หมากลางฝน
ฝนตกตอนบ่าย หลบฝนกันอยู่ใต้ชายคาตึกน่าเกลียด แมลงวันที่เพิ่งตอมหนอนบินมาเกาะจมูก มือที่เล็บคมปัดข่วนหน้าตัวเองเลือดไหล
นึกถึงหมาตัวนั้น หมาเรื้อนมอมแมมที่ยืนกลางฝน มันไม่กลัวน้ำและยิ้มได้ แล้วเหมือนฝนจะล้างบาปให้ ขนของหมาเริ่มขาวแววกับหยาดน้ำ ขาวราวกุหลาบนวลน้ำค้าง
ดวงตาที่รู้แล้วของมันมองมาที่เรา - คนหลบฝนใต้ชายคา สี่ขากำลังจะวิ่งจากไปบนทางเปียก
วินาทีสุดท้าย และทันการ จึงรีบขึ้นขี่หลังอันสง่างามอ่อนโยน ถึงจะไร้บังเหียนทว่ามั่นคงแม้โผนไปเร็วนัก ฝีเท้ากึกก้องกว่าเสียงฝน ความเปียกที่เหนียวหน่ายไม่ตามทัน โจนข้ามทุกความสกปรกน่ารำคาญ จนไปถึงฝนหยุดตก
ที่ฝนหยุดตก สายรุ้งกำลังอวดตัวใต้ควันดำบนละอองน้ำตรงท่อไอเสียหลังเรือในคลองแสนแสบ ที่บันไดรุ้งนี้ จะก้าวลงไปสู่สวรรค์ชั้นไหนได้บ้าง?
หมาไม่สนใจทั้งคำถามและคำตอบ มันยิ้ม.
Create Date : 21 พฤษภาคม 2549 |
|
15 comments |
Last Update : 22 พฤษภาคม 2551 22:34:12 น. |
Counter : 954 Pageviews. |
|
 |
|