Bloggang.com : นางสาวดุ่บดั่บ : พากล้องไปท่องมะละกา

พากล้องไปท่องมะละกา

เนื่องจากเกิดการเปลี่ยนแปลงไฟลท์อย่างกระทันหันเพียง 2 ชั่วโมงก่อนออกเดินทาง จากปากีสถานเพียงไปแล้วกลับ กลับต้องเดินทางไปค้างคืนที่กัวลาลัมเปอร์ถึง 4 วัน ถึงอย่างนั้นก็ไม่มีการเกี่ยงงอนแต่อย่างใดเพราะได้ไปกัวลาฯที่ฉันหลงรัก ถึงต้องจัดกระเป๋าอย่างกระหืดกระหอบและเร่งรีบก็ตามที

และแน่นอนแผนการเที่ยวจึงไม่มีเลยสักนิดเดียวอยู่ในหัว อาศัยสอบถามจากพนักงานโรงแรมและเปิดอินเตอร์เนทหาข้อมูลเอาว่าเที่ยวไหนดี จากข้อมูลมากมายที่นั่งงม ๆ หาดูแล้ว เหมือนว่า "กัวลาลัมเปอร์" เอง ฉันเที่ยวครบแล้วในคราวก่อน คราวนี้จึงได้เวลาออกไปหาอะไรดูเพลิน ๆ ต่างเมืองดีกว่า แล้วก็สรุปได้ว่า...คราวนี้ ฉันจะไปเที่ยว "มะละกา"

ต้องขอขอบคุณข้อมูลจากคุณ หลังจอ เพื่อนบลอคแก๊งค์ที่เปิดไปเจอโดยบังเอิญ มีข้อมูลเพียบและละเอียดสุด ๆ จนพาฉันไปถึงมะละกาอย่างไม่หลงเลยสักนิด ขอบคุณจริง ๆ ค่ะ

การเดินทางจากกัวลาฯไปมะละกา ทางที่สะดวกที่สุด เห็นจะต้องเดินทางโดยรถบัส ซึ่งต้องไปขึ้นที่ Puduraya เป็นเหมือนสถานีขนส่งหมอชิตบ้านเรา ใช้เวลาเดินทางทั้งหมด 2 ชั่วโมง จะไปถึง Melaka Sentral ค่าโดยสาร 9.40 ริงกิต และจากตรงนั้นก็เดินทางเข้าเมืองด้วยรถเมล์สาย 17 ค่าโดยสารอีก 0.80 ริงกิต

ฉันดูข้อมูลคร่าว ๆ แล้วคิดว่าไม่น่าจะยากอะไร ไหน ๆ ก็มีเวลาตั้งหลายวันในมาเลเซียทั้งทีจึงไม่อยากจะปล่อยมันไปเฉย ๆ เปล่า ๆ ปลี้ ๆ คิดได้อย่างนี้จึงหอบกล้อง แผนที่เดินทางและสมุดบันทึกใส่กระเป๋าสะพายขนาดกำลังดี และนำตัวเองกับหัวใจว่าง ๆ ออกไปท่องโลกกว้างคนเดียวทันที

เมื่อไปถึง Puduraya ก็จองตั๋วรถรอบ 8.30 ไปมะละกา และจองตั๋วรถกลับรอบ 20.00 จากที่นั่นเลย จะได้มั่นใจว่าไม่ติดค้างอยู่มะละกาเพียงคนเดียว

"มะละกา" (Melaka หรือ Malacca) เป็นเมืองที่มีประวัติศาสตร์ยาวนาน มีวัฒนธรรมที่น่าสนใจ เนื่องจากเป็นเมืองท่าจึงเจริญรุ่งเรืองทางด้านค้าขาย ว่ากันว่าเป็นเมืองแรกในแหลมมลายูที่พ่อค้าชาวจีนและอินเดียเดินทางมาทำการค้า เคยเจริญถึงขีดสุดจนได้รับการขนานนามว่า "ศูนย์กลางการค้าแห่งภูมิภาคตะวันออก" เนื่องจากเป็นเมืองการค้าชั้นดี โปรตุเกสจึงเคยมาปิดล้อมยึดเป็นเมืองขึ้นถึงร้อยปี และถูกฮอลแลนด์ตีแย่งไปได้ สุดท้ายอังกฤษทำการรบแย่งชิงจากดัทช์ไป ดังนั้น มะละกาจึงมีประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมมากมายให้ศึกษาและท่องเที่ยว ทั้งวัดจีน สถาปัตย์โปรตุเกส โบสถ์อังกฤษและกังหันฮอลแลนด์

สำหรับฉัน ด้วยความไม่รู้อิโหน่อิเหน่อะไรกับเขานัก ได้ยินแต่ว่า "มะละกา" เป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่ดังนักดังหนา จึงอยากแค่ได้ไปเยือนสักครั้งก็พอ หลังจากค้นข้อมูลคร่าว ๆ ก่อนไปและได้อ่านข้อมูลจริงจังหลังจากกลับมา จึงได้รู้ว่าจริง ๆ แล้วมะละกานั้น มีประวัติที่น่าสนใจมากเพียงไหน

เมื่อไปถึงบริเวณ Historical Area แล้ว สิ่งแรกที่จะเห็นก็คือโบสถ์ Christ Church สีแดง ๆ และจัตุรัส Dutch Square เป็นศูนย์รวมนักท่องเที่ยวที่มาถ่ายรูปกันมากที่สุด มีของที่ระลึกขายเต็มทั่วไป และที่เป็นสัญลักษณ์สีสันสดใสและขาดไม่ได้ ก็คือรถสามล้อประดับประดาด้วยดอกไม้แพรวพราว

ความตื่นเต้นของฉันไม่ได้อยู่ที่สถานที่ของตึกแดง ๆ สักเท่าไหร่ แต่กลับยิ้มกรุ้มกริ่มในใจที่ฉันได้ลากตัวเองเพียงลำพังระเห็จระเห่มาถึง "มะละกา" ด้วยตัวคนเดียวมากกว่า...อดนิยมตัวเองอยู่ในใจไม่ได้

แต่ยังไม่ทันจะได้ทำอะไรมากมายเท่าไหร่ ฤดูฝนของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ก็ทำพิษให้เห็นกันเสียแล้ว มะละกาคงกลัวว่าฉันจะไม่ได้ใช้ร่มที่พกพามาก็เป็นได้ จึงกระหน่ำตกอย่างมืดฟ้ามัวดิน ฉันและนักท่องเที่ยวอื่น ๆ วิ่งหลบฝนกันจ้าละหวั่น บังเอิญมาติดฝนอยู่ที่พิพิธภัณฑ์ Stadthuys มองซ้ายมองขวาแล้วไม่มีทีท่าว่าฝนจะจางหายไปง่าย ๆ จึงเสียค่าเข้าชมไป 5 ริงกิตและเดินดูประวัติศาสตร์มะละกาไปโดยปริยาย

แม้จริง ๆ แล้วฉันจะไม่ใช่ Museum person เท่าไหร่ แต่เดินไปเดินมาก็มีอะไรน่าสนใจให้ดูเยอะแยะมากมายไม่ใช่เล่น มีอะไรให้ถ่ายรูปเพลินใจมิใช่น้อย แม้หลังจากกลับออกมาแล้วจะไม่ได้ข้อมูลประวัติศาสตร์อะไรเลยสักอย่างเดียวก็ตาม แต่ก็ทำให้ฉันญาติดีกับพิพิธภัณฑ์ได้อยู่พักหนึ่ง อย่างน้อยก็ช่วงฝนพรำ

และดูเหมือนจะไม่ใช่ฉันคนเดียวที่มาอาศัยพิพิธภัณฑ์เป็นที่หลบฝน เพราะหลังจากฝนซาและฟ้าใส บรรดา museum person จำเป็นทั้งหลายก็หายตัวกันไปอย่างรวดเร็วไม่น่าเชื่อ รวมทั้งฉันเองด้วยเช่นกัน

จากแผนที่ที่ซื้อมาจากสถานีรถขนส่งที่มะละกาด้วยราคา 3 ริงกิต ก็นำฉันไปเดินเล่นย่าน Jonker Walk ซึ่งอยู่หลังกังหันลมสัญลักษณ์ฮอลแลนด์ไปเพียงข้ามสะพานเดียว ซึ่งใครที่สนใจสะสมของเก่า ของหายากทั้งหลาย คงเพลินตาเพลินใจกับย่านนี้ไม่น้อยทีเดียว

แต่ฉันก็ไม่ใช่ Antique person อีกนั่นแหละ จึงแวะพักกินข้าวก้อนกลม ๆ หน้าหมูกรอบชื่อดังเป็นอาหารกลางวัน

นักท่องเที่ยวในมะละกา ส่วนใหญ่จะมาเป็นกรุ๊ปทัวร์ มีทั้งทัวร์จีน ทัวร์ฝรั่ง ทัวร์ไทย ทัวร์อาม่าและทัวร์ฉิ่งฉาบ ขนกันมาเป็นรสบัสและนำขบวนด้วยไกด์หน้าตาเคี่ยว ๆ รองลงมาก็จะเป็นครอบครัวพื้นเมืองที่พาลูกเล็กเด็กแดงมาเที่ยววันปิดเทอม และก็มีทั้งกลุ่มวัยรุ่นเพื่อนฝูงมากันเป็นหมู่เหล่าเฮฮาร่าเริง และสถานที่ส่วนใหญ่ก็เหมือนจะจัดขึ้นมาเพื่อให้ถ่ายรูปคู่โดยเฉพาะ

มะละกาในความรู้สึกของฉัน ถ้าไม่ได้สนใจประวัติศาสตร์และมาเรียนรู้จากพิพิธภัณฑ์จริง ๆ ก็มาเที่ยวสนุกสนานเฮฮาและถ่ายรูปเอาไว้ว่า...ฉันมาถึงมะละกาแล้วเท่านั้นเอง

...

เมื่อท้องอิ่มแปร้และเป็นเวลาบ่ายที่แสนจะน่านอนเพียงไหน แต่จะให้นั่งหลับตาในมะละกาก็ใช่ที่ ฉันจึงแกะลายแทงประวัติศาสตร์มะละกาต่อด้วยการเดินฝ่าเปลวแดดยามบ่ายไปที่ Maritime museum ที่จำลองเป็นรูปเรือต่อ เสียอีก 3 ริงกิตไปเดินดูเรือจำลองในห้องแอร์เย็นฉ่ำ ถือว่าเป็นค่าแอร์พักจากแดดแรง ๆ ก็คุ้มดี

คนนี้ชื่ออะไรไม่ได้จดมา แต่เป็นคนยุโรปคนแรกที่ล่องเรือเข้ามาทำการค้าในมะละกา

ที่ว่า "ฟ้าหลังฝนมักจะสดใสเสมอ" เห็นจะเป็นความจริงอย่างเถียงไม่ได้ นอกจากจะสดใสและฟ้าสวยดีแล้ว แดดก็ยังแรงอย่างเหมือนไม่มีชั้นบรรยากาศกั้นแผดเผาน้ำฝนบนพื้นเมื่อตอนเช้าให้หายเกลี้ยงไปเสียสนิท จนเหมือนว่าจะสดใสเกินไปเสียแล้ว...ความพยายามในการปีนเนินขึ้นไปเยี่ยมโบสถ์ St.Paul จึงห้อยอยู่กลางทาง นั่งแหมะมองเด็ก ๆ วิ่งแข่งกันขึ้นบันไดอย่างสนุกสนานพลางคิดว่า หรือจะเป็นเพราะสูงวัยกันแล้วนะ?!

โบสถ์ St.Paul สร้างขึ้นโดยชาวโปรตุเกส มีรูปปั้นของท่าน St.Paul มือขาดอยู่ด้านหน้า ฉันเห็นฝรั่งสาวคนนึงเดินไปทำความเคารพด้วยการจับเท้าของท่าน ส่วนภายในโบสถ์นั้นแทบจะไม่เหลืออะไรอยู่แล้ว เพียงแต่ผนังทั้งสี่ด้านและศิลาจารึกอะไรสักอย่างวางเรียงรายเท่านั้นเอง

เดินทางคนเดียว...ความสนุกมันอยู่ที่ตัวเองทั้งนั้นจริง ๆ เรื่องราวข้างหน้าที่ไม่รู้เลยว่าจะเกิดอะไรขึ้น จะไปเที่ยวที่ไหน จะทำอะไร จะกินอะไร จะนั่งพักเมื่อไหร่ จะคิดอะไร จะเหงาไหม ฉันว่ามันก็เป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งของการท่องเที่ยวเหมือนกันนะ คิดย้อนไปตอนก่อนออกเดินทางมาแล้วก็ว่าตัวเองบ้าบิ่นมิใช่น้อย ภาษาก็ไม่ใช่ภาษาเรา บ้านเมืองก็ไม่ใช่บ้านเมืองเรา...แต่ฉันก็มาเดินอยู่ "มะละกา" เพียงคนเดียวด้วยเพียงลายแทงจากคำบอกเล่า คงเป็นเพราะหัวใจยังคงเต็มเปี่ยมไปด้วยพลังอยากรู้อยากเห็นละมั้ง จึงทำให้ยังงงตัวเองเลยว่า...ฉันก็กล้าดีเหมือนกันวุ้ย!...(ความรู้สึกช้า!)

เนื่องด้วยยังมีเวลาอีกมหาศาลก่อนจะได้เวลารถออก แม้ว่าที่เที่ยวจะเกือบครบแล้วก็ตาม ด้วยความไม่รู้จะทำอะไรดี จึงไปนั่งชิล ๆ เฮ ๆ อยู่หน้าจัตุรัส Dutch Square เล่น แล้วก็คุยกับคนขับรถสามล้อไปเรื่อย ไหน ๆ ก็มาถึงที่ เลยขึ้นรถดอกไม้เล่นสักรอบนึง เลือกคันที่ไม่หวือหวามาก แล้วบอกพี่คนขับว่าไม่ต้องเปิดเพลงลั่น ๆ นะคะ อายเขา...

แล้วพี่คนขับก็พามาส่งหน้าห้าง ฉันจึงรีบบอกว่าไม่เอาค่า...ฉันไม่ใช่ผู้หญิงประเภทชอบเดินห้างนะพี่! เขาก็เลยเลยไปหน่อย แล้วก็มาจอดอยู่หน้า A'Fomosa เป็นป้อมปราการของโปรตุเกสเอาไว้รบกับชาวฮอลแลนด์ นักท่องเที่ยวถ่ายรูปกันเยอะแยะมากมาย ฉันเลยเดินเลี่ยงไปข้าง ๆ เป็นวังสุลต่านแห่งมะละกา (Istana Kesutanan Melaka)

วังสุลต่านแห่งมะละกา สร้างขึ้นเหมือนบ้านทรงไทย สถาปนิคที่สร้างไม่ได้ใช้ตะปูเลยสักตัวเดียว จึงเป็นที่เลื่องลือชื่อมาก ตอนนี้ภายในเปิดเป็นพิพิธภัณฑ์วัฒนธรรม มีการจัดแสดงเสื้อผ้าในหุ่นเป็นร้อย ๆ ชุด มีการแสดงพิธีการเข้าพบสุลต่านและที่สำคัญมีแอร์เย็นฉ่ำที่เสียค่าเข้าเพียง 2 ริงกิตเท่านั้น

ฉันเห็นหุ่นมากมายยืนเรียงรายแล้วก็แอบกลัวเหมือนกัน อยากจะถ่ายรูปมาแต่ก็ไม่กล้ามากเท่าไหร่ หนังผีเรื่องห้องหุ่นสมัยเด็ก ๆ มันหลอน ๆ อยู่ในหัว จึงเก็บภาพมาได้แต่เพียงหุ่นหน้าตาใจดีที่ใครผ่านไปผ่านมาก็เป็นต้องชี้ชวนกันชม อ่านคำบรรยายจึงรู้ว่าเป็นหุ่น Siamese พร้อมยิ้มสยามนั่นเอง

กระเป๋าเดินทางสะพายข้างใบขนาดพอดี แต่มีของอะไรมากมายเต็มไปหมด ทั้ง "หนังสือเดินทาง" สมุดบันทึก แผนที่ ร่ม ยาดมและที่ว่างสำหรับเก็บเกี่ยวประสบการณ์เริ่มจะทำให้ไหล่ล้า และคอฉันเองก็เริ่มเมื่อยเพราะห้อยกล้อง จึงนั่งเล่นมันอยู่หน้าจัตุรัส Dutch Square อย่างเรื่อยเปื่อยอย่างไม่คิดจะลุกต่อไปไหน

เหลือเวลาอีกนานเหมือนกันสำหรับเวลารถที่จองตั๋วไว้จะออก ด้วยหมายว่าจะเดิน Jonker Street ตอนเย็นก่อนที่ได้ยินกิตติศัพท์มามากมายว่าละม้ายคล้ายกับถนนคนเดินเมืองเชียงใหม่ แต่เนื่องจากไม่ได้ศึกษาข้อมูลอย่างดีพอ จึงต้องแห้วไปเพราะมันจะมีแค่วันเสาร์อาทิตย์เท่านั้น ด้วยเท้าเองก็แสนเหนื่อยไม่อาจจะขยับเดินไปไหนได้อีก จึงตัดสินใจรอรถแล้วเปลี่ยนเวลากลับที่สถานีจะดีกว่า

ระหว่างนั่งรอรถเมล์อยู่ตรงนั้นซึ่งเป็นเวลาร่วมชั่วโมงทีเดียว ฉันใช้เวลาหมดไปกับการนั่งมองนักท่องเที่ยวที่เดินไปเดินมา สนุกสนานดีเหมือนกันกับการได้มองและสังเกตคนหลากหลาย และแอบถ่ายรูปไปเรื่อย

นักท่องเที่ยวชาวจีนไม่ก็เกาหลี ถ่ายรูปกับจัตุรัส Dutch Square

คุณลุงคนขับรถดอกไม้ หน้าตาเหนื่อยกับชีวิตอันยาวนานในแต่ละวัน

คุณน้าคนนี้น่าจะชาวมะละกา ขี่จักรยานมานั่งสงบ ๆ อยู่คนเดียว

นอกจากจะแอบถ่ายรูปนักท่องเที่ยวไปเรื่อย ๆ แล้ว ยังมีกิจกรรมอีกอย่างที่ทำให้ฉันเอนจอยมากที่สุด นั่นก็คือ "การถ่ายรูปคู่งู"...เนื่องจากบริเวณจัตุรัสนี้เป็นบริเวณที่รถทัวร์มาลง จึงมีชาวพื้นเมืองกลุ่มหนึ่งเอางูเหลือมเป็น ๆ มาให้นักท่องเที่ยวถ่ายรูปคู่และเก็บเงิน ซึ่งดูจะเป็นกิจการที่รายได้ดีมากเลยทีเดียว โดยนักท่องเที่ยวที่ลงมา ก็จะเฮฮาสนุกสนาน รี่เข้ามาจับงูบ้าง แอ๊คท่าถ่ายรูปแปลก ๆ กับงูบ้างเป็นที่เพลิดเพลิน

และที่ครึกครื้นก็คงจะเป็นบรรดาหญิง ๆ สาว ๆ ทั้งหลายที่กรี๊ดกร๊าดเมื่อเห็นงู หรือไม่ก็พวกที่กล้า ๆ กลัว ๆ อยากจะจับแต่ก็สั่น...ไม่ใช่แค่ฉันคนเดียวหรอกที่เอนจอยจนหัวเราะออกมาคนเดียวบ่อย ๆ แต่เจ้าของงูด้วยตัวเองที่คอยแหย่งูให้มันล่อแหลมยิ่งขึ้นและขู่ให้คนจับสั่นกว่าเก่า จนทำเอาฉันคิดว่าหรือเขาจะทำเอาสนุกมากกว่าเพื่อเงินก็ได้

เขาว่ากันว่ามะละกา เป็นเมืองที่ต้องมากันเป็นกลุ่มหรือไม่ก็อย่างน้อยควรมีเพื่อนมาด้วยสักคน...ฉันเห็นด้วยนะ เพราะว่ามันเต็มไปด้วยสถานที่ท่องเที่ยวที่มีไว้เพื่อ "นักท่องเที่ยว" และ "ให้ถ่ายรูป" โดยเฉพาะ...แต่ถึงอย่างนั้น การมาเพียงคนเดียวของฉันก็ไม่ได้ลดความสนุกลงไปเลยสักนิด แต่ได้รับความสนุกที่แตกต่างออกไปมากกว่า

เพราะการท่องเที่ยวในแต่ละครั้งก็มีเสน่ห์ของมันแตกต่างกันไป บางครั้งก็แสนจะตื่นตาตื่นใจกับการได้เยือนสถานที่ชื่อดังด้วยความงามของมันเอง บางครั้งแค่มีเพื่อนร่วมทางที่ถูกใจก็อบอุ่นและมีความสุข และบางทีบางขณะเสน่ห์ของมันก็เพียงอยู่ที่ได้เดินทางไปสู่โลกกว้างอย่างบ้าบิ่น ผจญภัยไปตามประสาโดยที่ไม่รู้ว่าทางข้างหน้าจะเจอกับอะไรบ้าง

เดินทางกลับมาถึงโรงแรมด้วยร่องรอยเดิมอย่างปลอดภัยไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับผู้หญิงคนเดียวที่ท่องเที่ยวมาเลเซีย...

