ถ้านึกถึง
ผัดไทที่เยาวราช ทางเราจะนึกถึง
"ผัดไทเตาถ่าน คิคูย่า" ซึ่งปกติถ้าเราไปกินตอนกลางวัน ก็จะไปกินผัดไทเตาถ่าน คิคูย่า ตรงสาขาแถวถนนมังกร แต่คราวนี้ได้จังหวะ อยากกินผัดไทเตาถ่าน ตอนเย็นๆ ก็เลยไปกินตรงคิคูย่า (ทั้ง 2 สาขา ผัดได้อร่อยรสชาติใกล้เคียงกัน)
หลายปีก่อนที่เคยกินก่อนโควิดมาเยือน ตอนนั้นเป็นคุณลุงผัดและจะสวมหมวกไทยโบราณเป็นเอกลักษณ์ โดยมีคุณยาย ที่เป็นรุ่นดั้งเดิมก็ยังมานั่งเพื่อเป็นขวัญกำลังใจให้ลูกหลานอยู่ (ทางเรากินไม่ทันรุ่นคุณยายผัด แต่ต้องอร่อยมากแน่ๆ) ตอนนี้เป็นรุ่นหลานมาผัดแล้ว แต่เราว่าอร่อยเหมือนเดิม
กินทุกครั้ง คนเยอะทุกครั้ง รอคิวสนุกสนาน รอบนี้มาตั้งแต่ร้านเพิ่งตั้งโต๊ะ
ผัดค่อนข้างใช้เวลาพอสมควร เพราะต้องต้องยีๆเส้นเล็กให้สั้นๆ และผัดต่อไปให้ไข่เป็ดเคลือบ
ถ้าสั่งกล้บบ้าน จะใส่กระทงใบตอง แล้วค่อยห่อด้วยกระดาษ
คิวแรกมาแล้วจ้า
"ผัดไท"มาเสิรฟ์แล้ว รสชาติโคตรเด็ด ผัดมาแบบแห้งๆ ร่วนๆ แต่เส้นกลับมีความหอมมากๆ อร่อยอะ เส้นหอมๆกลิ่นเตาถ่าน นัวๆด้วยความไข่เป็ดเคลือบเส้น เผ็ดนิดๆ กลมกล่อมดีนะ
ยอมใจ ในความ
ผัดมาแบบดูธรรมดา (หมายถึงรูปลักษณ์ภายนอกของจานผัดไท แต่กรรมวิธีการผัดเนี่ยไม่ธรรมดาจริงๆ)
แต่โคตรอร่อย ภาพจำทางเรา ตอนเด็กๆน่าจะเป็นพวก ผัดไทใส่มันกุ้งห่อไข่หรือ วุ้นเส้นผัดไทยใส่ปู ใส่มะม่วงของร้านทิพย์สมัย ตอนนั้นคือว้าวซ่ากับเมนูผัดไทมาก แต่พอโตมา เอาจริงผัดไทธรรมดาง่ายๆ แต่ขอให้ทำมาให้อร่อย ก็พอแล้วนะ
กินชามเดียวจะอิ่ม 80% แต่พอกิน 2 ชาม อ้าว!กินไม่หมด อิ่มจุกๆ
รู้จักไฟ
ทันมาซื้อผ้าตัดเสื้อที่ ร้านคิคูย่า อยู่
ไว้ตามไปกาผัดไทยเตาถ่านทานบ้าง
เวลาไปเดินดูสาหรี่แถวสำเพ็ง
พาหุรัด..
ตามรอย คังคุไบ..ไปด้วยเลย