มะอึ่ด กับ อินเดีย(1) และแล้ว เราแม่ลูกก็ได้ไปอินเดีย เย้.... ออกเดินทางกันวันสงกรานต์ไทย 13 เมษา 2551 เย้... แป้กอยู่ที่สนามบิน กร๊ากกกกกกกกกกก ป่าป๊ะ ไม่ได้กลับบ้าน 2 ปีค่อนๆเกือบ 3 ปี ป่าป๊ะหอบสมบัติทุกอย่างเท่าที่จะขนได้ ตั้งแต่เครื่องเสียง ยันเครื่องกรองน้ำ มิมี๊ ได้รับคำสั่งป่าป๊ะ เรื่องของฝากบรรดาญาติผู้หญิง มี๊ บอกป่าป๊ะให้จัดการเรื่องเพิ่มน้ำหนัก เพื่อนมี๊ ที่อยู่เยอรมัน บอกว่าให้ระวัง น้ำหนักต่อกระเป๋า ต้องไม่เกิน 35 กิโล แสรดดดดดดดดดดดดด ป่าป๊ะ ไม่เชื่อมี๊ เรียบร้อยอยู่ตรงเคาน์เตอร์คาเธ่ย์์์ ครอบครัวปาเตล คาที่ตรงนั้น กระเป๋าใบขนาดกลางชั่งแล้วได้ 39 กิโล กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด เจ้าหน้าที่ขานว่า จะจัดการอย่างไรก็ได้ น้ำหนักต่อใบต้องไม่เกิน 32 กิโล โชคดี ป่าป๊ะ มีเพื่อนเป็น ตม... เปล่า ไม่ได้สิทธิพิเศษ กรั๊กๆๆ เพื่อนของเพื่อนป่าป๊ะวิ่งหากระเป๋า มาถ่ายของ มี๊รื้อของ มะอึ่ดวิ่งไปมา สลับกับทดลองเอาลิ้นเลียพื้นที่สุวรรณภูมิ ทดสอบภูมิต้านทานโรคของตัวเอง ... ไปขึ้นตั๋วบ่ายสอง สามโมงครึ่งยังไม่ได้โหลดกระเป๋า เครื่องออกห้าโมงตรง กรั๊กๆๆๆ มะอึ่ดโดนกรอกชอกโกแลตมั่งซูกัสมั่ง แป๊บซี่ สไปรท์ สารพัด เพื่อให้อารมณ์เย็นลง สุดท้ายเจอเชค น้ำหนักแฮนด์แบคอีก กรั๊กๆๆๆ ครอบครัวปาเต๋ว คาที่จริงๆงานนี้ แต่ทุกอย่างก็ผ่านไปได้ด้วยดี น้องๆคงเห็นว่า สองคนครึ่งครอบครัวนี้ มานขำๆ ฮาๆ ร่าเริงตลอด เลยลงมาช่วยเกลี่ยน้ำหนักให้ รวมแล้วขนไป ร้อยกว่าโล สามารถเจงๆ .... มะอึ่ดหิวซาน..ก่อนขึ้นเครื่องกินนมไป 2 กล่อง ไม่อยู่ท้อง แม่มานก็ยุ่งวุ่นวายจนลืมซื้อแซนด์วิชให้กินช่วงบ่าย ขึ้นเครื่องได้ มานฟาดเรียบ ข้าวสวยกับปลาราดพริก มานกินของมานหมด แล้วลามมากินของแม่มานอีกค่อนจาน พอแม่กำลังจะกิน พ่อหันมาคว้าขนมปังไปอีก สรุป ตรูหิวซานนนนนนนนน ดีนะนี่ ที่ไขมันสะสมมีเยอะ เลยพออดทนได้ กินเสร็จมานก็ยึดหัวหาด ยันสนามบินมุมไบ... มานไม่ตื่น พอถึงด่านตรวจคนเข้าเมืองเลยกลายเป็นผลดี เพราะไฟลท์นี้มีเด็กสุดคือมาน