Dr.Manta and the gang พาตะลุยแดนมังกร , Episode 2 (เมือง Yuxi อีกแล้ว) วันนี้ก็เป็นอีกวันที่เราต้องพักและตะลอนในเมืองเล็กๆที่ห่างจากคุนหมิงราว1.5ชั่วโมง ใครที่พลาดภาคแรกก็สามารถติดตามอ่านได้ในลิงค์ข้างล่างนี้น่ะครับ คลิกที่นี่เพื่อดู Episode1 อยู่ไปอยู่มาก็เริ่มรู้สึกคุ้นเคยกับวิถีชีวิตแบบจีนๆบ้างแล้ว หลังจากที่วันแรกพอมาถึงใหม่ๆ อะไรก็ดูจะติดๆขัดๆไม่คุ้นเคยไปซะหมด คนจีนที่นี่ดูกระตือรือล้นมากๆเหมือนกัน เราตื่นมาตอนเช้าชะโงกมองลงไปข้างล่างโรงแรม รถราวิ่งกันขวักไขว่ ผู้คนกึ่งวิ่งกึ่งเดิน เหมือนจะแข่งวิ่งร้อยเมตร ไม่ว่าจะเป็นคนแก่หรือคนหนุ่ม ไม่รู้ว่าพวกเค้ารีบวิ่งไปที่ไหนกัน บางคนก็ถืออาหารติดไม้ติดมือ กินไปเดินไป กินไปก็ขาก:-)ไปเป็นระยะ ก่อนที่พวกเราจะเดินทางมาที่นี่ เราก็ทำใจมาบ้างแล้วว่าจะต้องเจอคราบน้ำลาย ที่ผู้คนพร้อมอกพร้อมใจกันขาก:-)กระจายตามพื้น แต่บางทีมันก็ขนลุกซู่เหมือนกัน เวลาที่เห็นมันอยู่เป็นก้อนๆบนพื้น พวกเราเลยต้องเพ่งมองทางด้วยกลัวว่าจะไปเหยียบเข้า พฤติกรรมการกินด่วนนี้ไม่เว้นแม้แต่นักศึกษาในวิทยาลัยแห่งนี้ น้องตุ้ยชวนเราไปลองสัมผัสบรรยากาศการทานอาหารที่โรงอาหารของวิทยาลัย ลองทำตัวเนียนกับกลุ่มนักศึกษารุ่นเยาว์(ทั้งๆที่หน้าตาพวกเราอาจจะเนียนไม่ได้แล้ว) ระหว่างทางที่เราจะเดินไปทานอาหารกันนั้น จะมีนักศึกษาถือชามกันคนละหนึ่งใบ ตะเกียบคู่นึงติดตัวไปด้วย เพราะที่จีนเค้าจะเน้นการอนุรักษ์ธรรมชาติโดยลดการใช้ถุงพลาสติกหรือกล่องโฟม ส่วนใครที่ไม่มีถ้วยชามก็ต้องเสียตังค์อีกหน่อยเป็นค่าถุงหรือค่ากล่องโฟม เป็นการบังคับให้อนุรักษ์ทางอ้อม นักศึกษาไปซื้ออาหารแล้ว บางคนก็นั่งกินในโรงอาหารเลย แต่ส่วนใหญ่ไม่นิยมกินกันในโรงอาหาร สงสัยว่าบรรยากาศจะอึดอัด เลยถือออกมากินกันข้างนอก เดินไปกินไปเกือบทุกคนเลย จะรอให้ไปถึงห้องแล้วค่อยกินก็ไม่ได้ อะไรจะรีบร้อนขนาดนั้น อาหารการกินในมหาวิทยาลัยก็ถือว่าราคาไม่แพง แต่เค้าจะขายให้เฉพาะนักศึกษาเท่านั้น เพราะเวลาจ่ายเงิน เค้าจะไม่รับเงินสด ต้องใช้บัตรนักศึกษาที่มีเงินเติมอยู่ เวลาจะจ่ายเงินก็เอาบัตรไปแปะแล้วเค้าจะหักยอดเงินออกไป งานนี้เราเลยต้องพึ่งเงินจากบัตรของน้องตุ้ยตามระเบียบ หากนักศึกษาคนไหนที่เบื่ออาหารภายในโรงอาหารของมหาวิทยาลัย