|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
| 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
รหัสรักในดวงใจ ตอน ๒๒
สวัสดีค่ะ...ขออภัยอีกครั้งที่วันพฤหัสที่แล้วไม่มาตามนัด
พอดีเจอหวัดเล่นงานทั้งสัปดาห์ค่ะ เลยต้องตั้งหลักสู้กันเสียหน่อย
ตอนนี้คิดว่าสู้ชนะแล้วนะคะ เลยกลับมาประจำการตามปกติได้
ขอบคุณทุกคำอวยพรค่ะ ...และขอให้สุขภาพแข็งแรงกันทุกคนนะคะ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++
รหัสรักในดวงใจ ตอน ๒๒
ของขวัญสบตาสีอำพันวามวาว ธีร์ได้ข้อมูลอะไรจากญาติของเขาใช่ไหมถึงพูดเป็นนัยแบบนั้น แต่หล่อนก็ยังไม่เชื่ออย่างนั้นเต็มร้อย ชัชชนนท์ไม่น่าพูดออกมา เขาน่าจะรู้ดี
แล้วคุณไม่ชอบหรือของขวัญ...เรื่องสืบสวนสอบสวน ธีร์ถามย้อนกลับ
ไม่รู้สิคะ อาจจะชอบก็ได้ เพราะงานขวัญคล้ายๆ การสืบสวน ของขวัญยิ้มนิดๆ ให้กับแววตาที่วาววับขึ้นของธีร์ ก็ต้องดูว่าในเลือดหรือพวกสารคัดหลั่งที่ส่งมามีอะไรอยู่ในนั้นบ้าง มีอะไรผิดปกติหรือเปล่า หรือว่ามีอะไรแปลกปลอมเข้ามา ก็เหมือนกับเป็นนักสืบอยู่นะคะ
ธีร์หัวเราะ หล่อนเข้าใจเปรียบเทียบงานเทคนิคการแพทย์ของหล่อน แล้วอีกงานล่ะ
ในตอนแรกเขาไม่เคยสงสัยเลยเกี่ยวกับความสามารถด้านศิลปะการป้องกันตัวและปฏิกิริยาตอบสนองที่ยอดเยี่ยมกว่าคนทั่วไป เขายังจำได้ดีว่ากระถางดอกไม้ที่เมืองขวัญทำให้พุ่งตรงมายังเขา แล้วของขวัญกระชากเขาหลบได้ทัน เขาเพียงนึกว่าหล่อนอาจจะสนใจเกี่ยวกับด้านนี้จนฝึกฝนอย่างช่ำชองเช่นเดียวกับที่เขาหรือสมาชิกบ้านวรรณวิจักษ์บางคนสนใจ
แต่หล่อนไม่ได้เป็นเพียงแค่นั้น
อืม...ถ้าคุณไม่สนใจเราก็ไปกันเถอะ ผมหิวแล้ว คุณมีช็อกโกแลตสักอันไหม
เอ่อ ของขวัญอยากยกมือขึ้นเกาศีรษะ แต่เห็นจะเป็นกิริยาที่ไม่ค่อยงามสักหน่อย เลยยับยั้งชั่งใจไว้ก่อน ก็ธีร์เล่นเปลี่ยนใจเอาดื้อๆ อย่างนี้จะไม่ให้หล่อนงงได้ยังไงกัน
หากหล่อนก็ควานหาช็อกโกแลตในกระเป๋าถือออกมาให้เขาโดยดี
ธีร์ยิ้ม รับช็อกโกแลตมาแกะกิน ปกปิดการกลั้นหัวเราะ หน้าตาเหรอหราของหล่อนน่าเอ็นดูอยู่ไม่น้อย
ไม่หรอก...เขายังไม่รุกไล่หล่อนให้จนมุมในวันนี้
เวลาแกะกล่องของขวัญต้องทำช้าๆ ประณีต ไม่ใช่ฉีกกระชากซึ่งอาจจะทำให้ของที่อยู่ข้างในเสียหายก็ได้ เขาสนุกกับการค่อยๆ แกะมากกว่า
คุณยังไม่ได้ทานอะไรใช่ไหม เวลาครึ่งชั่วโมงที่หล่อนไปกับชัชชนนท์ไม่พอจะกินข้าวกันหรอกน่า
ยังค่ะ ของขวัญตอบโดยอัตโนมัติ แต่ยังไม่หายงง หล่อนไม่คิดว่าเขาพูดเพราะนึกครึ้มขึ้นมาเท่านั้น เหมือนกับเมื่อวาน...ที่เขาพูดถึงอาจารย์ไชยยศแล้วก็หยุดไป
ของขวัญกำลังรู้สึกเหมือนถูกหลอกล่อ
ถ้าเขาคิดจะเล่นเกมกับหล่อนละก็...
