Dee Gallery ...ซื้อโปสการ์ดบางส่วนและ magnet ที่นี่อะค่ะ


ร้าน All about Coffee ...พี่ตุ้มบอกว่าหนังเรื่องรักจังมาถ่ายที่ร้านนี้ แต่เราไม่เคยดู แหะ แหะ

พอซื้อโปสการ์ดเสร็จก็ไม่รู้จะไปไหน เพราะมีเวลาเที่ยวตั้งหลายวัน ก็เลยตัดสินใจกลับบ้านไปล้างหน้าล้างตา นอนพักดีกว่า


วิวระหว่างขี่มอเตอร์ไซค์กลับบ้าน

กลับไปถึงบ้าน พี่ตุ้มก็แนะนำเพื่อนพี่ตุ้มให้รู้จัก ...ชื่อเจียม... แล้วก็บอกว่าตอนเย็นจะพาไปดูพระอาทิตย์ตกที่แคนยอน แต่ตอนนี้ให้เราพักก่อน

พอเข้าห้อง มองออกไปนอกหน้าต่างเห็นฟ้าสีสวยก็เลยอดใจไม่ไหว แทนที่จะนอนพักก็เลยคว้ากล้องมาถ่ายรูป


รูปนี้ภูมิใจนำเสนอ hahaha


ตั้งกล้องถ่ายหน้าบ้านพัก ...หน้ามันสุด ๆ (- -')

เก็บภาพเรียบร้อยก็ได้เวลางีบ ตื่นมาอีกที แดดร่มลมตกพอดี ก็เลยรีบอาบน้ำไว้ก่อน เพราะกว่าจะกลับมาก็คงจะมืดแล้ว เดี๋ยวอากาศจะเย็น


วิวหน้าบ้านพัก ...ชอบมาก ๆ เลย

พอไปหาพี่ตุ้มที่เรือนใหญ่ พี่ตุ้มก็ซ้อนมอเตอร์ไซค์พาเราไปดูพระอาทิตย์ตกตามที่บอก แต่พอถึงตัวเมือง พี่ตุ้มก็เปลี่ยนไปซ้อนเจียม ...สงสัยจะไม่มั่นใจในฝีมือการขี่ของเรา ทั้ง ๆ ที่เราบอกว่าเราขี่มอเตอร์ไซค์เป็นตั้งแต่เด็กแล้วนะ

ที่ ๆ พี่ตุ้มจะพาไปดูพระอาทิตย์ตก ต้องขี่มอเตอร์ไซค์ย้อนขึ้นไปทางเชียงใหม่ ประมาณ 7 km. ระหว่างทาง เราดันทำหมวกกันน็อคหล่นเลยเสียเวลาย้อนกลับมาหา แต่ก็ไม่พบ แล้วสงสัยพี่ตุ้มจะไม่เห็นเราขี่ตามมาก็เลยให้เจียมวกรถกลับมาดู สุดท้ายก็เลยไปแคนยอนไม่ทัน เจียมก็เลยเสนอให้ไปอ่างเก็บน้ำห้วยดินแทน


ทางลงไปอ่างเก็บน้ำ ...เราจอดมอเตอร์ไซค์ไว้ข้างบนอะ ในรูปจะเห็นหลังพี่ตุ้ม กับเจียมที่ขี่มอเตอร์ไซค์ลงไป


ทางชันเอาเรื่องเหมือนกัน แถมไกลอีกต่างหาก


รูปนี้พี่ตุ้มถ่ายให้




^
^
ไม่เห็นพระอาทิตย์ตกอยู่ดี แหะ แหะ แต่วิวสวยค่ะ

ออกจากอ่างเก็บน้ำห้วยดิน ก็กลับเข้าเมืองมาหาอะไรทานค่ะ อากาศเย็น ๆ ก็เลยซื้อน้ำสมุนไพรร้อน ๆ ดื่มกันคนละแก้วกับพี่ตุ้ม


ต้มในหม้อดินขายกันเลย

ก่อนกลับเราก็ขอพี่ตุ้มแวะซื้อโปสการ์ดเพิ่ม


คราวนี้ซื้อที่ร้านมิตรไทย ...ร้านนี้ก็เป็นอีกร้านที่ใช้ถ่ายหนังเรื่องรักจัง

ตอนขี่มอเตอร์ไซค์กลับบ้าน หนาวมาก ๆ >_< พี่ตุ้มบอกให้คอยดูตอนเช้า น้ำค้างแรงสุด ๆ

พอกลับถึงบ้าน เราก็ขอตัวมาเขียนโปสการ์ด แต่เขียนให้ได้แค่หนูอุ๊ หนูจ๊ะ น้องแดง ก็ง่วงนอน แบบว่าอากาศหนาวได้ใจอะค่ะ พอมีผ้าห่มอุ่น ๆ ห่มก็เลยเคลิ้มมมมมมมม hahaha

((โปรดติดตามตอนต่อไป))

Create Date : 10 ธันวาคม 2549 Last Update : 10 ธันวาคม 2549 23:33:47 น. Counter : 1238 Pageviews.		9 comments
Share Tweet