แล้วเราคือคนต้องแบกมาน เจ้าหน้าที่เปิดทางให้ครอบครัวป้าเต๋วผ่านไปโดยไม่ต้องเข้าคิวรอ สุดท้ายมารอกระเป๋า ก็แป๊บเดียว พอถึงที่ต้องตรวจของว่าขนอะไรมามั่ง มานก็ไม่ตื่น เจ้าหน้าที่ก็เลยแค่ถามพ่อมะอึ่ดว่าเอาอะไรกลับบ้านมั่ง แล้วก็ปล่อยไป เห็นคนอื่นโดนเปิดกระเป๋ากันทั่วหน้า ปกติ ช่วงเวลานี้จะยาวนานมาก ประมาณ ชั่วโฒงครึ่งถึงจะได้ออกจากสนามบิน คราวนี้ 20 นาที กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก เลยได้ออกมารอน้องชายกับน้องเขยสามีซ้ะ 45 นาที ป้าดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ร้อนก็ร้อน ผู้คนก็เยอะ สงสัยจะออกมารอเป็นเพื่อนเราแม่ลูกนะนี่ แฮ่... พอมาถึงก็ออกเดินทางกันเลย ก่อนมาป่าป๊ะบอกว่าเดี๋ยวนี้ทางสะดวกมากๆ รับรองนั่งรถไม่เกิน 3 ชม ถึง ไฮเวย์นะคร้าบ ขึ้นรถกันตอน 3 ทุ่ม.... ถึงบ้านเจ็ดโมงเช้า... ไหนฟร่ะ 3 ชั่วโมง.... (คนขับรถแวะกินน้ำชารอบนึง น้องเขย น้องชายหิวรอบนึง แวะบ้านน้องเขยรับหลานตอนตีสี่กว่าๆพักรถให้คนขับนอนอีกรอบนึง) โชคดีของแม่มะอึ่ด มานนอนยาวววววววววววววววววววววววววว โชคร้ายของแม่มะอึ่ด ไม่ได้นอนเลยทั้งคืน จากนางงามออกจาก กทม... กลายเป็นยายแร้งทึ้งที่เนาวส่าหรี แล้วมะอึ่ดก็เริ่มทำความคุ้นเคยกับครอบครัวข้างพ่อ.... ต่างชาติ ต่างศาสนา ต่างวัฒนธรรม ... .... กับอามะอึ่ด ... กับพี่สาวมาน ... กับย่า .... กับอาสะใภ้ ... กับอาผู้ชาย ... กับอาเขย สรุป... ไอ้ที่แม่มานนั่งกังวลว่าลูกจะเป็นไง สื่อสารกับเขาไง จะเป็นมิตรกับเขามากน้อยแค่ไหน แม่มานบร้าไปเอง เด็กก็คือเด็ก เด็กเขารับรู้มาตลอดว่านี่คือครอบครัวของพ่อเขา มันมีสายใยที่โยงกันอยู่ที่เรามองไม่เห็น มะอึ่ดกลายเป็นเด็กมนุษยสัมพันธ์ดีเด่น นั่งยิ้ม เล่น กับคนที่มาเยี่ยม กับยามที่เดินตรวจ กับคนส่งนม คนส่งน้ำ ทักทายผู้คนไปทั่ว เดือนนึงที่นู่น มะอึ่ดเป็นขวัญใจประชาชนไปแล้ว   Create Date : 13 พฤษภาคม 2551 13 comments Last Update : 13 พฤษภาคม 2551 14:13:46 น. Counter : 598 Pageviews. Share Tweet

