เฮ้อ

บ่ายนี้ - นั่งดื่มกาแฟเย็น อ่านหนังสือ เกือบหลับกลางร้านเพราะอากาศและบรรยากาศเป็นใจ

ตอนนี้ - ขอบคุณจขบ.อีกหนที่ให้ยืมหนังสือมาอ่าน

คุณ lomocat อัพแล้ว

จะได้ไปเยี่ยมเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ล่ะ
แต่เซฟแผนที่ เก็บไว้แล้วครับ

อยากจะบอกกับกระต่ายตัวนั้นว่า
หูเดียวไม่เหมือนใคร
เท่ดี

หยุดจินตนาการซักพัก....................แล้วพักค่ะ




ปล.อย่าปล่อยให้ท้องว่างบ่อยๆนะคะ เดี๋ยวมันจะเหงา

ช่วงนี้ผมเล่นเน็ตที่ร้านเน็ตครับ รู้สึกไม่สะดวกไม่มีสมาธิที่จะเข้าไปตอบบล็อกของเพื่อนๆเลยครับ กราบขออภัยที่ต้องขอละการตอบบล็อกไว้ก่อนครับ แต่ผมก็เข้าไปอ่านบล็อกของทุกท่านนะครับ(แต่ฟังเพลงไม่ได้ ถ้าบางคอมมันไม่มีหูฟัง)

มีหูข้างเดียว ไม่ได้แปลว่า อย่างอื่นหายไปนี่นา

ยังมีมือไว้ควานหาสิ่งที่หายไปด้วย

และถึงแม้ไม่เจออะไร ได้แต่ความมืดติดมือกลับมา

ก็ไม่ได้แปลว่า เวลาของชีวิตจะหยุดอยู่แค่นั้น

ตอนนี้กระต่ายกำลังจะมีหูงอกขึ้นมาใหม่แล้ว.....

ต้องหมั่นทำให้ได้อย่างสม่ำเสมอนะคะ หูจะได้ขึ้นมาเต็มๆ

รักษาสุขภาพด้วยนะคับคุณเจ้าของร้าน ^ ^

ว่าจะเปิดตู้กระจกเข้าไปกินกระต่ายว่ะ
ไม่เคยสงสารกระต่ายเลย แต่หิว เลยเปิดตู้กระจกเข้าไป

ดันเจอแต่กระต่ายหูข้างเดียว เลยได้แต่นั่งสนทนากับมัน
แวะเข้าตู้กระจกเพราะหิวว่ะ...

อีกอย่างคือ ชอบนั่งในตู้กระจก.... มันทำให้เรารู้ซึ้งถึงจิตใจของคนในเพลงของเทียรี่ เมฆวัฒนา... อะไรนะ ลืม..

จาก พี่เสือหิว

ซักพักกระต่ายจะคิดได้ครับว่าหูหายไปข้างก็ช่าง ตอนนี้ก็ไม่เห็นเดือดร้อนอะไร???

แว่บหนึ่งไม่นาน หลังจากนั้น
..
..
กระต่ายผู้มองโลกในแง่ดี ดีใจ
...
ที่โลกนี้หนวกหูน้อยกว่าเดิมครึ่งหนึ่ง

โฮโฮโฮ ดีใจแมวร้านกาแฟกลับมาแล้ววว

จะเปิดกรงแล้วบอกกับกระต่ายว่า
ไม่เห็นเป็นอะไรเลย กระต่ายก็ยังเป็นกระต่ายนี่นา

สบายดีนะคับพี่

ไม่ได้แวะไปอีกเลยช่วงนี้ ..... พูดแบบนี้ทีไรได้โผล่ไปทุ้กทีซิน่า

ทักทายกันค่ะ ขายดีๆๆ คนเยอะๆๆ นะ ^ ^

โห อ่านแล้วอึ้งเลยครับ ได้ต่อยอดความคิดด้วยครับ ทึ่งจิงๆครับ เขียนได้ดีจิงๆครับ

วันพุธหรือไม่ก็พฤหัสคงแวะไป(เปิดเรียนแล้ววันพฤหัส)
ส่วนหนังสือขออนุญาตยึดสักหลายเดือนหน่อยนะคะ

กระต่าย จะเป็นกระต่ายที่สมบูรณ์ได้ ก็ขึ้นอยู่ที่ใจของกระต่ายเองค่ะ ดีใจที่กระต่ายยิ้มค่ะ

แวะมาทักทายพี่ cat นะคะ ช่วงนี้ก็ไม่ได้อัพบล็อกเลยค่ะ
ขออวยพรให้ พี่ cat มีความสุขทุกวันนะคะ

สงสารกระต่ายจัง
แต่มันอาจเป็นสัจธรรมตามแบบฉบับคุณแมวก็ได้
ไว้มีโอกาสต้องไปเยี่ยมที่ร้านแน่ครับ คุณแมว แต่รอนิด

กระต่ายสำคัญที่ฟันจอบครับผม
หูเพียงเป็นส่วนประกอบเท่านั้น
ฟันจอบ ฟันจอบ และก็ ฟันจอบ !

ผมพิมพ์เอง งงเอง ครบเบ็ดเสร็จ

สบายดีนะคะ

มาบอกว่าโหวตให้คุณ1คะแนนแต่สาขาไหนไม่บอกแล้วกัน

.......ว่างเอาเอารูปที่ร้านมาลงเรียกลูกค้าสิครับ...
..
อยู่ซอยไหนหว่า ผมทำงานลาดพร้าว 15

ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาเยี่ยมเยือนครับ ช่วงนี้ผมไม่มีเวลาเข้าไปตอบบล็อกทุกท่านเลยครับ เพราะเดี๋ยวนี้ผมต้องเล่นเน็ตที่ร้าน ซึ่งผมไม่สามารถมีสมาธิจะอ่าน-พิมพ์ตอบในสภาพแวดล้อมแห่งเกมส์และเด็ก10กว่าขวบที่อุทาน "แมร่งง แมร่ง เย้ด เขข้ เหห้.." กรอกหูอยู่ตลอด

คุณแร้และทุกๆท่านครับ รูปร้านและแผนที่ร้านผมมีแสดงอยู่ในบล็อกหน้าก่อนของผมครับ ถ้าเข้าทางลาดพร้าวก็เข้าทางลาดพร้าว 112 จะสะดวกที่สุดครับ ขอบคุณอีกครั้งครับที่ยังไม่ลืมและยังใส่ใจ

จินตนาการที่บินไปไกลได้แค่เท่าแมลงวันปีกแหว่ง
แต่ก็ยังเลือกที่จะบิน แทนที่จะหยุดอยู่กับที่
และกระต่ายหูเดียวที่แม้หูจะหายไปข้างหนึ่ง
แต่ก็ยังพยายามควานหาหูข้างที่ทำหายไป

แค่นี้ผมก็รู้แล้วล่ะครับ
นิทานเรื่องนี้ happy ending แน่นอน
(ไม่รวมท้องที่หิวโซนะครับ หาอะไรกินหน่อยนะ)

แวนฟันจอบ