ดอยอ่างขาง เป็นยอดดอยสูงในจังหวัดเชียงใหม่ ที่ผมตั้งใจจะไปเที่ยวมานานแล้ว ครั้งสุดท้ายที่ใกล้เคียงจะได้ไปมากที่สุดก็เมื่อราวๆ 4 ปีก่อน ตอนนั้นเราเดินทางไปจนถึงอำเภอฝาง ซึ่งเป็นที่ตั้งของดอยอ่างขางกันเรียบร้อยแล้ว เตรียมจะขึ้นไปเที่ยวบนดอยในเช้าวันรุ่งขึ้น แต่น่าเสียดายที่คืนนั้นดื้อเล็ก ลูกสาวคนเล็กของผมป่วยเป็นไข้หวัดงอมแงม ตัวร้อนจัด น้ำมูกไหล ไอตลอด พิจารณาดูแล้วคงไม่สามารถทนต่อสภาพอากาศหนาวเย็นยามค่ำคืนบนยอดดอยได้แน่ เพราะอาจทำให้อาการทรุดหนักลงกว่าเดิม แผนการขึ้น "ดอยอ่างขาง" ของผมในคราวนั้นก็เลยต้องล่มไปโดยปริยาย .....


          โอกาสมาถึงอีกครั้งเมื่อปลายปี 2556 ที่ผ่านมา ในช่วงวันหยุดเทศกาลส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ คู่เขยของผมซึ่งมีพื้นเพเป็นคนอำเภอฝาง เขาจะเดินทางกลับไปเยี่ยมบ้านในช่วงนั้นพอดี ประจวบกับฤดูหนาวปีที่แล้ว สภาพอากาศหนาวเย็นมากและนานกว่าทุกปี เหมาะกับการไปเที่ยวยอดดอยทางเหนือเป็นอย่างมาก นับเป็นโอกาสอันดีที่เราจะจัดทริปล้างตา ไปเที่ยว "ดอยอ่างขาง" กันอีกครั้ง โดยมีคู่เขยของผม ช่วยเป็นมัคคุเทศก์พาเที่ยวดอยกันในคราวนี้ .....




+++ หลังจากต้องพลาดไปเมื่อ 4 ปีก่อน ปีนี้เรากลับไปเที่ยวล้างตาที่ "ดอยอ่างขาง" กันอีกครั้ง +++




+++ เป้าหมายหลักอีกอย่างคือ ไปตามหาดอกซากุระญี่ปุ่นแท้ๆ บนดอยอ่างขาง +++


          เราออกเดินทางกันตั้งแต่เช้ามืดวันที่ 28 ธันวาคม 2556 สภาพการจราจรบนท้องถนนขึ้นเหนือ ยังคงคับคั่งเหมือนกับปีก่อนๆ กว่าจะขับรถไปถึงเชียงใหม่ก็เกือบหกโมงเย็นแล้ว เราเข้าพักในตัวเมืองเชียงใหม่กันหนึ่งคืน เช้าวันรุ่งขึ้นแวะทานโจ๊กร้อนๆ ที่ร้านโจ๊กศรีพิงค์ แถวๆ กาดต้นพยอมกันก่อน แล้วจึงออกเดินทางต่อไปยังอำเภอฝาง ซึ่งเป็นเหมือนจุดเริ่มต้นสำหรับการเตรียมตัวขึ้นไปเที่ยวบน "ดอยอ่างขาง" แม้ดูเหมือนระยะทางจะไม่ไกล แต่ด้วยสภาพเส้นทางที่คดเคี้ยว และจำนวนรถยนต์มากมายบนท้องถนนในช่วงวันหยุดเทศกาล ทำให้เราต้องใช้เวลาไม่น้อยเลยทีเดียวกว่าจะเดินทางไปถึงอำเภอฝาง .....




