Bloggang.com : weblog for you and your gang
Group Blog
ครอบครัวตัวดี
(ไร้)สาระ
สวยสะดุด...
ฝันที่เป็นจริง
เรื่องของมะอึ่ด
ฝันที่เป็นจริง 2
ครอบครัวตัวดำ
<<
มกราคม 2549
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
22 มกราคม 2549
2 เดือนผ่านไป
All Blogs
เทพสังวาลย์....
กำเนิดใหม่ของดช.ธรูว์เดช
ทำบุญบ้านแขก
อินเดียฮาเฮ
เหนื่อยคะ เหนื่อย
ป๊ะป๊า พาเที่ยว
ผู้ชาย...ชิชิชิ...
พัทยา อีกแระ...
ปอบ
เอากะมานเดะ
ยายตา
น้ายิ้ม
มะอึ่ดออกงาน
มะอึ่ดกับอินเดีย 2
มะอึ่ด กับ อินเดีย(1)
มะอึ่ด กับ พาสปอร์ต
โรงเรียน...หวัด...อินเดีย...
เจ็บนี้...อีก...นาน
แม่-เมีย 24 ชั่วโมง
โรงเรียนของเด็กวัยทอง
อินเดียจ๋า...รอไปก่อน
เตรียมไปเยี่ยมญาติ
โรงเรียนของมะอึ่ด
ลูกครึ่ง
1 ปี 6 เดือน
ไม่ใช่วันของมะอึ่ด
มะอึ่ดกับสยามพารากอน
หนึ่งวันกับมะอึ่ด
สิ่งศักดิ์สิทธิ์เดินได้
เมื่อพ่อแม่สามีมาเยี่ยม
มะอึ่ดจะพูดภาษาอะไรดี
120 วันฉันรักเธอ
2 เดือนผ่านไป
วันแรกชมโลก
2 เดือนผ่านไป
นี่คือหน้าตาปัจจุบันของแม่มะอึ่ด
...
ทารกแรกเกิด...ใครที่ไหน ตำราใด ก็เขียนเหมือนกันว่า เด็กแรกเกิดจนถึง 3 เดือน ไม่มีอะไรมาก กินแล้วก็นอนแล้วก็ถ่าย แล้วก็กินแล้วก็นอนแล้วก็ถ่าย สลับไปมาอย่างนี้แหละ
สบายสิ ลูกชั้น ชั้นเลี้ยงเอง ไม่น่าจะมีอะไรยากเย็น
ข้าวของเครื่องใช้บรรดายายๆน้าๆอาๆป้าลุงขนมากองไว้ให้ภายใน 3 วัน ตามที่เขาสัญญาไว้จริงๆ ดูจากของที่ทยอยมาตอนอยู่โรงพยาบาล แม่มะอึ่ดก็ประเมินสถานการณ์อย่างย่ามใจว่า พอ
ไม่ได้มีเอะใจว่า ตัวเองเป็นคุณแม่มือใหม่ ที่วัยเป็นไม้ใกล้ฝั่ง และไม่เคยมีบุตรมาก่อน
เพื่อนฝูงโทรศัพท์มาถามว่าขาดเหลืออะไร ไม่มี๊ไม่มีขาด ครบแล้ว เด็กเพิ่งเกิดจะต้องใช้อะไรนักหนา ผ้าอ้อมเยอะๆ สำลีแยะๆ แค่นั้นก็พอ
...
วันแรกที่กลับมาบ้านทุกคนแห่กันมา มะอึ่ดหลับมาตลอดทาง แม่ยิ่งสบายใจลูกชั้นเลี้ยงง่ายแน่ๆ ปัญหาใหญ่ปัญหาเดียวตอนนี้คือ ทำยังไงให้ลูกกินนมแม่ 7 วันที่อยู่โรงพยาบาลแม่ปั๊มนมทิ้งตลอด
นมแม่หมดอายุ...ฮ่วย...
มะอึ่ดลืมตาตื่นขึ้นมาในบ้านใหม่ ไม่ใช่ห้องสี่เหลี่ยมที่ถูกทิ้งให้นอนเดียวดายมา 5 คืน
ไม่มีคุณแม่พยาบาลใส่ชุดชมพูเดินมาอุ้มไปล้างตัว มาป้อนนม
กลายเป็นคนหน้าแปลกๆเต็มบ้าน ส่งเสียงจ้อกแจ้กจอแจ สั่งให้ผู้หญิงหน้ากลมๆอ้วนๆดำๆหัวหยิกท่าทางอิดโรย
มาดูมะอึ่ด เสียงคนนั้นสั่งให้อุ้มท่านี้ คนนี้สอนให้ล้างขวดนม คนโน้นสอนท่าให้นม อีกคนวิ่งไปรอบๆบ้านเตรียมนั่นจับนี่
มะอึ่ดมองไปรอบๆตัวไม่มีใครรู้หรอกมะอึ่ดรู้สึกอย่างไร แล้วก็หลับตา...
วันแรกของการอยู่ด้วยกันเริ่มต้นไม่สวย แม่มะอึ่ดพยายามยัดนมตัวเองเข้าปากลูกเป็นสามารถลูกก็เคี้ยวๆอมๆแล้วถุยออก
แล้วก็เริ่มร้องโยเย หิว...
น้าสั่งให้เอานมขวดที่คุณพยาบาลชงให้กินห้ามเด็กหิว แม่มะอึ่ดพยายามเถียง...
ไม่รอด มื้อแรกนมชง...น้ำตาแม่หยดติ๋ง...เจ็บนมตัวเองแข็งเป๊กเป็นหิน
อีกข้างก็หยดติ๋งๆ ลูกไม่ดูด ไม่มีใครเปิดโอากาสให้ลูกกับแม่ได้พยายามเลย...
เย็นนั้น เมื่อทุกคนกลับไปหมดแล้ว เหลือลำพัง 4 คน ยาย แม่ พ่อ และลูก
เอานมใส่ปากลูกตอนเย็นปลอบใจตัวเองว่าลูกต้องกินๆๆๆ
โอ้...เย...ในที่สุดข้างซ้ายลูกกินอั๊กๆๆๆๆๆ เย้....
ข้างขวา ถุยออก แป่ว ว ว ว
...
คืนนั้นผ่านไปอย่างทุลักทุเล แม่นอนไม่หลับ พ่อปูที่นอนนอนหน้าเตียง
มองหน้ากัน 2 คน...เรามีลูก...
แม่ผวาขึ้นมาตอนดึกมองหน้าย่นๆของมะอึ่ดด้วยความงุนงง...
ใครเอาเด็กหน้าย่นคนนี้มาไว้บ้านชั้น...เฮ้ย..ลูกเราเว้ย...
แหะ แหะ...
...
วันรุ่งขึ้น ความเครียดเรื่องลูกไม่กินนมพุ่งปรี๊ด ปรี๊ด ถึงขนาดโทรไปหาคลีนิคนมแม่ที่ศิริราช...ทางนั้นก็ดีใจหายสั่งให้พาลูกอายุ 8 วันไปเข้าคิวทำบัตรตอนหกโมง เพื่อจะได้พบหมอให้เร็วที่สุดตอน 9 โมง 555
ตรู จะบ้าเรอะลูกเพิ่งออกจากโรงพยาบาลมาเมื่อวาน สามีสั่งเป็นคำขาดห้ามออกจากบ้าน
ลูกเขากินนมขวดก็ได้...ฮ่วย
นมเมียนะใหญ่หยั่งกะนมวัว นมหยดนมย้อยอยู่ตลอดเวลา จะให้ลูกกินนมกระป๋อง
โชคของมะอึ่ด ยายรู้ว่าแม่มะอึ่ดต้องเป็นบ้า ยายให้มีคนมาคอยซักผ้าอ้อมและอยู่เป็นเพื่อนแม่ 1 คน เขาเลี้ยงเด็กเป็นและใจเย็นมาก
มาเมียงมองดูวิธีที่แม่ให้นมลูกแล้วค่อยๆบอกว่าวางแขนวางมือลักษณะไหน เอาหัวนมเข้าปากอย่างไร...
