ฮืออออ

ตามมาร้องไห้เป็นเพื่อน...

ฮือออออ

โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ

3 เดือนแล้วเหมือนกันค่ะ ที่ไม่ได้เจอ
ทะเลาะ ร้องไห้เหมือนกันค่ะ

แต่เราก็ต้องมีความสุขนะค่ะ
อย่าไปคาดหวังกับมันมาก
อาจจะทำดูยาก
แต่ถ้าเราไม่คิดถึงมัน หมกมุ่นกับมันมากไป
อะไรก็จะดีค่ะ

อ่านแล้วเศร้าจังเลย....
แม่มดแอบกลัวนิด ๆ ไม่อยากเป็นแบบนี้เลย
แม่มดเป็นคนคิดมากฟุ้งซ่านแบบสุด ๆ
....
แม่มดหาทางออกให้กับตัวเองได้นะคะ แม่มดลองทำแล้วเวิร์คนะคะ
เวลาที่คิดถึงเค้า แล้วกังวลว่าเค้าอาจไม่คิดถึงเรา
แม่มดก็เอากระดาษวาดรูปแล้วละเลงสีลงไปคะ
แม่มดเอาจิตเอาใจ ที่คิดถึงเค้ามาลงกับรูป พอเราวาดแต้มสี วาดไปเรื่อย ๆ เราจะลืมคิดไปซักครู่ ถ้าไม่ดีขึน
แม่มดก็วาดรูปอื่นไป อีก อีก แล้วก็วาดอีกคะ
จนเหนื่อยจนเมื่อย จนหลับ...
ลองทำดูนะคะ อย่าคิดมาก
เป็นห่วงนะคะ

ตามมาร้องไห้เป็นเพื่อนค่ะ

บางครั้งไม่ต้องมีระยะทางให้ห่างหรอกค่ะ

แค่เวลาที่ต้องการอยู่ด้วยกันทำไมมันดูยากเย็นแบบนี้นะ ไม่เข้าใจเลย

ตอนนี้กำลังสับสนและงงๆอยู่กับตัวเองว่าจะทำยังไงดี รับปากแล้วว่าจะไม่อยากเจออีก

แต่ใจมันทำได้ยากมากเลยนะคะ...

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยม
ยิ้มไว้นะ พรุ่งนี้ต้องดีกว่าอยู่แล้ว ^_^