เย่ ได้มาเจิมอีกแร้นนน

อยากพูดประโยคนี้มั่งจังค่ะ
ฉันไปปารีสมาแล้ว เย้ เย้
แต่ไม่รู้เมื่อไหร่น๊า


คืนนี้เอาไปฝันดีก่า หุหุ

ไปโรงหนังปารีสก่อนจิครับคุณผักบุ้ง อิอิ แต่เอ เด๋วนี้มันยังอยู่มั้ยน้า สมัยก่อนฉายหนังควบเลยทีเดียว ฮิฮิ

สวยสุดยอด

จากที่อยากไปอยู่แล้ว

จากที่หลงใหลปารีสอยู่แล้ว

ยิ่งอยากไปเลยอะ

สุดยอด สวยเวอร์อะ

สวยมากค่ะ..
ปอยถ่ายภาพออกมาได้สวยมาก..ก
บทความก็ชวนอ่านาก...อ่านเพลินเลย
"ฉันรักเธอ...ปารีส...Je t’aime, mon Paris."
อยากพูดคำนี้บ้างจัง...หวังว่าซักวัน คงได้ไป และได้พูดบ้าง
..
..
"เพราะคงมีแต่ผู้หญิงเท่านั้น
ที่ทำให้ใครคนนึงสามารถเพ้อ ๆ ฝัน ๆ
และพร่ำคิดถึงเธอตลอดเวลาหลังจากได้เจอกัน
และรอคอยวันจะได้กลับไปหาเธออีกครั้งในวันหนึ่ง"
..
..
เราว่านะ...ไม่ใช่แต่ผู้หญิงหรอกจ้า
ผู้ชายบางคน..ก็สามารถทำให้คนคนนึง
เพ้อๆ ฝันๆ ด้วยความคิดถึงเหมือนกัน...น้า
..
..
ทริปนี้...โรแมนติกจัง
ปารีสที่รัก...ฉันรักเธอ...อิ อิ
เห็นแล้ว นึกถึงซีรี่ย์ Lover in Paris ฝันรักที่ปารีสจัง

หวัดดีครับน้องปอย

ปารีสยามค่ำสวยจัง
หอไอเฟลยามค่ำยิ่งสวยกว่า

ไปปารีสนึกถึงอะไร ?

พี่ก๋านึกถึงทัวร์ลูกเป็ดที่ตัวเองเคยไป
เห็นเจดีย์เหล็กนี้ไกลประมาณ ครึ่งกิโล 55555

เอาหน้าวางทางซ้าย
เจดีย์เหล็กอยู่ด้านขวา
กดรูปแชะๆๆๆๆ แล้วก็บอกใครต่อใครว่า

"กรูมาถึงฝรั่งเศสแล้วเว้ยยยย" 555555


ไม่ได้อยู่ใกล้ชิดเหมือนที่น้องปอยได้ทำ
หอไอเฟลพอเดินเจ้าไปใกล้ๆ
เห็นรายละเอียดแบบที่น้องปอยถ่ายรูปมายิ่งสวยนะครับ


ขอบคุณที่เที่ยวมาแล้วยังนำ "ความงาม" ของเจดีย์เหล็กมาฝากกัน

น้องปอยครับ

ถ้าไม่มีงานอะไรเข้ามาแทรก
คิดว่าวันนี้พี่ก๋าจะอัพบล้อกล่วงหน้าครับ
เป็นคำถามของน้องปอยครับ

ไม่ต้องงงครับ
ว่าถามไว้เมือ่ไหร่ 55555

พี่ก๋าเห็นมันน่าตอบดีครับ
เป็นเม้นท์ที่น้องปอยเขียนไว้หลายวันแล้ว


ถ้าว่างมาอ่านดูนะครับ

เพราะวันนี้พี่ก๋าจะไปพักที่รีสอร์ทครับ
พรุ่งนี้ไม่ได้อัพบล้อกครับ

เลยจะอัพบล้อกล่วงหน้าไว้ก่อน

น้องปอยตรวจการบ้านด้วยครับ

เคยไปปารีสตอนอยู่อังกฤษ ไปกับเพื่อนแบบประหยัดกัน
สุดๆ และประหยัดได้มากเพราะเพื่อนมีน้องชายเรียน
กฏหมายอยู่ที่นั่น แต่ไม่ได้ถ่ายรูปมาเลยครับ และอยู่แค่
สองวัน ดูอะไรก็ดูแบบผ่านๆ ส่วนใหญ่นั่งรถผ่านอย่างเร็ว
จึงไม่ได้เห็นปฏิมากรรมเหล็กนี้ในหลากหลายมุมอย่างนี้เลยครับ น่าทึ่งมาก คนถ่ายตั้งใจมากๆเลย

ถ้าให้เปรียบปารีสกับลอนดอนก็คงต้องคิดหนัก แต่ถ้า
ถามถึงถึงปารีสอย่างเดียว ก็ต้องให้ไปฟังเพลง "ฉัน
รักปารีสในทุกฤดูกาล" นั่นแหละครับ เขาว่าน่าจะตรงที่สุด

ขอบคุณมากๆเลยนะครับ ดูแล้วชื่นใจจริงๆ

หึ เรารึเคยไปแต่ปารีสอาบอบนวด เอ๊ยยไม่ใช่ เคยแต่นั่งรถผ่าน ชิชะ หนอย นี่ไปเหยียบหอไอเฟลกันมาถ้วนหน้าเลยทีเดียว ทั้งคุณหนูหล่อ ทั้งดุ่บดั่บเยย

ไปทั้งลอนดอน ปารีสกันเลยทีเดียว

แต่อย่าให้เราไปบ้างนะ จะไปแบบทุกซอกทุกมุมกันเลยทีเดียว รู้จักศราวุธน้อยไปแระ จะเขียนแบบละเอียดยิบเลย

ว่าแต่ถ้าใครอยากได้ข้อมูลละเอียดๆ ใครพอจะส่งทุนมาให้ไปเที่ยวมั่งมั้ยล่ะครับ เด๋วตอบแทนโดยโฆษณาให้น้า ฮิฮิ

ไปอ่านหนังสือดีฝ่า ซัดSMIRNOFF ไปด้วย อิอิ เมืองไทยนี่ดีจริงจริ๊งง

เพลงอะไรเหรอคะพี่หนูหล่อ...ขอชื่อนักร้อง และชื่อเพลง
เดี๋ยวไปหามาฟังเองก็ได้ค่ะ...

เลือกอะไรกับอะไรไม่เลือกอะไรทั้งนั้นล่ะค่ะ
ตอนนี้ ปารีส เป็นเมืองในใจไปเรียบร้อยแล้ว
จากที่เคยนั่งฝัน นอนฝันมาตลอดชีวิต...
ตอนนี้เป็นจริงขึ้นมาแล้ว ว่าได้ไปจริง ๆ
แล้วผลจากการได้ไปมา แหม! มันช่างคุ้มค่า
หลงรักปารีสเข้าให้เต็มเปาเสียแล้วล่ะค่ะ
ยังคงปลาบปลื้มจนตอนนี้ไม่เลิกไม่ราเลยเชียว
ตอนนี้มีเป้าหมายใหม่ในชีวิต...อิอิ
อยากจะไปเรียนต่อฝรั่งเศสค่ะพี่...ฮ่า ๆ ๆ
แค่ทริปเดียวก็เปลี่ยนชีวิตได้เลยนะคะเนี่ย
แต่ก็ยังคิดเล่น ๆ เพ้อ ๆ อยู่ค่ะ ยังไม่เป็นรูปร่าง

แล้วถ้าไว้ตอนนั้น ปอยได้ไปจริง ๆ ขึ้นมานะคะ
จะชวนพี่หนูหล่อมาเที่ยว จะได้ไม่เที่ยวรวก ๆ
แล้วจะได้สัมผัสปารีสจริง ๆ จัง ๆ....ฮ่า ๆ บ้าไปแล้ว
ทำเหมือนตัวเองได้สัมผัสปารีสจริงจังอย่างนั้นแหละ
แต่แค่นี้ก็เพ้อมานาน ตอนนี้ยังไม่หยุดเลยค่ะพี่
ก็มันสวยจริง ๆ นี่คะ ทั้งเมือง ทั้งคน ทั้งไอเฟล

อินเลิฟค่ะ อินเลิฟ

สวยมากๆ ครับผม

เมืองที่โรแมนติคอีกที่ในโลกนะครับ

ยืนยันว่า "น้องปอยไปมาแล้วจริงๆ ค่ะ" ...
เพราะว่าถ่ายภาพมายืนยันแบบนี้ .. ถามมาเราตอบไปว่า

เรื่องจริงน๊าเออ ไม่ได้ฝันไปหรอกค่ะ


พี่เองเวลาเห็นหอไอเฟลแล้ว คิดถึงแต่ว่าเธอคือ
หญิงสาวสวยคนหนึ่งเลยเชียว มาเห็นตอนกลางวัน
ก็เฉยๆ มาเห็นตอนกลางคืนสิ โรแมนติกอย่า
บอกใครเลยจ้ะ แล้วเห็นแล้วก็อดหลงใหลไม่ได้เลย
แต่ว่ามันเป็นเรื่องธรรมดาจ้ะ เพราะถ้าไม่รู้สึกอะไร
กับเธอคนนี้เลย นั่นล่ะจะเรียกว่าผิดปกติอย่างร้ายแรง


พูดถึงฝรั่งเศส พี่เองถึงแม้ว่าจะพูดไม่ได้ เข้าใจไม่ถึง
ภาษาของเค้า แต่ก็ชอบกับทุกอย่างที่นั่นนะ ยืนยันได้ว่า
ถ้าไม่ชอบ คงไม่ไปเที่ยวทุกๆ ปี และไม่ไปครั้งล่ะบ่อยๆ
เวลาที่คนข้างๆ มีเวลาว่างหรอก บางทีอยากแว๊บไปเยือน
ปท. อื่นบ้างเหมือนกัน แต่ว่าสุดท้ายเอาเข้าจริง
ก็ต้องมาอยู่และจบกันที่ฝรั่งเศสกันเกือบทุกครั้งไป

ไม่รู้สิ ... ชอบประเทศฝรั่งเศส ... ชอบหลายๆ อย่าง
ของประเทศนี้ ด้วยเพราะชอบแบบนี้ล่ะคะ เลยไปมัน เหนือ
ใต้ ออก ตก เหมือนกับว่าเทียวแล้วจะได้รางวัลไม่ปานเลย
ไม่เฉพาะแต่ปารีสนะค่ะ แต่เรียกว่ากับทุกเมืองเลยด้วยล่ะ ด้วยเพราะมีเสน่ห์แบบนี้
เลยอดอาลัยไม่ได้เลยช่วงจะกลับเมืองไทย ... เฮ้อ
ว่าแล้วก็ถอนหายใจอีกหนึ่งครั้งผ่านบล็อกด้วยนะค่ะ
เพราะคิดถึงจริงๆ ...


.........................


ขอยกที่น้องปอยพูดที่บล็อกว่า

"แม้ว่าจะกลับบ้านของเรา
แต่จริง ๆ แล้วอาจจะไม่ใช่ที่ที่จะดีที่สุดเสมอไป
บางอย่างเราก็ต้องอาศัยอยู่ไกล ๆ จะดีเสียกว่า
แม้จะดูเหมือนว่า ไม่ได้อยู่บ้านเกิดเมืองนอนก็ตาม
แต่ถ้าปัญหามากกว่า ก็น่าจะเลือกที่ที่เรามีความสุข"


มองภาพออกเป๊ะๆ เลยค่ะ .. และอยากบอกว่า
ตรงนี้ที่พูดมาทั้งหมดมันอยู่ที่ว่า

"if you can see future, then it would be okay"

แต่เพราะว่าเราไม่สามารถมองเห็นอนาคตได้ ณ ตอนนั้น
เราเลยหวังอะไรอย่างใหญ่โตมากกว่านี้ ขนาดว่า
เรายั้งใจไว้ก่อน มันยังอดรู้สึกแป๊กไม่ได้เลยน้องปอย
แต่อย่างว่าค่ะ cheer up ตัวเองที่เหลืออยู่ และรอคอย
สิ่งที่เราหวัง มันคงทำให้ วันหนึ่งเรากลับมาคิดได้ว่า
ไอ้เวลา 1 ปีทีเราหนักหนากับมันนี่ มันชิลๆ เหลือเกินเน๊าะ


และที่สำคัญ "ใจ"เราล่ะคะ ... ไม่ว่าจะอยู่ไหน
ใจอยู่กับเราเสมอ ถ้าเรารักษามันได้ มันก็อยู่กับเรา
ไปเรื่อยๆ อีกนานแสนนาน ...

ว่าแล้วตอนนี้ไปรักษาใจก่อนนะคะ เพราะว่าใจเริ่มรวน
แล้ว เนื่องด้วยว่า 9 โมงเช้า ยังไม่ได้กินอะไรเลย เฮ้อออออออ

พี่นึกถึงอีกอย่างนึงค่ะปอย
นึกถึงเครปช็อคโกแลตกล้วยหอมร้านใกล้ๆผู้หญิงคนโปรดของปอยนั่นแหละ

วันหนึ่งในฤดูใบไม้ร่วง พี่เดินถือเครปร้อนๆไปหาผู้หญิงนามไอเฟลคนนี้ล่ะ

ได้ขึ้นไปดูปารีสยามค่ำด้วย เพื่อนบอกมาว่าให้ขึ้นไปชั้นสองก็พอแล้ว เพราะมองลงมาจะเห็นสถานที่ต่างๆที่เราไปเที่ยวชัดพอจะบอกได้ว่าอะไรเป็นอะไร และก็จริงอย่างเพื่อนบอกเสียด้วย สวยมากๆ

ขาลงเดินลงเอง ... เป็นช่วงเวลาพิเศษจริงๆค่ะ
ต้องลองไปเดินดูแล้วจะชอบ

บล็อกนี้รูปสวยและเรื่องโรแมนติกเป็นพิเศษ
เป็นเพราะปอยกำลังอยู่ในห้วงแห่งความรักเมืองปารีสนี่เอง

ปล. พี่เข้ามาอ่านบล็อกลอนดอนแล้วค่ะ แต่พอดีไม่ได้ฝากข้อความไว้ หลังๆใช้ Safari แล้วพิมพ์ภาษาไทยไม่ได้ค่ะ พอจะเขียนคอมเม้นท์ต้องกลับมาเข้า IE ใหม่

โห...เห็นแล้วน่าอิจฉาจังได้ไปเยือนหอไอเฟล
ไปคนเดียวหรอครับ...ถ้าคิดถึงอีก..ผมขอสมัครไปเป็นเพื่อนหน่อยนะครับ
แต่ต้องขอยืมเงินซื้อตั๋วเครื่องบินด้วยอ่ะ.....

ผมเคนรู้สึกเหมือนฝันเหมือนกันครับ
ตอนที่ไป Manchester ไปเยือนโรงละครแห่งความฝัน
ไม่คิดไม่ฝันว่าจะได้ไปเยือนสนามบอลที่ยิ่งใหญ่ของทีมแมนยู
ดูบอลที่ไม่สนุกเลย แต่เอนจอยบรรยากาศมากๆ จนเกมจบ
ผมก็ลอยๆเหมือนฝันอยู่เหมือนกัน จนกระทั้งรุ่งเช้า.....

"เงินตราหายไปจากกระเป๋าอันน้อยนิด...เราไม่ได้ฝันไปนี่หว่า"

เมื่อพูดถึง "ปารีส" คุณนึกถึงอะไรคะ?
หอไอเฟล ครัวซองต์ ชีสและเนยแข็ง น้ำหอม ดอกกุหลาบ ภาษาแห่งกวี สถานที่โรแมนติค
อันนี้มีอีกอย่างที่เลื่องชื่อ นั้นก็คือ ไวน์ ครับ
ที่ไม่นึกถึงแสดงว่าไม่ชอบดื่มหรือเปล่าเนี่ย...
เหมือนผมเลยครับ...มีแต่คนฝากซื้อไอ้เราไม่เคยดื่มก็เลยดูไม่เป็น
ไม่รู้ว่าอะไรดี เก็บรักษายังไง...จนที่บ้านมีคนให้มาแต่ละขวดเสียหมดแล้ว...
จนเพื่อนพ่อมาเยี่ยมจะเอามาต้อนรับ..เค้าบอกว่ามันเสียแล้ว แล้วราคามันก็แพงด้วย...
โห..ถ้าเรารู้สักนิดคงหาขายต่อได้ไปแล้วอ่ะ....เศร้า

ขอให้มีความสุขมากๆสำหรับวันอาทิตย์ครับ

เพลงนั้นชื่อ I love Paris. ครับ Cole Porter แต่งปี 1953
(เดี๋ยวต้องมีคนมาแคะไค้ว่าพี่หนูหล่อแก่อีก คอยดู) อยู่
ในภาพยนต์ Can-Can ด้วย CD ก็ยังหาได้ครับ พี่หนูหล่อ
ประกันว่าเพลงนี้จะไม่มีวันตาย คนร้องถูกใจพี่หนูหล่อที่สุดคือ ดีน มาร์ติน ครับ (แล้วจะรู้จักมั้ยเนี่ย)

ถ้าอยากรู้จักเพลงนี้อย่างละเอียดกว่านี้ก็เข้าไปใน
wikipedia นะครับ พิมพ์ I love Paris. ก็จะมีอะไรน่าสนใจ
มากเลยครับ

รีบๆตัดสินใจไปเรียนนะครับ ถึงจะไม่มีใครแก่เกินเรียน
แต่ตั้งต้นเสียเร็วๆก็ย่อมดีกว่าครับ

ไม่ได้อ่านจนจบค่ะดุ่บดั่บ ต้องขอโทษด้วย
สแกนคร่าวๆพอเดาได้ว่า ..หนอนติดใจเมืองโรแมนติกสีดำที่นี่..

เราไปตอนเนิ่นนานมาแล้วพยามจะเหยียบสะดือฝรั่งเศลซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่ก็ยังไม่มีโอกาสกลับไปเยือนอีกครั้ง
ล่าสุดไปเสิ่นเจิ้น วินโดว์ออฟเดอะเวิลด์ แน่นอนมีหอไอเฟลตั้งเด่นเป็นสง่า
เป็นจุดนับพบของคณะทัวร์เผื่อหลง .. และด้านหน้าก็เริ่มนับวันแห่งกีฬาของชาวโลก
มันน่าทึ่งมิใช่น้อยสำหรับสถานที่ ผู้คน สิ่งแวดล้อม วัฒนธรรมความเป็นอยู่ ที่ทำเอาจิตใจของเราไปแขวนไว้แถวนั้นด้วย


ปารีสสำหรับดาวทะเล มันคือแฟชั่นสีดำคลาสสิคไม่มีวันตายและแน่นอนมันแฝงเอาไว้ซึ่งความลึกลับอยากได้ใคร่รู้ของเราพ่วงเข้าไปในปารีส
แต่ไม่ใช่เมืองในฝัน เมืองเล็กๆที่จำไม่ได้แม้กระทั่งชื่อในเยอรมันต่างหากที่ทำให้หลงรักเยอรมันหัวปักหัวปำจนทุกวันนี้


เม้นท์สุดท้าย ด้วยความรู้สึกดีดีค่ะหนอนอากาศ

ปกติถ้าพูดถึงปารีสแล้ว

ก็จะคิดถึงน้ำหอมและความโรแมนติก
อย่างที่คุณปอยบอกจริงๆ ค่ะ

แต่ต่อไปนี้ก็จะคิดถึงเพิ่มมาอีกหนึ่งอย่างก็คือคิดถึงคุณปอยนั่นเองค่ะ

เพราะว่าคุณปอยรีวิวปารีสได้สวยงาม...
หอไอเฟลในมุมที่ถ่ายออกมาดูงดงามและยิ่งใหญ่มากเลยค่ะ
ถ้าได้เห็นใกล้คงอดตกหลุมรักไม่ได้แน่ๆ

เพชรพระอุมาตอนนี้กำลังตามหาเล่มที่ 44 อยู่เลยค่ะ
บรรณารักษ์รับปากจะเก็บไว้ให้
แต่ว่าคนที่ยืมไปนี่สิคะยังไม่คืน...
เป็นการฝึกความอดทนอีกแบบนึงนะคะคุณปอย
คุณปอยอ่านถึงเล่มที่เท่าไหร่แล้วคะ

ชอยแงซายหรือชอบรพินทร์คะ?
แอ๊ะ งามยังงี้ยังไม่ถูก
ต้องถามว่าอ่านแล้วชอบใครมากที่สุดในเรื่องหน่ะค่ะ

อยากไปหอไอเฟลบ้างจังเลย
ขอบคุณสำหรับรูปสวยๆที่เอามาแบ่งให้ชมนะคะ ^^

ปล...ยิ่งดูรูป ยิ่งอิจฉาคุณปอย ><

หวัดดีครับน้องปอย

พู่กันเดียวน่าจะไปถึงที่บ้านน้องปอยหลายวันแล้วนะครับ
เพราะพี่ก๋าส่งแบบอีเอ็มเอสด้วยครับ

ส่วนในบล็อก ดีใจที่ชอบนะครับ
เพราะพี่ก๋าก็ชอบคำถามนี้เหมือนกันครับ
มันชวนให้คิดอะไรต่อได้หลายประเด็นเลยครับ

แวะมาบอกว่าได้ชมรูปแน่ครับ
แม้ฟ้าจะไม่สวย แต่ก็ถ่ายเก็บมาพอสมควรครับ

ฝันดีครับน้องปอย

หวัดดียามเช้าครับ

พี่ก๋ายังสะโหลสะเหลอยู่เลยครับ 5555
เมื่อวานเหนื่อยมากครับ
เอารุปลงเครื่องในห้อง
กว่าจะถ่ายรูปลงเครื่องเสร็จ 40 นาที 555555

คอมพี่ก๋าคงใกล้อสัญกรรมเต็มทนแล้วครับ
เจอไฟล์ภาพใหญ่ๆเข้าไป ช้ามากกกกกกกกกก


55555


ง่วงก็ง่วง จะปิดคอมก็ไม่ได้
เดี๋ยวไฟล์รูปจะเสีย






ซื้อกล้องใหม่นี่ก็ทุกขลาภนะครับ
เพราะคอมเราคุณภาพไม่ถึง 555555



มีความสุขมากๆนะครับน้องปอย




ขอบคุณสำหรับการโหวตภาพด้วยครับ

ครับ..ไวท์มีเสียด้วยแล้วก็เก็บยากมากๆ
เกี่ยวกับเรื่องอากาศและความเย็น...มีคนค้าไวน์เค้ามาสอนให้ผม
พอดีเกือบจะได้เป็นพ่อค้าไวท์เสริมอีกแรง...ฮิฮิ


เค้าสอนผมมาว่าอย่าทิ้งไวน์โดนแดดแค่แป๊บเดียวก็ไม่ได้
ต้องใช้ถุงเย็นมาหุ้มแล้วใส่ในกล่องรักษาอุณหภูมิด้วย...ยุ่งยากใช่เล่น
เพราะรสชาตมันจะเปลี่ยน

เรื่องทิ้งไว้นานมันก็ดีอยู่ครับแต่ว่ามันก็มีระยะเวลาของมัน
ดูการตกตะกอน...อะไรอีกหลายๆอย่าง

แต่ว่าได้แค่ศึกษายังไม่ได้ค้าหรอกครับ
พอดีผมไม่ชอบทำธุรกิจเกี่ยวกับของมึนเมา น่ะครับ
แล้วก็ดื่มไม่เป็นด้วย...กว่าจะหัดเป็นคงต้องเสียค่าไวน์ไปเยอะเลย...


ว่างๆมาขี่เสื่อด้วยกันซิครับ...เดี๋ยวหาตัวที่ไม่ค่อยดุให้ ฮิฮิ
ผมเป็นเด็กผีอีกกำลังอย่างที่คุณปอยเข้าใจครับ...
ตอนนั้นยังไม่ได้ดูบอล แต่เล่นอย่างเดียว
พอดี...ได้มีโอกาสไปเรียนที่แมนเชสเตอร์ ก็เลยบ้าไปเลยครับ
เกือบได้เชียร์แมนซิตี้แล้ว แต่หมั่นใส้คนเชียร์เยอะ เลยย้ายมาอริร่วมเมือง

ขอให้มีความสุขกับวันเริ่มต้นสัปดาห์เช่นกันครับ...

ดีใจด้วยนะคะคุณปอยที่ได้ไปเมืองสวยๆอย่างปารีสสมตามความฝัน ^^
เป็นบุญตาปุ๊กด้วยค่ะ ที่ได้เห็นภาพสวยๆ ฝีมือคุณปอยไปด้วย

พูดถึงฝรั่งเศสนึกถึงอะไร....อย่างแรกคงนึกถึงอาจารย์ค่ะ ท่านเป็นสาวปารีเซียงมากๆ
เริ่ดๆ มั่นๆ มีสไตล์การแต่งตัวไม่เหมือนใคร แล้วก็มีจิตวิญญานแห่งการสอนมากๆ
ตอนเรียนใหม่ๆ รู้สึกว่าภาษาไรเนี่ย ออกเสียงยากชะมัด โดยเฉพาะตัว R เวลาเดินกลับบ้านต้องท่องไปตลอดทางเพราะกลัวลืม ท่อง ชาบิตอาปาครี ไปๆ มาๆ เริ่มหลอน จะกลายเป็นชาบิตอาปากคลองแทน 55

นึกถึงตอนไปร้องเพลงหมู่ในงานที่เซนต์จอห์น Pout fait une chanson อะไรซักอย่างนี่ล่ะค่ะ :p ลืมหมดและ แล้วก็เพลงน่ารักๆ อย่าง Vive le vent ตอนที่ได้ยินครั้งแรกรู้สึกว่าเสียงมันน่ารักดี บรรยากาศช่วงนั้นก็สนุกสนาน มีแต่การเฉลิมฉลอง เป็นช่วงที่นักเรียนศิลป์ภาษารอคอยกันเลย

นึกถึงตอนได้เข้าเฝ้าพระพี่นางเธอฯ ตื่นเต้นดีใจมากๆ คิดอยู่เสมอๆว่าพระองค์ทรงพระพลานามัยสมบูรณ์มาก มาวันนี้...เวลาช่างผ่านไปเร็วเหลือเกินค่ะ

จะว่าไปก็นึกถึงหลายเรื่องเลย อ่านๆ ที่คุณปอยเขียนแล้วเลยสรุปได้ว่าตอนนี้คิดถึงครัวซองต์ที่คาร์ฟูร์ที่สุดค่ะ 555 (เฮ้าเจี๊ยะแท้ๆ กำลังหิวพอดี) แบบว่าขนมโปรดปุ๊กเลย โดยเฉพาะที่คาร์ฟูร์บางสาขาเนี่ยอร่อยมากๆๆ ถ้ากินคู่กะลาเต้ซีลอนก็แจ่มเลย แต่วันนี้ใจไม่ขมแล้วนะคะ ขอบคุณคุณปอยสำหรับกำลังใจน๊า ^^

อยากเห็นพิพิธภัณฑ์ลูฟว์(สะกดถูกป่าวหว่า)
ได้ถ่ายรูปมามั่งมั้ยครับ

ปล.รูปหอไอเฟลงามมากๆ
ยิ่งถ้าได้ไปดูด้วยตาตัวเอง
มันคงสวยกว่านี้มากๆเลย...อิจฉา

ได้ฟังเพลง I love Paris. หรือยังครับ หรือว่าอัพบล็อกให้
เพื่อนๆดูกันแล้วจขบ.ไปแอบนอนฝันถึง Lady Eifel ซะ
แระ

อ่านแล้วใจเต้นเลยอ่ะค่ะ
เหมือนกับการแอบรักใครสักคน แล้วคนๆ นั้นก็ทำให้สมหวังเลยเนอะ
ในที่สุดก็ได้ไปในสถานที่ๆ ใฝ่ฝันเอาไว้
ขอให้เก็บความทรงจำดีๆ นั้นไว้ตลอดไปนะคะ

น้องปอยครับ

ดอกสีขาวนั่น
คนเมืองฮ้องว่า "ดอกอูน" ชื่อไทยไม่รู้ครับ 5555
ดอกสวยดีครับ
เลี้ยงมาตั้งหลายปี เพิ่งออกดอกปีนี้เองครับ

แต่ก่อนพูด ถึง ปารีส แล้วจะคิดถึงเพื่อนคนนึงซึ่งอยู่ที่นั่น แต่ตอนนี้ คงต้องคิดถึงน้องปอยแระ น้องปอยถ่ายทอดเรื่องราวได้อย่างน่าหลงใหล ....
เหมือนได้ไปที่ดินแดนแห่งนั้นด้วยกันอ่ะนะ
คิดถึงเสมอจ้า

ขอบคุณที่ไปปิดVoteให้อย่างสวยงามในBlogที่แล้วมา
หากมีอะไรคิกขุ-โนเน๊ะ..จะไม่ลืมยกเทียบมาเชิญค่ะ

ว่าแต่ว่าอยากหายตัวไปโผล่ที่Parisบ้างจริงๆ..
ช่างสวยงามอะไรเช่นนี้...I fail in love with Paris

ไปเที่ยวที่ไหนคะ...ช่วงนี้
สัมผัสแห่งความโรแมนติกของเมืองน้ำหอม
ยังตราตรึงใจอยู่รึเปล่าคะ
..
..
เที่ยวที่ไหน...ก็เที่ยวเผื่อคุณแม่ลูกอ่อนคนนี้ ด้วยนะคะ
ด้วยความคิดถึงค่ะ...จุ๊บ จุ๊บ

สวยจังงงงงงงงงงง หวัดดีวันจันทร์อ่ะคับ

แงๆๆ อิจฉาอ่ะ ปารีสคือเมืองในฝันเหใมอนกัน ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสไปได้ไปเมื่อไร

แต่อีกสองวันขอลาไปญี่ปุ่นก่อนนะงับ อิอิ

แวะมาเยี่ยมครับ
ตามไปเที่ยวด้วยคนเด้อ

ตามไปเที่ยวด้วยคน
ปารีส เมืองแห่งแฟชั่น สีสรร และผู้คน

paris so beautiful and romantics ....

คือ กิ๊ฟยังไม่ทันพิมพ์เลยอะ มันไปแล้ว




เขียนบรรยายได้อารมณ์มากๆๆเลยค่ะ อยากไปเหมือนกัน ปารีสเนี่ย อยากไปพิพิธภัณฑ์ลูฟ มากๆๆ ค่ะ แต่ภาษาไม่กระดิกเลย เป็นแต่หวัดดีกะบอกรัก ตายแน่ๆ หิวขึ้นมาทำไง ไปไหนก็ไม่ถูก


ตอนเรียนประเทศในฝันที่อยากไปคืออังกฤษ แบบว่า อยากไปดูว่าเค้าเป็นมหาอำนาจ มีเมืองขึ้นทั่วโลกได้ยังไง จนได้ชื่อว่า ดินแดนแห่งประอาทิตย์ไม่ตกดิน ตอนนั้นอยากรู้มากค่ะ

บางทีก็มีแอบคิดว่า นี่ฉันอยู่อังกฤษจริงๆ หรือเหมือนกันค่ะ

สวัสดีด้วยจ๊ะน้องปอย ..

สรุปว่าน้องปอยตื่นหรือยังล่ะเนี่ย... ตื่นแล้วก็มาเฉลยให้ฟังกันด้วยนะว่าตกลง .. ฝันไป..... หรือเปล่า.....

ความรู้สึกถามตัวเองว่า .. นี่ฉันฝันไปหรือเปล่า .. เนี่ย พี่โตสก็มีอยู่บ่อย ๆ เหมือนกันล่ะจ๊ะปอย
ไม่ใช่แค่เฉพาะตอนที่ได้ไปเที่ยวที่อยากไปมาก ๆ แค่นั้นด้วยนะ แต่เป็นหลาย ๆ เหตุการณ์
ที่มันเกิดขึ้นกับตัวเองแล้วทำให้รู้สึกดีมาก ๆ .. หรือแม้กระทั่งเกี่ยวกับคน .. ที่ทำให้เรารู้สึกดี ๆ มาก ๆ ด้วยล่ะ
ที่บางครั้งนั่ง ๆ อยู่คนเดียว ก็คิดไปถึงสิ่งดี ๆ เหล่านี้ แล้วก็ต้องบอกตัวเองประมาณว่า ..
ไม่อยากจะเชื่อเลยว่ามันเป็นความจริง ..

อย่างนี้พี่โตสไปฝรั่งเศสก็คงจะหนวกบอดใบ้แน่ ๆ เลย เพราะภาษาฝรั่งเศสของพี่โตส .. ได้สองคำเดียวเลยคือ .. วี กับ โน

แล้วก็ได้ยินมาด้วยหูของตัวเองว่า .. ถ้าพูดกับชาวฝรั่งเศสเป็นภาษาอังกฤษสำเนียงอเมริกัน ก็จะไม่ได้รับการปฏิบัติที่ดีด้วยซักเท่าไหร่
(เอ... เค้าไม่ชอบหรือโกรธอเมริกันด้วยเหตุใดน๊า... จริง ๆ แล้วน่าจะเป็นอเมริกันต่างหากไม่ใช่หรือนะที่ต้องไม่ชอบและโกรธพวกเค้า.. )

โทษทีจ๊ะน้องปอย นอกเรื่องทำลายบรรยากาศดี ๆ ตรงนี้ไปนิดหน่อย .. เหะๆ .. โทษทีจริง ๆ ที่ปากมัน

อ่านตรงที่มาที่ไปของความฝันของสาวดุ่บดั่บแล้ว
ก็เข้าใจเลยทีเดียวว่าทำไมความฝันที่กลายเป็นจริงอันนี้ถึงได้วิเศษนัก

นั่งอ่านน้องปอยบรรยายความรัก ความนิยม ปลาบปลื้มหลงไหลที่มีให้กับแม่สาว "ไอเฟล" แล้ว
ถ้าบล๊อกนี้ไม่อะไรระบุว่าเจ้าของบล๊อกเป็นหญิงหรือชาย พี่โตสก็จะนึกว่าปอยเป็นผู้ชายที่กำลัง in love ล่ะ
เพราะปอยบรรยายความรู้สึกที่มีให้กับแม่นางไอเฟลอย่างให้คิดไปประมาณนั้นจริง ๆ นะ

ปารีส ฝรั่งเศสเนี่ย เป็นจุดหมายปลายฝันของการท่องเที่ยวของคนหลาย ๆ คนในโลกนี้จริง ๆ เลยนะ
และหนึ่งในคนหลาย ๆ คนพวกนั้น ก็รวมพี่โตสอยู่ด้วยล่ะปอย .. อยากไปเห็นสาวสวยไอเฟิล (ของปอย)
ด้วยตาของตัวเองซักวันเหมือนกันเลยล่ะ .. แต่ .. ความฝันพี่ตรงนี้มันยังไม่ค่อยเป็นรูปเป็นร่างเท่าไหร่
เพราะงั้น .. ก็ .. ชีวิตยังไม่สิ้น ก็ฝันกันไป .. เนอะปอยเนอะ

ปล. ปอยถ่ายรูปไอเฟิลออกมาได้สวย...........มาก ทุกรูปเลยนะ


ที่ปอยไปบอกคุยกับพี่โตสไว้ในบล๊อกเกี่ยวกับแผ่นดินไหว .. ว่าอยู่ ๆ ไปก็น่าจะชินนั่นน่ะ
พี่โตสก็ไม่ค่อยแน่ใจเท่าไหร่เหมือนกันล่ะปอย ว่ามันจะชินได้จริง ๆ เหรอ
เพราะที่มีคน "สติแตก" จากแผ่นดินไหวครั้งที่ผ่านมาเนี่ย .. คนเปรูเองทั้งนั้นเลยอ่ะจ๊ะ
เพราะงั้น .. พี่โตสขออย่าให้เกิดอีกเลยจะดีกว่า .. ไม่เอา "ชิน" ล่ะปอย
เพราะความเคยชินกับอะไรซักอย่างนึง มันหมายความว่า มันต้องเป็นอะไรที่เกิดบ่อย ๆ ใช่ไม๊อ่ะ
กรึ๋ย.... นึกแล้วก็ยังเสียวอยู่เลย .. ไม่เอาไม่เอาชิน .. ไม่อ๊าว.........

ปล. ขอบใจที่ชมว่าบล๊อกสวยจ๊ะ
ปล. (สุดท้ายแระ) .. อ่านเม้นท์น้องปอยที่ไปคุยกับพี่โตสครั้งแรกในบล๊อกแล้วก็เกิดถูกชะตา (กับคอมเม้นท์) และเพราะการถูกชะตากับเม้นท์ของปอยนี่แหละ .. ก็เลยมาเม้นท์กับครั้งแรกให้แบบ .. ไม่เข็ดก็ติดใจกับความยาวกันไปเลยล่ะ .. อิอิ

ลับ ลวง พราง โดยวาสนา นาน่วม

หนังสือที่ตีแผ่เบื้องหลังของผู้ทำคณะรัฐประหาร 19 กันยา เล่มนี้ ถูกกล่าวขานถึงเป็นอย่างมาก และถือเป็น"พระเอก"ของงานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติครั้งนี้เลยก็ว่าได้

เรียกง่ายๆว่างานนี้ "กระแส" มันแรงนั่นล่ะ

เมื่อฉันได้รับหนังสือเล่มนี้(คือมีคนซื้อมาให้อ่านฟรีๆ) ฉันก็ไม่รีรอที่จะเปิดดูตั้งแต่ตอนที่เดินเล่นอยู่ที่พาราก้อน จากตอนแรกที่ตั้งใจไว้ว่า เดี๋ยวค่อยเก็บเอาไว้อ่านเมื่อเวลาว่างๆที่บ้าน ก่อนนอน หรือ จะเป็นหนังสือที่เอาไว้อ่านในห้องน้ำ

แต่เมื่อฉันเริ่มเปิดอ่านไป พลิกไปหน้าต่างๆ ฉันก็เกิดอาการติดหนึบกับหนังสือเล่มนี้ขึ้นมาอย่างจัง

ฉันค่อยๆหย่อนก้นของตัวเองตรงบริเวณที่นั่งหน้าโถงลิฟท์ชั้น 1 ของห้างสรรพสินค้าสยามพาราก้อน แล้วนั่งอ่านมันอย่างใจจดใจจ่อ จนแทบจะวางมันไม่ลง!!!

เป็นหนังสือเกี่ยวกับเรื่องการเมือง ที่ตีแผ่เบื้องหลัง ทั้งแนวความคิด , แผนการ , เหตุผลที่ลุกขึ้นมาทำการรัฐประหารเมื่อวันที่ 19 กันยา โดยเนื้อหาเป็นข้อมูลที่รวบรวมการให้สัมภาษณ์ซึ่งคนเขียนได้รวบรวมไว้ตั้งแต่การรัฐประหารเสร็จสิ้นใหม่ๆ

พระเอกในเนื้อหาของหนังสือเล่มนี้ คือ บิ๊งบัง หรือ พล.เอก สนธิ บุญรัตกลิน เพราะรวบรวมคำสัมภาษณ์ของท่านเป็นส่วนใหญ่

เมื่อได้อ่าน ฉันก็เข้าใจอย่างแจ่มแจ้งถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในคืนวันที่ 19 กันยายน 2551 นั้น ภาพที่ออกมาให้เห็นกับความเป็นจริงที่เกิดขึ้นนั้น เป็นคนละเรื่องกันเลยทีเดียว

เบื้องหลังการรัฐประหารนั้นเต็มไปด้วยความสับสนวุ่นวาย ความไม่แน่นอน และการระวังตัวอย่างสุดขีด เพราะรอบๆตัวของ บิ๊กบังนั้น ไม่อาจไว้ใจใครได้เลยว่า เป็นฝ่ายของนายกฯหน้าเหลี่ยมคนดังคนนั้นหรือเปล่า

ประเทศไทยอาจถึงการนองเลือดครั้งใหญ่ เมื่อ"กองบัญชาการต่อต้านการปฏิวัติ" ซึ่งตั้งศูนย์บัญชาการใหญ่อยู่ที่ กองบัญชาการทหารสูงสุด ถนนแจ้งวัฒนะ มีหัวหน้าทีมคือ พล.เอก เรืองโรจน์ มหาศรานนท์ ซึ่งได้รับมอบหมายจาก อดีตนายกฯทักษิน ก่อนจะเดินทางไปสหรัฐอเมริกาเมื่อวันที่ 9 กันยา

ทักษิณกล่าวไว้กับเพื่อนเตรียมทหารรุ่น10 และ นพ.พรหมมินท์ ว่า "...ให้ระวังการปฏิวัติไว้ให้ดี หากเกิดเหตุฉุกเฉินก็ให้ประสานงานกับ พล.อ.เรืองโรจน์ และ พล.ต.อ. ชิดชัย..."

นั่นก็แสดงว่า พล.อ.เรืองโรจน์ถือเป็นตัวจักรสำคัญที่ถูกทักษิณวางไว้ในการต่อต้านการปฏิวัติ เลยทีเดียว

...กองบัญชาการต่อต้านการปฏิวัติ ถูกบัญชาการด้วยขุนพลหลักๆของฝ่ายรัฐบาลชุดนั้นคือ นพ.พรหมมินท์ , พล.ต.อ. ชิดชัย และนาย สมชาย วงษสวัสดิ์ ทั้งสามคนแทบจะทำการ "ประกบ" พล.อ.เรืองโรจน์ตั้งแต่เดินเข้ามาที่กอง บก.ตั้งแต่แรกเลยทีเดียว

ยิ่งตอนที่"นายใหญ่" โทรข้ามทวีปมาเพื่อบัญชาการด้วยตนเอง เสียงต้นสายที่สั่งให้ "ฆ่าให้หมด" และ "จับป๋าเปรมไว้" ยิ่งสร้างความตึงเครียดให้กับผู้นำกอง บก.ต้านการปฏิวัติยิ่งนัก

กำลังในมือของฝ่ายต่อต้านการปฏิวัติที่สำคัญก็คือ กองพันทหารม้าที่สอง ที่มีศูนย์บัญชาการอยู่ที่สนามเป้า และที่สระบุรี ดูเหมือนจะเป็นกำลังหลักที่แม้แต่ฝ่ายผู้ก่อการอย่างบิ๊กบังเองก็ยังหนักใจ เพราะถือเป็นกองกำลังหลักของกองทัพบกหน่วยหนึ่งที่มีพร้อมทั้งกำลังอาวุธ และบุคลากร แม้ขณะนั้นจะมีกองทหารจาก กองพลทหารราบที่2 รักษาพระองค์ นำกำลังไปปิดล้อมไว้แล้วก็ตาม

แต่สุดท้ายแล้ว ทั้งพล.อ.เรืองโรจน์ และ พล.ต. สานิตย์ ซึ่งเป็นผู้บัญชาการ ม.พัน2 ซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของนายกหน้าเหลี่ยม ก็มีความเห็นตรงกันว่า

"ทหารจะไม่ฆ่ากันเองเพื่อคนอย่างทักษิณ"

...น่าดีใจที่เหล่านายทหารชั้นผู้ใหญ่ เมื่อถึงเวลาจริงๆก็เลือกชาติและประชาชนมากกว่าเลือกคนอย่างทักษิณ
แม้ว่าจะยืนอยู่ในฝ่ายทักษิณเองก็ตาม

ไม่เว้นแม้แต่ พล.ต.อ. ชิดชัย ที่พอรู้ความเคลื่อนไหวทั้งหมดของฝ่ายผู้ก่อการแล้ว ก็รู้ว่าคงสู้ไม่ได้ และยิ่งได้รู้ความรู้สึกที่แท้จริงจากคำสั่งและคำพูดของอดีตนายกทักษิณแล้ว ก็เป็นสิ่งที่ยากเกินกว่าคนธรรมดาทั่วๆไปที่จงรักภักดีต่อ ชาติ พระมหากษัตริย์จะยอมรับได้ (เรื่องนี้แม้แต่นาย สุรเกียรติ์ เสถียรไทย ที่ตอนนั้นยืนอยู่ข้างๆอดีตนายกฯทักษิณ ในตอนนั้น ยังรับไม่ได้กับคำพูดดังกล่าวของชายหน้าเหลี่ยมคนนี้ จนต้องขอแยกตัวเองออกมาในภายหลัง)

...นี่เป็นเบื้องหลังเบื้องหนึ่งที่หลายๆคนอาจจะไม่ทราบว่า เกิดอะไรขึ้นในคืนวันนั้น ในคืนวันที่เราเห็นว่าทุกสิ่งทุกอย่างก็เห็นสงบเรียบร้อยดี

เรื่องชวนช๊อคยังมีอีก เช่น แผนปฐพี 149 ที่นายกหน้าเหลี่ยม สั่งให้บิ๊กบังนำออกมาใช้ก่อนหน้านั้นแล้ว เพื่อปราบปรามประชาชนที่ชุมนุมต่อต้านเขาในนามกลุ่มพันธมิตรฯ เพียงแต่งานนี้บิ๊กบังไม่เล่นด้วย เพราะบิ๊กบังบอกทักษิณไว้นานแล้วว่า จะขอยืนอยู่ข้างประชาชน และทหารจะไม่ทำร้ายประชาชน

...นี่แค่ส่วนหนึ่งที่เป็นเบื้องหลังสุดตื่นเต้น ในสิ่งที่เกิดขึ้นกับเรื่องรัฐประหาร 19 กันยา เรื่องน่าสนใจอื่นๆก็มีอีกมากนัก ถ้าสนใจจะอ่าน ก็ติดตามไปหาซื้อหนังสือดังกล่าวได้เลย

แต่ถ้าไม่ชอบเรื่องการเมือง จะข้ามไปไม่สนใจจะอ่านก็ไม่ผิดกติกาแต่อย่างใด

....

บางที เราเติบโตมาด้วยการโดน Propaganda ว่าการเมืองเป็นเรื่องไกลตัว เป็นเรื่องน้ำเน่า เป็นเรื่องน่าเบื่อ ซึ่งจริงๆเป็นแผนอันฉลาดและแยบยลของฝ่ายนักการเมืองเองนั่นล่ะ เพื่อที่จะได้"กัน" ไม่ให้มีคนเข้ามายุ่งเกี่ยวกับการเมืองให้มากเกินไป เพราะจะได้"แบ่งปัน"ผลประโยชน์ไว้ตักตวงในหมู่คนกันเอง เค้กก้อนนี้คนกินยิ่งน้อย ก็ยิ่งกินได้มากและไม่มีวันอิ่มเสียด้วย

ซึ่งในความเป็นจริงเป็นความคิดที่ผิด หากเป็นคนไทยที่คิดจะทำประโยชน์เพื่อชาติบ้านเมืองอย่างแท้จริง การติดตามข่าวสารบ้านเมือง และช่วยกันสอดส่องดูแล และมีส่วนร่วมในทางการเมือง แม้จะน้อยนิด แต่ถ้าช่วยกันมากๆ ประเทศไทยของเราคงจะปลอดจากการโกงกินของพวกนนักการเมืองไปได้บ้าง แม้จะน้อยนิด ก็ยังดี...ก็อย่างที่ พล.ต.อ. เสรีพิสุทธิ์ พูดไว้นั่นล่ะ "ถ้าประเทศไทยไม่มีนักการเมืองคอยคอรัปชั่น ป่านนี้ถนนทุกสายในประเทศไทย ปูด้วยทองคำไปหมดแล้ว"...



...

แม้การรัฐประหารในครั้งนี้ สุดท้ายแล้วจะจบลงด้วยความพ่ายแพ้ของฝ่ายผู้ก่อการ จากผลการเลือกตั้ง 23 ธันวา 50ก็ตาม แต่สิ่งที่เกิดขึ้นก็บอกให้มันผู้ใดก็ตามที่คิดจะโกงกินชาติบ้านเมืองโดยไม่รู้จักพอ ต้องคิดให้ดีกับผลที่จะตามมา ไม่ใช่นึกอยากจะทำอะไรก็ทำ

เพราะประเทศชาติไม่ใช่บริษัทของใคร หรือของผู้ใดกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง ประเทศนี้เป็นของพระมหากษัตริย์ และของประชาชนทุกคน การถูกเลือกตั้งเข้ามาไม่ได้หมายความว่า จะมีสิทธิ์ทำอะไรกับประเทศนี้ได้ทุกอย่าง...

"ผู้ชนะเป็นผู้เขียนประวัติศาสตร์ แต่ฉันไม่ใช่ทั้งผู้ชนะ และผู้พ่ายแพ้ หากแต่เป็นผู้ที่พยายามจะบันทึกประวัติศาสตร์ทั้งสองด้าน"...วาสนา นาน่วม

แถมอีกนิด

ไปงานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติมาเมื่อวาน เฮ้อ คนเยอะมาก หนังสือก็เยอะ ไปกับหลานน่ะ เผลอแปปเดียวหมดเงินไปสองพัน ทั้งน้าทั้งหลาน หอบหิ้วกันเต็มสองมือ โดยที่ยังไม่ได้หนังสือที่ต้องการจริงๆเลย

ก็ว่าจะไปอีกน่ะนะ ตอนแรกว่าจะไปวันนี้ แต่ไม่ไหวแระกลับมาปวดหัวเลย คงไปพรุ่งนี้ว่าจะไปหาซื้อไรอีกนิดหน่อย แต่หนนี้ว่าจะไปแต่เช้าแล้วก็จะไปคนเดียวเพราะคล่องตัวกว่าเยอะ

ไปเห็นหนังสือเยอะๆแล้วก็แปลกใจเหมือนกัน ตรงที่ว่า ทำไมเขาทำหนังสือออกมาเยอะ แล้วมันจะขายได้หมดหรือ เพราะเยอะมากมาย นี่แสดงว่าจริงๆแล้วคนไทยก็อ่านหนังสือกันเยอะเหมือนกัน

แต่ที่คิดจะเขียนหนังสือเหมือนกันเนี่ย เห็นแล้วก็อดคิดไม่ได้เหมือนกันล่ะว่า เขียนไปแล้วจะขายได้หรือฟะ ถ้าเขียนออกมาได้ไม่ดีจริงๆหรือไม่น่าสนใจจริงๆ ก็คงยากที่จะขายได้ นอกจากจะได้กระแสอะไรสักอย่างเป็นตัวช่วยนั่นล่ะ

555 เขียนยาวอีกแล้ว ก็คงโดนด่าอีกตามเคย 555

หมดหน้าหนาวแล้วครับ เลิกจำศีลได้แระ

สวัสดีตอนเช้าค่าคุณปอย ^^

ใช่ค่ะ ตัวนี้แหละ ^^
ปุ๊กก็เหมือนนางยักษ์ที่รับพระสังข์มาเลี้ยงง่ะ เวลาซนก็ใช้นิ้วหยิบเอา (บ้าละครขนาด)
ตอนแรกปุีกก็กลัวค่ะ ถามแล้วถามอีกว่าหมาจะไม่กัดแมวปุ๊กแน่นะ
แต่เค้ายืนยันว่าหมาบ้านเค้าใจดี ไม่ทำร้ายใครปุ๊กก็พออุ่นใจเพราะลาบราดอร์เป็นหมาที่ใจดีอยู่แล้วด้วย
พอไปอยู่บ้านเค้าก็ตามคาดค่ะ แม่หมาเลียสังข์ใหญ่
ไอ่เจ้าสังข์นี่สิ ไปขู่แฟร่ๆใส่เค้า

แต่ตอนนี้เข้ากันได้ดีแล้วค่ะ ^^
(ขำมุกคุณปอย มีเข้าไปหลบในหอยด้วย 555)
วันนั้นพี่เค้าเอาใส่ถุงพลาสติกจริงๆ ค่ะ ยิ่งร้องดังกว่าเดิมอีก
มีแต่คนหยุดมองว่าทำไมวันนี้ร้ายขายผลไม้มีแมวขายด้วย


นั่นสิเนอะ เราต้องเคยเดินชนกันแน่ๆ
สวนกันไปมาไม่รู้จักกัน ในที่สุดก็ยังได้มารู้จักกันในบลอคจนได้เนอะ ^^
อ้อ เพิ่งเห็นด้วยว่าพิมพ์เพลงผิด ขอบคุณนะคะที่แก้ให้
ไม่พิมพ์ผิดไม่ใช่ปุ๊ก 555

ขให้มีความสุขกะการทำงานและความรักกับคนรอบตัว ไม่ว่าจะครอบครัวหรือเพื่อนๆเช่นกันนะคะคุณปอย

เขียนบรรยายได้ดีมากเลย

เคยดูหนังเรื่อง ปารีสเฌอร์แตม ก็หลงรักมหานครแห่งนี้

ผู้คน ไอเฟล ถนน ร้านกาแฟ แดดนิด น้ำหอม ปารีเซียงผู้มีสไตล์ของตัวเอง อยากไปสัมผัสกะตัวมั่ง

อยากจะมีความรู้สึกแบบที่ว่านี่มันเกิดขึ้นจริงๆแล้วไม่อยากจะเชื่อเลยอีกครั้งจัง

ขอบคุณที่แวะไปบล๊อกนะคะ

เง้อ...พี่หนูหล่อคะ ปอยไม่ใช่กบงิ
หาว่าปอยจำศีล

หายากมากเลยค่ะพี่หนูหล่อ เพลง I love Paris น่ะค่ะ
ไม่ต้องให้ใครกล่าวหาใช่ไหมคะว่าอะไร แหะ ๆ ล้อเล่นนะ
ค้นทั้ง imeem, ijigg แล้วก็ esnip ไม่เจอทั้งสามเวบเลยค่ะ
ในที่สุดเกือบจะยอมแพ้ไป ก็เลยนึกขึ้นได้ว่ามียูถูบ ฮ่า ๆ
ได้แล้วค่ะพี่...หลังจากเหงื่อแตกพลั่กวิ่งหาทั่วไปหมดเลย

