ยุคพลเอกชาติชายเศรษฐกิจดีมากจริง ๆ ครับ ไทยเรากำลังจะเป็นเสือตัวที่ 5 แล้วก็เอวัง รัฐประหารอีกละ

ยุคนั้นเท่าที่ผมจำความได้คือตอนมีรัฐประหาร มันเหมือนเป็นเรื่องใหญ่มาก แต่เราไม่รู้อะไรหรอก รู้แค่โรงเรียนหยุดเพราะรัฐประหารก็แค่นั้น

ยุคพลเอกชาติชายเศรษฐกิจดีแบบสุดๆ คุณคิดดูก็แล้วกันว่าตอนนั้นผมเป็นนักเรียน พ่อแม่มารับหลังเลิกเรียน จากนั้นไปร้านอาหารบ้าง ไปคุยงานต่อบ้าง ทานข้าวนอกบ้านประจำ เพราะท่านงานเยอะ งานดีเงินดีเหมือนคุณว่าแหละ ที่ทำการบ้านของผมคือโต๊ะในร้านอาหาร ทำการบ้านระหว่างผู้ใหญ่เขาคุยงานกัน ไม่ค่อยได้ทานข้าวบ้านหรอก ข้าว 1 หม้อ 1 สัปดาห์กินไม่หมด เพราะไม่ค่อยได้กินในบ้าน แต่พอรัฐประหารเท่านั้นแหละ ความบรรลัยก็บังเกิด

ถึงเราจะยังเด็กในยุคนั้นแต่เรารู้แหละว่ามันมีบางอย่างผิดปกติ แม้จะไม่มีใครพูดแต่เราก็เข้าใจได้ด้วยตัวเองว่ามันไม่ธรรมดาแล้ว พอเราอายุมากขึ้น มีประสบการณ์ชีวิตมากขึ้นก็เข้าใจได้อย่างถ่องแท้

รมต.ที่บอกรัฐประหารไม่มีคนตาย บ้านเมืองสงบ เศรษฐกิจดี เพี้ยนครับ มีคนเยอะที่เสียหายจากการรัฐประหารแต่ละครั้ง ในบล็อกกแก๊งเท่าที่อ่านบทความที่เพื่อนๆ มีไม่ต่ำกว่า 3 คนแล้วครับที่ได้รับผลกระทบ ส่วนคนตายเท่าที่จำได้ก็ ลุงนวมทองนี่แหละ ยังไม่รวมที่ไม่ได้ออกสื่อ แต่ผมดูดีเบตเมื่อวาน ตอนนั้นเขาคงยังไม่ได้สนใจการเมืองมั้ง หรือเกิดไม่ทันก็ไม่ทราบ เพราะขนาด คำว่า "ผังล้มเจ้า" (ซึ่งเป็นแค่การมโน) ยังไม่ทันก็ไม่ต้องพูดกันดีกว่า ความรู้มันอ่อนเกินกว่าที่จะพูดคุยกันเข้าใจ

^
^
^
https://www.youtube.com/watch?v=Loi_Da2xWuk

หมายถึงคลิปนี้สินะ ใครยังไม่ได้ดูควรดู ใครไม่ชอบการเมือง ต้องดู!!

ถ้าถามว่าจริงไหมกับข้ออ้างในการทำรัฐประหาร
ผมว่ามีความจริงน้อยมาก
ใช้เพียงเพื่อตัดตอนไม่ให้รัฐบาลพลเรือนมีอำนาจมากเกินไป
มากจนกลัวว่าจะมาตัดงบกองทัพหรือมาจัดระเบียบกองทัพ

ผมเป็นหนึ่งในไม่กี่คนนะครับ
ที่เรียนจบแบบไม่ดื่มเลย
ปกติเด็กถาปัตย์ ดื่มเหล้าแทนน้ำเลย 555

อรุณสวัสดิ์ครับ

ยุคนั้น การค้ารุ่งเรือง มีการเก็งกำไรจากที่ดินอสังหาริมทรัพย์
โดย ปชช. เรา ๆ ทำงานกันหนักมาก

ส่วนข้ออ้างปฏิวัติเดิม ๆ

ผมอ่านหนังสือจบไปเล่มนึง
มีประโยคนึงน่าคิดดีครับ
เขาเขียนว่า

นักการเมือง คือ ผู้ร้ายที่กระทำการสำเร็จ
ส่วนผู้ร้าย คือ นักการเมืองที่กระทำการล้มเหลว

ผมไม่ทันรัฐประหารปี 2534 ครับ แต่หลังจากนั้นก็มี 49 กับ 57 นี่แหละครับ ที่ทัน
รู้สึกไม่ปลอดภัยทุกครั้งที่มีรัฐประหาร

ตอน 49 ผมถ่ายรายการอยู่ที่สยาม พอประกาศรัฐประหาร ก็รีบยกกอง ไล่เด็กๆ กลับบ้านกันหมด รถเมล์ก็ไม่จอดเพราะคนเต็มรถ แท็กซี่ก็เต็ม กลับรถไฟฟ้า ดีที่พี่สาวที่อยู่ปี 1 ที่เที่ยวสยามอยู่มารับกลับบ้านพร้อมกัน ซึ่งลำบากมากๆ ครับ ตอนนั้นผมกลัวนะ ไม่รู้ว่าจะรุนแรงหรือมีอะไรแค่ไหน ดีที่พี่สาวโตแล้วรับกลับบ้านพร้อมกัน

ตอน 57 ผมทำงานอยู่อารีย์ กลับบ้านโคดลำบาก มีรถถังจอดอยู่เสาวรีย์ รัชวิภา กว่าจะกลับบ้านได้....

ประเทศเราพัฒนาไม่ได้ถ้าประชาธิปัตย์ยังอยู่ใต้รถหุ้มเกาะอ่ะครับ

ใครฉีดน้ำลุงเนี่ย อิอิ

อรุณสวัสดิ์ครับ