ผมนอนไม่หลับอยู่พักใหญ่ๆ ในที่สุดผมก็ตัดสินใจบางอย่าง... ผมตัดสินใจว่าผมจะไม่ยอมแพ้ครับ ใช่แล้วครับ ผมจะไม่ยอมแพ้ต่อความฟุ้งซ่านที่เข้ามาทักทายผม ผมก็ทบทวนตนเองว่า ผมลังเลสงสัยอะไรในชีวิต ผมท้อถอย หรือเบื่อหน่ายอะไร แล้วผมก็พบว่ามันเป็นแค่สภาวะชั่วคราวเท่านั้นครับ

พอผมไม่ยอมแพ้ ฮึดสู้ขึ้นมา ผมก็มีแรงจัดระบบความคิดผมเสียใหม่ ผมนำเอาความคิดแย่ๆ เผาทิ้งไป เหลือไว้แต่ความคิดดีๆ แห่งพลังงานดีๆ ที่จะขับเคลื่อนชีวิตของผมต่อไป...

ผมเลิกลังเลสงสัยในชีวิต แต่กลับเอาเวลาไปพัฒนาตนเองดีกว่า

ผมเลิกท้อถอย ไม่ยอมแพ้ กัดไม่บ่อย ผมไม่ยอมเลิกก่อนถึงเส้นชัยอีกนิดเดียวแน่นอน

ผมเลิกเบื่อหน่าย อะไรที่จะทำให้เราเบื่อหน่ายได้มากเท่ากับที่เรารู้สึกเบื่อ

ผมเลิกอวดดี หากเราอวดดีเมื่อไร ชีวิตเราก็จะไม่ไปไหน ไม่ก้าวไปข้างหน้าเพราะเราคิดว่าเราดีแล้ว เราจะหยุดพัฒนาตนเองในที่สุด...

ตอนนี้เหลือแต่ "พลังความคิดดีๆ"

ผมเชื่อมั่นในชีวิตตนเอง ไม่ยอมแพ้ต่ออุปสรรค และโชคชะตาราศี

ผมสู้ไม่ถอย เผาคำว่าถอยทิ้งออกจากใจไปนานแล้ว

ผมเบิกบาน ร่าเริง ไม่รู้สึกเบื่อหน่ายแต่อย่างใด

ผมอ่อนน้อมถ่อมตน เพื่อเปิดรับสิ่งใหม่ๆ อย่างสม่ำเสมอ...

พอคิดได้แบบนี้ จัดระบบได้แบบนี้ พลังในการขับเคลื่อนชีวิตผมก็เปิดออกมาในทางที่ดี สดใส และเบิกบาน และผมก็บอกกับตัวเองว่า...

"ได้เวลานอนแล้ว"

และหลับอย่างเป็นสุขในที่สุดครับ... 

ผมเข้าใจว่านี่เป็นอีกครั้งที่ผมสามารถเอาชนะใจตนเองได้ คนเราต้องคอยต่อสู้กับตัวเองตลอดเวลา แต่จะมีกี่ครั้งที่เราสามารถเอาชนะใจของตัวเราเองได้ หากคุณทำได้ก็ควรจะภาคภูมิใจได้ว่า อย่างน้อยที่สุดก็มีครั้งหนึ่งที่เราไม่ยอมแพ้ต่อพลังความคิดลบๆ ในตัวของเราเองครับ...