เวลา ความรู้สึก
ฉันว่าเวลาของฉันและเค้ามันคงหมดลงแล้วหล่ะ ฉันไม่รู้สึก โหยหา คิดถึงเค้า เหมือนที่เคยเป็น หรือเพราะพอเราเริ่มมีความคิดไม่ตรงกันความรู้สึกมันก็จะฝังลึกลงไปเรื่อยๆ ฉันว่า เค้าก็คงไม่รู้สึกอะไรกับฉันแล้วหล่ะฉันจำได้ว่า ช่วงแรกของการจากมาของเรา ฉันจำได้ว่า เค้าโทรหาฉันแทบจะวันละ 5-6 รอบ ตอนนี้หรอ แทบจะไม่โทรเลยก็มี มันคงไม่ใช่เรื่องแปลกหรอกเนอะ ที่ใครๆ จะบอกว่า แรกๆ อะไรก็ดีไปหมด เพราะมันคือช่วงแรก ฉันไม่โทษเค้าหรอกนะ ที่เค้าจะหายไป เพราะทุกอย่างฉันทำตัวเอง ฉันงี่เง่า คิดไรบ้าบอไปเอง เอาน่าฉันต้องอยู่ได้ คิดถึงยังไงก็เก็บไว้ในใจ ฉันไม่เป็นฝ่ายโทรหาเค้าเลยแม้ว่าจะคิดถึงขนาดไหน ฉันได้แต่ส่งเมล์ไปหา ถ้าฉันคิดถึงจริงๆ แต่ก็ห้ามใจที่จะไม่ส่งไปรบกวนเค้ามากฉัน จะทำยังไงต่อไปดีนะ ระยะทาง เวลา มันทำให้คนเปลี่ยนไปมันไม่แปลกหรอกเนอะ แล้วเค้าก็คงไม่มาใส่ใจอะไรความรู้สึกของฉันด้วย เพราะฉันรู้เหตุผลนั้นดีอยู่แล้ว ฉันตอบตัวเองไม่ได้สักที ว่าฉันกำลังทำอะไรอยู่ ฉันมีความสุขกับสิ่งที่ฉันทำหรือเปล่า ฉันก็ตอบตัวเองไม่ได้ อย่างน้อยเค้าก็ทำให้ฉันได้รู้อีกครั้งว่า เค้าคือ คนที่ทำให้ฉันรู้สึกดีดี แม้มันจะช่วงเวลาสั้นๆ แต่ฉันคงจำเค้าไว้ในความทรงจำแน่นอน เค้าจะเป็นอีกคนหนึ่งในความรู้สึกของฉันที่ทำให้ฉันผูกพันและรู้สึกดี หลังจากฉันเลิกกับแฟนของฉันมา เค้าจะเป็น 1 ใน ความรู้สึกดีดีที่เกิดขึ้นกับฉัน นอกจากแฟนของฉัน 2 คนที่เลิกมา...