(อาจจะนอกเรื่อง นอกประเด็น นอกอารมณ์ไปนะครับ ต้องกราบขออภัยก่อน)

4 ทุ่ม ที่ป้ายรถเมล์
นอกจากพยักหน้าแล้ว ผมอาจจะให้ใส่แหวนในจินตนาการไปก่อนด้วย
ซึ่งถ้าเธอก็รับมุขด้วย คือมองเห็นแหวนในจินตนาการนั้นด้วย ก็แสดงว่า เข้าใจกัน
ปล ไม่ได้เอาจากหนังนะครับ ชีวิตจริงของผม

บ่าย 2 ในโรงหนัง
เรื่องมารยาทในสถานที่ต่าง ๆ นั้น เป็นวัฒนธรรมในสังคม แม้จะไม่สามารถไปดูหนังได้บ่อย แต่การไปดูหนังในโรงนั้น ไม่เหมือนดูที่บ้านซึ่งเป็นบรรยากาศครอบครัว

การดูในโรงจะเป็นส่วนบุคคลมากกว่า แล้วต้องเคารพสิทธิผู้อื่นที่ต้องการความสงบ นอกจากเสียงภาพยนตร์เท่านั้น

ดังนั้น ผมคิดว่า เรื่องแบบนี้ถ้ายังไง มองในแง่ดี เด็กก็จะได้รู้แล้วว่า มารยาทในโรงหนังนั้นเป็นอย่างไร

ส่วนเรื่องพระสวดนั้น ผมมองต่างกัน เพราะว่า เรานั้นฟังพระสวดไม่ออก การไปฟังพระสวดนั้น ก็เป็นแค่สัญลักษณ์เท่านั้น จริงอยู่ว่าควรจะปิดเสียงมือถือด้วย แต่การที่เขาไม่รู้สึกผิดบาปมากนัก ก็เพราะรู้ว่า พระสวดนั้น ไม่มีใครฟังออก (เอาล่ะ อาจจะรบกวนคนที่พยายามนั่งสมาธิก็ได้)

แต่ถ้าพระเทศน์ ก็อีกเรื่อง

หนึ่งทุ่ม ห้องน้ำชายในห้าง
อืม ผมชอบห้องน้ำที่มีรูปสาว ๆ เป็น presenterสินค้า ตรงโถส้วมน่ะ อืม แบบนี้ชายปกติไหมนะ แต่ก็เป็นความสุขเล็กน้อยเหมือนกัน

บ่ายโมง ที่หน้าร้านเช่าวีดีโอ
มันจะแก้ได้ด้วยการศึกษาไหมนะ มันก็ไม่แน่หรอก แต่การรู้ว่า

ช่วงเช้า ณ.ที่แห่งหนึ่ง
อืม เป็นบ่อยนะที่มอง แล้วก็นั่นสินะ ไม่ชอบเหมือนกัน

สรุป
อัตตานัง อุปมัง กเร
เอาใจเขา มาใส่ใจเรา

อืม เนื่องจากช่วงหลัง ๆ มักจะมีปัญหาโพสต์ไม่ตรงประเด็น
คอมเมนต์ตอบนอกเรื่องนอกราวอยู่เสมอ ^^"

จริง ๆ หลายอย่างมันเป็นเรื่องของมุมมอง
และสิ่งที่ยึดถือของแต่ละคนนะคะ
สิ่งที่มีค่าของเรา อาจจะไม่ใช่สิ่งที่มีค่าของคนอื่น (แหวน)

สิ่งที่เป็นเรื่องใหญ่ และเกิดขึ้นได้ยากสำหรับเรา
อาจเป็นเรื่องธรรมดาสามัญของคนอื่น
และไม่ใช่สิ่งที่เขาเหล่านั้นรู้สึกพิเศษ (โรงหนัง)

ความสุขของเรา อาจจะเป็นความทุกข์
และเป็นสิ่งน่ารังเกียจสำหรับคนอื่น (ห้องน้ำชาย)

ต่างมุมมอง ต่างสถานะ
ต่างความคิด ต่างความต้องการ

ปล. ส่วนเรื่องสุดท้าย
:D :D :D

ผมกำลังนั่งนึกว่า วันนี้มีความสุขอะไรเกิดขึ้นกับผมบ้างน่ะ

4 ทุ่ม ที่ป้ายรถเมล์

- ผมมองคนหนุ่มสาวคู่นั้นแล้วนึกในใจ เออ ผู้หญิงใจร้ายอะ...

