น้ายิ้ม
เห็นชุดแล้วจะรู้ว่า แม่มะอึ่ด ลูกบ้าเยอะขนาดไหน กร๊าก ก ก ก ก กพ่อมะอึ่ดเห็นภาพนี้ทีหลัง อึ้งไป 10 วินาที ก่อนพึมพำว่า ลูกเอ๊ย ย ย ย ย พูดได้แค่นั้นแหละ เพราะ ชุดนี้ ดาดี้ของมะอึ่ดซื้อให้คร้าบเมดอินอินเดีย ศุกร์ที่แล้วนี่เอง น้ายิ้มอัญเชิญไปเจอกันที่กระท่อมปลายนา หลังคา 36 สายไหม ซอย 55 อีกนิดนึงก็ถึง สุขาภิบาล 5 ให้มันไกลได้ขนาดนั้นสิวันนั้นเป็นวันเกิดคุณตาอ๊อด แต่ เอ๊ะ... แล้วทำไมไปบ้านน้ายิ้ม กร๊าก ก ก ก กจะถามทำไม๊... เอาน่า บ้านน้ายิ้มก็ได้และแน่นอน ตอนนี้ ทุกคนยอมรับแล้วว่า แม่มะอึ่ด มีความสามารถพิเศษด้านการทำเค้ก (จริงๆแล้ว ทุกคนรู้ว่า ขืนไม่ให้มันทำมา ทุกคนอาจถึงขั้นหูพิการได้ )ตอนแรกกะว่าทำก้อนเดียว ง่ายๆ ก็พอ ตรู ตี เค้กทุกวัน จนจะอ้วกเองแล้ว ปรากฎว่า พอทำเค้กฝอยทองเสร็จ แสรดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดชักไม่แน่ใจ มันอาจหวานเกินไปจนเลี่ยนได้ ชิมๆ เล็มๆ อ๊าย ย ย ย ย ย ยทำใหม่อีกก้อนเถอะวะ...ตัดหวานหน่อย... เค้กมะนาว ตาอ๊อดฉายเดี่ยว ไม่เอาลูกหลาน กับ ยายมาด้วย แอร๊ยยยยยยยยยยยน้าหยก น้าเกด น้ายิ้ม มี๊... ถ่ายมาป้าด รู้ไหมลูกว่า ตระกูลเดียวกัน ดูไม่รู้เลยเน้อ โคตระจะเหมือนกัน บอกเขาว่าท้องเดียวกันก็ต้องเชื่อนะนี่ตอนนี้ ทุกคนก็แต่งงานออกเรือนกันหมด ยกเว้นน้าเกด ก็นั่งลุ้นมันอยู่เนี่ยแหละมานจะเอาไง วันนั้นลูกมี๊ ไม่ค่อยซนเลย กั๊กๆๆๆ ไม่ได้อยู่นิ่ง วิ่งเข้าวิ่งออก สำรวจบ้าน โดนละอองฝน โดนแดด ไม่เป็นไร หยุด 2 วันเว้ย (ผลของความประมาท มะอึ่ดหยุดเรียนยันวันพุธเลยแปร่ววววววววววว )งานวันนั้นอาหารอลังการ กรั๊กๆๆ แต่ แตกแขนงมาก เข้าใจว่า ทำ เพื่อน้าหยกมี๊ ชอบเรียกน้าหยกว่า เมียฝรั่ง ...เพราะสามีน้าหยกเป็นฝรั่งนะ ตัวมี๊เองน้าๆ ก็เรียก เมียแขก ชอบฮะ เรียกเข้าไปไม่รู้สึกอะไรหรอก สามีตรู แขก จริงๆ นี่ดูอาหารอลังการงานสร้างเสียก่อน บนโต๊ะนี้ หม้อนึงเป็นแกงส้มเปลือกแตงโม อีกหม้อเป็นน้ำยา มีไก่ทอดเอาไว้จิ้ม (กับอะไร) กรั๊กๆๆๆ ข้าวสวย ขนมจีนน้ำพริก ปลาทู ผักต้มหมู่นี้ประกอบไปด้วย เป็ดพะโล้ ไก่แช่น้ำปลา ข้าวเกรียบ ท้อฟฟี่นม (เข้ากันมาก)ยังมีหมู่ในครัวที่ประกอบไปด้วย ปลานึ่งมะนาว ต้มยำ และอีกสักพักมีลาบปลาดุก กับข้าวเหนียวโผล่มาแจม 555กินกันท้องบาน หมอนี่กินไม่ได้หยุด ล่อเงาะน้ายิ้มไปกิโลเห็นจะได้และแล้วก็ถึงเวลาตัดเค้ก ทุกคนเหมือนจะทำใจได้แล้วว่า ชีวิตพวกตรู นับแต่นี้คงจะไม่ได้ลิ้มรสเค้กยี่ห้ออื่น นอกจากยี่ห้ออิแม่มะอึ่ดแร้นนนนนมะอึ่ดเป็นเด็กคนเดียวในวันนั้นที่ร่าเริงบันเทิงใจ เป็นตัวชูโรง ใครๆ ก็แวะเวียนเข้าไปอุ้ม ให้มะอึ่ดตั้งคำถามต่างๆนาๆ คำถามน่ามึนของมานมีเยอะ เช่น มานเอามือตบอกตัวเองปุปุ แล้วถามว่า"หนู...อะไร....คนนี้ชื่อหนู...อะไร"คนตอบค้องตั้งสติให้ดีทีเดียว เพราะมานเล่นถามแบบมีคำตอบมาให้แล้ว แต่ ต้องเติมคำในช่องว่างให้ถูกต้องนะคำตอบที่ถูกต้องคือ..."หนู...ดี... " (ชื่อ มานนั่นแหละ)..."หนูดีไปอินอะไรมา...หนูดีไปอินอะไรมา...."...จะมีใครรู้ไหม๊..อินอะไร....มานจะทำคิ้วขมวด แล้ว ตอบว่า "หนูดี ไปอินเดียมา..." แล้วเสริมว่า "พูดสิ...หนูดีไปอินเดียมา"ตอบกันไปท่านผู้ชม...คำถามถัดมาผู้ตอบจะตั้งหลักได้แล้ว มานถามว่า"หนูดีนั่งเครื่องอะไร ไปอินเดีย...."ฉลาดแระ...คำตอบมาเร็วเลย "เครื่องบิ๊นนนน"มานจะยิ้มหวานแล้วถามว่า "เครื่องบิน คา อะไร...."เอ๊าาาาาาาาาาาาาาา คนตอบเลิ่กลั่กสิ... คนถามใบ้ต่ออีกนิด... "คาเธ่ไง..."คนตอบ นึกว่าจบ...ไม่ใช่คะ "คาเธ่อะไร...หนูดีไปเครื่องบินคาเธ่อะไร..."กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก แม่มะอึ่ด นั่งขำ...เพราะคำถามพวกนี้ โดนทุกวันมานต้องตอบว่า..."คาเธ่แปซิฟิก...."น้าวัช ซาบซึ้ง...หนูดีหรือยังคะปลใครๆ ก็บ่นว่าไม่เจอหน้าป่าป๊ะมะอึ่ดมานานแล้ว ทำไมไม่เอาญาติพี่น้องหือ...ป่าป๊ะก็บ่น ทำไมญาติพี่น้องจัดงานวันที่ชาวบ้านเขาทำงานกัน ญาติพี่น้องไม่เอาป่าป๊ะแล้วหรือแม่มะอึ่ด....
)
)
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [