หนังสือที่อ่านแล้วและน่าพูดถึงประจำปี 2550 ไตรมาสที่สี่ ตุลา - ธันวา
สุดท้ายแล้วจ้า
The Complete Polysyllabic Spree - เขียนถึงไปแล้ว เป็นหนังสือที่ทำให้หัวเราะได้เต็มที่ ขอบคุณคนเขียนมากๆ จ้า
พ่อ หมูของเขา และตัวฉัน - หนังสือในชุดวรรณกรรมเยอรมันของสนพ.วงกลม ถ้าใครกลัววรรณกรรมเยอรมันแนะนำให้อ่านเลย เป็นหนังสือที่เก๋ไก๋ น่ารัก และติงต๊องมากๆ
หรือว่าผมฆ่า - พล็อตดี ไอเดียดี แต่ตัวละคร... คือถ้า LMJ ไม่รู้จักป๋าฮันนิบาล เล็กเตอร์ หรือ "หนุ่มน้อยคนนั้น" (ในเรื่อง Goth) ของโอตสึอิจิมาก่อน ก็คงต้องบอกว่าตัวละครดีเหมือนกัน
แมวน้อยอยากนิพพาน - ไปยืนอ่านในร้านหนังสือแล้วร้องไห้ ก็เลยต้องซื้อกลับมาบ้าน แหะๆ
อัลเซลมา - โอ คนเขียนเธอช่างเป็นคนมีความคิดลึกซึ้ง
ในสวนฝรั่ง - ฮา ครื้นเครงดีจริงๆ เจ็บปวดและกวนประสาทเป็นที่สุด
ปืน เชื้อโรค และเหล็กกล้า กับชะตากรรมของสังคมมนุษย์ - เป็นหนังสือยากที่อ่านแล้วเข้าใจและจำได้ ดีจังเลย อยากเป็นคนที่ลำดับความคิดได้อย่างนี้มั่ง อือ ผู้ชายฉลาดๆ นี่ช่างเซะซี่
ไมรอน - สนุกมาก วางไม่ลง มันมีความลึกซึ้งตั้งแต่ระดับพล็อตโน่นแน่ะ เขาใส่ตัวละครเพิ่มลงไปในเหตุการณ์ที่เรารู้จักดีอยู่แล้วได้อย่างแนบเนียนมาก บางจุดเราก็คิดไม่ถึง บางจุดก็หักหาญตำนานเดิมได้อย่างหน้าตาเฉย แล้วก็เถียงไม่ออกด้วย
เรื่องนี้ชอบมีคนเ้อาไปเปรียบกับเซรีญา ไม่เห็นจะต้องเปรียบเลย ดีทั้งคู่นั่นแหละ แค่คนละอารมณ์
Dragon Delivery 2 - ก๊าก
มันมีประเด็นงอกออกมาเรื่อยๆ นะ ปมเก่าก็ยังไม่ยอมเฉลย ท่าทางจะได้อ่านอีกยาวแฮะ
แกะรอยเชอร์ล็อค โฮล์มส์ - เป็นข้อพิสูจน์ว่าเซอร์อาเธอร์เจ๋งจริงๆ เพราะหลายเรื่องในนี้เราเดาได้ตั้งแต่ตัวฆาตกร ทริคที่ใช้ เหตุผลที่ทำ ฯลฯ หมดเลย
เงาทมิฬ - เรื่องอื่นๆ ก็โอแหละ แต่เขาพลาดตรงประเด็นสำคัญมากๆ คือนักสืบเยอะเกินไป มันแออัด มันแย่งกันเด่น ของสารภาพว่าแยกแกรี่ คูเปอร์ กับแกรี่ สปีด เอ๊ย อะไรก็ไม่รู้ สปีดน่ะ ไม่ออก คือจำได้แหละว่าประวัติต่างกัน แต่พอออกมาในเรื่อง พูดจาอะไร ทำอะไร ก็จะงงๆ ว่าใครเป็นใคร คาแรคเตอร์ยังไม่ชัดเจนพอ ว่างั้นเหอะ
ส่วนฟลินน์ซึ่งวาดบุคลิกไว้น่าสนใจก็ไม่ค่อยมีบทบาทในเรื่อง เอาไว้คอยเป็น deus ex machina อย่างเดียว
Love me do... รักเจ้าเอย - ครืออออ LMJ ไม่ชอบพระเอกนิยายค่ะ LMJ ชอบพระเอกลิเก ฮี่ๆ
คุยกับ mutual friend ของ LMJ กับคนเขียนแล้วว่าจะมีเรื่องให้พ่อลมรำเพยของแม่ (oooooops) เป็นพระเอกเดี่ยวๆ ไหมเนี่ย เธอก็บอกว่าไม่แมนพอมั้ง แต่เราว่าที่ดูเหมือนไม่แมน เพราะพี่แกอินกับบทน่ะ ต้องทำตัวเป็นพระเอกลิเกเอาใจแม่ยกตลอด ต่อไปไปเล่นบทอื่นก็อาจจะอินกับบทนั้นก็ได้
ยังไงถ้าเผื่อคนเขียนผ่านมาเห็นก็ฝากด้วยแล้วกันนะคะ
ว้าย! หนูตายแล้วเหรอ - น่ารักมาก เป็นโลกหลังความตายที่แปลกและน่ารักดี คล้ายๆ จะเป็นเวอร์ชั่นที่ดีกว่าของโลกมนุษย์ อีกอย่างคือเขานำเสนอความจริงที่เจ็บปวดได้อย่างนุ่มนวลดี เลยขัดใจนิดหน่อยที่จบแบบที่จบน่ะ
Create Date : 30 ธันวาคม 2550 |
|
29 comments |
Last Update : 30 ธันวาคม 2550 13:41:11 น. |
Counter : 730 Pageviews. |
|
|
|