บ่าย 2 ในโรงหนัง

- คราวนี้ผมเป็นคนใจร้ายบ้าง เออ ด่าไปแบบไม่รู้ตัว...

หนึ่งทุ่ม ห้องน้ำชายในห้าง

- เห็นเกย์หนุ่มชะโงก เออ...เรียกยามครับ

บ่ายโมง ที่หน้าร้านเช่าวีดีโอ

- เอาเถอะ เผื่อแผ่เล็กๆน้อยๆ ส่วนเรื่องมารยาท การขับมอเตอร์ไซค์ เฮ้อ ผมว่าการศึกษาก็คงช่วยอะไรไม่ได้เท่าไหร่ เห็นจากคนขับรถเก๋งในกรุงเทพก็พอรู้

ช่วงเช้า ณ.ที่แห่งหนึ่ง

- ช่างเป็นการตะกายที่เปล่าประโยชน์...

สุขของเราแต่ทุกข์ของคนอื่น .. บางทีเพราะเราสุขมากเลยไม่รู้ว่าทำไมให้อื่นทุกข์ยังไง

แต่ถ้าทุกข์ของคนอื่นแต่สุขของเรา ... อันนี้ไม่ค่อยดีนะ

สำหรับเรื่องพวกพี่ๆที่ขี่รถมอเตอร์ ... ขอให้พี่ๆช่วยลดการผิดกฏลงนิดจะสร้างความสุขเล็กๆน้อยๆให้คนที่ถูกพี่ๆปาดหน้าได้มากค่ะ

มาตอบจากในบล๊อค เรื่องเนียนแอบเกย์ไม่ควรครับ เหอๆๆ ได้ไม่คุ้มเสียครับ 555

เอาควรจริงใจเข้าสู้ครับ จริงๆเค้ว่ากันว่าคนดูคล้ายเกย์นี่จะหน้าตาดีไม่ใช่รึ แปลว่าคุณหน้าตาดีดิ แบบนี้น่าจะจีบไม่ยากนา???

แวะมาอ่านงานเขียนคุณโลโมแคท
ช่วงเวลาที่แสดงไว้นี้ ยังไม่ครบ 1 วัน
ไม่งั้นเป็น ซีรีย์เรื่อง 24 ของฟอกซ์ ได้เลยนะเนี่ย

ว่าด้วยการไล่ล่าหาความสุขของตัวเอกเป็นต้น

เสฯดำฝากมาเรียนว่า "พระรุ่นเหลี่ยมยอมละ"
ไม่เคยผลิตได้สำเร็จในโลกเลยครับ เพราะเหตุใดท่านโลโมแคทคงทราบได้โดยไม่ต้องแถลง

สืบเนื่องจากบทความข้างต้น

เที่ยงคืน
เข้าเน็ต

ตี 1.00
ท่องเว็บในตำนาน

ตี 2.00
เข้าบล็อกแก็งค์

ตี 3.00
แวะเวียนมาเยี่ยมท่านโลโมแคท

ตี 3.10
ยังเหลืออีกหลายคิว ว่าแล้วก็บายครับ...