ถ้างั้นก็ไปกันเถอะ ไปร้านพี่เอกไหม ลองดูสิว่าคราวนี้ผมจะได้กินหรือเปล่า
ของขวัญกะพริบตา น้ำเสียงที่แสนจะนุ่มนวลเป็นกันเองทำให้ของขวัญลอบถอนหายใจ
อย่าทำให้หวั่นไหวมากไปกว่านี้ได้ไหมคะ...
ทั้งสองออกจากโรงพยาบาลด้วยรถของของขวัญ โดยธีร์ทิ้งรถไว้ที่โรงพยาบาล เพราะไม่ต้องเป็นกังวล ยามแถวๆ ตึกภาควิชาไว้ใจได้ เมื่อมาถึงร้าน เอกมาต้อนรับด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม โดยที่ไม่รู้ว่านอกจากลูกค้าทั้งสองแล้วยังมีผู้ติดตามอีกหนึ่งที่เข้ามาในร้านด้วย
วันนี้ขอให้ได้ทานที่ร้านจนอิ่มนะครับ เอกแซวนายแพทย์หนุ่มเมื่อรับออร์เดอร์เรียบร้อย สงสารคนหิ้วปิ่นโตไปส่ง
นั่นสินะครับ ธีร์หัวเราะเบาๆ หากการที่ได้รับข้าวกล่องหลังจากออกมาจากห้องผ่าตัดในครั้งนั้นทำให้เขาประทับใจมาตลอด ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนจะยอมลำบากเอาอาหารไปส่งเขาหลังจากที่ถูกเขาทิ้งให้กินข้าวคนเดียวหรอก แล้วยังแซนด์วิชที่วางไว้ในห้องพักของเขาทุกวัน
ของขวัญพยายามไม่หันไปมองใบหน้าคม แต่ก็อดเหลือบมองไม่ได้ นัยน์ตาสีอำพันสดใสอย่างน่ามอง ทั้งยังน้ำเสียงทุ้มๆ ที่ทำให้หัวใจหวั่นไหวอีกต่างหาก
หล่อนสังเกตมาหลายครั้งแล้ว ยามอยู่นอกโรงพยาบาล ธีร์เหมือนจะผ่อนคลายลง ห่างไกลจากมาดนายแพทย์หนุ่มสุดเนี้ยบ และอาจารย์จอมเฮี้ยบแบบที่บรรดารุ่นพี่นินทา เสื้อเชิ้ตแขนยาวถูกพับลวกๆ ขึ้นมาถึงศอก กระดุมเม็ดบนถูกปลดออก เนคไทหายไป
แต่ไม่ว่าธีร์ในแบบไหน ก็ไม่ทำให้เขามีเสน่ห์ลดน้อยลง
ถ้าอย่างนั้นก็รออาหารสักครู่นะครับ เอกเอ่ยก่อนจะกลับไปที่เคาน์เตอร์หลังร้าน
ธีร์เบนสายตากลับมายังเพื่อนร่วมโต๊ะ มองเมินเมืองขวัญที่ยืนอยู่เบื้องหลังของขวัญ ธีร์จำไม่ได้เหมือนกันว่าเมื่อไหร่ที่ความสนใจของเขาแปรเปลี่ยนมาอยู่ที่ฝาแฝดฝ่ายหญิงมากกว่า
การยั่วโมโหเมืองขวัญไม่สนุกเท่ากับการคุยกับของขวัญ
หล่อนนั่งนิ่งไม่ได้เอ่ยอะไร แต่เขาคิดว่าในดวงตาสุกใสของหล่อนคงกำลังคิดอะไรอยู่เป็นแน่
เป็นอะไรหรือเปล่าของขวัญ
คะ หญิงสาวกะพริบตา หล่อนเผลอแอบมองเขาจนลืมตัวอีกครั้งแล้วหรือ
เห็นคุณเงียบไป ไม่สบายหรือเปล่า