ก็สามารถเดินออกมายังด้านหลังของมหาวิทยาลัยได้ มายังวัดแห่งหนึ่งซึ่งจะมีโรงเจ(มีแต่อาหารมังสวิรัติเท่านั้น) ราคาก็ถูกแสนถูก ตกคนละประมาณสามสิบบาทเท่านั้น ตักได้ไม่อั้น จะกินจนพุงแตกเลยก็ย่อมได้ ภาพนี้คือภาพบรรยากาศในโรงเจที่ผมเก็บมาให้ดู ผู้คนนั่งกินกันเป็นกลุ่มๆ นั่งพูดคุยกันเบาๆ ราคาถูกแบบนี้เหมาะสำหรับนักศึกษาที่ถังแตกเป็นอย่างย่ิงเลยครับ พวกเรามากันหกคน มีคนไทยสี่คนและคนจีนอีกสองคน อ้อ...วันนี้มีสมาชิกคนจีนหน้าใหม่เพิ่มมาจากเมื่อวานอีกหนึ่งคน นั่นก็คือนายติงติง คนที่นั่งติดหน้าต่างนี่แหละ วันนี้เค้าอาสามาเป็นไกด์พิเศษให้เราหนึ่งวัน ขอบคุณน่ะครับที่อุตสาห์สละเวลาพาคนไทยที่พูดจีนไม่ได้มาตะลอน ส่วนผมเป็นตากล้องก็ต้องอดเข้ากล้องไปตามระเบียบ ขากล้องที่อุตสาห์แบกมาจากไทยก็ขี้เกียจพก ทริปนี้ไม่ได้ใช้ขากล้องเลย ไม่รู้จะแบกมาทำไมเนี่ย หนักซะเปล่าๆ เอาเป็นว่าดูหน้าพวกสมาชิกแกงค์ไปพลางๆละกันครับ ระหว่างทางเดินจากตัววิทยาลัยเพื่อไปทานอาหารที่โรงเจก็เงียบและสงบดี เดินกันประมาณครึ่งชั่วโมง มีทั้งขึ้นเขาลงเขา ใครที่หิวจัดๆอาจจะสลบและเป็นลมระหว่างทางซะก่อน เดินผ่านสนามกีฬาของวิทยาลัย แอบมีกลิ่นเหม็นตุ่ยๆ จึงกวาดสายตามองหาต้นตอของกลิ่น ไปจ๊ะเอ๋กับลุงคนหนึ่งซึ่งกำลังตักน้ำจากท่อระบายน้ำข้างสนามบอลเพื่อจะรดน้ำหญ้าในสนาม แหล่งน้ำจากท่อระบายน้ำแห่งนี้ก็ไม่ได้มาจากที่อื่นใดเลย มันมาจากห้องน้ำข้างๆสนามบอลนั่นเอง อุดมไปด้วยเกลือแร่และยูเรีย อา.....ได้กลิ่นแล้วสดชื่น(แหวะๆๆ) เดินเข้าไปดูในห้องน้ำซะหน่อย นี่คือบรรยากาศของห้องน้ำครับ ไม่มีโถส้วม มีแต่รางที่ขุดลึกลงไป ทุกห้องจะไหลมารวมๆกันและไหลผ่านไปยังท่อระบายน้ำข้างสนามบอล ไม่มีกลอนประตู บางทีเข้าไปก็จ๊ะเอ๋คนที่กำลังนั่งบิลท์อารมณ์ถ่ายอยู่ เห็นกันจะๆแบบนี้แหละครับ ตอนที่พวกเราไปเข้าห้องน้ำที่โรงพยาบาลเมื่อวานก็ทีนึงหล่ะ อุตสาห์อุ่นใจนึกว่าไปเข้าห้องน้ำที่โรงพยาบาลแล้วน่าจะสะอาด ที่ไหนได้ นั่งเรียงกันเป็นตับเลยครับ รีบฉี่รีบเผ่นออกมาอย่างด่วนจี๋ ตอนแรกกะว่าจะถ่ายหนักซะหน่อย แต่เห็นแล้วคงต้องฝากต่อในลำใส้ใหญ่ไปอีกสักพักท่าจะเหมาะกว่า อีกด้านหนึ่งของสนามก็มีกลุ่มนักศึกษามาฝึกซ้อมวิ่งสามขาสามัคคี ท่าทางน่าสนุกเชียวครับ แต่ตอนนี้พวกเราคงไปวิ่งกะเค้าไม่ไหวครับ แค่เดินไปกินเจพวกเราก็ลิ้นห้อยกันแล้วหล่ะ ขอเก็บแรงไว้ก่อนละกัน อาคารที่อยู่ข้างสนามกีฬาก็ไม่เว้น เป็นที่ให้นักศึกษาเตะบอลซ้อมก่อนลงสนามซะงั้น สังเกตได้จากรอยที่อยู่บนฝาผนัง มีแต่รอยของลูกบอลกระทบเต็มไปหมด มองไปมองมาผมว่ามันก็สวยไปอีกแบบน่ะเนี่ย ไม่ต้องเสียเวลามาทาสีให้เมื่อย บางอาคารก็ดูคลาสสิคแอบน่ากลัวหน่อยๆ เพราะมีต้นเถาวัลย์ใบสีแดงสวยงาม (คาดว่าน่าจะเป็นต้น Ivy) ปกคลุมเต็มไปหมด ผมชอบต้นนี้จัง อยากเอามาปลูกให้มันปีนผนังบ้านมั่ง แต่ก็กลัวจะมีเพื่อนๆมาเยี่ยมเยือนบ่อยเกินไป(หมายถึงงูเขียวหน่ะครับ แหะๆ) ต้นไม้อีกชนิดหนึ่งที่ผมชอบก็คือต้นแปะก๊วย(Ginko) ฤดูนี้ใบมันจะเปลี่ยนเป็นสีเหลืองทั้งต้นเลย เวลาแหงนมองสีเหลืองตัดกับฟ้าสีครามสวยมากๆเลยครับ ผมแอบเก็บใบแปะก๊วยหนึ่งใบเหน็บไว้ในพาสปอร์ตของผมด้วย เอาไว้เป็นความทรงจำว่าครั้งหนึ่งเราเคยมาเที่ยวที่นี่ ที่จีนต้นไม้เกือบทุกต้นจะทาสีขาวๆตรงโคน พวกผมสงสัยกันมากว่าเค้าทาไปเพื่ออะไร เพื่อความสวยงาม? เพื่อให้มองเห็นง่ายยามค่ำคืน? ฯลฯ จนสุดท้ายนายติงติงมาเฉลยให้พวกเรารู้ว่า เค้าทาเพื่อให้ความอบอุ่นกับต้นไม้ ป้องกันไม่ให้ใบมันร่วงนั่นเอง ไม่รู้ว่าจะช่วยได้มากน้อยแค่ไหนเนอะ แต่ที่แน่ๆเค้าคงใช้วิธีการสาดสีมากกว่าการทาสีหล่ะ ดูจากรถที่จอดไว้ใต้ต้นไม้สิ เลอะซะ เจ้าของรถกลับมาคงตกใจไม่ใช่น้อย ผ่านมาหลายต้นก็มีคนนำรถยนต์มั่ง จักรยานยนต์มั่งมาจอดใต้ต้นไม้ ล้วนแต่ประสบชะตากรรมเดียวกันคือสีเลอะเต็มไปหมด สะใจคนทาสีเค้าจริงๆ เดินไปถ้าเมื่อยก็พักกันซะหน่อย แวะคลายกล้ามเนื้อขาที่ตึงเปรียะ ซาร่าว่ามันเยี่ยมมากจริงมั้ยคะจอร์จ? ที่ด้านหลังของวิทยาลัยจะมีสวนสาธารณะแห่งหนึ่ง สวยและสงบมากเลย อยากแวะมาปิคนิกที่นี่จังเลยครับ นั่งๆไปจะได้กลิ่นใบยาสูบอบแห้งโชยมาแตะจมูกเป็นระยะๆ เพราะว่าตึกที่เห็นอยู่ลิบๆนั่นเป็นโรงงานทำยาสูบนั่นเองครับ น้ำในสระก็ใสแจ๋วแถมเย็นเจี๊ยบอีกต่างหาก เห็นปลาสีทองสีแดงแหวกว่ายเต็มไปหมด กำลังคิดว่าถ้าเผลอตกไปหล่ะก้อคงเป็นตะคริวตายไปซะก่อน ป้ายที่ข้างสระเขียนเอาไว้ว่าห้ามเดินผ่านไปตรงกลางสระ แต่เผอิญเจ้าหน้าที่เดินผ่านมาเห็นพวกเราทำท่าเก้อๆกังๆ เค้าจึงบอกเราว่าเดินไปได้ เค้าไม่ว่าหรอก พวกเราจึงเดินไปเพื่อถ่ายรูปหมู่ซะหน่อย เนื่องด้วยพื้นที่มีจำกัด ถ่ายรูปหมู่ไม่เวิร์ค