เย่ มาต้อนรับคนอินเดียอีกคนค่ะ   โดย: โสมรัศมี 13 พฤษภาคม 2551 17:09:50 น.

คิดถึงมะอึ่ด ไม่เห็นตั้งนาน โตเร็วจริงๆ หล่ออีกตาก ส่วนอิแม่มาน หน้าตากลมกลืนกับญาติสามีดีนะ ฮ่าๆ   โดย: @~UltRaViOleT~@ 13 พฤษภาคม 2551 17:18:08 น.

ป้าหนูอ้วนขา ดูคุณแม่ปั๋วเป็นตัวอย่างสิค่ะ หุ่น ดีมั่ก ๆ ค่ะ ขอบอก ผิดกับลูกสะใภ้ แม๊ แม๊ กินดีอยู่จริงเจง ๆ 555   โดย: kateking(แม่คิงคอง) (kateking ) 13 พฤษภาคม 2551 17:36:38 น.

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด พวกหล่อนทั้งหลาย เข้ามาชื่นชมชั้น หรือมาโสะ นะ หน้า ยะ กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แค่กๆๆๆๆๆ ว่าแต่ มากันไวโพดๆๆๆ   โดย: noo-uan (noo-uan ) 13 พฤษภาคม 2551 17:56:56 น.

555 เห็นหน้ามะอึ่ดแล้ว..อืมมมม รับแขกเจงๆ ว่าแต่...เด็กกินทุกอย่างแบบมะอึ่ดจะผอมกลับมาจริงป่าว ต้องรออ่านตอน 2 ใช่ป่าวคะ   โดย: มนต้นน้ำ IP: 58.10.222.199 14 พฤษภาคม 2551 10:24:40 น.

กร๊ากกกกกกกก..นึกว่าโดนพ่อสามียึดพาสปอร์ตแล้วให้อยู่ต่ออีกซักสองปีแล้วนะเนี่ย..ในฐานะ ลูกตะใภ้ดีเด่นอ่ะเจ๊ อิอิ   โดย: หยดน้ำ ;)ติ๋ง IP: 58.9.169.237 14 พฤษภาคม 2551 10:43:08 น.

โตเร็วจริงๆเลย ได้ไปอินเดียแล้ว เย้ๆ   โดย: Mehndi Laga Ke Rakhna 15 พฤษภาคม 2551 0:46:49 น.

มะอึ่ด เก่งมากค่ะ ส่วนคุณแม่ก็เก่งมากๆ ค่ะ   โดย: ตะเกียงแก้ว 18 พฤษภาคม 2551 23:09:15 น.

น้องมะอึ่ดน่ารักน่าชังมากเลยค่ะ ดูเป็นเด็กอารมณ์ดี ยิ้มแย่มแจ่มใส ใครอยู่ด้วยก็รักก็หลง แสดงว่าคุณแม่เลี้ยงดีมากแน่ๆเลยค่ะ น้องถึงได้เป็นคนอารมณ์ดี น่ารักแบบนี้   โดย: young_angle 19 พฤษภาคม 2551 3:53:34 น.

โดย: มาเชียร์พี่มะอึ่ดค่า หล่อล้ำลึกเจงๆๆ IP: 125.24.200.64 21 พฤษภาคม 2551 18:15:04 น.

น่าสนุกจังเลย คราวหน้าไป อย่าลืมชวนเด้อค่าเด้อ   โดย: เผย IP: 125.24.200.64 21 พฤษภาคม 2551 18:16:20 น.

โหนั่งรถ 10 ชั่วโมง จากมุมไบไปถึงบ้าน บ้านอยู่แถวไหนคร๊าบ Goa? Udaipur?   โดย: thaimba IP: 124.120.19.214 22 พฤษภาคม 2551 10:47:30 น.

เห็นหน้าคนเดินทางไกลแล้วขำกลิ้ง before & after ของเรานี่ก็ไม่น้อยหน้าไปกว่ากันเท่าไหร่ ขากลับบ้านเที่ยวหนึ่ง ตอนเครื่องแวะลงที่ Narita ระหว่างเข้าแถวผ่าน security เห็นมีคนหลายคนถ่ายรูปคนสวยอีกคน เราก็ไปเยี่ยมๆมองๆเขา ถามคนแถวนั้นว่าน้องเขาเป็นใคร คนตอบมาว่าเป็นนางสาวไทย เราก้เฮ้ยย..งานนี้ต้องขอถ่ายรูปเขาเสียหน่อย เกิดมาไม่เคยเห็นนางงามในระดับเผาขนแบบนั้น พ่อแม่เขาก็ดี กุลีกุจอให้เราไปนั่งถ่ายกับน้องเขา เราจะไม่ยอมก็เกรงใจ คือจริงๆแล้วอยากถ่ายน้องเขาแบบเดี่ยวๆมากกว่า แต่สุดท้ายก็ได้รูปคู่มา รูปที่ข้าพเจ้าได้ถ่ายคู่กับนางสาวไทย น้องเขาชื่ออะไรจำไม่ได้ แต่เห็นว่าขับเครื่องบินเป็น เห็นรูปทีไร บอกตัวเองว่า ไม่ควรเลยเรา   โดย: PatPDX IP: 72.201.17.28 7 มิถุนายน 2551 4:24:02 น.