แม้ว่าฉันจะไม่มีรูปคู่กับ Chirst Church หรือน้ำพุหน้า Dutch Square สักรูปเดียวก็ตาม แต่การได้ผจญภัยเอาเท้าและกล้องไปท่องเที่ยวอย่างสบายใจก็เป็นความสุขของฉันได้อย่างหนึ่ง ได้เดินวนไปวนมาอยู่กับตัวเองและเสียงเพลงที่ร้องเบา ๆ ในใจ...ไม่ต้องพะวักพะวงกับใครหรืออะไร และได้ท่องเที่ยวไปอย่างไร้ตัวตน

เท้าฉันเมื่อยล้าเต็มที่ กล้องฉันก็อิ่มหมีด้วยภาพเต็มเมม กระเป๋าสะพายข้างก็แทบจะไม่มีช่องว่างเหลือ เพราะเต็มไปด้วยประสบการณ์และความทรงจำ และเหนืออื่นใด ฉันได้รู้จักกับหัวใจตัวเองที่นำพาตัวฉันไปโลดแล่นอย่างอิสระและไม่เกรงกลัว แต่ก็อยู่ในจิตสำนึกแห่งการระมัดระวังภัยอย่างไม่เสี่ยงอันตราย (ใครคนนึงเคยบอกฉันไว้)

ฉันชักจะติดใจการท่องเที่ยวคนเดียวกับหัวใจที่ได้ท่องโลกกว้างเสียแล้วสิ...มะละกาและการผจญภัยของฉัน

Create Date : 31 พฤษภาคม 2551

Last Update : 1 มิถุนายน 2551 0:30:30 น.

66 comments

Counter : 2665 Pageviews.

ชอบรูปแรกจังค่ะ

ถ่ายออกมาสวยดีอ่ะ

Glitter Comment โดนๆที่ GlitterDD

โดย: +LuxuryPeanut+

วันที่: 1 มิถุนายน 2551 เวลา:1:04:29 น.

ไม่ผิดหวังจริงๆเลยคุณปอย

ภาพสวยจังค่ะ ปุ๊กชอบภาพน้ำบนพื้นอ่ะค่ะ ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน แต่ชอบจัง

ดูมาหลายๆบลอคปุ๊กว่าคุณปอยมีเอกลักษณ์ในการถ่ายภาพจัง
เป็นภาพสวยๆในแบบที่ดูแล้วรู้สึกเหมือนอยู่ในมุมสายตาของคนดูภาพ
แล้วทำให้รู้สึกเหมือนได้ไปสัมผัสสิ่งในภาพด้วยตัวเองหลายๆภาพเลยค่ะ

งูเนี่ย จำได้ว่าตอนเด็กๆไปสวนสัตว์แล้วเจ้าหน้าที่แกล้งเล่น
เอางูเหลือมตัวเบ้อเร่อมาไล่พาดคอปุ๊ก ในหัวนี่กรี๊ดแปดหลอดแล้วค่ะ
แต่ทางกายภาพนี่แข็งเป็นหินไปเลย

ทำเหมือนไม่กลัว แต่จริงๆแล้วเล่นเอาน้ำตาคลอ

ดีจังที่ทริปนี้คุณปอยหลั่นล้า มีแต่เรื่องดีๆ
แล้วจะรออ่านทริปหน้านะคะ

โดย: Hobbit

วันที่: 1 มิถุนายน 2551 เวลา:2:21:35 น.

ชอบรูปพื้นสีแดงที่มีหยดน้ำจังเลยค่ะ สวยใสดีจัง

เราเป็นคนชอบเที่ยวคนเดียวเหมือนกันค่ะ คงเป็นเพราะชอบอิสระ ไม่ค่อยชอบรอคนโน้นคนนี้ ถ้าไปคนเดียวจะมีความสุขกับการเดินไปเรื่อยๆ หิวก็ทานอะไรที่อยากทาน เมื่อยตรงไหนก็หยุดนั่ง สนใจอะไรเราก็เข้าไปดู

มีกระเป๋าใบใหญ่ที่เราชอบสะพายแบบสะพายแล่ง วิธีนี้กันโดนกระชากกระเป๋า กันโดนกรีด โดนล้วงกระเป๋าด้วยค่ะ เพราะเวลาสะพาย จะย้ายกระเป๋ามาไว้ด้านหน้าตลอดเวลา

ในกระเป๋าจะมีกล้องคู่ใจที่หยิบมาถ่ายได้ทันที มีขวดน้ำหนึ่งขวด มีโทสับ มีหนังสือท่องเที่ยวในกรณีที่ที่นั้นไม่เคยไป นี่คือสแตนดาร์ดโหลด ก็ไปได้ทั่วแล้วค่ะ

แล้วชอบรถสามล้อที่มีดอกไม้เยอะๆจัง ถ้ารถแบบนี้วิ่งหลายๆคันบนท้องถนน คงสวยดีนะคะ

ชอบอีกหลายๆรูปที่คุณปอยถ่ายด้วยค่ะ คุณปอยถ่ายรูปได้สวยมากๆค่ะ

โดย: Suessapple

วันที่: 1 มิถุนายน 2551 เวลา:4:05:53 น.

มาตามไปท่องมะละกาด้วยคน..ค่ะปอย
รูปเพียบเลยนะคราวนี้...แถมข้อมูลก็เยอะด้วย
เอาเวลาที่ไหนไปหาจ๊ะเนี่ย..แต่เก่งนะ
เที่ยวคนเดียวด้วยความสนุกสนาน
เรายังนึกภาพไม่ออกเลย..
ว่าการเที่ยวคนเดียวจะเป็นอย่างไร
คงเหงาน่าดู..(ตัวเราเอง)
ภาพสวยทั้งนั้นเลย
และรู้สึกว่า..สถานที่ของเขา
ส่วนมากจะมีสีแดงทั้งนั้นเลยนะ
นี่เป็นเอกลักษณ์ของประเทศนี้ด้วยรึเปล่าเนี่ย
ถึงจะติดใจการท่องโลกกว้าง...อย่างไร
ก็อย่าทิ้งเพื่อนบล็อกไปนานๆนะคะ..คิดถึง

โดย: nikanda

วันที่: 1 มิถุนายน 2551 เวลา:4:30:36 น.

กลับมาเล่าเรื่องเมืองมะละกาได้แล้วนิ
แบกกล้องท่องไปคนเดียวในแดนไกล .. ชักคุ้นเคยแล้วสิคะหนอนอากาศ
พี่ปุ๊กว่า บางครั้งการอยุ่คนเดียว ทำอะไรต่างๆคนเดียว มันคุ้มค่าคุ้มเวลา หรือ คุ้มใจเหมือนกันนะ
พี่ชอบอิสระ ไม่อยากรบกวน หรือเกรงใจเพื่อนเวลาท่องเที่ยวหรือถ่ายรูป
อยู่คนเดียวก้อหลุดโลกมีความสุขได้ ถ้าเราเปิดใจยอมรับเพื่อนร่วมทาง ที่ต่างมาจากถิ่นอื่นๆ

ภาพเซตนี้ออกแนวอิสระเน๊อะ หลากหลายรูปแบบ
แต่ที่ชอบสุดๆกลับเป็น พ่อหุ่นผิวสีแทนสวมหมวกแดง ใน museum person

ดีใจที่ได้มาเยี่ยมหนอนอากาศค่ะ
ชอบจริงๆ พี่ปุ๊ก กะ น้องปอย
ชอบจริงๆเลย ชื่อ ป.ปลา เนี่ย ^^
มีความสุข มีจิตใจที่เบิกบานกับทุกสภาวะของอากาศ อารมณ์ และ ความรู้สึกค่ะ

โดย: พี่ปุ๊กจร้า IP: 125.24.59.131 วันที่: 1 มิถุนายน 2551 เวลา:5:50:05 น.

พี่ปุ๊กคะ...

ดีใจจัง พี่ปุ๊กมาเยี่ยมอีกแล้ว...
นึกว่าจะหายไปนาน ๆ แบบคราวที่แล้วซะอีก
มันคุ้มค่าคุ้มเวลาและคุ้มใจจริง ๆ แหละค่ะ ครั้งนี้
อิสระเสรี ยิ่งกว่านกที่โบยบินได้อีกนะคะเนี่ย (เพ้อๆ)

รูปนั้นปอยก็ชอบเหมือนกันค่ะ
ตอนนั้นถ่ายโดยไม่มีใครเดินอยู่ข้าง ๆ เลย
รู้สึกเหมือนคุณหุ่นก็แอบมีชีวิตขึ้นมาให้ถ่ายนะ
เลยเพลิดเพลินกับการถ่ายหุ่นไปเลยค่ะคราวนี้

พี่ปุ๊กอย่าทิ้งกันไปนาน ๆ อีกนะ มาเยี่ยมหนอนเรื่อย ๆ ล่ะ
เดี๋ยวคิดถึงแย่เลย
รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
คิดถึงและเป็นห่วงเสมอค่า
มีความสุขมาก ๆ เช่นกันนะคะ

โดย: นางสาวดุ่บดั่บ

วันที่: 1 มิถุนายน 2551 เวลา:6:17:35 น.

ก็แนะนำไว้ตั้งแต่แรกแร้ววว่าที่นี่น่าเป็นที่ที่น่าไปเยือนอยู่เหมือนกัน

หนนี้ถ่ายรูปออกมาสวยมาก ชอบท้องฟ้าของรูปที่สองมากๆเลย

ก็ยังเขียนออกมาได้ดีอีกด้วย

ไปเขียนหนังสือขายได้แล้วล่ะแบบนี้ เจ๋งๆ

โดย: BrettAnderson

วันที่: 1 มิถุนายน 2551 เวลา:6:21:04 น.

น้องปอยไม่ใช่ทั้ง museum person
และ Antique person

งั้นพี่ก๋าเดาว่าเป็น Photographer ได้มั้ย
ถ้าไม่งั้นก็เป็น traveler 55555 เขียนอังกฤษด้วยความาดมั่นนะเนี่ย
พี่ก๋าว่าตัวเองเขียนผิดชัวร์ 5555555

วันนี้จะไปเป็นสารถีให้มาดามไปนู่นไปนี่ครับวันนี้วันภรรยาเดย์ครับ 55555

มีความสุขมากๆนะครับน้องปอย

โดย: ก. วรกะปัญญา (กะว่าก๋า

) วันที่: 1 มิถุนายน 2551 เวลา:7:24:28 น.

เที่ยวมะละกาคนเดียว...เจ๋งมากค่ะคุณปอย
ตอนแรกก็คิดอยู่เหมือนกันว่าเคยเห็นบล็อกกัวลา หลายบล็อกแล้วน้า...เลยรอดูภาพแปลกใหม่..

แต่กลายเป็นว่าเป็นภาพแปลกใหม่มากอย่างมะละกา
เพราะว่ายังไม่เคยเห็นในบล็อกนี้มาก่อนเลยค่ะ

เที่ยวคนเดียวก็สนุกดีเหมือนกันเนอะ อ้อนเองไม่เคย
มีประสบการณ์เที่ยวเมืองไกลขนาดนี้ลำพัง
แต่ก็ชอบเดินทางไปไหนมาไหนในประเทศไทย
แบบคนเดียวเหมือนกันนะคะ ส่วนใหญ่จะไปธุระ ไปประชุม
ซะมากกว่า แต่มันก็ได้บรรยากาศแบบแปลกใหม่นะคะ
หาเพื่อนข้างหน้าอย่างเดียว และต้องระมัดระวังตัวเองเพิ่มขึ้น
เพราะเดิมทีจะป้ำเป๋อหน่อยเวลาไปไหนมาไหนหน่ะค่ะ
สุดท้ายก็ได้อยู่กับตัวเองในสถานที่ใหม่...เข้าใจตัวเองมากขึ้นค่ะ

+++++++++++++++++

เอาละ เข้าเรื่องก่อน
ภาพวันนี้ถูกใจภาพหยดน้ำที่หยดลงมาบนพื้นสีแดงค่ะ
ถ่ายมาได้พอดีเหลือเกิน...
แล้วก็ภาพที่ถ่ายจากบนรถสามล้อ...ให้ความรู้สึกหลายอย่าง
ทั้งสวยและสะท้อนชีวิตของคนที่นั่นนะ

เห็นด้วยกับความเห็นข้างบน คุณปอยน่าจะทำหนังสือท่องเที่ยวบ้างนะคะ
เอาแบบที่ใช้ภาพประกอบเยอะๆ ค่ะ

ตั้งชื่อให้ก่อนล่วงหน้า เที่ยวมะละกากับนางฟ้า ประมาณนี้ค่ะ อิอิ

ปล1.ไม่มีเวรดึกนะคะ รพ.ชุมชนค่ะ
ปล.2 บังอาจไปท้านางฟ้าแลกรูป อายจังค่ะ
เอาไว้หารูปสวยๆ และเป็นปัจจุบันได้ก่อนนะคะ
จะมากระซิบค่ะ

โดย: BeCoffee

วันที่: 1 มิถุนายน 2551 เวลา:8:39:49 น.

เคยได้ยินชื่อมะละกาสมัยเรียน เพิ่งจะเคยเห็นบ้านเมืองเขาก็วันนี้เองค่ะ ดีจัง

รูปแรกเหงามากเลย ขนาดนักเดินทางเดินเดี่ยวคนนี้บอกว่าไม่เหงานะคะ

รูปสวย รูปสุดท้ายนี่เป็นลายเซ็นของปอยในบล็อกท่องเที่ยวเลย (อีกรูปคือรองเท้า แต่คราวนี้ไม่มีแฮะ)

โดย: SevenDaffodils

วันที่: 1 มิถุนายน 2551 เวลา:8:50:19 น.

น้องปอย...เที่ยวคนเดียวไม่เบื่อจริงๆ
ถ้าเบื่อก็ส่งตั๋วมาให้พี่ดิ...เดี๋ยวจะพาพี่ๆน้องๆไปเป็นเพื่อน อิอิ

อยากไปเดินเที่ยวแบบนี้บ้างจังเลย..เมื่อก่อนไม่เคยทำ
แต่ว่าตอนนี้อายุมากขึ้นแล้วเริ่มจะอยากทำแล้วอ่ะ

ตอนนี้งานว่างๆกำลังหาที่เที่ยวอยู่เหมือนกันเลยครับ..
แต่คิดว่าคงเดินทางใกล้ๆเพราะแก้วเดินทางนานไม่ได้นะครับ

รูปถ่ายคราวนี้ไม่เสียทีที่รอคอยจริงๆ
เหมือนได้ไปเที่ยวด้วยเลยครับ..
เห็นเรือแล้วอยากไปเดินเที่ยวจัง ท่าทางพี่จะชอบเรือเหมือนชื่อพี่เลย

ไฟล์หน้าไปเที่ยวไหนอีกครับ...รอๆๆติดตามตอนต่อไปอยู่นะครับ..
ขอให้ทำงานไร้การกวนใจของผู้โดยสารนะครับ...
Hv a Nice day ja....

โดย: Little Knight

วันที่: 1 มิถุนายน 2551 เวลา:9:11:46 น.

ไปประชุมที่ Sunway Lagoon ka..

โดย: VELEZ

วันที่: 1 มิถุนายน 2551 เวลา:10:17:03 น.

ถ่ายภาพมาได้งามเช่นเดิมเลยจ้าน้องปอย
พี่ชอบภาพหยดน้ำจัง ชอบสีสันดอกไม้สะพรั่งของรถถีบ
เมืองท่องเที่ยวที่ดูแปลกตา
น้องปอยบอกเริ่มติดใจการเดินทางคนเดียว...
สนุกคนเดียว ต้องคอยระวังตัวด้วยนะคะ เป็นห่วงจ๊ะ

พี่วันสบายดีค่ะ
เพลงที่เอามาลงไว้เพราะสถานการณ์บ้านเมืองเราวุ่นวาย
เป็นเพลงที่ทำให้นึกถึงวัยเรียน แต่ไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์
ของการกำเนิดเพลงนี้.....

เดี๋ยวนี้ความคิดความอ่านและอุดมการณ์ของนักศึกษา
ไม่เหมือนก่อนค่ะ.....
เมื่อวานเป็นวันที่หลายๆ ประเทศจ้องมองการเมืองร้อนๆ
ของประเทศไทย...มีเรื่องน่ากลัว น่าเป็นห่วง
ในการจะกระทำของบางกลุ่มและกลายเป็นเรื่องตลกๆ
ในยามเย็น.....

เมื่อวานเลยอยู่แต่หน้าทีวีค่ะน้องปอย
เห็นกลุ่มที่ไปรวมกันมีเด็กเล็กๆ ผู้เฒ่ามากมาย
เค้าจึงเรียกม็อบ ส.ว. (สูงวัยค่ะ)
เลยรู้สึกเป็นห่วง ห่วงมากๆ

เปลี่ยนเรื่องดีกว่านะ แล้วไว้จะมาดูที่ท่องเที่ยวครั้งต่อไป
ของน้องปอยนะคะ

โดย: Jiji&Kaka

วันที่: 1 มิถุนายน 2551 เวลา:10:34:07 น.

สวัสดีจ้ะน้องปอย
กลับมาแล้วเหรอคะ..
พี่เหน่งแวะมาเยี่ยม มาดูรูปสวย ๆ ตามเคย
เดินทางคนเดียว ดูแลตัวเองด้วยนะจ๊ะ..

โดย: เอื้องสามปอย

วันที่: 1 มิถุนายน 2551 เวลา:12:45:37 น.

ดีจ้าน้องปอย ...

พี่ว่าไปมะละกาคราวนี้ มันได้ครบรสเลย อย่างน้อยๆ
อากาศ ได้เจอทั้งตอนอากาศดี และก็มีฝน แต่ว่า
อย่างน้อยการได้วิ่งหนีฝน ก็ทำให้เราได้เจออะไร
อีกหลายอย่าง อีกล่ะ ทำให้เราได้เห็นชีวิตอีกซีก
ได้เข้าไปเห็นอะไรที่เราเองก็ไม่ได้ตั้งใจเข้าไปชม
และพอเข้าไปดูแล้ว ก็ไม่เสียดายเลย สำหรับ 5 ริงกิต

พี่ว่าการไปเดินคนเดียว เห็นอะไรคนเดียว มันก็
เพลินดีนะจะ แบบว่าการไปคนเดียวดีหลายอย่าง
ถ้าตัดความเหงาออกไปบางอารมณ์ เพราะพี่คิด
อย่างเดียวว่า ถ้าไปคนเดียวแล้วสบายใจ และไปสองคน
เถียงกันหรือว่าไม่ลงรอยกัน นั่นล่ะ เสียเลย
เพราะว่านอกจากจะเสียอรรถรสแล้ว ยังทำให้เรา
ลำบากใจอีกเพราะอยากไปนั่นนี่ ก็ไม่ได้ไป
สรุปแล้วบางที่ บางแห่ง และบางเวลา
การไปคนเดียวสะดวกสุดจริงๆ ค่ะ

..........

เมื่อก่อนนี้พี่ก็เป็นแนวไม่ชอบไปคนเดียวนะ
เพราะไปเดินคนเดียวแล้วมันเหงาๆ แล้วก็แปลกๆ
แต่ว่าพอได้เริ่มไปเอง ก็ติดใจเลย เพราะว่า
เราได้เพื่อนร่วมทางไม่พูดมาก ไม่บ่น อย่างกล้อง
ตัวโปรดในมือ ไม่มีเหงาเพราะว่าเหงาเมื่อไหร่
ก็ต้องควักมันออกมาใช้งาน .. นั่นล่ะ เพลินและยัง
ทำให้เราหายเครียดได้ด้วยน๊า ...

...............

หลายภาพเห็นแล้วนึกถึงฮอลแลนด์ อย่างแรกก็
กังหัน อย่างที่สองก็เป็นแถบ port และเรือเก่าๆ
แต่ว่าคลาสิค ... เห็นแล้วน่าไปเยือนร็อตเตอร์ดัม
อีกสักที ... อาจจะปีหน้า ปีโน้น ต้องแล้วแต่
สถานการณ์ทางการเงินสักเล็กน้อย 555+

โดย: JewNid

วันที่: 1 มิถุนายน 2551 เวลา:13:38:58 น.

แหม มีรูปสวยๆมาให้ดูอีกแล้ว พาไปเที่ยวแต่ล่ะที่ถูกจั๊ย ถูกจัย

โดย: noina (**ก้อ noi**

) วันที่: 1 มิถุนายน 2551 เวลา:14:59:04 น.

แง๊บๆๆ

ขอบคุณที่แวะไปชมรูปนะค๊า

รูปสุดท้ายที่ว่าเหมือนภาพวาดเนี่ยถ่ายยากสุดแล้วค่ะ

เพราะถ่ายผ่านกระจกของห้อง

เลยต้องพยายามไม่ให้มีภาพสะท้อนออกมา

อิอิ ไว้แวะไปอีกน๊า

โดย: +LuxuryPeanut+

วันที่: 1 มิถุนายน 2551 เวลา:15:50:44 น.

กล้าหาญชาญชัยเกินหญิงค่ะ ที่ไปเที่ยวต่างบ้านต่างเมืองคนเดียวแบบนี้
ตัวเองก็เป็นคนคล้าย ๆอย่างนี้นะคะ ชอบไปไหนมาไหนคนเดียว
แต่ก็ยังไม่กล้าถึงกับขนาดเจ้าของบล็อกนี้ ซูฮกจริง ๆค่ะ

โดย: เราสองคน (ฝากเธอ

) วันที่: 1 มิถุนายน 2551 เวลา:15:51:44 น.

คุณปอยขา..อ่านจนจบเลย..ขอบคุณค่ะ
รีวิวนี้..ตั้งใจสนองความทรงจำของเจ้าของบล้อกล้วนๆ
แต่ถ้าคุณปอยอ่านแล้วสนุก..ก็ดีใจค่ะ

อย่างว่านะคะ..โตขึ้น ความคิดความอ่านก็เริ่มโตขึ้นด้วย
เมื่อก่อนอ่านแล้วอินสุดๆ..พอวันนี้หยิบมาอ่านอีกที
กลายเป็นอะไรที่เด็กๆไปซะอย่างนั้น แต่ครั้งนึง การ์ตูนเหล่านี้ก็เคยให้ความสุขไม่น้อยเชียว

ประเด็นนี้อีกแล้ว..หลายคนที่ได้อ่าน ก็คงคิดอย่างนั้น
แต่ในโลกนี้..เรื่องของความรัก มันจะมีซักกี่ประเด็นกันเชียว
ไม่..เรารักคนของคนอื่น..คนอื่นก็มารักคนของเรา..วนๆกันอยู่อย่างนั้น
ทั้งการ์ตูน นวนิยาย ก็หยิบยกเอาประเด็นนั่นแหล่ะมาขาย
คนไทย..บอกว่าไม่ชอบเรื่องอย่างนี้...แต่ก็เห็นซื้อมาอ่านกันอยู่ร่ำไป

เรื่องของความรักของคนสามคน..ก็เจ็บกันทั้งสามคนนั่นแหล่ะค่ะ
อยู่ที่ว่า..ใครเป็นคนที่ไม่ถูกเลือก..คนนั้นก็เจ็บกว่าคนอื่นเป็นธรรมดา

ปล.ประโยคนั้น..ไม่ได้เขียนผิดหรอกค่ะ
มาริกะพูดว่า.."สาเหตุคือซาวาโกะใช่ไหม"..ถูกแล้วค่ะ
เธอหมายความว่า..."ที่ฮิจิริขอเลิกกับเธอ สาเหตุมาจากซาวาโกะใช่ไหม"
แต่ในการ์ตูน เขียนแบบสั้นๆ..หลายคนอ่านก็อาจเข้าใจผิดได้เหมือนกัน

..รักนะเนี่ย..หลังไมค์แล้ว..ยังตามมาหน้าบล็อกอีก..เหอ เหอ

โดย: nikanda

วันที่: 1 มิถุนายน 2551 เวลา:17:17:37 น.

โดย: เริงฤดีนะ

วันที่: 1 มิถุนายน 2551 เวลา:19:08:30 น.

ขอให้เพื่อนๆมีความสุขมากๆนะครับ

โดย: Little Knight

วันที่: 1 มิถุนายน 2551 เวลา:21:40:50 น.

รายงานตัวก่อนครับ เพิ่งกลับจากต่างจังหวัด ดูผ่านๆตาก่อนนะครับ แล้วพรุ่งนี้ค่อยเข้ามาใหม่

โดย: nongmalakor

วันที่: 1 มิถุนายน 2551 เวลา:21:52:25 น.

ตั้งใจจะเข้ามาตั้งแต่ตอนเย็นที่เพิ่งกลับมา
จากเขาใหญ่แล้วครับ แต่เครื่องมันโหลดช้ามาก
คงเป็นเพราะพี่หนูหล่อใจร้อนอยากได้เพื่อนๆทุกคน
ขึ้นจอพร้อมกัน แบบว่าหายหัวไปหลายวัน พอกลับมา
ก็อดใจไม่ได้ แต่ยังไม่ทันได้ใครขึ้นจอก็เกิดมีธุระ
ด่วนต้องออกไปอีก เพิ่งกลับมาเนี่ยครับ

ไปต่างถิ่นคนเดียวแบบนี้น่าเป็นห่วงมากเลยนะครับ
ดีว่ารู้เมื่อกลับมาแล้วนะครับเนี่ย...

แต่ก็ดีที่รู้ว่าไปสะดวกเรียบร้อยดี ได้ภาพสวยๆและเรื่องราวดีๆมาฝากกันด้วย ขอบคุณที่ได้ตามไปเที่ยวครับ...
คงมีความสุขสนุกสนานดีนะครับ

โดย: หนูหล่อ IP: 124.120.229.229 วันที่: 1 มิถุนายน 2551 เวลา:21:55:54 น.

^___^
อ่านไปเเล้วก็เพลิน
เหมือนได้ไปเดินท่องเที่ยวด้วย
การได้ท่องเที่ยวคนเดียวมันทำให้เราเก็บรายละเอียดในระหว่างทางได้เยอะเลยทีเดียว
เคยเดินทางท่องเทียวคนเดียว แต่ในระยะไม่ไกลนัก
คงมีซักวันคงได้ทำอย่างคุณ

คิดๆเหมือนกัน ว่าจะเกิดอะไรขึ้น จะรุ้สึกอย่างไร
คิดเเล้วก็กลัวๆกล้าๆ แต่ก็จะลองค้ะ

โดย: ท้องฟ้าเสียงเพลงทะเล

วันที่: 1 มิถุนายน 2551 เวลา:23:05:43 น.

สวัสดีค่าคุณปอย
จะเรียกว่าเพียงก้อได้นะคะ สั้นดี อิอิ
รุสึกเหมือนคุณ Brett จะเคยบอกเหมือนกันว่าชื่อเพราะ
แฮ่ แต่บางทีไม่ค่อยอยากใช้ชื่อนี้
หนีเจ้าหนี้ค่ะ

อ่ะ ล้อเล่นนนนนน

ยอมรับว่าบทความอันล่าสุดนี่ก้อเข้าใจยากค่ะ
เพราะไม่ได้เขียนละเอียดเสียทีเดียว
ตอนแรกกะทำแค่เน้นรูป
ไปๆมาๆกลายเปนบทความมันยาวออกมาได้ขนาดนั้นเสียนี่

LSE = London School of Economics ค่ะ
ไม่แปลกที่คุณปอยจะไม่รุจัก
เพราะคนไทยปกติแล้วก้อรุจักแค่ Oxford; Cambridge ค่ะ
แต่ตอนนี้ขอโฆษณานิดนึงว่า LSE มาแรงเปนที่สองรองจากฮาร์เวิร์ดในสาขาสังคมศาสตร์(ของโลก)
ปีที่แล้วเปนที่สามค่ะ
หวังว่าปีหน้าจะยังเปนที่สองเหมือนเดิม(เพราะไม่มีทางแซงฮาร์เวิร์ดได้แน่)
(ไม่ค่อยหลงมหาลัยตัวเองเลยเนอะ)

เรื่องเที่ยวขอแปะไว้ก่อนนะคะ
พรุ่งนี้มีสอบ เด๋วมาอ่าน แล้วคุยเรื่องคิดถึงบ้านต่อนะคะ

โดย: PPpIRCU

วันที่: 2 มิถุนายน 2551 เวลา:3:38:37 น.

สวัสดีค่ะ คุณปอย

ตามมาเที่ยวมะละกาด้วยคน ภาพสวยๆทั้งนั่นเลยค่ะ ชอบภาพพื้นที่มีเงาสะท้อนนะค่ะ
เที่ยวคนเดียวก็ดีนะค่ะ ไม่ต้องมานั่งกังวลหรือนั่งรอคอยใครอยากทำอะไรก็ทำได้
ตามใจ ได้ประสพการณ์ ได้เพื่อนใหม่ถือเป็นกำไรชีวิตนะค่ะ

โดย: แมวขี้อ้อน

วันที่: 2 มิถุนายน 2551 เวลา:4:24:44 น.

กลับมาแล้วจ้า คุณปอย
เที่ยวเผื่อแล้วนะ ซื้อขนมมาฝากด้วย..อิอิ
สนุกมากมาย ถ่ายรูปมาก็เยอะ ไว้จะอัพให้ดูนะจ๊ะ

คุณปอยถ่ายภาพสวยจัง ชอบภาพน้ำหยดบนพื้นอ่ะ สวยดีจัง

โดย: natadee_aew

วันที่: 2 มิถุนายน 2551 เวลา:8:12:53 น.

มะละกายังบ่เคยไปเลยเน้อ น่าสนๆๆ

น้องปอยถ่ายรูปได้สวยน่ะ ดูมันมีชีวิตชีวาดีจ๊ะ

โดย: คนไม่เจียม..

วันที่: 2 มิถุนายน 2551 เวลา:8:44:16 น.

หวัดดียามเช้าครับน้องปอย

โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า

) วันที่: 2 มิถุนายน 2551 เวลา:8:55:50 น.

;
ว้าวว.ว.ว.ว.. สวยมากๆ
หลายรูปน่าเอามาทำโปสการ์ดจัง
ชอบรูป 3 ล้อมีดอกไม้
สีสันได้ใจ

โดย: หมูปิ้งไม้ละ 5 บาท

วันที่: 2 มิถุนายน 2551 เวลา:10:41:13 น.

แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก บล๊อกนี้ย๊าวว ยาวว
กว่าจะอ่านจบเล่นเอาเหนื่อย~~
ขำ museum person จำเป็น
ใช้พิพิธภัณฑ์เป็นที่หลบฝนซะงั้น

(^____________^")

โดย: little_fuku ((ไม่ได้ล๊อกอิน)) IP: 202.91.19.206 วันที่: 2 มิถุนายน 2551 เวลา:13:16:54 น.

ยังไม่ถึงขั้นเจ้าพ่อ HDR หรอกครับน้องปอย
หุหุหุ

พี่ก๋าแค่ใช้เยอะไปหน่อย 555
พี่ชายยังด่าเลยครับ
บอกมันมือไปรึเปล่า 55555

เดี๋ยวดูภาพที่เหลือนะ
แรงกว่านี้อีกครับ
พี่ก๋าตั้งใจแต่งให้มันแรงๆครับ
สื่อความรู้สึกในใจอะไรบางอย่าง....

ตามมาดูเถอะครับ
ยังมีภาพอีกเพียบเลยครับ

โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า

) วันที่: 2 มิถุนายน 2551 เวลา:14:39:55 น.

หวัดดีค่ะคุณปอย.....พอดีเมื่อคืนนอนหัวค่ำและเมื่อเช้าก็ไม่ได้เปิดคอมพ์เลยค่ะ วันนี้ออกไปข้างนอกแต้เช้าเพิ่งจะกลับเข้ามา เลยแวะมาคุยกับคุณปอยก่อนเลย

กล้องที่เราใช้เป็นกล้องดิจิทอลคอมแพคอันเล็กๆของ Sony เองค่ะ ชอบตรงที่มันสะดวก พกพาไปได้ทุกที่น่ะค่ะ แล้วเล็กมาก บางทีไปงานกลางคืนยัง ใส่ไว้ในกระเป๋าใบเล็กๆ ได้เลยค่ะ

คุณปอยเที่ยวคนเดียว แต่ยังไงก็ต้องระวังตัวไว้ด้วยนะคะ ที่ยุโรปนี่การไปไหนคนเดียวก็ค่อนข้างปลอดภัยสูง แต่เราก็ต้องระวังตัวเองไว้ด้วย อย่างเช่นการไปเดินเล่นในป่า ที่นี่คนเดินกันเยอะค่ะ แต่ถ้าเป็นป่าเปลี่ยวๆ เราก็ไม่เข้าไปเหมือนกัน

เราขอให้คุณปอยมีความสุขมากๆนะคะ....

โดย: Suessapple

วันที่: 2 มิถุนายน 2551 เวลา:17:33:00 น.

ตาม มา เที่ยว มะ ละ กอ ด้วย ก้าบบ

ตับห่าน กิน คู่ กับ ผัก กาด ขาว ต้มนิ่ม นิ่ม เอา ชา เพาะ ใบ ก้าบบ

ยิ่ง ต้ม กะ ยา จีน ยิ่ง แจ่ม ก้าบ

ส่วน ก้าน มัน ป๋า กะ มี้ รับ กำ กิน ปาย

อิอิอิ

บาง เดือน ตัง ช้อต

มี้ กะ ป๋า กิน ไข่ เจียว
มี้ อาว น่องไก่ ตุ๋น ยา จีน ของป๋ม
มา ดม กะ ป๋า

นั่ง มอง แว้ว กิน ข้าว กะ ไข่ ไป

มี้ บอก ว่า พี่ เจ๋ง ดี ก้าบบ

เที่ยวคน เดียว ที่ มะ ระ(กา)src=https://www.bloggang.com/emo/emo37.gif>

มะ วาน มี้ กราดก beer โฮก หย่ายยยย

งาน เยอะ ก้าบบบบ

งาน ฟรี ม่าย ด้าย ตังงงงงง

วัน นี้ มี นัก เรียน พู่ หยิ๋ง 2 คน

อิอิอิ

มี้ บอก ว่า จา ฟ้อง พี่ ปอย โกะจัง

ว่า เดกชาย ชิมิซัง ปาย ดม ตรูสสสสส เค้า

ที่ แย่ กว่า นั้น ครือ

มี้ ชอบ จูบ เอม

เอ่อ มัน หมาย ฟาม ว่า

มี้ จูบ ตรูสสส นักเรียน ตัว เอง ล่ะ ซิ ก้าบบบ

กรีสสสสสสสสสสสสสสสสส

โดย: dogamania

วันที่: 2 มิถุนายน 2551 เวลา:17:45:50 น.

แต่ละรูปบอกเล่าเรื่องราวได้มากมาย ^^

ไม่น่า้เชื่อว่าใกล้บ้านเรานิดเดียว แต่แตกต่างอย่้างสิ้นเชิงเลยเน้อ

เราว่า เที่ยวคนเดียว ดีเหมือนกันมีเวลาสบาย ๆ อยากทำอะำไรก็ได้ สบายใจ

โดย: ostojska

วันที่: 2 มิถุนายน 2551 เวลา:19:50:18 น.

มาชวนไปดูตอนปิดท้ายอินเดียค้า แล้วก็มาลากลับไทยด้วย

ดาจะถึงไทยวันพุธเช้านะค่ะ แล้วคงหายหัวไปอีกหลายอาิทิตย์ เจอกันเมื่อทุกอย่างลงตัวค่ะ

วันนี้คุยมากไม่ได้ รีบไปเก็บของคับผม

คุณปอยค้าบ ตอนนี้ดาอ่านไม่ทันจริงๆ ของเต็มบ้านเลยฮะ เดี๋ยวเจอกันน้า

โดย: veeda

วันที่: 2 มิถุนายน 2551 เวลา:20:12:59 น.

อ่านเม้นที่บล็อกนู้นแล้วซึงใจค่ะคุณปอย อิอิ

วันนี้ที่บ้านอ้อนฝนตกหนักทีเดียวเชียว
อากาศทางโน้นเป็นไงบ้างคะ

ส่งความคิดถึงจากไทยไปให้ค่า...

โดย: BeCoffee

วันที่: 2 มิถุนายน 2551 เวลา:20:35:52 น.

เตรียมพร้อมมาเม้าท์ต่อแล้วค่ะคุณปอย
หลังจากสอบเน่าไปเรียบร้อย รร เพียงตะวัน ฮ่าๆ

เรื่องคิดถึงบ้านเนี่ย อันที่จริงมาเรียนเมืองนอกได้สองปี
จำได้ว่าปีที่แล้วกับปีนี้โฮมซิกต่างกันเลยค่ะ
ปีที่แล้วช่วงแรกๆนี่จะเอนจอยกะการเที่ยวแล้วก้อเครียดกับเรียน มาคิดถึงบ้านช่วงคริสมาส เพราะเปิดปีใหม่มาแล้วสอบเลยมากกว่า
ปีนี้คิดถึงบ้านก่อนกลับไทยไปเมื่อเมษาที่ผ่านมา พอกลับมาก้อคิดถึงจนหมดปลายเมษา ตอนนี้ไม่คิดถึงแล้วค่ะ แต่อยากสอบให้จบๆไปมากกว่า ได้ข่าวว่าต้องสอบอีกแปดวิชา(บ้าเรียนเองค่ะ)

ไม่ทราบว่าเพียงคิดเหมือนคุณปอยหรือป่าวนะคะ
เวลาคิดถึงบ้านจะคิดว่า เอ๊ ถ้าเราอยู่ไทยเนี่ย ป่านนี้คงนอนดูทีวี หาอะไรอร่อยๆทานสบายแฮไปแล้ว
ว่าแล้วโรคอ้วนก้อถามหา ฮ่า

แต่คิดอีกทีมันก้อน่าเบื่ออ่ะบางที
อยุ่อังกิดมันได้ใช้เวลาอยู่คนเดียวเงียบๆ ได้ทำอะไรไม่ต้องแคร์สายตาคนอื่น ไม่มีคนมาคอยบังคับอะไรมากมาย (ยกเว้น รร โทรปลุก ซึ่งก้อไม่เคยตื่น ฮ่า)

ชอบที่คุณปอยไปเที่ยวมาคนเดียวมากเลยค่ะ
เท่มาก
อยากทำเหมือนกันนะ แต่ว่าตอนนี้ไม่มีงบประมาณค้าบ
ปีที่ผ่านมาหมดไปกะหนังสือเปนสิบๆเล่ม เพราะเตรียมเข้ามหาลัย พอดีตอนนี้มหาลัยตอบรับมาหมดแร้วว่าได้ไม่ได้ยังไง ชีวิตเลยแฮปปี้มาก (ถ้าไม่ติดว่าต้องสอบสิบสี่ตัวเนี่ย)

มะละกานี่ท่าทางที่เที่ยวจะเยอะนะคะ เห็นว่าไปมาหลายที่เลย
เพียงชอบวังสุลต่านอ่ะค่ะ ดูสวยดีนะคะ คือเปนคนชอบบ้านเรือนไทยน่ะค่ะ
มีย่านของเก่าด้วย โอ้วส์ เป็น antique person นิดนึงน่ะค่ะ

สงสัยอย่างแรกที่ต้องทำคือเมกมันนี่น่ะเพียง จะได้เกบตังไว้ซื้ออุปกรณ์กล้องให้ครบกว่านี้ ซื้อมาได้สองเดือนแต่เพิ่งเล่นจิงๆจังๆได้เดือนเดียวค่ะ อุปกรณ์ยังไม่มีไรเรย
จากนั้นก้อเที่ยวววววววววววววว
ตระเวนเก็บภาพสวยๆ ฝึกฝีมือด้วย

เห็นฝีมือถ่ายภาพคุณปอยแล้วอิจฉาค่า สวยมาก
สวยทุกรูปเลยนะ แต่ที่เพียงชอบสุดคือรูปที่น้ำนองบนพื้นแล้วมีน้ำกระเด็นน่ะค่ะ อธิบายไม่ถูก แฮ่
ดูสดชื่นมากกกกกก

โดย: PPpIRCU

วันที่: 2 มิถุนายน 2551 เวลา:23:20:42 น.

น้องปอยจ๋า..
แวะมาเยี่ยมค่ะ
หนูคงเดินทางอยู่
ดูแลตัวเองนะจ๊ะ

โดย: เอื้องสามปอย

วันที่: 2 มิถุนายน 2551 เวลา:23:25:44 น.

เดินทางคนเดียวก็สนุกเหมือนกันนะค่ะ
ขอให้สนุกกับการเดินทางนะค่ะ

โดย: kidthung maanoy

วันที่: 3 มิถุนายน 2551 เวลา:6:36:09 น.

หวัดดีครับน้องปอย

พี่ก๋าตามมาเทศน์ เอ๊ย..ตามมาอธิบายเรื่อง
ว่างจิต กับ จิตว่างครับ

ไม่รู้จะยิ่งฟังยิ่งงงรึเปล่านะ 5555

..............................

จิตว่าง คือ นั่งนิ่งๆ ไม่คิดอะไร เหมือนนั่งสมาธิ
พอออกจากสมาธิก็อาจเผลอไผลให้สิ่งต่างๆเข้ามากระทบกับความรู้สึกของเรา
เช่น คนอกหักนั่งสมาธิิ เธออาจนิ่งๆได้ในช่วงที่อยู่ในการนั่งสมาธิ
แต่พอเลิกทำสมาธิ เธอก็อาจถูกความเศร้าจู่โจมได้โดยง่าย

แต่ถ้าว่างจิต --- ความเศร้าจะเข้าจู่โจมตรงไหนได้...
ในเมื่อไม่มีอะไรให้เกาะกุม

......................................