แถมยังเป็นมุมย้อนแสงอีกต่างหาก เลยถ่ายรูป(เงา)หมู่แทนละกัน ดูเอาเองน่ะครับว่าใครเป็นใคร แหะๆ ต้นสนระหว่างทางก็แทงยอดแข่งกัน สีเขียวตัดกับสีฟ้าครามก็สวยงามมากเช่นกันครับ สภาพโดยรอบของวัดที่เราไปทานเจกัน ดูร่มรื่นดีครับ ที่ด้านหนึ่งของตัววัดมีพริกแห้งแขวนเต็มไปหมด เชื่อเค้าเลยหล่ะครับว่าพริกเป็นส่วนประกอบสำคัญของอาหารจีนยูนนาน สองสามวันนี้หลังจากกินอาหารยูนนานแล้ว เวลาไปเข้าห้องน้ำมันถึงได้แสบตู๊ดพิกล เพราะเจ้าพริกพวกนี้นี่เองที่เป็นต้นเหตุ ข้างในก็จะมีคนมาช่วยกันเด็ดพริก ตอนแรกก็กะว่าจะแอบถ่ายจากข้างนอก แต่คนที่อยู่ข้างในโบกมือหยอยๆให้พวกเราเข้าไปข้างใน พร้อมกับพูดเป็นภาษาจีนโฉงฉาง ฟังไม่ออกหรอกครับ แต่เดาเอาว่า"ถ้าอยากถ่ายก็เข้ามาถ่ายข้างในโลด" เลยขออนุญาตเข้าไปถ่ายแบบริงไซด์ซะหน่อย พริกครับพริก พริกล้วนๆเลย กลิ่นแสบจมูกมากเลย ยิ่งตอนนี้เริ่มเป็นหวัดหน่อยๆ อยู่ในนี้นานๆแล้วอยากจาม เลยขอตัวไปเดินถ่ายภาพข้างนอกดีกว่า บรรดาแม่ครัวที่ทำอาหารเจให้พวกเราได้อิ่มหนำสำราญกันครับ นั่งกินกันในห้องครัวเลย ขอบคุณครับป้าๆ อาหารอร่อยและประหยัดมากเลยครับ แม้แต่วัดก็ยังมีต้น Ivy ปกคลุมเต็มไปหมด เพิ่มความขลังได้เลยครับ พอทานอาหารเย็นกันอิ่มหนำสำราญแล้ว ติงติงกับเบญจมาศ(คนไทยของน้องต้าพ่าว)ก็พาเราไปนั่งรถเมล์ราคาหนึ่งหยวน เพื่อไปตะลอนกันต่อที่สวนสาธารณะเนียร์ เนียร์เป็นชื่อของศิลปินแห่งชาติของจีน เป็นผู้แต่งเพลงชาติของจีนด้วย สวนสาธารณที่สร้างขึ้นจึงทุ่มทุนมหาศาล สระทั้งหมดขุดขึ้นโดยมนุษย์ อาณาบริเวณก็กว้างขวางใหญ่โต น่ามาเดินเที่ยวมากครับ เสียดายที่ไม่ได้เอาขาตั้งกล้องไปด้วย เลยใช้มือถ่ายได้ไม่กี่ภาพ มีตึกนึงที่อยู่ในบริเวณของสวนเนียร์มีสีไฟสวยงามทีเดียว เปลี่ยนสีไปเรื่อยๆ ถ่ายมาให้ดูลีลาแสงสีของตึกหลังนี้ครับ แถมยังมียิงแสงพุ่งออกไปยังท้องฟ้าเห็นเป็นลำแสงสวยงามทีเดียวเลยครับ เหมือนเป็นบันไดเอาไว้ตะกายดาวยังไงยังงั้น ขอจบซีรีส์นี้ไว้เท่านี้ก่อนน่ะครับ วันพรุ่งนี้จะเริ่มต้นเรื่องการเดินทางสู่เมืองมรดกโลกลี่เจียงน่ะครับ ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามรับชมครับผม   Create Date : 24 พฤศจิกายน 2551 18 comments Last Update : 23 สิงหาคม 2552 20:17:16 น. Counter : 1777 Pageviews. Share Tweet

สวยมากมายครับ   โดย: หลงทางมาครับ IP: 61.90.250.13 24 พฤศจิกายน 2551 15:09:01 น.

ภาพก็สวยนะคะพี่ แต่เวลาอ่านที่พี่บรรยายไปด้วย เฮ้อดีนะที่ไม่ได้ทานอะไรอยู่   โดย: มัยดีนาห์ 24 พฤศจิกายน 2551 15:24:51 น.

หนีห่าว..ทรินี้หรรษาพาเพลิน ได้ผจญภัยของแท้เรยอ่ะ พูดภาษาเค้าไม่ได้มันอึดอัดเยี่ยงนี้นี่เอง ขากกกถรุย   โดย: ผีคิว IP: 125.24.237.137 24 พฤศจิกายน 2551 15:38:34 น.

สวยจังอากาศคงดีมากๆแต่กลิ่นไม่ค่อยดีเท่าไหร่เนอะ ชอบอาคารที่มี Ivy ห่อไว้จังดูมีคลาสมากๆ รูปสวยทุกรูปครับ ชอบ   โดย: B/W 24 พฤศจิกายน 2551 15:58:57 น.

โหะๆๆๆ เป็นทริปฮันนีมูนด้วยเหรอครับเนี่ย อิอิอิ   โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 24 พฤศจิกายน 2551 16:39:17 น.

ตามมาเที่ยวด้วยคนครับ จีน ... จุดหมายที่ไฝ่ฝันอีกแห่งหนึ่งสำหรับการไปเยือนของผม   โดย: กุมภีน 24 พฤศจิกายน 2551 16:45:31 น.

- ชอบอาหารที่แบบไม่อั้น รสชาดคงอร่อยน่าดูเลยนะนั่น - ลุงตักอึเนี่ยดิ เห็นแล้วกินข้าวค่อนข้างกลืนลำบากเลยเดียว - บรรยากาศสวยงาม แต่เจ้า 12-24 เห็นทีคราวนี้ต้องปลดระวางซะล่ะม้างงงง ทำงานหนักเหลือเกินนิ แต่ภาพที่ออกมาถือว่าคุ้มโคตร - วันนี้เม้นท์สุภาพดีมั้ยล่ะน้อง ให้เกียรติสถานที่เค้านะเนี่ย ส่วนเบสเวลานอนพักเที่ยงก็ระวังหน่อยล่ะกัน กลัวคนไข้เห็นแล้วจะตักเบสไปรดสนามหญ้าหนะครับ วันนี้เม้นท์ดีแล้วเนอะพี่ว่า   โดย: พี่รี่+ต๊อก 24 พฤศจิกายน 2551 17:09:58 น.

โอ้ว ซ่าร่าห์ว่านะค่ะ จอร์จกลิ่นห้องน้ำมันสุดยอดมาก ฮ่าๆๆ เตือนเรื่องห้องน้ำมาแล้วก็เข้ามาเลยเพราะว่าเหมือนกลิ่นจะทำงานได้ดีเลยอ่ะคะ เพราะแค่เห็นก็เหมือนกลิ่นโชยมาแต่ไกล แต่ว่าไปแล้วสำหรับเรื่องห้องน้ำนั้นได้ยินมาบ้างค่ะ เพราะว่าแม่เราเองก็เคยไปมา เล่าให้ฟังเรื่องห้องน้ำเป็นรางแล้วก็เวลาถ่ายมันก็จะตุเลง ตุเลง เตรงๆ ไปห้องสุดท้ายปลายสุด เค้าเล่าให้ฟังแล้วก็อี๊ย~ ไปพักใหญ่ๆ เลยคะ ยิ่งเราเป็นพวกจินตนาการสูงๆ ด้วยแล้ว แต่ในความแหวะก็มีเรื่องราวดีๆ ต่ออีกอย่างเรื่องของการกินอาหารโรงเจ ดูท่าว่าอร่อยน๊า แต่นี่ว่าถ้าได้กลิ่นก่อนอาจจะบอกว่าทานกันไม่ลงก็ได้นะนั่น .. แต่เอาอ่ะคะ เพลินๆ อ่านแล้วขำขันแต่ว่าให้เจอจริงๆ เราอาจจะขำไม่ออกก็ได้ .. หือมม์ ใครว่ากลิ่นไม่มีอิทธิพลต่อการกินและการลดน้ำหนัก เราว่าไม่จริงอ่ะ .. ชอบเถาไอวี่เกาะตัวตึกจัง .. เหมือนเลื้อยๆ มาจากด้านบนและด้านล่างจัง สวยงามค่ะ ... ถ่ายรูปออกมาประมาณว่าเหมือนยุโรปเลยค๊า   โดย: JewNid 24 พฤศจิกายน 2551 17:23:13 น.

ตามมาชมภาคสองแล้วค่ะ น้ำหนักลดไปกี่กิโลล่ะเนี่ย กินแต่อาหารเจทุกมื้อแบบนี้   โดย: นักเดินทางพเนจร (นักเดินทางพเนจร ) 24 พฤศจิกายน 2551 17:30:05 น.

โห...ของขึ้นหรอเนี่ย... อัพซะ..ถี่เชียว... ภาพงามจริงๆ ยิ่ง..ตึกที่มีแสงไฟส่องขึ้นฟ้า ภาพที่นั่งถ่ายก็ดูสงบดีนะ...อิอิ แต่ไม่ชอบถ้าเพื่อนจะมาจ๊ะเอ๋...เวลาปลดทุกข์น่ะซิ ส่วนกำแพงที่ซ้อมบอลเนี่ย.. มาจากเส้าหลินซ๊อกเกอร์เปล่าเนี่ย อิอิ..ตามดูภาคต่อไป...   โดย: Little Knight 24 พฤศจิกายน 2551 18:48:02 น.

