15spdq 16spjvoq 15หยกๆ16หย่อนๆ (พล็อตเรื่องนี้คิดได้ระหว่างเดินในสวนจตุจักร เป็นเรื่องแต่งทุกตัวอักษร ส่วนชื่อเรื่องเพิ่งคิดเอามายัดใส่เมื่อ10วินาทีที่แล้วนี้เอง-บล็อกลำดับที่16- ท่านที่ไม่ชอบแนวนี้ก็ข้ามไปนะครับ) "เอากรงด้วยไหมครับ" "ขี้เลื่อยสักถุงไหมครับ" "เอาอาหารด้วยรึเปล่า" ไม่ ไม่ ไม่! เธอหิ้วกล่องนมเดนมาร์กเจาะรูออกจากร้านด้วยท่าทีหงุดหงิด เธอคิดไว้แล้วว่าคนขายจะต้องลดราคาหนูแฮมเตอร์ให้เธอเหลือ 3 ตัว 200 บาทแน่ๆ ผู้ชายมักใจอ่อนกับความต้องการของเธอเสมอแหละ วันนี้เป็นวันเกิดครบรอบ 1 ขวบของน้องมิวมิวแมวขาวที่น่ารักของเธอ ในฐานะเจ้าของที่รักแมวตัวเองอย่างที่สุด เธอซื้อแฮมเตอร์แคระ 3 ตัวเป็นของขวัญวันเกิดแมวสุดสวาท เธอตั้งใจคัดหนูแฮมเตอร์อย่างดี เลือกตัวอายุน้อยๆที่ฟันและเล็บยังไม่แข็งแรง และกระดูกยังอ่อนๆ เธอหาซื้อโบว์เล็กๆที่มีขนาดเหมาะผูกกับตัวหนูไม่ได้ เลยซื้อปลอกคอสีดำให้มิวมิว 1 เส้นแทน วันนี้ฝนทำท่าจะตกแต่ไม่ตก อากาศจึงร้อนอ้าวเอามากๆ ในซอยที่หนาแน่นผู้คนในตลาดนัดสวนจตุจักร เธออยู่ระหว่างกรงหมากับกรงหมา ทำให้นึกถึงเพลงในหนัง pink flamingos How much is that doggie in the window? [Arf, arf] The one with the waggly tail How much is that doggie in the window? [Arf, arf] I do hope that doggie's for sale. ............................................................. I don't want a bunny or a kitty ........................................................ ซอกทางเดินแน่นไปด้วยคน หมา และกลิ่น เธอในชุดเสื้อกล้ามกางเกงขาสั้นพยายามเดินเลี่ยงไม่ไปสัมผัสกับมนุษย์อื่นอย่างที่สุด โดยเฉพาะกับผู้ชายซึ่งเธอคิดว่าพวกนี้พยายามจะเดินมาเบียดเธออย่างจงใจ เธอไม่ชอบผู้ชาย ยังเหม็นความทรงจำของสัมผัสนั้นอยู่เสมอ สัมผัสที่เธอดิ้นรนสู้ไม่ได้(ระหว่างนั้นพวกมันเองก็แข่งกัน) การเผลอนึกถึงเรื่องนี้ทำให้รู้สึกเครียด ระบบสัมผัสของเธอจางลงจนเธอเดินพลาดไปเหยียบชายขอทานขาด้วนที่นอนประคองขันอยู่บนพื้น การเหยียบนี้ไม่ทำให้ขอทานเจ็บแต่ทำให้ฉุน ทว่าเธอฉุนยิ่งกว่า นี่มันทางเดินไม่ใช่ที่นอน คนก็แน่น อากาศก็ร้อน ยังมานอนเกะกะไม่ให้เดินไปตรงที่หายใจได้สะดวกอีก ท่ามกลางคนที่เบียดเสียด เธอหายใจไม่สะดวก หรือบางทีเธอหายใจอย่างไม่อยากจะหายใจ ถ้าเป็นที่ทะเล เธอหายใจได้ดีแต่รู้สึกเหนียวตัว กิ่งไม้เศษหินทำให้เดินด้วยเท้าเปล่าบนชายหาดไม่ได้ รองเท้าแตะก็มักติดทรายทำให้เดินลำบากและเมื่อย นึกอยากถอดรองเท้าสัมผัสกับโลกกับพื้นหญ้า หญ้าในสวนสาธารณะแม้จะนุ่มแต่เปื้อนขี้หมา แดดแรงแต่ร่มไม้ก็อยู่ไกลเหลือเกิน ดวงอาทิตย์เผาหญ้าส่งกลิ่นแห้งไหม้จนลิ้นสัมผัสได้ถึงรสขมขื่นก่อนที่สติจะดิ่งวูบ ระหว่างก้าวสู่ความมืดดับเธอนึกภาวนาให้ตัวตนของเธอหล่นหายไปจากโลกนี้ แต่ก่อนที่จะทรุดล้มลง กลุ่มเด็กผู้หญิงวัยรุ่นสามสี่คนซึ่งยืนอยู่ใกล้ๆก็ช่วยประคองเธอไว้ได้ พวกเด็กๆช่วยกันพยุงเธอให้ทรงยืน พัดให้เธอ หายาดมให้ เช็ดเหงื่อและช่วยถือกล่องหนูแฮมเตอร์ เธอได้นั่งพักที่ร้านเฉาก๊วย เธอเสนอจะเลี้ยงเฉาก๊วยเด็กกลุ่มนั้นแต่พวกเด็กๆปฏิเสธ และก่อนจากกันเธอได้แลกเบอร์กับเด็กสาวใส่เหล็กดัดฟันสีฟ้าคนหนึ่งในกลุ่มนั้นด้วย จวนจะ4โมงเย็น เธอรู้สึกสดชื่นขึ้นมากแล้ว เธอหยิบปากกาหมึกเจลขึ้นจดบนฝ่ามือ - มาลัย นมข้น เพื่อเตือนตัวเองไม่ให้ลืมหยิบพวงมาลัยที่ศาลพระภูมิของหมู่บ้านเอาไปฝากมิวมิวที่ชอบเล่นพวงมาลัย และอย่าลืมซื้อนมข้นหวานด้วยล่ะ นังหนูมิวมิวชอบนมข้นหวานมาก ความหวานจะช่วยล้างคาวให้ทั้งคู่ได้พบความสุข เธอนั่งคิดไปยิ้มไป ก่อนจะหยิบกล่องนมเดนมาร์กเดินออกจากร้านเฉาก๊วยด้วยอารมณ์เบิกบาน   Create Date : 12 มิถุนายน 2549 21 comments Last Update : 22 พฤษภาคม 2551 20:16:32 น. Counter : 497 Pageviews. Share Tweet