เปล่าค่ะ แค่คิดอะไรเพลินๆ นิดหน่อยค่ะ ความจริงหล่อนต้องบอกว่ามองเพลินต่างหาก แต่ถ้าขืนบอกความจริงหล่อนก็คงมองหน้าเขาไม่ได้หรอก
หล่อนก็เขินเป็นนะ...ใครมาเป็นหล่อนตอนนี้สิ
หวังว่าจะคิดเรื่องของผมนะ
ของขวัญตาโต รู้สึกถึงความร้อนพุ่งขึ้นมาทั่วใบหน้า คำพูดสบายๆ แต่บ่งบอกความสนิทสนมชวนหวั่นไหว หล่อนไม่รู้เหมือนกันว่าความสัมพันธ์ระหว่างหล่อนกับธีร์จะเรียกว่าอะไร
แม้สถานะอาจารย์กับลูกศิษย์จะยังอยู่ แต่บางครั้งหล่อนก็คิดว่ามันไม่ใช่เพียงแค่นั้น
ที่แน่ๆ คือ ถ้ายังถูกจ้องด้วยนัยน์ตาสีอำพันคู่นี้นานๆ หล่อนคงจะละลายเหมือนช็อกโกแลตเจอความร้อน
หรือผมจะเดาผิด นัยน์ตาคมเป็นประกายวิบวับ สีเรื่อๆ บนแก้มเนียนของหล่อนบอกเขาว่าพูดไม่ผิดหรอก หล่อนกำลังคิดอะไรเกี่ยวกับเขาแน่ๆ
ธีร์รู้สึกว่าหัวใจฟูฟ่องอย่างไรบอกไม่ถูก
ของขวัญ...
จะเรียกทำไมนักหนา เสียงห้วนๆ แทรกขึ้นมาขัดจังหวะ เมืองขวัญชักทนมองธีร์จีบของขวัญต่อหน้าต่อตาไม่ได้
แต่เขาก็ไม่รู้ว่าจะทำอะไร จะแกล้งให้ธีร์อายต่อหน้าคนในร้านอาหารเหมือนที่ตลาดตอนนั้น ก็เกรงว่าธีร์จะได้มากกว่าเสีย
อย่าได้ใจนักเลย
ธีร์เหลือบมองไปยังร่างโปร่งแสงที่เขาเกือบลืมไปแล้วว่ายังอยู่ ไม่ว่ายังไงเมืองขวัญก็ยังจะอยู่เฝ้าหวงคู่แฝด เพราะฉะนั้นสิ่งที่เขาทำได้ก็คือหาวิธีที่จะอยู่ร่วมกับเมืองขวัญอย่างสงบๆ ซึ่งจะทำได้หรือเปล่าเขาก็ไม่แน่ใจ เพราะเมืองขวัญไม่ยอมคุยดีๆ กับเขาสักครั้ง
คะ... ของขวัญขานรับเสียงเบา แต่ที่ดังคือเสียงหัวใจเต้นของหล่อนต่างหาก จนของขวัญคิดว่าคนทั้งร้านน่าจะได้ยิน
เสียงเพลงดังแทรกขึ้นทำให้ธีร์นิ่วหน้า เขาดึงโทรศัพท์จากกระเป๋ากางเกงออกมา มองชื่อที่ขึ้นมาบนหน้าจอทำให้เขายิ้ม หากคนที่มองอยู่เกือบใจไม่ดี...ใครเป็นคนที่โทรศัพท์มาแล้วเขาจึงยิ้มแบบนี้
ของขวัญอยากเมินหน้าไม่มองรอยยิ้มนั้น...รอยยิ้มที่หล่อนอยากเป็นเจ้าของเพียงคนเดียว
ยายขวัญบ้าเอ๊ย...หล่อนมีสิทธิ์อะไรไปคิดแบบนั้น ของขวัญเอ็ดอึงตัวเองอยู่ในใจ
ครับแม่ ธีร์เอ่ยกับปลายสายเสียงนุ่มนวล ริมฝีปากมียิ้มน้อยๆ ขณะมองสบดวงตาสีนิล กำลังทานข้าวอยู่แถวโรงพยาบาลนี่แหละครับ เขาตอบคำถามมารดา