สวยคะ และดีจังนำของไม่ใช้มารดต้นไม้ต่อ อิอิ glitter-graphics.com   โดย: sysee 24 พฤศจิกายน 2551 19:11:40 น.

พี่บรรยายซะเห็นภาพเลยค่ะพี่หมอ ก็บอกแล้วว่าเงินที่ไปเที่ยวน่ะเก็บไว้รักษาตัวเองบ้าง เดี๋ยวหน้าไปก่อนวัย(ซึ่งก็ไปแล้ว อิอิ) ที่นี่ไม่หนาวมีแต่ฝนวันนี้ก็ตกทั้งวันตั้งแต่เช้าตรู่   โดย: มัยดีนาห์ 24 พฤศจิกายน 2551 19:26:34 น.

ชอบพี่จังเลย.. "ลองได้แต่อย่าชอบ เพราะมันจะทำให้ใจฉันบอบช้ำ" อิอิ...งั้นไม่ลองดีกว่า...ลุยเลยดีเปล่า...   โดย: Little Knight 24 พฤศจิกายน 2551 20:41:32 น.

ภาพเซ็ทนี้ดูแล้วรู้สึกดีขึ้นหน่อย แต่ยังติดๆอาการ Canon - -" อยากไปเที่ยวจัง...   โดย: iPOND IP: 61.19.67.26 24 พฤศจิกายน 2551 21:35:09 น.

ย้อนกลับมาอ่าน Comment อีกที ผมจะบอกว่า "ชอบเพลงนี้จังเลย" ทำไมไปพิมพ์ "ชอบพี่จังเลย" คิคิ...กลับมาแก้ไข.. น้องเรฟมาเที่ยวที่บ้านหละ.. ว่าเย็นนี้จะพาไปเที่ยวในเมือง....   โดย: Little Knight 25 พฤศจิกายน 2551 7:43:13 น.

ขอบคุณภาพสวยๆที่เอาไปฝากที่บล็อกนะคะ..ทำให้บล็อกเป้ดูดีขึ้นมากเลยค่ะ..วิ้ว.. เรื่องอาหารอิ่มละ 30 บาท เนี่ย..คิดว่าพี่ต๊อกคงเสียดายในประเด็นนี้ที่สุดที่ไม่ได้ไปกะหมอเบส..(เรียกตีซี้ซะงั้น)..อิอิ มาบล็อกนี้แล้วสุขภาพทางจมูกพังค่ะ..เจอกลิ่นส้วมแล้วยังไม่พอค่ะจอร์จ..ซาร่าฉุนพริกมากเรยฮ่า..จอร์จ.. แต่ทำให้รู้ว่า..ต่อมจินตนาการแล้วยังใช้การได้ดี..นึกภาพรางอึ..อึ๊..ชัดเจนมากกก ชอบภาพต้นเถาวัลย์ใบสีแดงเป็นพิเศษค่ะ..แอบเซฟรูปไปหลายรูปเลยค่ะ..ขออนุญาตนะคะ.. บล็อกนี้ได้เห็นหน้าเจ้าของบล็อกซะที..หน้าใสมากค่ะ..ดูจากการยิ้มแล้ว..เหมือนเป็นคนท้องถิ่นเลยค่ะ..อิอิ   โดย: AB_PAE 25 พฤศจิกายน 2551 9:20:40 น.

ห้องน้ำน่ากลัวมากคุณหมอ   โดย: ชิซูกะ IP: 203.146.234.214 25 พฤศจิกายน 2551 11:20:31 น.

ชอบจิตรกรรมฟุตบอลฝาผนังค่ะ   โดย: มันจะดีเหรอคะ 3 ธันวาคม 2551 9:07:13 น.