เป็นเรื่องแต่งทั้งสิ้นนะครับ แรงบันดาลใจจากสาวสวยในเสื้อกล้ามกางเกงขาสั้นที่เดินหิ้วกรงหนูแฮมเตอร์ในสวนจตุจักร / คิดพล็อตนี้เล่นๆ ครั้นจะจดใส่เศษกระดาษเดี๋ยวก็ลืมหายไปอีก เลยเอามาจดใส่บล็อกซะเลย ขออภัยหากคนรักแฮมเตอร์จะรู้สึกสะเทือนใจ   โดย: lomocat 12 มิถุนายน 2549 11:38:16 น.

ไม่ได้เป็นคนรักหนูแฮมเตอร์เลยนะ แต่ตั้งแต่ประโยค "เธอตั้งใจคัดหนูแฮมเตอร์อย่างดี เลือกตัวอายุน้อยๆที่ฟันและเล็บยังไม่แข็งแรง และกระดูกยังอ่อนๆ" ก็เกิดภาพขึ้นมาสมอง สลัดไม่ออก   โดย: keyzer 12 มิถุนายน 2549 12:19:29 น.

ลืมไป คิดว่าอาทิตย์นี้จะลองแวะไปร้าbookafeดูมั่ง ถ้าจำไม่ผิด อยู่ตรงไทยพาณิชย์ เสนาใช่ปล่าว   โดย: keyzer 12 มิถุนายน 2549 13:40:09 น.