ของขวัญผ่อนลมหายใจ...ทำไมต้องรู้สึกโล่งใจขนาดนี้นะที่รู้ว่าคนที่โทรศัพท์มาเป็นมารดาของเขา
อย่างนั้นเหรอจ๊ะ...แม่ก็นึกว่าจะกลับบ้านเลยเสียอีก คุณนาเดียออกผิดหวังนิดหน่อยที่ธีร์ไม่กลับบ้าน เธอจะชวนลูกชายไปรับประทานอาหารข้างนอกเสียหน่อยจะได้ บังเอิญ เจอกับใครบางคน เมื่อวานนี้ธีร์ทำได้สมใจเธอมาก เขาทุ่มความสนใจไปให้ของขวัญคนเดียว ทั้งๆ ที่หญิงสาวในงานก็มีอีกหลายคนที่ทั้งสวยและโดดเด่น แต่ธีร์มองผ่านโดยไม่สนใจเลย
ช่างน่าชื่นใจจริงๆ
แล้วเดี๋ยวผมจะกลับไปรายงานตัวนะครับ ธีร์พูดกลั้วหัวเราะ ไม่รู้ว่าวันนี้มารดามีแผนอะไรอีก ถ้าอย่างนั้นแล้วเจอกันที่บ้านนะครับ ขอตัวทานข้าวก่อนเดี๋ยว...ของขวัญเขาจะรอ ธีร์ยิ้มกว้าง ของขวัญมองเขาตาโตอีกแล้ว
แม่ผมเขาชอบคุณล่ะ เขาเอ่ยยิ้มๆ เมื่อวางสายแล้ว
คะ... ของขวัญรู้สึกว่าหล่อนจะอุทานบ่อยเหลือเกิน แต่ก็เพราะเขานั่นแหละ พูดอะไรให้หัวใจของหล่อนทำงานหนักอยู่ตลอดเวลา
ยังไม่ทันที่จะเอ่ยอะไรไปมากกว่านี้ เสียงโทรศัพท์ของหล่อนก็ดังขึ้น ของขวัญรีบควานหาโทรศัพท์ในกระเป๋าถือขึ้นมากดรับ
ขวัญค่ะ...คุณป้า
ธีร์กลั้นหัวเราะ หล่อนถูกคุณป้าโทรศัพท์ตามเช่นเดียวกับเขา สงสัยว่าแผนสำหรับวันนี้ของมารดาเป็นอะไร
เสียดายนิดหน่อย... เพราะเขาชอบแผนเมื่อวานทีเดียว
ขวัญขอโทษค่ะที่ไม่โทรไปบอกก่อน
ธีร์คิดว่าสามารถฟังน้ำเสียงใสๆ ของหล่อนได้อย่างเพลิดเพลินเลยทีเดียว ลักษณะการพูดของหล่อนมีเสน่ห์อย่างบอกไม่ถูก ไม่ใช่เรียบร้อยจนนุ่มนิ่ม แต่ก็ฟังดูนุ่มนวล ไม่กระด้างน่ารำคาญ
แต่ที่เขาชอบมากกว่าก็คือการได้โต้ตอบหล่อนอย่างสนุกทันกัน...ดีแล้วที่หล่อนไม่ใช่คนเรียบร้อยจนเกินไป
ค่ะ...วันนี้ขวัญกลับบ้านค่ะ
ธีร์เลิกคิ้วนิดๆ ของขวัญอยู่ที่ห้องชุดในคอนโดมิเนียมไม่ใช่หรือ วันที่เขาไปหาหล่อนแล้วถูกวิญญาณที่ยังถลึงตามองเขาจากด้านตรงข้ามในตอนนี้ผลักเขาใส่แผงไข่ เขาจึงได้ขึ้นไปเปลี่ยนชุดบนห้องของหล่อน
อืม...จะว่าไปเขาก็ยังรู้เรื่องของหล่อนน้อยเหลือเกิน เขารู้เพียงแค่หล่อนมีฝาแฝด และวิญญาณฝาแฝดคอยติดตามหล่อนอยู่ตลอดเวลา กับบ้านที่ต่างจังหวัดซึ่งหล่อนก็ไม่ได้บอกชัดว่าอยู่กับใคร บอกเพียงแค่ว่าในบ้านมีแต่ผู้ชาย