ความสุขเล็กน้อยมองเห็นได้ง่ายมากครับ แต่บางทีใช้สายตาอย่างเดียวไม่พอ ต้องใช้หัวใจด้วย
อย่างการแหกปากร้องเพลงของผม ก็เป็นความสุข
แต่ข้างบ้านอาจจะปาขวดมาได้ ถ้าดังเกิน เหอๆ

"ความสุขเล็กๆ น้อยๆ"

เป็นวลีเหมือนกับชายหนุ่มวัยกลางคนใช้เลยนะฮะ

พูดเล่นๆๆ นะ ห้ามคิดมาก

บางทีก็แค่อ่านบทความดีๆ ความเห็นดีๆ บน blog ก็มีความสุขเล็กๆ ได้กะเค้าเหมือนกันนะ

(เพิ่มเติม)
ตอนเย็น ในซอยเล็กๆ
รถซาเล้ง บรรทุกสมบัติรีไซค์เคิลเต็มหน่วย
แดดไม่ร้อน ฝนไม่ตก หมาไม่เห่า รถเก๋งไม่บีบแตรไล่
พ่อถีบสามล้อเคลื่อนจนน่องโป่ง เหนื่อย จนเหงื่อโชกหน้าที่เปื้อนยิ้ม
มองดู ลูกสาวตัวเล็กสองคนกำลังเล่นกันสนุกอยู่บนกองกระดาษลัง สองเด็กโคลงเคลงไปตามจังหวะของถนน
(อีกไม่กี่ปี ลูกสาวจะอายมากถ้าต้องมานั่งบนซาเล้งแบบนี้ อายที่มีพ่อมีอาชีพซื้อของเก่า อาจหดหู่ในโชคชะตาอันจนตรอก กระทั่งระบายออกด้วยความแร่ดร่าน จนพลุนฟรีไปถึงวิญญาณ และไม่เสียใจที่ทำให้พ่อเสียใจ)

---------------------------

ขอบคุณทุกท่านที่แวะเข้ามาครับ
คุณplin,คุณแม่น้องกี้ บล็อกนี้ไม่มีนอกเรื่องครับ ตามสบายๆ(ถ้ามีจขบ.เองแหละที่นอกเรื่องบ๊อยบ่อย ไม่เชื่อพลิกกลับไปดูที่บล็อกก่อนหน้าสิครับ) อ่านแล้วรู้สึกอยากเขียนอะไรก็เขียนได้เลย ถือว่าเป็นการกระจายมุมมองไปให้หลากหลาย คิดซะว่าที่นี่ไม่ใช่ถนน แต่เป็นทุ่งโล่งๆจะเขียนไปซ้ายขวาหน้าหลังหรือวนเวียนกระโดดไปมาก็ได้ครับ

ขอบคุณที่แนะนำครับคุณเบียร์ แฮะๆ จริงแล้วผมก็แอบเนียนเกย์ไม่ลงเหมือนกัน กลัวจะแต๋วหลุดขึ้นมาจริงๆน่ะสิครับ (หน้าผมไม่ได้เฉียดใกล้คำว่าหน้าตาดีเลยครับ ) ครับ ผมจะพยายามสู้แบบกระต่ายบนดวงจันทร์แหงนมองจรวดต่อไป

นั่นสิครับคุณดำเฮ "พระรุ่นเหลี่ยมยอมละ" ไม่เคยปรากฏแม้กระทั่งในฝันของคนระดับรากหญ้าเลย / เว็บในตำนาน? เข้าตอนตีหนึ่ง? เป็นเว็บเดียวกับที่ผมเข้าไปรึเปล่านะ

Mint@da - ผมก็ชอบร้องเพลง(ในใจ)เวลาเดินอยู่ข้างนอกเหมือนกันครับ บางทีเพลินกับเพลงมากไปจนเกือบถูกรถชนแน่ะ

belittle big - ไม่มีใครจะโชคดีไปกว่าคนที่สามารถเห็นสิ่งสวยงามและเก็บเกี่ยวความสุขได้ง่ายๆอีกแล้วครับ

แวะมาแสดงมุทิตาจิตสำหรับคำปรารภของท่านโลโมแคทในบล็อกผม ว่าแล้วก็รออ่านงานเขียนชิ้นต่อไปเช่นเคยครับ...