ผมชอบย่อหน้านี้อ่ะครับ | | "นี่มันทางเดินไม่ใช่ที่นอน คนก็แน่น อากาศก็ร้อน ยังมานอนเกะกะไม่ให้เดินไปตรงที่หายใจได้สะดวกอีก ท่ามกลางคนที่เบียดเสียด เธอหายใจไม่สะดวก หรือบางทีเธอหายใจอย่างไม่อยากจะหายใจ ถ้าเป็นที่ทะเล เธอหายใจได้ดีแต่รู้สึกเหนียวตัว กิ่งไม้เศษหินทำให้เดินด้วยเท้าเปล่าบนชายหาดไม่ได้ รองเท้าแตะก็มักติดทรายทำให้เดินลำบากและเมื่อย นึกอยากถอดรองเท้าสัมผัสกับโลกกับพื้นหญ้า หญ้าในสวนสาธารณะแม้จะนุ่มแต่เปื้อนขี้หมา แดดแรงแต่ร่มไม้ก็อยู่ไกลเหลือเกิน ดวงอาทิตย์เผาหญ้าส่งกลิ่นแห้งไหม้จนลิ้นสัมผัสได้ถึงรสขมขื่นก่อนที่สติจะดิ่งวูบ ระหว่างก้าวสู่ความมืดดับเธอนึกภาวนาให้ตัวตนของเธอหล่นหายไปจากโลกนี้" คุณ lomocat บรรยายได้ดีมาก รู้สึกได้ถึงอารมณ์หงุดหงิดของผู้หญิงคนนั้น เวลาหงุดหงิด ก็มักจะพาลกับทุกเรื่อง ผมก็เป็น ...   โดย: K.O.P. IP: 58.9.139.34 12 มิถุนายน 2549 23:16:58 น.

แอบสยองกับเรื่องนี้ จินตนาการไปไกลกว่าสมอง อ่านแล้วรู้ว่าเรื่องแต่ง แต่ความคิดมันแล่นแล้ว - -" บรรยายดีนะคะ   โดย: jengly 12 มิถุนายน 2549 23:25:30 น.

อืม อืม อืม แอบรู้สึกว่าคุณหนูเรื่องนี้เอาตัวเองเป็นที่ตั้งระดับหนึ่งเลยทีเดียวเลยค่ะ โดยเฉพาะจากตรงไฮไลท์ของหลายคน "...เธอซื้อแฮมเตอร์แคระ 3 ตัวเป็นของขวัญวันเกิดแมวสุดสวาท เธอตั้งใจคัดหนูแฮมเตอร์อย่างดี เลือกตัวอายุน้อยๆที่ฟันและเล็บยังไม่แข็งแรง และกระดูกยังอ่อนๆ เธอหาซื้อโบว์เล็กๆที่มีขนาดเหมาะผูกกับตัวหนูไม่ได้ เลยซื้อปลอกคอสีดำให้มิวมิว 1 เส้นแทน..."   โดย: หมาเลี้ยงแกะ 13 มิถุนายน 2549 0:02:14 น.

โดย: ดำรงเฮฮา 13 มิถุนายน 2549 3:10:08 น.

โดย: azamiya 13 มิถุนายน 2549 18:48:11 น.

keyzer - ร้านbookafeอยู่เลยไทยพาณิชย์มานิดครับ จอดรถได้ในที่จอดรถของสไมล์แลด์อยู่ก่อนถึงไทยพาณิชย์ หนังสือใหม่ลด10% ขอบคุณทุกท่านที่อดทนอ่านจิตนาการร้ายกาจของผมครับ //บางเวลาเราสามารถรู้สึกได้ชัดเจนว่าสิ่งไม่ดีชั่วร้ายทั้งหลายมันรายล้อมอยู่ใกล้และวนอยู่ในเรา แต่สิ่งดีๆก็ยังคงอยู่แม้จะเป็นความสวยงามที่ไม่สวยในสายตาคนอื่นก็เถอะ   โดย: Lo! cat IP: 202.44.70.55 14 มิถุนายน 2549 20:46:51 น.