จากนั้น...มะอึ่ดกินนมแม่เป็นพายุบุแคม...อั๊กๆๆๆๆๆ ทั้ง 2 ข้าง โอ้...เย
...
ยัง นี่แค่เริ่มต้นเท่านั้น เรื่องของนม ยังรออยู่อีก
พอมะอึ่ดเริ่มคุ้นกับบ้านกับแม่ มะอึ่ดก็เริ่มเป็นตัวของตัวเอง
เริ่มจากการนอน ตำราว่าไว้ เด็กแรกเกิดจะนอน2-4 ชม...สลับกับร้องทานนม ร้องฉี่ ร้องอึ แล้วก็กลับไปนอน
ลูกแม่...นอนครึ่งชม...ส่งเสียงบอกแม่ว่าตื่นและทำตาแป๋วทั้งที่ลืมตาไม่ค่อยขึ้น
อยู่อย่างนั้นไป2-4ชม...สลับกับร้องทานนม ฉี่ และอึ...ฮึ
พอครบเดือน ลูกแม่ก็เริ่มแผลงฤทธิ์ใหม่ กรีดร้องเวลาสองทุ่มเมื่อนมข้างขวาเข้าปาก ทำนองเกลียดนมแม่เหลือเกิน เกลียดตอนสองทุ่มถึงสี่ทุ่ม
พอย่างเข้าเดือนที่สองสัปดาห์ที่ 6-7 มะอึ่ดลูกแม่กินนมทุกชั่วโมงกินครั้งละ 1 ชั่วโมง
ล่อเสียนมแม่เหี่ยว...แม่เริ่มงง...เกิดไรขึ้นกะลูกตรูฟร่ะ...
ที่พึ่งสุดท้าย คลีนิคนมแม่...ลูกไม่ได้เป็นไรค่า นางพยาบาลเสียงหวานขานมา ไม่ต้องตกใจ เด็กย่างเข้าสองเดือนจะเป็นอาการนี้ทุกคน คุณแม่ห้ามประสาทเสีย ห้ามคิดว่านมไม่พอ ห้ามให้นมผงด้วย...สะกดจิตตัวเองว่านมชั้นมีพอ...นมชั้นมีพอ
จะเป็นระยะหนึ่งไม่เกิน 2 สัปดาห์...โห...ไม่เกิน...แค่ที่ผ่านมา 3 วันนี่แม่ก็แทบคลั่งแร้ววว
แม่ตัดสินใจซื้อที่ปั๊มนม เพราะสงสารลูกเวลาเริ่มกินจะสำลักนมแม่มันนมวัวลูกเอ๋ย...หนูไม่ดูดแค่สองชั่วโมง
มันก็คัดจนเจ็บไปหมด พอมีที่ปั๊มนม..ชีวิตแม่ยากขึ้นมาอีก ยิ่งปั๊มยิ่งมา ยิ่งปั๊มยิ่งมี
ต้องคอยปั๊มจากที่ปั๊มทิ้งเป็นปั๊มเก็บเผื่อวันไหนแม่ไม่อยู่ลูกจะได้กิน สามีที่รักกระซิบว่า เดี๋ยวเปิดบ้านขายนมกันเถอะ เพราะเต็มตู้แล้ว...
ได้คะที่รัก เดี๋ยวจะเอามาชงกาแฟให้คุณทานก่อนนะ...555
...
รูปแบบชีวิตเปลี่ยนไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง
จากที่เคยไปไหนต่อไหนได้ไม่ห่วงไม่กังวลไปดูหนัง ไปกินข้าว ไปเที่ยว
ตอนนี้ทุกลมหายใจเข้าออกกลายเป็นมะอึ่ด ห่วง กังวล ปนเหนื่อย บางอารมณ์มีท้อแท้ เมื่อไม่รู้ว่าลูกร้องด้วยสาเหตุอะไร
แต่โชคดีของชีวิต มะอึ่ดเป็นเด็กอดทน คงรู้นะว่าแม่ประสาท วันนึงจะร้องแบบให้โบนัสแม่ไม่เกิน 5 นาที ไม่นานแม่ก็จับทางถูก ว่าร้องด้วยสาเหตุอะไร การร้องก็กินเวลาน้อยลง
....
