<<
ตุลาคม 2551
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
 
20 ตุลาคม 2551
 

ฉันที่ไม่มีค่า….อะไรเลย













เสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมา ฉันไปพาเพื่อนไปพักใจที่ทะเลมา ที่ๆ ฉันไม่อยากไปเลย
ไม่ว่าจะยังไงหลังจากที่ฉันห่างหายจากเค้ามา…
ฉันแทบไม่อยากเห็นทะเล ไม่อยากเห็นท้องฟ้าสดใส แต่เพื่อนฉันซึ่งอาการแย่กว่าฉัน
บอกกับฉันว่า ต้องไป ไปเป็นเพื่อนกรูหน่อย..หรือมรึงจะปล่อยให้กรูไปคนเดียว

ฉันก็เออ ไปก็ได้วะ เป็นทริปวัดใจของกรูหละกันว่า ไปแล้วจะรู้สึกเศร้ากลับมา
หรือดีขึ้นกว่าเดิม.. วันเสาร์ที่ฉันไปถึงฉัน ลั๊นล่า ร่าเริงมาก เพราะฉันมีเค้าคนที่ห่วงใย
ดูแลฉัน คอยถามไถ่ตลอดทางว่าเป็นยังไง ถึงไหนแล้ว ฉันก็ออกฤทธิ์ ออกเดช
กรี๊ดใส่เค้าว่า ไม่ต้องยุ่งกับฉันไม่ต้องโทรหาฉันได้ไม๊? ขอร้อง....

เล่นเอาเค้า งง?? ไปว่า เกิดอะไรขึ้นกับฉัน ฉันเป็นอะไรอารมณ์ไหน
แต่เปล่าเลย ฉันไม่ได้เป็นอะไร แต่ฉันต้องการป่วนประสาทเค้าเล่นๆ
ฉันทำว่า ฉันโกรธเค้า งอนเค้าอยู่นะ ไม่ต้องมาโทรหาฉันนะ ฉันรำคาญ
เค้าก็โทรง้องอนฉัน ตลอดเส้นทางที่ฉันเดินทาง...

เพื่อนร่วมทริปได้แต่มองหน้าแล้ว ส่ายหน้ากับความงี่เง่าของฉัน..
ฉันคิดในใจ “ทำไมกรูจะเป็นงี้ มรึงจะทำไม”...

ฉันไม่ใช่คนสวยนะ..แต่ไม่รู้อะไรเข้าสิง ถ้าเค้าทนฉันไม่ได้ก็เชิญ..ไม่ได้ว่าไร
ฉันไปดื่มด่ำบรรยากาศ แม้จะเศร้าลึกๆ แต่เพื่อนฉันแย่กว่าแล้วฉันก็มีคนคอยห่วงอยู่
ฉันเลยไม่ใส่ใจมาก เพื่อนที่อยู่ข้างๆ ทำให้ฉันรู้สึกสนุกและมีความสุขกว่า..ที่จะเศร้า

ฉันมาเพื่อลืมเค้า มาเพื่อวัดใจตัวเองว่า ฉันจะลืม เพื่อรับคนใหม่เข้ามาในใจ...
ฉันสัญญากับเค้าคนนี้ไว้...ฉันจะเข้มแข็ง ฉันจะทำให้ได้

เพื่อนๆ ส่งข้อความมาหาฉันว่า “ยินดีต้อนรับ การกลับมาเป็นคนเดิมของฉัน”

ฉันดื่มไปนิดหน่อย หลับไปตอนไหนไม่รู้เรื่อง เพราะคืนก่อนเดินทาง
ฉันกลับมาเกือบเช้า ได้นอน 1 ชม. ก่อนเดินทาง...เลย น๊อคไปเลย

เช้ามา ฉันเตรียมตัวเดินทางกลับ ฉันลืมนึกถึงเค้าคนนั้นไปเลย ฉันสัญญากับตัวเอง
ว่า ฉันลืมแล้ว ฉันทำได้...ฉันสนุกสนานกับเพื่อนไปเรื่อย..และสัญญากับที่นั่นว่า
ฉันจะกลับมาอีก ฉันสัญญา....

ฉันกำลังกลับเข้าฝั่งเรียบร้อยแล้ว..กำลัง ถ่ายรูปเป็นรูปสุดท้ายในการร่ำลา
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น..เพลงที่คุ้นเคย..ให้ตายสิ ฉันไม่อยากได้ยิน...