แล้วก็คุ้มค่าจริง ๆ นะคะพี่...ขอบคุณมากมายเลยจริง ๆ
ชอบเพลงมากเลยค่ะ ไม่รู้ว่าใช่เวอร์ชั่นนี้หรือเปล่านะคะ
ที่พี่หนูหล่อหมายถึง...Ella Fitzgerald เป็นคนร้องไว้น่ะค่ะ
เพราะว่าเปิด google ดูแล้ว มีหลายคนร้องไว้มากค่ะ
แต่ว่าหาเจอแค่เวอร์ชั่นนี้ แล้วก็ชอบด้วยซะสิคะ ฮี่ฮี่
ช่วยตรวจการบ้านด้วยนะคะคุณครู เอามาแปะไว้แล้ว

จริง ๆ แล้วอยากจะได้เป็นเพลง เอามาใส่ไว้ในบลอค
ประกอบกับเนื้อหา เพราะว่ามันช่างตรงแสนตรงเชียว
แถมฟังแล้วทั้งเนื้อหาและทำนองยังโดนใจอีกต่างหาก
แต่อย่างที่ว่า หาไม่เจอเลยค่ะ เลยได้แต่วีดีโอมา เป็นแถม

เอาเป็นว่า ชอบมากมายค่ะเพลงนี้พี่หนูหล่อ ขอบคุณจริง ๆ
มีเพลงดี ๆ บอกอีกนะคะ ปอยชอบเพลงเก่าอยู่แล้วค่ะ
เพียงแต่ว่าถ้าจะหาฟังเจอนะคะ อิอิ

ดังนี้ค่ะ




Every time I look down on this timeless town
whether blue or gray be her skies.
Whether loud be her cheers or soft be her tears,
more and more do I realize:

I love Paris in the springtime.
I love Paris in the fall.
I love Paris in the winter when it drizzles,
I love Paris in the summer when it sizzles.

I love Paris every moment,
every moment of the year.
I love Paris, why, oh why do I love Paris?
Because my love is near.



ป.ล. ตอนแรกเจอเวอร์ชั่นของ Doris Day อีกคนค่ะ
มิวสิคสวยดีด้วย แต่ว่าเหมือนจะร้องแล้วตัด ๆ เนื้อออกไป
ก็เลยหาใหม่ ได้เวอร์ชั่นนี้มา ไม่รู้ว่าเวอร์ชั่นแรกใครร้องนะคะ
เห็นมี Nat King Cole ด้วย ยังหาไม่เจอ แหะ

ชอบค่ะ ขอบคุณมากมาย

บอกแล้วต้องชอบ เวอร์ชั่น Nat King Cole ก็ดีครับ..
เห็นแนะ?? คนแก่ๆก็มีประโยชน์น้า

พี่หนูหล่อจะออกไปบ้านเขาใหญ่แล้ว ได้ยินว่าคุณปอย
ก็จะกลับกท. อย่าลืมไปเป็นเพื่อนพี่แป๋งวิ่งออกกำลัง
นะครับ

อ้อ.. ไปเขาใหญ่คราวนี้ พี่หนูหล่อจะแต่งงานแล้วครับ
ช่วยอวยพรด้วย

สวยจัง

ตอนนี้ก็มีแต่ขึ้นเขาๆ วิ้งวิ้งงงงงใส่ปลอกคอไปแล้ว

ร้อนจริงๆ

แวะมาเยี่ยมค่ะคุณปอย

คุณปอยชอบแงซายหรือคะ
อ้อนแอบปลื้มพ่อพราน ระพินทร์หน่ะค่ะ
คนอะไรก็ไม่รู้ เก่งเหลือหลายบางทีก็น่าหมั่นไส้นิดๆ ด้วยสิ

ตอนนี้อ้อนอ่านแฮรี่ พอตเตอร์อยู่ค่ะ ยืมมาจากห้องสมุดเดิม
หลังจากไปตามดูเพชรพระอุมาชุดสุดท้ายแต่ยังไม่มาส่งหน่ะค่ะ

พี่หนูหล่อจะแต่งงาน!!

ไม่มีการบอกล่วงหน้าเลยนะคะ ปุ๊บปับเสียจริง ๆ เลย
ยังกะวัยรุ่นดาราแต่งงานสายฟ้าแลบอย่างนั้นแหละค่ะ
หลังจากตั้งสติได้ ก็ขอให้มีความสุขกันมาก ๆ แล้วกันนะคะ
ขอให้พี่หนูหล่อและพี่ผู้หญิงรักกันนาน ๆ รักกันมาก ๆ
มีปัญหาเล็กน้อยผ่อนหนักผ่อนเบากันนะคะพี่...
แหม พูดเหมือนคนแต่งงานมาแล้ว 10 ปีอย่างนั้น
เอาเป็นว่าดีใจด้วยมาก ๆ เลยค่ะพี่หนูหล่อ ด้วยความจริงใจ

ว่าแต่ว่า ไปไงมาไงกันคะนี่...ไม่ต้องตอบก็ได้ค่ะ
ถ้าส่วนตัวเสียจนเกินไป...

แสดงความยินดีด้วยค่ะพี่หนูหล่อ
แต่ว่า แต่งงานแล้วอย่าลืมน้อง ๆ แถวนี้แล้วกันนะคะ

หวัดดีคร้าบบบ พี่ปอย

ไม่ได้มาทักทายเยี่ยมเยียนนานมากแล้วววเนอะ

แอบนอกคอกนิดนึงว่า คอมเม้นต์พี่ปอยยาวๆกันทั้งนั้นเลย อิจฉาๆๆ อิอิ

ฟารังคี (เรียกตามคนสมัยก่อน) เป็ฯประเทศที่ใฝ่ฝันเช่นกันค่ะ แต่ไม่รู้ว่าจะได้ไปเมื่อไหร่เนอะ

รูปสวยจัง

จะมีคนหน้าแตกคนนึงในเวลาอันใกล้นี้ (คนนึงจะโดนเตะหลายป้าปอีกตะหาก ฮิฮิ)

จะเป็นใคร เด๋วก็รู้ ฮิฮิ

หอไอเฟล ตอนกลางคืนสวยจริง ๆค่ะ
เสน่ห์ ของเมืองปารีส
ผู้คนที่เคยไปเยือน
เหมือนกับมีมนต์ขลัง
ต้องกลับไปเยือนอีกครั้ง
.......................
น้องปอยสบายดีนะค่ะ
บ้านพี่แมว อยู่ระหว่างมิวนิค กับแฟรงเฟริ์ต ค่ะ
ส่วนใหญ่ น้องปอย บินลงที่แฟรงเฟริ์ต ใช่ไหมค่ะ
ถ้ามีเวลา พักบิน บ้านพี่แมวยินดีต้อนรับค่ะ
มาเที่ยวเขตไบอัน ช่วงหน้าร้อน
จะสวยมากค่ะ

สวัสดีครับน้องปอย


กำลังเล็งๆอยู่ครับ
เพราะโหลดรูปจำนวนเท่ากัน
ในห้องใช้เวลา 30 นาที
แต่เครื่องที่ร้านแค่ 8 นาทีครับ 5555555


ไม่ต้องบอกแล้วนะครับ
ว่าคอมพี่ก๋าเก่าขนาดไหน 55555


รูปฟ้าที่เห็นครึ่งล่างมาจากการได้ไปเที่ยวภาคใต้เมื่อปีที่แล้วครับ
ส่วนครึ่งบนเป็นท้องฟ้าที่ร้านนี่เองครับ
พี่ก๋าพกกล้องตลอด
ว่างไม่มีอะไรทำ ก็เดินดูเมฆสวยๆ
แล้วก็บันทึกเอาไว้เรื่อยๆครับ

ตอนนี้ยังค้างอยู่ในไฟล์เป็นร้อยนะครับ 55555
ยังเอามากินได้เรื่อยๆครับ 555



พี่ก๋าใช้ photoscape เสร็จแล้ว ก็ใช้ photoshop Edit รูปอีกครั้งครับ ต้องใส่ความคมชัดลงไปอีกรอบ
เพราะย่อไฟล์มาก ความคมชัดของรูปจะหายไปครับ




เรื่องหน้าตาบล็อก
พี่ก่าก็งงครับ 5555
อัพบล็อกเสร็จ ทำไมหน้าตามันกลายเป็นแบบนี้หว่า 5555
พี่ก๋าเปลี่ยนสีบีจียังไม่เป็นเลยน้องปอย จะจัดหน้าบล็อกเป็นได้ยังไง 555555

น้องปอยครับ
เดือนที่ผ่านมาอ่านไป 20 เล่มครับ 55555
ยอดตกถล่มทลาย
เพราะไปอ่านหนังสือคู่มือเลี้ยงลูก
แบบว่ามันหนามากครับ หนุนนอนได้เลย 555555