หรือว่าเขาจะไปคุยกับเธียรและปราชญ์ดี... สองคนนี้ต้องรับหน้าที่สืบประวัติของขวัญแน่ เขารู้ว่าเป็นงานถนัดของทั้งคู่
แต่ไม่ล่ะ...เขาอยากรู้จากหล่อนมากกว่า
เปล่า...เขาไม่ได้ต้องการรู้พื้นเพของหล่อนเพื่อประกอบการตัดสินใจใดๆ แต่ที่อยากรู้ก็เพราะ...ต้องการรู้ทุกเรื่องของหล่อน
หืม...คุณจะกลับบ้านต่างจังหวัดหรือ เขาแกล้งถาม หล่อนเคยบอกว่าพักอยู่ที่คอนโดมิเนียมแล้ววันหยุดจึงกลับบ้าน แต่เขาก็พบหล่อนตามงานเลี้ยงกับคุณป้าของหล่อนบ่อยๆ
เปล่าค่ะ... กลับบ้านคุณลุงคุณป้าค่ะ ของขวัญตอบ ก่อนจะต้องอธิบายเพราะสายตาที่ยังมีคำถามของเขา คือ ขวัญรับปากคุณป้าว่าสัปดาห์นี้จะกลับไปค้างที่บ้านทุกวันค่ะ
แต่ปกติแล้วคุณอยู่ที่คอนโด
ค่ะ พอดีบ้านคุณป้าอยู่ไกลจากโรงพยาบาล ขวัญก็เลยมาอยู่ที่คอนโด สะดวกกว่าค่ะ แต่ก็กลับไปค้างบ้านคุณลุงคุณป้าถ้าวันไหนไม่ต้องเรียนเช้า ของขวัญไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมหล่อนต้องอธิบายเสียละเอียดขนาดนั้น
เวลากลับบ้านก็เลยต้องออกงานกับคุณป้าบ่อยๆ
ของขวัญเผลอค้อนที่ถูกเย้าอีกครั้ง
ก็...เหมือนกับอาจารย์มั้งคะ
ธีร์หัวเราะเบาๆ หล่อนย้อนเขาได้ทันกัน
จริงๆ แล้วผมไม่ค่อยชอบหรอก ผมไม่ใช่นักธุรกิจต้องออกงานบ่อยๆ เหมือนพี่ๆ น้องๆ ธีร์ยิ้มกว้าง ผมถูกลูกพี่ลูกน้องเรียกว่าฤๅษีอยู่ในถ้ำบ่อยไป...ไม่เชื่อหรือ ธีร์เสียงสูงนิดๆ เพราะแววตาเจือยิ้มของหล่อน
เปล่าค่ะ แม้จะตอบแบบนั้น แต่ของขวัญก็นึกภาพเขาเป็นฤๅษีไม่ออกหรอก
ธีร์โคลงศีรษะ แววตาหล่อนบอกว่าไม่เชื่อเหมือนอย่างที่พูดหรอก
ตั้งแต่แม่ผมกลับมา ผมก็เลยถูกลากไปงานกับท่านบ่อยๆ เพราะท่านอยากจะหาสะใภ้อีกสักคน ธีร์จับตามองใบหน้าของหล่อน
ของขวัญหายใจสะดุดเพราะประโยคหลัง หล่อนจำคุณนาเดีย มารดาคนสวยของเขาได้ดี
หากทั้งสองถูกขัดจังหวะด้วยเอกกับพนักงานที่เข้ามาเสิร์ฟอาหาร หลังจากลำเลียงจานลงบนโต๊ะเรียบร้อยแล้วเองก็ยิ้มกว้างให้กับทั้งสอง
ทานให้อร่อยนะครับ เขาเอ่ยก่อนจะขอตัวกลับไปรับลูกค้ารายอื่น แล้วก็อดชำเลืองมายังโต๊ะของสองหนุ่มสาวบ่อยๆ ไม่ได้ เขาไม่เคยเห็นหมอธีร์หน้าตาท่าทางร่าเริงอย่างนี้มาก่อน