โหด! โหด! โหด!   โดย: หมาเลี้ยงแกะ 14 มิถุนายน 2549 22:08:47 น.

อ่านแล้วเหมือนอ่าน HeSheIt (การ์ตูน) เลยแฮะ... ท่าทาง จขบ. จะชอบเด็กผู้หญิง อารมณ์เด็กมัธยมนะครับ   โดย: biggg 14 มิถุนายน 2549 22:47:22 น.

HeSheIt ที่บ้านพี่เสือNo.1 มีรึเปล่าครับ ยืมมาอ่านเล่นหน่อยสิ // นี่มันเรื่องผู้หญิงกับผู้หญิงว้อย ไม่เกี่ยวกับ จขบ. ไม่โหดนะครับคุณหมาเลี้ยงแกะ เพื่อเป็นการแก้ตัว จะลองเขียนเรื่องหนูที่น่ารักดูบ้างครับ (....เอ.. แต่เมื่อเขียนเสร็จแล้ว เรื่องก็ออกมาตรงข้ามกับที่ตั้งใจเลยแฮะ สงสัยผมจะโหด!จริงๆด้วยสิ แย่จัง! อ่านเองยังรู้สึกหยักแหยงเลย แต่จะยังไงผมก็ชอบเรื่องที่ผมเขียนนี้นะ หดหู่ดี ออกไปทางนีโอเรียลิส ปล. อย่าไปหาหนังเรื่อง pink flamingos มาดูกันนะครับ หนังมันอุบาทว์มาก) คุณคงเคยเห็นหนูตามซอกถนน,รูท่อหรือบนกองขยะ ผมยอมรับว่าในหนูพวกนั้นบางตัวก็มีขนปุยน่ารัก ผมไม่ยินดีหยิบมันมากกกอด แต่หากได้สบตากันผมก็ยินดียิ้มให้มัน. เรื่องที่ผมคิดขึ้นนี้เป็นเรื่องของเด็กผู้หญิงอายุ 5 ขวบคนหนึ่ง เป็นขอทาน เธออาศัยอยู่กับตาในห้องเช่าที่ซอมซ่อยิ่งกว่าซอมซ่อ เธอกับตาหากินอยู่ละแวกหน้ามหาวิทยาลัยรามคำแหง และนานปีกว่าแล้วที่เธอโตพอจะนั่งขอทานได้คนเดียว วันๆหนึ่งเธอเก็บเงินมากมายไว้ที่ก้นกระป๋องที่ปิดทับด้วยกระดาษ เมื่อเธอรู้สึกว่ากระป๋องหนักพอแล้ว เธอก็ไม่อยากได้เงินอีก เธออยากได้ขนมหรือของเล่นมากกว่า ครั้งหนึ่งเมื่อหลายอาทิตย์ก่อน มีแม่ลูกคู่หนึ่งเดินผ่านเธอ ลูกของแม่คนนั้นถือกล่องขนมซึ่งในกล่องมีของเล่นกระจอกๆเป็นของแถม แม่เห็นของเล่นนั้นเป็นสิ่งเกะกะจึงเอาทิ้งในกระป๋องเด็กขอทาน เธอหยิบของเล่นนั้นขึ้นดูราวของล้ำค่า เธอยิ้มอย่างดอกไม้ที่นาน 50 ปีจึงจะบานสักครั้ง ทุกๆวัน เมื่อได้เวลาเลิกงานแล้ว เธอจะเดินมาที่ร้านขายกระต่ายจิ๋วๆ(แกสบี้) กระต่ายพวกนี้ช่างน่ารักเหลือเกิน ขนสีสวยดูนุ่มซะจนสายตาเธอสัมผัสได้ถึงละมุมละไม ทุกๆวันเธอมีเงินมากพอที่ซื้อกระต่ายพวกนี้ได้วันละ4-5ตัว แต่เธอไม่สามารถซื้อได้เพราะเธอถูกสอนไม่ให้ใช้เงิน เงินทั้งหมดเป็นของตา เธอเคยขอให้ตาซื้อกระต่ายจิ๋วให้เธอสักตัว