+++ แสงสวยๆ ยามเช้าก่อนออกเดินทางจากตัวเมืองเชียงใหม่ไปอำเภอฝาง +++




+++ มื้อเช้าวันนั้น เราแวะทานโจ๊กร้อนๆ ที่้รานโจ๊กศรีพิงค์ แถวๆ กาดต้นพยอมกันก่อน +++


          อากาศยามเช้าที่ "อำเภอฝาง" ช่วงปลายเดือนธันวาคม หนาวเย็นสมกับที่เป็นฤดูหนาวจริงๆ อุณหภูมิช่วงแปดโมงเช้าวันนั้นประมาณ 9 องศาเซลเซียส เวลาลมหนาวพัดมาทีไร ก็รู้สึกเย็นยะเยือกไปซะทุกที แม้จะเป็นช่วงสายแล้ว แต่ภายในตัวเมืองยังคงมีหมอกปกคลุมหนาทึบไปหมด มองเห็นทางข้างหน้าได้แค่ระยะไม่น่าจะเกินยี่สิบเมตร ชาวคณะเราจึงต้องนั่งรถฝ่าสายหมอก เพื่อเดินทางไปขึ้นยอดดอยอ่างขางกันอย่างทุลักทุเลพอสมควร .....


          ยังโชคดีที่เมื่อรถขึ้นมาถึงเชิงดอย เราก็ทะลุกลุ่มหมอกขึ้นมาเจอกับฟ้าสดใส ทัศนวิสัยปลอดโปร่ง เหลือแค่เพียงทะเลหมอกบางๆ ปกคลุมอยู่ในหุบเขาเบื้องล่าง การไปเที่ยวดอยอ่างขางในครั้งนี้ เราใช้ทางขึ้นด้านไชยปราการ ซึ่งเป็นที่ร่ำลือกันว่าทางชัน และมีโค้งหักศอกเยอะมาก ก่อนหน้านี้ผมก็นึกไม่ออกว่าเส้นทางจะโหดขนาดไหน แต่เมื่อได้มาเห็นด้วยตาตัวเองก็ต้องยอมรับจริงๆ ว่า ถนนขึ้น "ดอยอ่างขาง" เส้นนี้เป็นถนนที่ขับรถยากมากเป็นอันดับต้นๆ ของบ้านเราเลยทีเดียว ดีที่เราได้ผู้ชำนาญเส้นทางอย่างคู่เขยของผมมาขับรถให้ ถ้าให้ขับเองผมก็ไม่มั่นใจเหมือนกันว่าจะขับไปได้ตลอดรอดฝั่งหรือเปล่า .....




+++ หมอกขาวที่ปกคลุมอยู่ในหุบเขา บริเวณจุดพักรถระหว่างขึ้นดอยอ่างขาง +++




+++ ทริปนี้ ดื้อเล็กมีลูกพี่ลูกน้องมาร่วมแจมด้วย +++




+++ เด็กๆ กำลังตื่นเต้นกับลูกน้ำเต้ายักษ์บริเวณจุดพักรถ +++




+++ ไวน์องุ่นที่ขายอยู่ในร้านแถวๆ นั้น +++




+++ เราใช้ทางขึ้นดอยด้านไชยปราการ ซึ่งแม้ระยะทางจะสั้น แต่ทางก็ชันมากๆ +++




+++ จุดพักรถอีกแห่งบริเวณสามแยกอ่างขาง +++




+++ แม้แดดจะแรง แต่อากาศบนดอยอ่างขางในวันนั้นก็ยังคงหนาวไม่ใช่น้อย +++


          ในช่วงวันหยุดเทศกาลแบบนี้ "ดอยอ่างขาง" คลาคล่ำไปด้วยนักท่องเที่ยวจำนวนมาก บนถนนขึ้นดอยเต็มไปด้วยยานพาหนะนานาชนิดสัญจรกันแน่นขนัด โดยเฉพาะช่วงก่อนจะเข้าสถานีเกษตรหลวงอ่างขาง รถถึงขนาดติดหนึบกันเลยทีเดียว กว่าจะเข้าเขตสถานีเกษตรหลวงได้ก็เล่นเอาเมื่อยขบกันไปหมดทั้งคนขับและผู้โดยสาร .....