ฉันรับโทรศัพท์ขึ้นมา “มาเที่ยวหรอ? พี่ไม่ว่างเลย เป็นไงบ้างสบายดีไม๊?? อากาศร้อนหรือเปล่า”
ฉันตอบไปว่า “ ค่ะ มาเที่ยวขอเจอหน่อยได้ไม๊คะ.. 5 นาที ขอได้ไม๊คะ”
เค้า “ไม่ได้หรอก พี่ยุ่งมาก ไม่มีเวลาเลย สบายดีไม๊ หนุ่มๆ คงเยอะหล่ะสิ”
ฉัน “ไม่มีใครสำคัญหรอกค่ะ ไม่มีประโยชน์ด้วย ที่จะไปคิดถึงคนอื่น...คิดถึงพี่นะคะ
อยากเจอ อยากเห็นหน้า”
เค้า “ เดี๋ยว พี่โทรกลับนะ ทำธุระแป๊ป”
ฉัน “ ค่ะ” แล้วฉันก็ส่งแมสเสจไปหาเค้าว่า
“แค่คิดถึง แค่อยากเจอหน้า เข้าใจค่ะ เข้าใจพี่เสมอ ตั้งแต่รู้จักจนถึงวันนี้ คิดถึงนะคะ”
ฉันน้ำตาซึมไป...ทำไม ต้องโทรมาตอนที่ฉันจะกลับวะ ฉันพอทำใจได้แล้วนะ...
สักพักเค้าโทรกลับมาใหม่ “ อยู่ไหนแล้ว”
ฉัน “กำลังจะขึ้นรถกลับแล้วค่ะ รอรถอยู่ จะได้เจอพี่อีกไหมคะ”
เค้า “คงไม่มีโอกาสแล้วหล่ะ คนเราถ้าโอกาสมันมี เคยให้แล้ว ทำไม่ได้ก็คงไม่มีแล้วหล่ะ”
คำพูดที่เคยอยู่ในความทรงจำของฉันลอยเข้ามาว่า “ไม่ตายก็คงได้เจอกัน”

น้ำเสียงฉันเริ่มเครือ ฉันบอกกับเค้าว่า “พี่..ไม่คิดว่า ฉันจะรู้สึกอะไรบ้างหรอ? ที่พูดออกมา”
“ พี่ไม่คิดเลยหรอ ว่าตลอดเวลาฉันคิดถึงพี่แค่ไหน เป็นยังไง” ฉันร้องไห้ไปพูดไป
เค้าพูดกลับมาแค่ว่า “พี่ขอโทษ ถ้าพี่ทำอะไรผิดไป พี่ขอโทษ”
ฉันบอก “ ค่ะ ไม่เป็นไร พี่ไปทำธุระของพี่เถอะ โชคดีนะคะ”

ฉันวางสายจากเค้า ฉันปล่อยโฮ ออกมา ร้องไห้แบบไม่อายใครที่ท่าเรือ เพื่อนฉันหันมามอง
ฉันเดินหนีออกมา โทรหาคนที่คอยห่วงใย ใส่ใจฉัน ฉันได้แต่ร้องไห้สะอึกสะอื้น จนเค้าถามฉันว่า
“ เป็นอะไร ไหนบอกหน่อยสิ” ฉันตอบไปว่า “ ฉันต้องการเพื่อน” แล้วฉันก็ตัดสายเค้าไป
ร้องไห้กับตัวเอง เค้าโทรกลับมา ฉันก็ไม่รับ ในใจฉันคิดแค่ว่า “ ฉันไม่ควรเอาเค้ามาเกี่ยวข้อง
มารับฟังปัญหาไร้สาระของฉัน” เค้าโทรหา ฉันก็ไม่รับและปิดเครื่องไป เค้าส่ง Message
มาหาฉันว่า “ เป็นอะไร เป็นห่วง มีอะไรบอกมาสิ เป็นห่วงนะ”

ฉันร้องไห้ ร้องไห้ เพื่อนๆ ไม่กล้ายุ่งด้วย เพราะเพื่อนๆ ไม่เคยเห็นฉันเป็น..
ฉันจะร้องวันนี้ วันสุดท้าย..เค้าบอกกับฉันซะดีกว่า ว่าไม่ต้องการฉันแล้ว..
ฉันจะเข้าใจง่ายกว่าไหม เค้าจะคิดไหม ว่าคำพูดที่เค้าพูดออกมา
มันทำร้ายความรู้สึกดีดีของฉันแค่ไหน...

ทำไมฉันถึงไม่ลืมเค้านะ ฉันกล้าบอกกับตัวเองว่า “ ฉันไม่ได้รักเค้า”
และฉันก็บอกเค้าไปด้วยว่า “ ฉันไม่ได้รักพี่ แต่ฉันเป็นห่วงพี่”

ฉันหาเหตุผลไม่ได้เลยนะ ว่าเหตุเพราะอะไร ไม่มีใครมาเป็นฉัน..
จะไม่มีใครรู้เลยว่าฉันรู้สึกยังไง....