แต่แอลกอออล์ไม่อนุญาตให้ความต้องการของเธอเข้าสู่การรับรู้ของตาเลยสักครั้ง แล้วความอยากสัมผัสกอดกกขนอันนุ่มนิ่มของกระต่าย ก็พาความคิดของเธอไปสู่การกระทำหนึ่ง เธอหยิบกักดับหนูของเจ้าของห้องเช่ามาหนึ่งอัน ไปวางไว้ที่ซอกหนึ่งในสนามกีฬาหัวหมากตรงที่มีหนูชุมๆ ไม่นานเธอก็ได้หนูมา 1 ตัว ปากกรงได้หนีบหางหนูจนเปิดปอกถลอกเป็นทาง แต่ไม่เป็นไร. เมื่อหิ้วกรงหนูกลับถึงบ้าน เธอจัดแจงดึงหางหนูลากจนตูดหนูมาติดกรง หนูร้องจี๊ดจ๊าดโวยวายลั่น และก็ร้องโกรธสุดเสียงเมื่อเธอเอามีดตัดหางมัน ตอนนี้ เธอเริ่มพอใจในกระบวนการสร้างกระต่ายของเธอขึ้นมานิดๆ ทิ้งให้หนูนอนเลียแผลตัวเองตามลำพัง ครู่หนึ่งเธอก็กลับมาพร้อมกระป๋องสีสเปย์ เธอรู้สึกผิดหวังนิดหน่อยที่น้าข้างห้องให้ยืมแต่สีขาว ที่จริงเธออยากได้กระต่ายสีเหลืองมากกว่า เธอเอากระดาษหนังสือพิมพ์ปูรองพื้นก่อนจะพ่นสเปย์(จวนหมด)สีขาวบนตัวหนู หนูวิ่งวุ่นโวยวายยิ่งกว่าคราวโดนตัดหาง เธอไม่รู้มาก่อนว่าสีสเปย์เหม็นขนาดนี้ โดยเฉพาะเมื่อมันถูกฉีดอยู่ในห้องที่ไม่มีหน้าต่าง เธอน้ำมูกน้ำตาไหลทรมาน แต่เธอก็อดทน และไม่นานสีก็ฉีดไม่ออก หนูจึงขาวได้แค่ขาวม่อๆ แต่เท่านี้เธอก็พอใจแล้ว เธอยกกรงที่สียังไม่แห้งขึ้นดูใกล้ๆ หนูนอนนิ่งอยากตายอยู่ในกรง เธอไม่รู้หรอกว่ามันกำลังอยากตาย เธอเห็นมันเป็นกระต่ายของเธอ กระต่ายซึ่งนอนนิ่งๆในกรงเหมือนกระต่ายจิ๋วที่ร้าน เธอตั้งชื่อให้มันว่า"แกะ" เพราะมันเหมือนแกะในหนังสือนิทานที่พวกพี่ๆนักศึกษาเคยเอามาอ่านให้เธอและเพื่อนๆฟัง เธอเห็นหนูที่นอนนิ่งเป็นกระต่ายเชื่องๆ แต่ขณะกำลังเปิดกรงจะควักกระต่ายมาจับเล่น ตาก็กลับมาพอดี ตาเมาเหมือนเคย แต่วันนี้ตาหิ้วแมวตัวเขื่องมาด้วยหนึ่งตัว "เอ๊าแมว ให้เอ็งเลี้ยงเล่น เอาไว้จับหนู" เธอดีใจมากเพราะรู้สึกว่าตารักเธอ และแมวก็น่ารักดูสวยกว่าหนูพ่นสีตั้งเยอะ ส่วนหนูที่ตาบอดแล้ว ก็ไม่ต้องตกใจกลัวเพราะไม่เห็นแมวตัวใหญ่ย่องเข้าหามันซึ่งกำลังนอนเซื่องอยู่ตรงปากกรง..อยากตาย ไม่ได้อารมร์อย่างที่ตั้งใจไว้เล้ยย หลุดไปจากพล็อตตั้งเยอะ แต่ก็สนุกดีที่ได้เขียน ขออภัยหากอ่านแล้วรู้สึกหดหู่ขยะแขยง   โดย: lomocat 15 มิถุนายน 2549 1:24:08 น.