          ก่อนจะเข้าไปเที่ยวใน "สถานีเกษตรหลวงอ่างขาง" เราต้องเสียค่าเข้าชมกันก่อน ในราคาคนละ 50 บาท ภายในสถานีฯ มีแหล่งท่องเที่ยวที่น่าสนใจได้แก่ สวนแปดสิบ โรงเรือนดอกไม้ โรงเรือนกุหลาบ แปลงผัก ป่าซากุระ ป่าเมเปิล พระตำหนักอ่างขาง สวนบอนไซ และแปลงทดลองปลูกพืชผลไม้เมืองหนาว ได้แก่ สวนบ๊วย สวนท้อ สตรอว์เบอรี่ กีวี่ พลับ ฯลฯ .....




+++ เสียเวลากับรถติดบนดอยอยู่นาน แต่สุดท้ายเราก็มาถึงสถานีเกษตรหลวงอ่างขางจนได้ +++




+++ ภายใน "เรือนดอกไม้" สถานีเกษตรหลวงอ่างขาง +++




+++ (ซ้าย) มุมถ่ายภาพในเรือนดอกไม้ +++                          +++ (ขวา) ดอกฟุกเซีย หรือชื่อไทยว่า "โคมญี่ปุ่น" +++




+++ ถ่ายภาพกับดอก "แมกโนเลีย" ซึ่งเป็นต้นไม้ในวงศ์เดียวกับต้นจำปี +++




+++ ในเรือนดอกไม้ มีดอกไม้เมืองหนาวสวยๆ ให้ชมกันมากมายหลากหลายชนิด +++




+++ ดอก "เจอราเนียม" เป็นดอกไม้กันยุง เพราะช่วงกลางคืนจะขับน้ำมันหอมระเหย ซึ่งเป็นกลิ่นที่ยุงเกลียดออกมา +++




+++ ออกมาเดินเที่ยวชมบรรยากาศนอกโรงเรือนดอกไม้กันบ้าง +++




+++ แปลงดอกไม้ในภาพ อยู่ติดกับโรงเรือนกุหลาบตัดดอก เป็นจุดหนึ่งที่นักท่องเที่ยวนิยมมาถ่ายภาพกันมาก +++




+++ ดอก "ป๊อปปี้" ถูกใช้เป็นสัญลักษณ์ของทหารผ่านศึก เพราะสามารถเติบโตอยู่ได้แม้ในสนามรบ +++




+++ ดอกดาเลีย หรือชื่อไทยว่า "ดอกรักเร่" สีส้มสวยดีเหมือนกัน +++




+++ ดอก "คาโมมายล์" ใช้ชงดื่มเป็นน้ำชา ช่วยให้ผ่อนคลาย และนอนหลับสบาย +++




+++ (ซ้าย) ดอกแมกโนเลีย +++                                       +++ (ขวา) ดอกโรโดเดนดรอน +++