รูปชุดนี้พี่ก๋าแต่งกระจาย 5555
เพราะต้องการให้สีของรูปออกมาเพี้ยนมากที่สุดครับ
ใช้ทั้ง HDR และ Program 50 mm. ที่พี่ชายพี่เพิ่งโหลดมา
พี่ชายไม่ได้ใช้หรอกครับ พี่ก๋านี่แหละใช้กระจาย 555555

มันเป็นโปรแกรมที่เหมือนเราใส่ฟิลเตอร์สีถ่ายภาพน่ะครับ
ทำได้ทุกแบบเลยทั้งซอฟท์เลนส์ เลนส์สีมีทุกเฉดสีเลยครับ

ก็สนุกดีครับ
แต่คงไม่ใช้บ่อยหรอกครับ
นานๆครั้งก็พอแล้วครับ

โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า

) วันที่: 3 มิถุนายน 2551 เวลา:8:16:33 น.

สวัสดีค่ะน้องปอย
พี่อ่านเพลินไปเลยค่ะ ท่องเที่ยวมะละกา
ในความรู้สึกของคนส่วนมาก ธรรมดา ๆ
แต่ในความธรรมดาของเสน่ห์น่าเที่ยวเหมือน
กันนะค่ะ

เที่ยวคนเดียวก็ให้ความรู้สึกหลากหลายดีค่ะ
ที่ขาดไม่ได้ คือต้องระมัดระวังด้วยนะค่ะ

โดย: ชีวิตมีลีลา

วันที่: 3 มิถุนายน 2551 เวลา:8:28:14 น.

น้องปอยพูดซะพี่ก๋านึกถึงการ์ตูนเรื่อง

"ซามูไรพ่อลูกอ่อน" เลยครับ 5555

คมมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า

) วันที่: 3 มิถุนายน 2551 เวลา:9:47:21 น.

สวัสดีคุณปอยอีกครั้งครับ วันนี้ทั้งอ่านทั้งดูจนจบแล้วครับ
เมืองมะละกามีสถานที่ท่องเที่ยวสวยๆเยอะเหมือนกันนะครับ
เพิ่งเห็นพิพิธภัณฑ์มีประโยชน์ก็ตอนนี้เอง ยามฝนตกสามารถให้เราพักพิงกันเปียกปอนได้ 555 พูดเล่นนะครับ

คุณปอยเก่งจังครับ เที่ยวคนเดียวประจำ ดูแลตัวเองด้วยนะครับ

ภาพสวยๆทั้งนั้นเลย ยิ่งแนวcandid โดยเฉพาะภาพชาวมะละกา ขี่จักรยานมานั่งสงบ ๆ อยู่คนเดียวตรงลานน้ำพุนะครับ ผมชอบดูแล้วธรรมชาติดี

โดย: nongmalakor

วันที่: 3 มิถุนายน 2551 เวลา:14:52:43 น.

ได้รูปแล้วน๊าคุณปอย สวยมากๆเลย ขอคุณมากนะคะ เอารูปที่ปุ๊กชอบไปใส่โพรไฟล์และ อิอิ ว่าจะมาขอบคุณตั้งกะเมื่อวานแล้วค่ะ พอดีต้องออกนอกออฟฟิศเลยไม่ได้เข้าเลย
คุณปอยมีรูปนี้(ที่ปุ๊กใส่ในโพรไฟล์)แบบไฟล์ใหญ่พอทำวอลเปเปอร์บนเดสก์ทอปไหมคะ เอาแบบใส่ลายน้ำอีดีทแล้วยังไงก็ได้ค่ะ ^^

อันนี้ที่ใช้อยู่ปัจจุบัน นานแล้วค่ะ เผื่อได้ฤกษ์เปลี่ยน

ปุ๊กชอบภาพแนวๆนี้ง่ะ และที่คุณปอยถ่ายสวยมากเลย

คุณปอยไม่ชอบปอกมังคุดเหรอ มากินกะปุ๊กรับรองสบาย เพราะปุ๊กชอบปอก

เวลาซื้อมากินที่ทำงานปอกแล้วไล่แจกเพื่อน แบบว่ามันมีแนวให้ปอกอยู่อ่ะค่ะ จะแกะง่าย ไม่เปื้อน ถือสะดวก ปอกแล้วก็ได้บ้าง พลาดบ้าง

ชอบที่คุณปอยบอกว่าเกิดใหม่จัง อืม เหมือนอย่างนั้นจริงๆค่ะ

ตอนนี้ยังไม่ได้กลับไปที่นั่นเลยค่ะเพราะช่วงนี้ไม่ว่างตอนเสาร์อาทิตย์ เวลางานก็เลิกดึกอีก

เลยหันไปเขียนจดหมายโต้ตอบกับน้องแทน ล่าสุดโตขึ้นเยอะ ใช้ปากกาเขียนแทนดินสอแล้ว เห็นแล้วก็ดีใจ ว่าแต่เดี๋ยวนี้เด็กพัฒนากว่ารุ่นปุ๊กแฮะ เพราะรุ่นปุ๊กกว่าจะใช้ปากกาตั้งป.5แน่ะ

โดย: Hobbit

วันที่: 3 มิถุนายน 2551 เวลา:16:06:35 น.

ว๊ายย รูปสวยจังเลยค่ะคุณปอย พี่เคยไปมะละกาหลายครั้งแล้วไม่เห็นจะสวยเหมือนรูปของคุณปอยเลย อิอิ แต่ข้าวมันไก่อร่อยน่ะค่ะ ร้านอะไรจำไม่ได้ อยู่ตรงหัวมุมถนนเส้นเดียวกับตึกแดงน่ะค่ะ

โดย: มาเรีย ณ ไกลบ้าน

วันที่: 3 มิถุนายน 2551 เวลา:16:32:08 น.

น้องปอยจ๋า
ถามแม่แล้วนะคะ ชรินทร์ นันทนาคร เสียงดีไม่มีตก
แต่ที่สำคัญคุณแม่ว่าดูหล่อกว่าในคาราโอเกะที่พี่ซื้อให้ค่ะ

พูดต่อหน้าต่อตาพ่อเชียว
ชมหนุ่มอื่นหล่อกว่า (ได้ไงเนอะ)

ชอบนันทิดาเหมือนกันนะคะ เสียงร้องดีมากๆ

โดย: Jiji&Kaka

วันที่: 3 มิถุนายน 2551 เวลา:17:07:07 น.

ภาพถ่ายสวยๆ ทั้งนั้นเลยค่ะ ถึงไม่มีโอกาสได้ไป แต่ก้อได้มาเที่ยวที่บล๊อกคุณปอยอิ่มไปเลยค่ะ....

คิดถึงจังเลย

ปอเอากาแฟมาฝากค่ะ

งุงิ

โดย: Butterflyblog

วันที่: 3 มิถุนายน 2551 เวลา:17:23:18 น.

มะละกอตะหาก ฮิฮิ

โดย: BrettAnderson

วันที่: 3 มิถุนายน 2551 เวลา:18:16:50 น.

น้องปอยจ๋า..
นาน ๆ ทีจะมีหนังที่เด็ก ๆ ดูได้ ผู้ใหญ่ดูดี มาให้ดูกันค่ะ
พี่ให้ลูกได้มีอิสระ แต่ก็อยู่ในขอบเขตที่เราวางไว้
แต่ก็ไม่ทำให้เค้าอึดอัดค่ะ อยากให้เค้าไว้ใจเรา ไม่ว่าเค้าจะเจอกับเรื่องอะไร เค้าจะนึกถึงแม่..

โดย: เอื้องสามปอย

วันที่: 3 มิถุนายน 2551 เวลา:19:33:02 น.

มี้ บอก ว่า ม่าย เปน หรอก ก้าบบบ

หั้ย พี่ หม่ำ จาก เคื่อง มา หั้ย อิ่ม ที่ สุด

อาว แบ่บ แทร่บ

จา ด้าย อิ่ม นาน นาน

อิอิอิ

เพื่อ คอบ คัว ของ เรา นะ ก้าบ ปอย โกะจัง

ถ้า ม่าย มี บิน ก้อ ทำ เปน ปาย หา เพื่อน ตาม บ้าน

แว้ว ก้อ โซ้ย เยยยยยยย

อิ่ม แว้ว ก้อ แกล้ง ชม ว่า

อร่อย มั่ก

เค้า จา ดี จายยย หั้ย อาว กับ มา กิน

อิอิอิ

มี้ เคย เจอ ก้าบบ

เพื่อน ที่ เม กา

มัน ชอบ ปายย กิน ตาม บ้าน เพื่อน

อิอิอิ

ทู้ก คน กัว มัน มั่ก ก้าบบบบบบ

ดม ตรูส ม่าย พอ ก้าบ

วัน นี้ ป๋ม นั่ง เลีย ตรีนนนนน พี่ ที่ เล่น football มา

มี้ ตายยยยย แน่ ก้าบบบบบบ

โดย: dogamania

วันที่: 3 มิถุนายน 2551 เวลา:21:23:15 น.

สวัสดียามดึกที่ไทยค่ะคุณปอย....

รายงานสภาพอากาศตอนนี้ที่นี่ก็ฝนตกอีกแล้วนะคะ
ตอนหัวค่ำตกหนัก แต่ตอนนี้ซาแล้วค่ะ

อากาศร้อนจัดทากันแดดเยอะๆนะคะ
SPF 50 ไปเลยค่ะ

โดย: BeCoffee

วันที่: 3 มิถุนายน 2551 เวลา:22:31:57 น.

ก่อนไปหลังไมค์..แวะมาหน้าบล็อกก่อน
ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นดีดีค่ะ..บางส่วนก็เห็นด้วยนะคะ
ว่าการทำงาน..ไม่ได้วัดความสุขและความสำเร็จของคนเรา
สงสัยเราจะใช้คำพูดเรียบเรียงในไดอารี่ผิดไป..อีกแล้ว
ต่อหลังไมค์นะคะ..รักปอยค่ะ(ขอใช้คำนี้เลย..รู้สึกอย่างนั้นจริงๆ)

โดย: nikanda

วันที่: 4 มิถุนายน 2551 เวลา:4:40:44 น.

อ้อ...ลืมบอกไป
แวะไปดูที่มาของชื่อของบล็อกนั้น..มาแล้ว
คุณลายปากกาทำลิ้งค์ให้..นึกว่าที่มาจะหวาน..น..น..อ่านแล้ว..แหะ แหะ
สงสัยจินตนาการของเราจะหวานเกินไปหน่อย..เลยผิดคาด

โดย: nikanda

วันที่: 4 มิถุนายน 2551 เวลา:4:44:32 น.

