บ่น ๆ ชีวิตสาวโฉด เอ๊ย โสด

หลังจากไปอุทัย ฯ กลับมา ชีวิตเราก็มีแต่งาน งาน งานค่ะ จริง ๆ เมื่อก่อนก็มีแต่งาน งาน งาน เหมือนกัน แต่ช่วงนี้งานเยอะและยุ่งกว่าเมื่อก่อนเยอะเลย T_T ทั้งนี้ เพราะต้องเตรียมงานเพื่อรองรับการประชุมคณะกรรมาธิการวิสามัญพิจารณาร่างพระราชบัญญัติงบประมาณรายจ่ายประจำปี พ.ศ. 2551 ด้วย

เมื่อต้องเตรียมงานงบประมาณ ในขณะที่งานในความรับผิดชอบประจำของตัวเองก็ยังคงมีอยู่ และมีทีท่าว่าจะยุ่งยากขึ้นทุกวัน ๆ เราก็เลยเกิดอาการจิตตก อยากจะหนีเข้าป่า ไปอยู่เงียบ ๆ คนเดียวซะงั้น

ที่สำคัญ น้องเติ้ล น้องสาวที่น่ารักของเราก็จะโอนกลับไปอยู่ที่อุทัย ฯ ด้วย แล้วชีวิตชั้น (ในที่ทำงาน) จะอยู่กับใครล่ะเนี่ย >_< คือ ก็ไม่ใช่ว่าเราจะไม่มีเพื่อนคนอื่นในที่ทำงานนะคะ อย่างน้องจอย เราก็สนิท แต่น้องจอยอยู่คนละกลุ่มงานกับเราอะ กับน้องเติ้ลนี่อยู่กลุ่มงานเดียวกัน นั่งโต๊ะทำงานติดกัน ไปไหนก็ไปด้วยกัน จนคนในสำนักงานชินกับการได้เห็นพวกเราเดินด้วยกัน ถ้าเห็นคนใดคนหนึ่งเดินคนเดียวมักจะถามเสมอว่า "แล้วคู่หูไปไหนล่ะ" ยิ่งใกล้น้องเติ้ลโอนไปเท่าไหร่ เวลาทุกคนเจอเราก็จะทักว่า "อีกหน่อยก็เหงาแย่" และมีหลายคนเป็นห่วงว่าเราจะอยู่ยังไงด้วยซ้ำ จนเติ้ลบ่นว่าไม่เห็นมีใครเป็นห่วงเติ้ลบ้างเลยว่าเวลาเติ้ลโอนไป เติ้ลจะอยู่ที่ทำงานใหม่ยังไง

ถ้าถามว่าเราห่วงเติ้ลไหม เราตอบได้เลยค่ะว่า "ห่วง" เพราะเราพอนึกออกว่าสังคมที่ต่างจังหวัด โดยเฉพาะจังหวัดเล็ก ๆ อย่างอุทัย ฯ เป็นยังไง ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ทุกคนจะรู้ทั่วกันหมด เรากับเติ้ลเป็นพวกต้องการความเป็นส่วนตัวสูงอะค่ะ บางอารมณ์ก็อยากจะอยู่คนเดียวเงียบ ๆ ซึ่งถ้าเติ้ลย้ายกลับบ้านก็จะทำได้ยาก นอกจากนี้ยังอาจมีปัญหาอีกหลายอย่าง ...ไม่ใช่ว่าในที่ทำงานทุกวันนี้ไม่มีปัญหา เพียงแต่ปัญหาที่เกิดขึ้น ไม่ค่อยร้ายแรงเท่าไหร่ เพราะมีอะไรก็คุยกับหัวหน้าได้ แต่ไม่รู้ว่าโอนไปที่ใหม่ หัวหน้าจะเป็นยังไง... สรุปว่า เราห่วงเติ้ลอะค่ะ แต่อย่างนึงที่เราสบายใจก็คือเติ้ลจะได้อยู่บ้านกับพ่อแม่ ซึ่งเป็นที่พักใจที่ดีที่สุด ถ้าเติ้ลมีปัญหาที่ที่ทำงาน อย่างน้อยเติ้ลก็มีคนคอยปลอบใจ

สำหรับตัวเราเอง เติ้ลจะฝากกับทุกคนที่รู้จักว่าให้ช่วยดูแลเราหน่อย เพราะเราเป็นพวกบ้างาน แถมยังเครียดง่ายอีกตะหาก นอกจากนี้ก็ยังมีอีกหลายเรื่องที่ทำให้เติ้ลเป็นห่วงเรา

ครั้งนึงเติ้ลเคยเปรยว่าอยากให้เรามีแฟน เติ้ลจะได้ไม่ต้องเป็นห่วงว่าพี่นุ่นจะมีคนดูแลหรือเปล่า เราก็ขำ ๆ คือ เติ้ลรู้ว่าเราดูแลตัวเองได้อะค่ะ แต่เติ้ลบอกว่าการมีใครสักคนมาดูแลก็ไม่เหมือนกับที่เราต้องดูแลตัวเอง อย่างน้อย ๆ พี่นุ่นก็จะได้มีใครสักคนไปเที่ยวด้วย ไม่ต้องไปคนเดียว เวลาพี่นุ่นไม่สบาย ก็จะได้มีคนพาไปหาหมอ ไม่ต้องขับรถไปคนเดียว แต่ แหม เรื่องแบบนี้ก็พูดยากอะค่ะ ไม่ใช่ว่าเราไม่อยากมีคนมาดูแลนะคะ แต่เราคิดว่า ถ้าเรามีแฟน แล้วแฟนเราไม่สามารถดูแลเราได้เท่าที่เราดูแลตัวเอง เราจะมีแฟนไปทำไม สู้เราใช้ชีวิตอยู่อย่างนี้ มีความสุขกับชีวิตโสดไม่ดีกว่าเหรอ แล้วก็ไม่ใช่ว่าเราไม่มีคนที่เราชอบ แต่ถ้าเค้าไม่ชอบเรา เราจะไปบังคับฝืนใจอะไรเค้าได้ล่ะ จริงไหม?

บ่นยาวหน่อยนะคะ เพราะบ่นเผื่อที่จะไม่ได้บ่นใน blog อีก 2 เดือนข้างหน้าด้วย ถ้าไม่ได้แวะไปทักทายเพื่อน ๆ ก็อย่าแปลกใจนะคะ งานเยอะจริง ๆ ค่ะ T_T

Create Date : 01 กรกฎาคม 2550 Last Update : 1 กรกฎาคม 2550 16:52:56 น. Counter : 631 Pageviews.		22 comments
Share Tweet