คนที่ห่วงฉันเค้าก็ห่วงใย ส่งแมสเสจหาฉัน ถามว่าฉันเป็นไง เค้าไม่อยากเห็นฉันร้องไห้
และฉันก็ไม่ต้องรู้สึกอะไรกับเค้า เค้าไม่ต้องการ เค้าแค่เป็นห่วงฉัน..
แค่อยากให้ฉันเข้มแข็ง.. ร่าเริง เหมือนที่ฉันควรจะเป็น...

สัญญาค่ะ สัญญาว่าสักวัน ฉันจะมีพี่ในใจแทนที่เค้าคนนั้น...
เค้าบอกกับฉันว่า....ไม่เป็นไร เค้าจะรอ...ไม่ว่ามันจะต้องใช้เวลานานแค่ไหน
เค้าก็จะเป็นเพื่อนฉันตลอดไป แม้ว่า...ฉันจะไม่รู้สึกอะไรกับเค้าเลย.....















Create Date : 20 ตุลาคม 2551
Last Update : 20 ตุลาคม 2551 11:18:03 น. 11 comments
Counter : 656 Pageviews.  
 
 
 
 
สำหรับเรา ณ เวลานี้ไม่ใช่เจ็บเพียงคนเดียวอีกต่อไป เรากำลังทำร้ายคนรอบข้างเราให้เจ็บไปด้วยอย่างแสนสาหัส

อยากจบ...อยากลืม...ใครช่วยปรับเวลาให้เดินหน้าไปมากกว่าได้ไหม....ให้มันผ่านไปเสียที....

มีแต่คนบอกให้ฉันลืม แล้วหาคนใหม่ แต่มันไม่ยุติธรรมเลย ที่จะทำแบบนั้น...ฉันขอเจ็บอยู่แบบเดิมดีกว่า....
 
 

โดย: SaKaNaJang วันที่: 20 ตุลาคม 2551 เวลา:11:47:37 น.  

 
 
 
เป็นกำลังใจให้นะคะ
 
 

โดย: only sweetDream วันที่: 20 ตุลาคม 2551 เวลา:11:52:32 น.  

 
 
 
คุณกำลังอ่อนไหว..
แต่..อย่างน้อย คุณก็ยังมีคนที่ห่วงใยอยู่นะ..
 
 

โดย: แสนซนคนกวนโอ๊ย วันที่: 20 ตุลาคม 2551 เวลา:12:45:11 น.  

 
 
 
พักใจ-พักกาย บ้างนะคะ

ทุกอย่างจะดีขึ้นเอง หากเราให้เวลาตัวเองค่ะ

ยิ้มไว้นะ ยิ้มให้ใจมีสุขเข้าไว้
 
 

โดย: I_sabai วันที่: 20 ตุลาคม 2551 เวลา:13:33:09 น.  

 
 
 
ไม่ได้แวะมาหลายวัน

เอาไงดีละ จะกลับไปย้อนรอยเดิม หรือจะลองก้าวเดินแม้จะยากลำบาก

ดูแลตัวเองนะคะ
 
 

โดย: ลั่นทมขาว วันที่: 20 ตุลาคม 2551 เวลา:16:40:35 น.  

 
 
 
เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ
อย่าร้องไห้เลยนะ
 
 

โดย: ปีโป้จัง วันที่: 20 ตุลาคม 2551 เวลา:17:33:36 น.  

 
 
 
รักตัวเองเยอะๆน้า..
เป็นกำลังใจให้นะค่ะ..

คลิก...
 
 

โดย: mastana วันที่: 20 ตุลาคม 2551 เวลา:23:51:59 น.  

 
 
 
เป็นกำลังใจให้นะคะ
 
 

โดย: sablez วันที่: 21 ตุลาคม 2551 เวลา:3:59:58 น.  

 
 
 
สู้ๆนะ ซายูริ
 
 

โดย: nattabe วันที่: 22 ตุลาคม 2551 เวลา:10:30:28 น.  

 
 
 
เข้มแข็ง และอดทนค่ะ

ถ้าเรารู้ตอนจบแล้ว เราก็ควรจะทำใจแล้วนะคะ

อย่าให้ใครอีกคนต้องมาพลอยเจ็บเพราะเราเลย

เคยเป็นมาก่อนค่ะ จนอีกคนเค้าทนไม่ไหว เค้าก็จากไป

ผลสรุปคือ ไม่เหลือใครเลยจริงๆ
 
 

โดย: chenyuye วันที่: 22 ตุลาคม 2551 เวลา:14:25:41 น.  

 
 
 


ไปเที่ยวทะเลมา พักผ่อนใจได้มากเลยนะคะ

เป็นกำลังใจให้จ๊ะ
 
 

โดย: I_sabai วันที่: 23 ตุลาคม 2551 เวลา:16:32:53 น.  

Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

 ซายูริ
 
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




[Add  ซายูริ's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com