สวัสดีครับน้องปอย

ยังครับยัง....
พี่ก๋าจะอัพไปจนวินาทีสุดท้ายเลยครับ 55555

อยากรู้ว่าหนังสือเล่มนี้ดียังไง
อาจต้องลองถามหมอเบส (และพี่โบ๊ต)
พี่ก๋าคิดว่าคุณหมอน่าจะชอบหนังสือเล่มนี้ครับ

แต่สำหรับพี่ก๋าหนังสือเล่มนี้ไม่ใช่แค่ "ชอบ"
แต่มันเปลี่ยน "ชีวิต" พี่ก๋าเลยครับ

โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า

) วันที่: 4 มิถุนายน 2551 เวลา:8:21:15 น.

โย่ว คุณปอย

ขอบคุณค่า ได้รับรูปแล้วน๊า ^^

เบอร์ห้าค่ะ เบอร์ห้า

ไม่ลิงค์เดี๋ยวคุณปอยงงค่ะว่าน้องไหน

เพิ่งรู้ว่าคุณปอยก็มีน้องเหมือนกัน ดีจังเลย เวลามีคนไปเยี่ยมเค้าคงดีใจน่าดูเลยนะคะ ของที่นี่ อุปการะรายเดือนต่อหนึ่งคน 450.- ค่ะ แต่จะบริจาคเป็นคราวๆไปไม่ต้องประจำทุกเดือนก็แล้วแต่ศรัทธาค่ะ ^^

ปุ๊กอยากไปเยี่ยมบ้างจังแต่น้องเค้าอยู่ตั้งเชียงรายแน่ะ อยู่บนเขาโน่นเลย แต่ชื่อรร.นี่จำไม่ได้ว่าสะกดยังไงค่ะ ต้องไปดูในจม.อีกที ตอนนี้น้องเค้าป.สามแล้ว ปุ๊กยังไม่เคยถามเหมือนกันนะคะว่าโตขึ้นอยากเป็นอะไร เคยถามแต่ความชอบ เค้าว่าเค้าชอบอ่านหนังสือ ชอบเรียนภาษาไทย แล้วก็ชอบต้นไม้ค่ะ ท่าทางเป็นคนอ่อนโยนแฮะ ^^ ได้แต่ส่งพวกหนังสือ นิทาน อุปกรณ์การเรียนไป คราวหน้าเดี๋ยวส่งหนมไปให้บ้างดีกว่าแฮะ ได้ไอเดียจากบลอคคุณปอยเลยนะเนี่ย :D แต่ก่อนก็เคยเป็นเด็ก ลืมไปได้ไงแฮะเรา

สุขสันต์วันทำงานนะคะ

โดย: Hobbit

วันที่: 4 มิถุนายน 2551 เวลา:10:22:51 น.

เพิ่งเห็นคอมเม้นต์บลอคโน้น

โอ๋ๆ คุณปอยอย่าร้องไห้

(ทำหน้าทะเล้นให้ดู)

การจากลาทำให้เวลาที่เหลืออยู่มีค่ามาก
ขอให้เวลาของคุณปอยมีแต่ความสุขนะคะ ^^

ขอบคุณมากๆ สำหรับกำลังใจดีๆค่า

โดย: Hobbit

วันที่: 4 มิถุนายน 2551 เวลา:11:23:42 น.

ถ่ายรูปได้สวยมากๆค่า ยังไม่เคยไปมาเลย์จ้า รอมีเวลาว่างเมื่อไหร่ค่อยเดินทางค่ะ

โดย: sailamon

วันที่: 4 มิถุนายน 2551 เวลา:13:59:37 น.

เราชอบไปเที่ยวคนเดียวเหมือนกันค่ะทั้งในและต่างประเทศไปมาเยอะแล้วนะมีแต่ความประทับใจและสนุกกว่าไปหลายๆ คนไม่เรื่องมากเป็นอิสระไม่ต้องทำตามใครค่ะ

โดย: LOVE U IP: 203.107.142.38 วันที่: 4 มิถุนายน 2551 เวลา:14:37:19 น.

^____^
ค่ะ
คงต้องระวังมากๆ
คงไปคนเดียวนะค่ะ
คนที่ชวนถอนหญ้าในสวนเธอไม่อยากไป
ถ้ามีคนรู้ใจไปด้วยมันก็คงดี
นี้มีแต่เธอ ผู้เป็น"แม่ "
แม่ชอบอยู่บ้าน ทำกับข้าว ปลูกผัก เวลาว่างๆ

ตอนนี่ก็กำลังเก็บข้อมูลสถานที่ที่จะไป
ตื่นเต้นนิดๆ
ไม่รู้ว่าอะไรจะเจออะไรระหว่างทาง
^________^

โดย: ท้องฟ้าเสียงเพลงทะเล

วันที่: 4 มิถุนายน 2551 เวลา:15:34:21 น.

อ่านแล้วยิ้มได้เรื่อยๆเลยหละ
อืมมม..

ยินดีที่ได้รู้จัก..พี่ปอยคนใหม่^^

โดย: สาวลาว IP: 203.131.210.30 วันที่: 4 มิถุนายน 2551 เวลา:16:55:44 น.

น้อปอย ...

พี่เชื่อว่าทุกคนเวลาที่เศร้า ดาวน์ ไม่สบายใจ
มันจะมีทางออกทุกคน แล้วแต่ว่าจะเป้นทางออก
แบบไหน อย่างไร ของพี่มันแล้วแต่อ่ะค่ะ
บางทีกล้องก็ช่วยได้แต่ว่าก็ไม่ทั้งหมดและทุกครั้ง
แต่ก็ถือว่าเป็นสิ่งคลายเครียดได้เยอะเลยล่ะ
เพราะบางทีเราเบื่อๆ เซ็งๆ กับกิจวัตรประจำวัน
การได้ออกไปถือกล้องกดชัตเตอร์แชะๆ ถ่ายนั่นนิด
นี่หน่อยก็เป็นอะไรที่เพลินดีจริงๆ พี่ก็เลยถือว่า
เป็นการใช้กล้องบำบัด ...

แต่ว่าอย่างอื่นก็มีน๊า อย่างการนั่งดูทีวีคอมเมดี้ตลกๆ
เบาสมอง ไม่ก็เล่นเกมส์ออนไลน์ ก็เพลินดี
หรือว่าไม่ก็อ่านหนังสือ นั่นก็แล้วแต่อีกว่าอารมณ์
จะอ่านได้หรือเปล่า เพราะบางทีเครียดจัด หน้าสองหน้า
ยังอ่านไม่หมดเลยคิดดู 555+

..............

อ่านเรื่องสาวสวยเที่ยวคนเดียว มันชิลๆ ก็จริง
แต่ก็อันตราย อันนี้เห็นด้วย .. แต่ว่าที่เห็น
แตกต่างหน่อยก็คือว่า ไอ้ที่ว่าสาวสวยนั่น
ต้องเป็นน้องปอยคนเดียวแล้วล่ะ สำหรับพี่นั่น
ขอเป็นกรณียกเว้น ประมาณว่าเนียนไม่ได้ว่า
สาวสวยยเที่ยวแล้วอันตราย เพราะว่าพี่ไปมา
ก็หลายหน แต่ว่าไม่ยักเจอแม้กระทั่งคนมีจีบเลยอ่ะ
ขนาดว่าปล่อยๆ บ้างแล้วนะ แถมแอบคนข้างๆ ไปด้วย
ยังไม่มีหลงติดกลับบ้านสักหนุ่ม ว๊า ....

โดย: JewNid

วันที่: 4 มิถุนายน 2551 เวลา:20:59:04 น.

คุณปอย...มายืนยันว่าเล่มนั้นอ่านไม่ยากค่า...
แม้ว่าจะติด
ตรงยาวไปนิด แต่ก็อ่านได้เรื่อยๆ นะ เ
ป็นหนังสือวิทยาศาสตร์ที่เรียกว่าเขียนได้ดีอ่านได้รู้เรื่องว่างั้น
ตัวอ้อนเองก็บ้าซื้อนะคะ หนังสือแนวนี้
และก็ยอมรับว่าอ่านไม่รู้เรื่องไปหลายเล่ม ประเภทวิทย์จริงๆ อย่างทฤษฎีอะไรสารพัด เช่น ประวัติย่อของการเวลา อย่างงี้ อันนี้ยอมรับว่าอ่านยาก

แต่ต่างจากเล่มนี้นะคะ เพราะว่านี่ไม่ใช่หนังสือการเผยแพร่หรืออธิบายทฤษฎี แต่ว่าเป็นการสรุปเรื่องต่างๆ หลายเรื่องทางด้านนี้ให้เข้าใจได้หน่ะค่ะ

+++++++++++

อิอิ เรื่องรูปแอบขำค่ะ คนนึงเป็นนางฟ้าตัวจริง
อีกคนเป็นคุณแม่คนสวยของน้องนางฟ้า
อ้อนต้องขอเวลาจนกว่าจะหารูปสวยๆ ได้จึงจะมารับคำท้าค่ะ อิอิ

อ่านตัวหนังสือสวยกว่าตัวจริงหลายเท่านะคะ คุณปอยขา...

โดย: BeCoffee

วันที่: 4 มิถุนายน 2551 เวลา:22:02:23 น.

มาเยี่ยมค่ะ ได้ข่าวแว่วๆ ว่าจะได้กลับบ้านดีใจด้วยจ้า
ได้กินข้าวฝีมือแม่แล้ว
เดินทางปลอดภัยค่ะ
มีความสุขกับปัจจุบันนะคะ
ส่งความห่วงใยมาให้ค่ะ

โดย: โมกสีเงิน

วันที่: 5 มิถุนายน 2551 เวลา:8:15:51 น.

แอบมาทักทายคุณปอย เช้าวันพฤหัสจ้า โย่ะ โย่

โดย: natadee_aew

วันที่: 5 มิถุนายน 2551 เวลา:8:33:52 น.

อิจฉาเธอจริงๆ ไปเที่ยวคนเดียว

ติสต์คนเดียว...แต่ให้อภัยได้ที่มีภาพสวยๆ
ติสต์ๆ มาแบ่งกันชม

ดีใจที่เธอมีความสุขและยิ้มได้หล่ะนะ

จะกลับพรุ่งนี้หนิ...เดินทางปลอดภัยหล่ะตัวเอง
แล้วไว้เจอกันที่เมืองไทยนะ...

ป.ล. ขอบคุณสำหรับเรื่องราวการเดินทางที่งดงามและภาพสวยๆ ที่มีให้ชมเสมอมานะ

โดย: รู้มั้ยว่าสุขใจเพียงใด... IP: 203.131.217.34 วันที่: 5 มิถุนายน 2551 เวลา:13:24:48 น.