ว่าแต่...ช่วงนี้ มะอึ่ดของแม่พูกอ้อแอ้ได้ ทำเสียงได้เยอะขึ้น และชอบทำเสียงข่มขู่แปลกๆ...พอเข้า 3 เดือน ฤทธิ์เยอะขึ้น เป็นตัวของตัวเองมากขึ้น สักวันแม่คงถวายผางเข้าให้ก่อนเจ้าพูดได้แน่ๆเลย
Create Date : 22 มกราคม 2549
Last Update : 29 มกราคม 2549 8:00:29 น.
8 comments
Counter : 554 Pageviews.
Share
Tweet
หล่อจังค่ะ
โดย: ** IP: 210.203.186.250 วันที่: 31 มกราคม 2549 เวลา:9:15:08 น.
ยิ้มพิชิตใจมากเลยจ้า
โดย: compote IP: 61.91.243.240 วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:23:53:45 น.
ท่าจะทะเล้นนะคะ
โดย:
เฉลียงสีชมพู
วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:8:59:28 น.
โตไว ๆ นะ ... แม่เค้าเหนื่อย อย่าอ้อนมากนะ เดี๋ยวแม่หนีเที่ยวนะจ๊ะ มะอึ่ดเอ๋ยยย
มีความสุขในวันแห่งความรักทั้งครอบครัวนะคะ
โดย: น้าไก่ IP: 58.9.142.233 วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:10:50:33 น.
แวะมาดูหนุ่มน้อยสุดหล่อค่ะ..
แข็งแรง อ้วนท้วน เลี้ยงง่าย ๆ โตไว ๆ นะจ๊ะ..
โดย: i'm not superman IP: 203.188.42.248 วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:0:19:53 น.
ต๊ายย น่ารักนะเนี่ย คมขำเชียว โตขึ้นคงหล่อไม่เบา
โดย:
เปียโนสีเเดง
วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:19:07:11 น.
หนูมะอึ่ดหล่อเข้มมากเลยค่ะ
ติดตามอ่านเรื่องของคุณหนูอ้วนในคลีนิครักมาตลอด และก็อดยิ้มกับเรื่องราวน่ารัก ๆ ของครอบครัวคุณหนูอ้วนทุกทีเลย บางครั้งเรื่องของคุณหนูอ้วนก็ทำให้เข้าใจอาการของลูกได้มากขึ้นค่ะ เพราะน้องปัณณ์อ่อนกว่าพี่มะอึ่ดเดือนนิด ๆ เอง
ไว้จะขอเข้ามาแวะอ่านเรือย ๆ นะคะ
โดย:
My Sweetest Song
วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:11:45:51 น.
อ่านแล้วรักแม่จังเลยฮับ
โดย:
เ จ้ า ช า ย น้ อ ย
วันที่: 1 กันยายน 2549 เวลา:10:33:33 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
noo-uan
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
Friends' blogs
แม่ก้อย
Mehndi
หยดน้ำ ;)
รัตติกัลยา
Moti
กิน ๆ เที่ยว ๆ
ความรักทำให้โลกอ่อนหวาน
แม่สลิ่ม
its_gemmi
Excuse..Me!
งาขาว
ลูกสน
anadiar
puppadoowab
chef umim
jumjee
หลั่มหมั่นเหม่ง
Kofschip
ปูขาเก เซมารู
J-Nap
p.panda
lerla
Ab Psy ReinDEAR++
wee_nong
moopu
phenix_th1
tiara
Triny
Amber n the Gang
vanillaorchid
dailydelicious
@ - ENYA - @
iTiMiTi
Beebie
cookery-girl
ผ้าไหมไทย
โกโก้คุง**
Webmaster - BlogGang
[Add noo-uan's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.