บางคนมีเงินหลายหมื่นล้านแต่ไม่มีความสุข

บางคนต้องข้ามน้ำข้ามทะเลไปหาความสุข

บางคนแค่ได้ยืนใกล้ๆ คนที่ตัวเองชื่นชม ก็มีความสุข





ป.ล. บ่อยครั้งที่บางคน ...คนนี้ มาอ่านบล็อกนี้แล้วมีความสุขดี

อืมมมม.... ความสุขเล็กๆ น้อยๆ... น่าสนใจยิ่งนัก..

บางอารมณ์เป็นความสุขส่วนตัวที่มิอาจบอกใครได้..
มันอาจเป็นด้านมืดของคนบางคน แต่เป็นความสุขเล็กๆ น้อยๆ ที่ได้ทำ

และแล้ว.. ซัมจีซุง นักประดิษฐ์ของบริษัทมือถือดังจึงติดตั้งกล้องถ่ายรูปในมือถือที่เขาดูแล และออกแบบระบบถ่ายให้ไร้เสียง.... เพื่อสนองความสุขเล็กๆ น้อยๆ ของเขา (และคนอื่นๆ)

^
^
พี่ครับได้ข่าวว่า ซัมจีซุง พัฒนาความละเอียดของกล้องมากขึ้นแล้วนะครับ คิดว่าระดับมืออาชีพที่ใกล้แหล่งทรัพยากรณ์เกรดเอ ควรจะมีไว้ใช้สักตัวได้แล้วนะ

มีความสุขครับ หากทำให้ใครมีความสุขได้(แม้จะเล็กน้อยแค่ไหนก็ตาม)

กำลังรอว่าจะโพสนอกเรื่องเมื่อไหร่จะเข้ามาตอบ...หนึ่งในความสุขเลกๆน้อยๆ


การมีโปรโมชั่นโทรฟรีแล้วโทรไปหาเพื่อนตอนกำลังนอนกลางวัน โดยไม่รู้สึกผิด ..อืมมันช่างยอดเยี่ยมยิ่งนัก จริงๆแล้วรู้สึกผิดนะเนี้ย เชื่อมั้ยครับ

ปล. จขบ อนุญาตให้นอกเรื่องแล้ววว

งวดต่อไปก็ .........

เหอเหอเหอ

นอกเรื่องนี่ก็เป็นอีกเรื่องได้เลยนะเนี่ย ฮา...

ทั้งเรื่องที่เจ้าของบล็อกเขียนและคอมเม้นท์ของคนอ่านบล็อกนี้

อ่านแล้วได้ยิ้ม
เรียกว่า อ่านแล้วมีความสุข รึเปล่า

อ่านเรื่องซาเล้งแล้ว

อีกมุมหนึ่ง ...

ป้าปราณีมองดูตาชั่งขณะคนขับรถซาเล้งเอา
ขวดเบียร์กับ ลังกระดาษที่มีหนังสือพิมพ์เก่าๆขึ้นชั่ง

เธอคิดว่าในใจว่า ทำไมได้แค่5โล
แต่ก็ยังดีกว่าเจ้าของซาเล้งคันก่อน

เมื่อไหร่ตาชั่งจะเที่ยงตรงจริงๆนะ

ฟ้าใสเจิดจ้า ฟ้าเปิดแล้วที่
https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=damrongheha&month=07-2006&date=26&group=5&blog=1

โรงนี้เขาฉายนานแฮะ...

-เช้าตรู่ที่คิวรถตู้-

ชายหนุ่มคนหนึ่งนั่งอยู่ที่ม้าหินหันไปหันมามองดูนาฬิกา ซักพักมีสาวน้อยคนนึงวิ่งกระหืดกระหอบมาหา แล้วชายหนุ่มก็จูงมือสาวน้อยคนนั้นข้ามถนนไปด้วยใบหน้าอิ่มสุขทั้งคู่

หญิงสาวอีกคนนึงในคิวรถตู้แอบมองแล้วอมยิ้มไปกับภาพน่ารักที่เห็นเป็นประจำจนลืมไปว่าเธอสาย(ไป)แล้ว