+++ ดื้อเล็กกำลังตื่นเต้นกับภาพต้นบอนไซยักษ์ ภายใน "สวนบอนไซอ่างขาง" +++




+++ ด้านในสวนบอนไซจะจัดแสดงบอนไซหลากหลายรูปแบบ ในภาพเป็นบอนไซ "ต้นเมเปิ้ล" +++




+++ ดอกโรโดเดนดรอน หรือที่บางคนเรียกกันว่า "กุหลาบพันปี" +++




+++ สวนหินธรรมชาติดอยอ่างขาง อยู่ในสวนบอนไซเช่นกัน +++


          ภายในสถานีเกษตรหลวงอ่างขาง ยังมีสิ่งที่น่าสนใจอีกอย่าง ซึ่งไม่ควรพลาดชมเป็นอย่างยิ่ง นั่นก็คือ "ดอกซากุระญี่ปุ่น" แท้ๆ ซึ่งทางสถานีฯ เพาะพันธุ์ขึ้นมาจากต้นแม่ที่นำมาจากประเทศญี่ปุ่น ปัจจุบันมีจำนวนมากกว่า 700 ต้น ปลูกกระจายอยู่ทั่วไปในบริเวณสถานีฯ สำหรับจุดชมความสวยงามของดอกซากุระญี่ปุ่น ได้แก่ สวน 80, ด้านหน้าสโมสรอ่างขาง, ด้านข้างสวนกุหลาบอังกฤษ และตลอดเส้นทางเดินรถขาออกฝั่งโรงเรือนรวบรวมพันธุ์ผัก ซึ่งช่วงที่เราไป ต้นซากุระญี่ปุ่นกำลังออกดอกบานสะพรั่งเต็มต้น แม้จะยังไม่ถึงกับ full bloom แต่ก็นับว่าสวยงามไม่น้อยเลยทีเดียว .....




+++ ซากุระญี่ปุ่นแท้ๆ กำลังบานสะพรั่งในสถานีเกษตรหลวงอ่างขาง +++




+++ ช่วงที่เราไปเที่ยว ดอกซากุระญี่ปุ่นก็เริ่มบานมากพอสมควรแล้ว +++




+++ ที่นี่มีต้นซากุระญี่ปุ่นอยู่มากกว่า 700 ต้น นับว่ามากที่สุดในประเทศไทยเลยทีเดียว +++




+++ ช่วงเดือนมกราคม เป็นช่วงที่เหมาะสมที่สุดสำหรับการมาชมซากุระญี่ปุ่นที่สถานีเกษตรหลวงอ่างขาง +++


          ความแตกต่างระหว่าง "ซากุระญี่ปุ่น" แท้ๆ และนางพญาเสือโคร่ง (หรือที่เรียกกันว่าซากุระเมืองไทย) ก็คือ นางพญาเสือโคร่ง ดอกจะมีสีชมพูอ่อน ลำต้นมีลายเป็นขั้นๆ คล้ายลายบนตัวเสือ ใบเรียวยาว ปลายใบแหลม ส่วนซากุระญี่ปุ่น ดอกจะมีสีชมพูเข้ม ออกดอกเป็นพุ่ม ขนาดดอกใหญ่กว่าดอกนางพญาเสือโคร่งเล็กน้อย ลำต้นไม่เป็นลายขั้นเหมือนนางพญาเสือโคร่ง ใบไม่มันวาว ใบเป็นลักษณะวงรี แต่ช่วงปลายใบจะไม่แหลม .....




+++ ดอกซากุระญี่ปุ่นแท้จะมีสีชมพูเข้ม ออกดอกเป็นพุ่มใหญ่ +++




+++ ขนาดดอกจะใหญ่กว่าดอกนางพญาเสือโคร่งเล็กน้อย +++




+++ ลักษณะกลีบดอกก็จะซ้อนกันมากกว่าดอกนางพญาเสือโคร่ง +++


          ถ้าใครมาเที่ยวสถานีเกษตรหลวงอ่างขางแล้วเกิดรู้สึกหิว อยากหาอะไรทาน ก็ไม่ต้องไปไหนไกล เพราะที่ "สโมสรอ่างขาง" เขามีบริการอาหารที่ปรุงจากวัตถุดิบสดอร่อยผลผลิตจากโครงการหลวง โดยมีเมนูแนะนำได้แก่ ยำสตรอว์เบอร์รี่สด, ปลาสเตอร์เจียน, น้ำพริกอ่างขาง, ไก่ตุ๋นโสมตังกุย, เต้าหู้เหลืองทอด, ขาหมูหมั่นโถว แต่ตอนนั้นเรายังไม่รู้สึกหิวกันเท่าไหร่ เลยได้แค่แวะจิบกาแฟและเครื่องดื่มที่ "ร้านกาแฟดอยคำ" แล้วเดินข้ามถนนไปถ่ายภาพใน "สวน 80" ซึ่งอยู่ตรงข้ามกับสโมสรอ่างขาง ก่อนจะเดินทางกลับที่พัก .....