หนังสืออื่นเลยถูกเบียดตกขอบไปเลยครับ 5555

ช่วงนี้บ้าบล็อกมาก ตอบคำถามเยอะ
อาจจะลดการอ่านลงแล้วครับ

ยิ่งมีหลานปั้นคอยมาชวนวิ่งเล่นทั้งวันแบบนี้
โอกาสงีบหลับยังไม่มีเลยครับ 555555

โอ.. ชอบเพลงนี้มากค่ะ แต่จำไม่ได้ว่าที่เคยฟังเป็นใครร้อง
ปารีส..
ร้านกาแฟริมทาง คนนั่งดูคนเดินไปมา บรรยากาศดี แต่หน้าตาคนนั่งมู่ทู่ เพราะเพิ่งตื่นนอน

แต่ที่แน่ๆ เป็นคนชอบรถไฟ อิจฉาคนฝรั่งเศส รถไฟเขาเจ๋ง ทั้งเร็ว ทั้งสะอาด

Once โดนสปอยล์ไปแล้วหรือคะ แต่ยังไม่ได้ฟังเพลงในหนังนะ ถือว่ายังดูได้อยู่ ดูเลยค่ะ สองคนเล่นดี เพลงก็เพราะน๊า

สวัสดีค่ะ

ม๊าเองเคยไปแต่ดูในภาพยนต์ คิกๆๆๆๆ

ความเป็นจริงคงจะสวยมากๆเลยนะค่ะ

ล่าสุดพึ่งดูไปเป็นหนังของเฉินหลงนะค่ะ

ไปถ่ายที่ปารีส สวยงามมากๆเลยนะค่ะ

ขอบคุณที่ไปแวะเยี่ยมชมนะค่ะ

ม๊าขออนุญาตแอดริงค์ไว้ด้วยนะค่ะ

บรรยากาศช่างโรแมนติคอะไรเช่นนี้

^ _ ^

พี่หนูหล่อไหว้ที คุณปอยช่วยไปอ่านคำสารภาพของ(พี่)
ชายโฉดที่บ้านคุณแป๋งด้วยครับ... ฮือ ฮือ รู้สึกผิดคร้าบบ
ครั้นจะสารภาพใหม่ตรงนี้ด้วยก็กลัวจะตอแหลไม่เหมือน
กันอ่ะครับ

แล้วจะหาหนทางทำความดีแก้ตัวครับ ตอนนี้ยอมให้คุม
ประพฤติไว้ก่อง

วันนี้อีโมหายไปไหนหมดล่ะครับ

โฮ้ยยย จะไม่ไปงานสัปดาห์หนังสืออีกแล้ว ถ้าไม่ค่อยมีตังค์เนี่ย

ได้หนังสือที่ต้องการมาหลายเล่มเลย ทั้ง"สงครามและสันติภาพ"..."เลียดก๊ก"..."สรรพนิพนธ์เหมาเจ๋อตุง"..."สรรพนิพนธ์นโปเลียน"

ส่วนหนังสือเก่า ก็ได้หนังสือประวัติศาสตร์ และเรื่องราวของทหารรับจ้างชาวไทยที่ไปรบในลาวมาบ้าง แต่ก็ยังขาดอีกเยอะ

หมดเงินไปอีก2300 สำหรับวันนี้...สบายไป เฮ้อออ

พยายามคิดให้เป็นเงินKD ไว้ ก็แค่20kd เองเนอะ

อีโมหรืออีโนครับคุณหนูหล่อ
งานแต่งงานเป็นไงบ้างครับ คืนแรกหลังแต่งงานสวีทกันดีมั้ย ฮิฮิ

เออน่ะ อย่ามาซ้ำเติม หลังงานแต่งแบบของหนูหล่อ ก็
ต้องหาทางเอาตัวรอดน่าดู ไหนจะโดนไล่เตะตั้งหลาย
ป้าบ ยังกลัวโดนน้องนุ่งโกรธอีกตั้งหลายคน แถมเป็นคน
ที่ไว้วางใจเราซะด้วย นี่มันคุ้มกันมั้ยเนี่ย อั้ยหนูหล่อเอ๊ย
ยังเงี้ย ท่านว่า รักสนุก ทุกข์ถนัด เฮ้อ

พี่หนูหล่อคะ



เจ็บใจ

ตามไปดูที่บ้านพี่แบร็ทนะคะ ไปงอนไว้ทุกที่

ถ้าจะให้หายโกรธ มีทางเดียวค่ะ

พี่หนูหล่อต้องแต่งงานจริง ๆ !!!!!!!!!!

แล้วจะหายนะ

อ่านกี่ทีก็ฮา ก็แหม!คุณเธอก็ลงไว้ตัวเบ้อเร่อ ฮิฮิ

คุณหนูหล่อสงสัยต้องหาเจ้าสาวไว้สละโสดจริงๆแล้วล่ะครับ เด๋วคุณเธอไม่หายงอน ว่าแต่ต้องหาเจ้าสาวจริงๆล่ะ อย่าไปคว้าหนุ่มหน้ามนที่ไหนมาแทนประเภทว่า เอ้าหาเจ้าสาวไม่ได้ หาเจ้าบ่าวก็แต่งงานได้เหมือนกัน แบบนั้นก็รับไม่ได้เหมือนกันนะครับ ฮิฮิ

ไม่มีใครโกรธจริงๆหรอกครับ อย่าเครียดไปเล้ย ออกจะเป็นเรื่องฮาๆในวันเอพริลฟูลครับ

คุณปอยยย... เดี๋ยวพี่หนูหล่อเล่นมุขหาเจ้าสาวตามใจ
คุณปอย กลัวจะเอาน้ำมาสาดกันก่อนสงกรานต์
แล้วร้อง ชิ้ว ชิ้ว อีกด้วยน่ะซี... ไม่เอาแระ พี่หนูหล่อ
เหลวไหลไปเยอะแล้ว ตั้งใจเอาแค่ฮาๆเองครับ อย่า
งอนเลย พี่หนูหล่อง้อไม่เก่งเหมือนคุณเบร็ทนะ...

ขอบคุณคุณเบร็ทที่มาช่วยไล่เกลี่ยนะคร้าบบ ค่อยยิ้ม
ออกหน่อย

ขานั้นงอนแล้วหายยากด้วยซี่ แย่แล้วล่ะครับคุณหนูหล่อ ฮิฮิ เล่นก๊ะใครไม่เล่นนี่น้า

แว้บมาแก้ข่าวค่ะ
น้องปอย พี่เดินลงนะคะ เดินขึ้นไม่สามารถค่ะ (ป้าออกปานนี้) ขาขึ้นพี่ขึ้นกระเช้าค่ะ

คราวหน้าถ้าน้องปอยเตรียมตัวไปดีดี เดินขึ้นล่ะก็ มาเล่าให้พี่ฟังด้วยนะคะ

ขอโทษนะครับวันนี้มาช้าไปหน่อย เพิ่งว่าง หลังจากกลับมาต่างจังหวัด ขออนุญาติดูผ่านๆ ก่อนนะครับ ถ้าว่างจะเข้ามาอ่านสำนวนสวยๆ ที่กลั่นมาจากหัวใจอีกที

ขอบคุณครับที่ช่วยเข้าไปดูแลบล็อกให้ ถ้าคุณปอยไม่ว่าง จะฝากให้ผมดูแลบล็อกให้ก็บอกได้นะ ด้วยความยินดีครับ วันนี้ราตรีสวัสดิครับ

หวัดดีครับน้องปอย


ช่องใส่รูปของพี่ก๋าเหลือแต่ช่องให้ใส่ url อ่ะครับ





เซ็งเกว






อุตส่าห์จะเอารูปดอกไม้สวยๆมาโชว์ซะหน่อย
อีโมเช้าวันนี้ก็ใส่ไมไ่ด้ พี่ก๋าจะลงแดงตายครับ 55555







อ้าว....ตกลงเปลี่ยนจากพี่เป็นลุงแล้วรึ
เนียนนะเรา 55555

สวัสดีครับคุณดาริน ทริปนี้เล่นพาเท้าน้อยๆ ไปตามหาขุมทรัพย์ถึงป่าคอนกรีต..เอ๊ะ..ไม่ใช่สิ ต้องเป็นป่าเหล็กกล้าเนอะ สงสัยจะหาเจอขุมทรัพย์อันมีค่าแล้วมั่งครับ ความสุขไงละ ไม่มีทรัพย์สินไหนจะมีค่าเท่ากับความสุขอีกแล้วครับ

คุณปอย อ่านเพชรพระอุมาไปถึงไหนแล้วครับ มาเล่าให้ฟังบ้างสิครับ คือผมเห็นหนังสือกองใหญ่ๆทีไร ง่วงนอนทุกที 555

รูปสวยจังพี่ปอย ^^

พอดี search เรื่อง ครัวซองต์ แร้วก็มาเจอบล็อคพี่เนี่ย ฮ่าๆ โลกกลมจริงๆ

คิดถึงเหมือนเดิมจ้า

วิวสวยจัง
ขออณุญาติเซฟรูปไปทำงานหน่อยนะค่ะ ขอบคุณมากๆค่ะ ^^