Bloggang.com : lomocat : Rabbit Show

Rabbit Show

"สวัสดีครับพ่อแม่พี่น้อง ขอเชิญท่านๆแวะชมการแสดงอันน่าเย้ยหยันปนสังเวชจากกระต่ายอาภัพตัวนี้กันก่อนครับ"
ไฟค่อยๆสว่างที่กระต่ายสีมอมสวมหมวกปีกสีดำเก่าซึ่งกำลังยืนอยู่บนลังเอียงๆใบไม่ใหญ่มาก

"การแสดงนี้อาจโง่เง่าน่าขบขันเท่าหมาที่วิ่งไล่งับหางตัวเอง ทว่ากระผมคงไม่น่าเอ็นดูได้เท่าหมาสักครึ่งตัว แต่จะยังไง ท่านทั้งหลายกรุณาแวะเข้ามาชมกันก่อน โปรดยินเสียงของกระผมเป็นเสียงนกในกรงที่กำลังอ้อนเรียกนกอิสระเช่นท่านๆให้บินเข้ามาเยี่ยมเยียนเถอะครับ"

ตอนนี้เริ่มมีผู้ชมมามุงดูบ้างแล้ว ได้แก่ หมา 3 ขาหนึ่งตัว แมวจากสวนลุมฯสองตัว แฮมเตอร์หนึ่งครอบครัว คนโง่ 1 คน หมาป่าในคราบลูกแกะ1ตัว และลูกแกะในคราบหมาป่าอีก 1 ตัว

"สำหรับท่านที่อยากชมการแสดงอดอาหาร ก็ขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับ กระผมขังตัวเองในกรงแล้วอดอาหารให้ท่านชมนานสิบวันไม่ได้แน่ๆ และถึงกระผมจะสามารถเอาหูปิดตามืออุดปากยืนนิ่งให้ท่านดูได้นานยี่สิบวัน แต่กระผมไม่ปรารถนาขโมยเวลายี่สิบวันอันมีค่าของท่านด้วยเรื่องโง่เง่าเช่นนี้หรอกครับ"

ครอบครัวแฮมเตอร์เดินออกไป(เพราะระแวงแมวจากสวนลุมฯ) มีลิงและหมีอย่างละตัวเดินเข้ามาแทนที่

"หรือกระผมจะยืนขาเดียวนาน 8 ปีให้ท่านดูดีครับ ไม่ดีแน่ๆ เพราะกระผมไม่ได้มีอายุไกลขนาดนั้น"กระต่ายโบกมือทักทายวิญญาณหมาตัวหนึ่งที่เพิ่งมานอนหมอบอยู่ใกล้ๆเวทีแสดงของมัน

"จะให้ผมวิ่งแข่งกับเต่าก็ดูเป็นเรื่องน้ำเน่าซ้ำซากเกินไป เพราะไม่ว่าผมจะแพ้หรือชนะมันก็คือโชว์ที่อืดปัญญาอยู่ดีใช่ไหมครับ"
"หรืออยากดูผมเล่นล้อเลียนพวกดาราดังๆอย่าง บักส์บันนี่ โรเจอร์แรบบิท หรือเดินบิดตูดส่ายหางแบบสาวบันนี่เกิร์ลดี" กระต่ายยืนพล่ามโดยแทบไม่ขยับร่างกายเลย และเมื่อเห็นว่ามีคนดูหาวถึง 3 คนแล้ว มันก็รู้ว่าได้เวลาแสดงโชว์ของมันซะที

"เอาล่ะครับๆ กระผมรบกวนเวลาของท่านมานานเกินพอแล้ว ได้เวลาที่ผมต้องแสดงโชว์ของผมแล้วล่ะ" กระต่ายถอยหลังไปหนึ่งก้าว(เกือบตกขอบลัง) มันถอดหมวกเก่าๆของมันออกมาวางหงายไว้ตรงหน้า "ลาก่อนครับทุกท่าน" พูดจบประโยคกระต่ายก็กระโดดหายเข้าไปในหมวก

เวลาผ่านไป 30 วินาที แมวแห่งสวนลุมฯกระโดดขึ้นไปบนลังชะโงกดูในหมวก มันหันมาส่ายหน้ากับผู้ชม(ที่กำลังรู้สึกเบื่อเต็มทน)เป็นสัญญาณว่าไม่มีอะไรในหมวก และเมื่อรู้ว่าไม่มีการแสดงอะไรอีกแล้ว ผู้ชมต่างก็แยกย้ายกันกลับบ้าน(ไม่เว้นแม้กระทั่งวิญญาณหมา) ไม่มีใครสังเกตเห็นหรือเห็นก็ไม่สนใจหมวกซึ่งโดนลมพัดและกำลังปลิวหายไปกับฝุ่น

Create Date : 28 มิถุนายน 2549

Last Update : 22 พฤษภาคม 2551 19:46:02 น.

6 comments

Counter : 859 Pageviews.

เขียนเล่นๆเพลิน ปราศจากสาระครับ

โดย: lomocat

วันที่: 28 มิถุนายน 2549 เวลา:0:26:33 น.

มาอ่านด้วยคนคะ

อ่านเรื่อยๆ สบายๆ เหมือนกัน

โดย: jaa_aey

วันที่: 28 มิถุนายน 2549 เวลา:0:34:07 น.

ปราศจากสาระแน่เหรอคะ

อิอิ

โดย: jengly

วันที่: 28 มิถุนายน 2549 เวลา:0:46:01 น.

พยายามนั่งตีความ

แต่คุณ lomocat บอกว่าเขียนเล่นๆ ก็เลยไม่ตีความดีกว่า

อ่านเพลินดีครับ ...

โดย: King Of Pain

วันที่: 28 มิถุนายน 2549 เวลา:23:31:57 น.

อ่านเล่น ๆ เพลิน ๆ แล้วก็จากไปเหมือนกับกลุ่มผู้มุงดูและหมวกใบที่ปลิวไปกับฝุ่น

คราวหน้ามาใหม่ครับ

โดย: ดำรงเฮฮา

วันที่: 28 มิถุนายน 2549 เวลา:23:36:09 น.

อืมมม Rabbit Show

เหมือนจะมีนัยลึกซึ้งซ่อนแฝง

แต่ไม่แน่ใจว่านัยที่คนอ่านอ่านได้ และนัยที่คนแต่งแต่งมาจะเป็นนัยเดียวกันไหม

แต่ตอนจบเหมือนตอนต้นเลย - ที่เกิดมาจากความว่างเปล่า แล้วก็ไปกับความว่างเปล่า เจ้ากระต่ายยังคงเป็นกระต่ายนิรนาม เป็นกระต่ายแปลกหน้ากับผู้ชม (ตัวแสดงอื่น) อยู่เช่นเดิม

โดย: หมาเลี้ยงแกะ

วันที่: 29 มิถุนายน 2549 เวลา:2:13:00 น.