+++ มุมมหาชนหน้าสโมสรอ่างขาง ใครมาก็ต้องแวะถ่ายภาพกับมุมนี้กันแทบทุกคน +++




+++ ของที่ระลึกที่วางขายอยู่ที่สโมสรอ่างขาง +++




+++ ไม้แกะสลักเป็นรูปชายหญิงสวมหมวกกระถางดอกไม้ สวยดีนะครับ +++




+++ "สวน 80" อยู่ฝั่งตรงข้ามกับสโมสรอ่างขาง เป็นอีกแห่งที่ไม่ควรพลาดชมเมื่อมาเที่ยวดอยอ่างขาง +++




+++ ภายในสวน 80 มีดอกไม้เมืองหนาวสวยๆ ให้ชมกันมากมาย +++




+++ ไฮไลท์ในสวน 80 ก็คือต้นซากุระญี่ปุ่น ซึ่งต้นแม่ที่นำมาจากญี่ปุ่นก็ปลูกอยู่ในสวนแห่งนี้ +++




+++ กะหล่ำปลีประดับสีม่วง ภายในสวน 80 +++




+++ Veggies House อยู่บริเวณริมถนนขาออกจากสถานีเกษตร เป็นโรงเรือนรวบรวมพันธุ์ผักเมืองหนาว +++




+++ ดอกท้อริมถนน ถ่ายจากบนรถขณะวิ่งผ่านแปลงปลูก เลยได้ภาพที่พอใช้ได้มาเพียงเท่านี้ +++




+++ ช่วงขาลงจากดอยอ่างขาง เราแวะซื้อสตรอว์เบอรี่ที่วางขายอยู่ในร้านบริเวณจุดพักรถริมทาง +++




+++ สตรอว์เบอรี่ที่เราซื้อมา เป็นพันธุ์พระราชทาน 80 รสชาติหวานฉ่ำ +++




+++ ถ้าใครอยากเห็นไร่สตรอว์เบอรี่ขั้นบันไดสวยๆ ต้องไปที่บ้านนอแล เสียดายที่เราไม่มีเวลาแวะไป +++


          การมาเที่ยว "ดอยอ่างขาง" ของเราในครั้งนี้ เป็นการวางแผนแบบกระชั้นชิด และไม่ได้จองที่พักบนดอยกันมาก่อนล่วงหน้า ทริปนี้จึงเหมือนเป็นการเที่ยวแบบชะโงกทัวร์ ออกสายกลับบ่าย ไม่ได้แวะค้างคืนบนยอดดอย และด้วยเวลาที่จำกัดนี้เอง ทำให้เราต้องพลาดชมสถานที่ท่องเที่ยวที่น่าสนใจไปหลายแห่ง ไม่ว่าจะเป็นไร่สตรอว์เบอรี่บ้านนอแล ซึ่งนักท่องเที่ยวนิยมแวะไปเก็บภาพพระอาทิตย์ขึ้นในยามเช้า หรือหมู่บ้านขอบด้ง ซึ่งเป็นหมู่บ้านที่นักท่องเที่ยวจะได้สัมผัสกับวิถีชีวิตชาวเขาเผ่ามูเซอดำได้อย่างใกล้ชิด ก็ได้แต่หวังว่าในวันใดวันหนึ่งข้างหน้า เราคงจะได้มีโอกาสกลับมาเก็บตกที่เที่ยวบนดอยอ่างขางเหล่านี้กันอีกครั้ง สำหรับทริปนี้คงต้องขอจบเพียงเท่านี้ ไว้พบกันใหม่ทริปหน้า สวัสดีครับ .....

+++ ลากันไปด้วยภาพ "ดอกซากุระญี่ปุ่น" จากสถานีเกษตรหลวงอ่างขาง ก็แล้วกันนะครับ สวัสดีครับ +++