อ่านไปอ่านมา มีสองเรื่องซะงั้น (ชอบเรื่องข้างบนมากกว่า-แต่แอบโหดนะนี่ )   โดย: grappa 15 มิถุนายน 2549 9:01:27 น.

เรื่องที่สองสนุกดีฮะ นึกภาพตามไปด้วย ก็เห็นรอยยิ้มแม่หนูน้อยขณะตัดหางของเจ้าหนูโชคร้าย น่าจะสยองพิลึก มนุษย์เรานี่ มีความโหดซุกซ่อนอยู่ในตัวกันแทบทุกคนนะ ผมว่า... สมัยเรียนมัธยม เพื่อนผู้หญิงคนหนึ่งเล่าติดตลกว่า วันหนึ่ง เธอไปเจอลูกหนูตัวแดงๆ ขาวๆ ครอกนึงด้านหลังตู้มุมห้อง เธอเอาลูกหนูแรกเกิด มาวางบนกระดาษหนังสือพิมพ์ และเอาไปถามแม่ว่า จะทำยังไงกับพวกมันดี เพื่อนผมคิดจะจุดไฟเผาพวกลูกหนู แม่เธอบอกว่า อย่าเผาเลย สงสารมัน มันคงร้อนทรมาน และแม่ก็แนะนำว่า เอาพวกมันไปโยนใส่รังมดแดงดีกว่า ให้สัตว์จัดการกับสัตว์ ตกลงใครกันที่โหดที่สุด   โดย: King Of Pain 15 มิถุนายน 2549 12:05:23 น.

คือโหดพอๆกัน เราเคยอ่านทฤษฎีทางอาชญากรรมนะ ว่ากันว่าเด็กที่เคยหรือชอบทรมาน+ฆ่าสัตว์ มีโอกาสเป็นฆาตกรทั้งแบบไม่ต่อเนื่องและต่อเนื่อง เรื่องที่สอง ชอบประโยคนี้นะ ธอเคยขอให้ตาซื้อกระต่ายจิ๋วให้เธอสักตัว แต่แอลกอออล์ไม่อนุญาตให้ความต้องการของเธอเข้าสู่ การรับรู้ของตาเลยสักครั้ง โชคดีมีสุขค่ะ   โดย: ไทไท IP: 58.136.64.40 15 มิถุนายน 2549 22:21:31 น.

เขียนเรื่องใหม่เมื่อไรครับ ตามติดอยู่...   โดย: ดำรงเฮฮา 15 มิถุนายน 2549 23:04:54 น.

สมัยเรียนมัธยม เพื่อนผู้หญิงคนหนึ่งเล่าติดตลกว่า วันหนึ่ง เธอไปเจอลูกหนูตัวแดงๆ ขาวๆ ครอกนึงด้านหลังตู้มุมห้อง เธอเอาลูกหนูแรกเกิด มาวางบนกระดาษหนังสือพิมพ์ และเอาไปถามแม่ว่า จะทำยังไงกับพวกมันดี เพื่อนผมคิดจะจุดไฟเผาพวกลูกหนู แม่เธอบอกว่า อย่าเผาเลย สงสารมัน มันคงร้อนทรมาน และแม่ก็แนะนำว่า เอาพวกมันไปโยนใส่รังมดแดงดีกว่า ให้สัตว์จัดการกับสัตว์ ............. โอ ตลกโหดมาก แต่อ้าว เพิ่งเห็นว่าเรื่องนี้มีท่อนสอง อืม อืม อืม เรื่องนี้ไม่ได้จะบอกว่า โหด นะคะ แต่จะบอกว่า สงสารเด้กหญิงในเรื่องมากกว่า แยกยากระหว่างการทำตามความต้องการตามความต้องการของเด็กกับศีลธรรม อันเป็นความรู้ผิดชอบชั่วดีในแบบของผู้ที่โตแล้ว "ก็ถ้าอยากได้ แล้วการดิ้นรนให้ได้สิ่งนั้นมาเป็นเรื่องร้ายกาจตรงไหนกัน?" เด็กหญิงอาจจะตั้งคำถามกลับมา   โดย: หมาเลี้ยงแกะ 16 มิถุนายน 2549 0:51:58 น.

แวะเข้ามาอ่านหลังจากไม่ได้เข้ามาหลายวัน รู้สึกเหมือนตัวละครคนนั้น เหมือนจะเป็นเอ็งในเวอร์ชั่นหญิงสาวได้นะ   โดย: เสี่ยเอง IP: 203.113.41.4 16 มิถุนายน 2549 11:24:04 น.

ไม่น่าบอกเลยว่าแต่งขึ้นใหม่ จะได้ทายกันอีกงัย   โดย: belittle big 16 มิถุนายน 2549 13:26:48 น.

ขอบคุณทุกท่านครับ ที่กรุณาอดทนอ่านอารมณ์จิตบกพร่องของผม คราวหน้าจะไม่เขียนไร้สาระทำร้ายสายตาท่านๆอีกแล้วครับ คิดว่า อาชญากรมักมีปมในวัยเด็กเป็นตัวชี้นำนะครับ และปัจจุบันก็มีตัวชี้นำเลวๆยัดเข้าสมองเด็กของเราอยู่แทบทุกวินาที จนอดหวั่นไม่ได้ว่าณ.โลกในอนาคตอันใกล้นี้จะเปื้อน(มาก)ไปด้วยบาป ทั้งบาปมหันต์และบาปบริสุทธิ์ แต่ไม่ว่าบาปไหนมันก็เจ็บปวด และช่วยเพิ่มทวีบาปต่อบาปต่อบาปต่อไป "เด็กที่เคยหรือชอบทรมาน+ฆ่าสัตว์ มีโอกาสเป็นฆาตกรทั้งแบบไม่ต่อเนื่องและต่อเนื่อง" เอ..ไปอ่านกระทู้รังแกสัตว์ตอนเด็กที่ห้องRetro งี้ผมกับคุณอ้อนก็มีโอกาสเป็นฆาตกรโรคจิตกันทั้งคู่สิครับ ส่วนเรื่องเอาลูกหนูให้มดแดงรุมชิม เรื่องนี้จิตนาการผมยังแตะไปไม่ถึงเลยครับ ใช่ครับ (จริงๆแล้วไม่อยากให้มันโหดเล้ยย) ทีแรกว่าจะให้น่ารักด้วยซ้ำ แต่ตอนพิมพ์อารมณ์ดันเกิดเอนไปทางสะท้อนสังคมอย่างไม่รู้ตัว อ่อ เด็กขอทานที่มายืนดูหนูแกสปี้, ที่ได้ของเล่นกระจอกๆแล้วยิ้มแฉ่ง เป็นภาพจริงที่ผมได้เห็นมานะครับ เสี่ย เข้าใจถูกบางส่วนว่ะ ที่จริงไม่นานนี้ก็เพิ่งเล่าให้เอ็งฟังว่าตอนเด็กๆกระผมเคยเอานกกระจอกมาทาสีให้เป็นนกหงส์หยก เป็นเรื่องแต่งที่จับเอาประสบการณ์จริงมาเป็นแรงบันดาลใจ+จินตนาการครับคุณใหญ่เล็กๆ ไว้คราวหน้าจะหาอะไรมาให้ทายกันอีกนะครับ   โดย: lomocat 17 มิถุนายน 2549 0:04:55 น.

คาดว่าน่าจะใช่ค่ะคุณแมว กำลังอ่านหนังสือแปล "ฆาตกรสาว เสื้อกาวน์เลือด" ของคุณสรจักรอยู่พอดี   โดย: ไทไท (keyzer ) 17 มิถุนายน 2549 1:12:39 น.