ธีร์มองของขวัญด้วยแววตายิ้มๆ หล่อนยังนั่งนิ่ง หรือเพราะว่าคำพูดของเขาก่อนถูกขัดจังหวะ ธีร์ยกแก้วน้ำขึ้นจิบ ก่อนจะเอ่ยเสียงนุ่ม
เมื่อกี้ผมบอกแล้วใช่ไหมว่าแม่ผมชอบคุณ
อ้าว...ยังไม่ออกไปทานข้าวข้างนอกเหรอครับ นพนันท์แวะที่ห้องนั่งเล่นก่อนจะออกจากบ้านไปรับประทานอาหารกับเพื่อน พบว่าบิดามารดายังอยู่ในห้องทั้งที่ตอนเขากลับมาตอนเย็นยังบอกว่าจะไปรับประทานอาหารนอกบ้านเช่นกัน
ไม่ไปแล้วจ้ะ คุณนันทนาตอบบุตรชาย
ทำไมล่ะครับ
น้องสาวเรายังไม่กลับน่ะสิ คุณธนัทเป็นคนตอบ ปรายตามองภรรยาด้วยแววตายิ้มๆ
ขวัญน่ะเหรอครับ นี่ยังไม่กลับบ้านอีก เขานิ่วหน้านิดๆ ของขวัญรับปากมารดาเขาแล้วนี่ว่าอาทิตย์นี้จะกลับบ้านทุกวัน แล้วของขวัญก็ไม่เคยผิดคำพูดเสียด้วย
จ้ะ แต่เดี๋ยวคงจะกลับ เห็นบอกว่าไปทานข้าวกับเพื่อน
อ้าว...ทำไมไอ้ขวัญทำอย่างนั้นล่ะครับ ผิดนัดกับแม่ได้ยังไง นพนันท์อุทาน แต่ก็ยังงงๆ เพราะของขวัญไม่เคยเป็นผิดนัดมาก่อน
ก็แม่เขาไม่ได้นัดน่ะสิ เลยผิดแผน คุณธนัทหัวเราะเบาๆ แม้จะได้รับค้อนจากภรรยา เขาสังเกตแล้วว่าช่วงนี้ภรรยาออกจะอารมณ์ดีเป็นพิเศษ เมื่อคืนกลับมาจากงานเลี้ยงยิ้มหน้าบานมาเลยทีเดียว
แผนอะไรเหรอครับพ่อ นพนันท์ถามต่อ คำพูดและเสียงหัวเราะของบิดาดูมีลับลมคมนัย
คุณธนัทชำเลืองไปทางภรรยาที่ค้อนให้เขาอีกรอบ ก่อนจะตอบบุตรชายอย่างอารมณ์ดี
แผนเทพอุ้มสมน่ะสิ
ธีร์ลงจากรถแท็กซี่ที่เขาให้จอดหน้าประตูรั้ว เขาให้ของขวัญกลับบ้านเลย เพราะไม่ต้องการให้หล่อนขับรถย้อนไปย้อนมา ทำให้หล่อนกลับถึงบ้านช้า แม้หล่อนจะบอกว่าไม่เป็นไรก็ตาม เขานั่งแท็กซี่กลับบ้านได้สบายมาก ดีกว่าจะต้องเป็นห่วงหล่อน
เขารู้ว่าอัตราการเกิดอุบัติเหตุในท้องถนนกรุงเทพฯ สูงแค่ไหน
ลุงชมที่มาเปิดประตูเล็กมองเจ้านายหนุ่มอย่างแปลกใจ
อ้าว...ทำไมนั่งแท็กซี่กลับ รถเป็นอะไรครับ
จอดไว้ที่โรงพยาบาลน่ะลุงชม พอดีผมไปธุระที่อื่น เลยขี้เกียจกลับไปเอา ธีร์ตอบ นึกถึงธุระที่ทำแล้วยิ้มกว้าง
แล้วทำไมไม่ให้แท็กซี่เข้าไปส่งข้างในครับ ต้องเดินเข้าไปเอง
ผมอยากเดินเล่นนิดหน่อยนะ ธีร์ตอบก่อนจะเดินตามถนนตรงเข้าตัวตึก เขาลดฝีเท้าลงเดินช้ากว่าปกติ มองบรรยากาศบ้านวรรณวิจักษ์ยามค่ำคืนด้วยหัวใจรื่นรมย์
ลุงชมมองตามเจ้านายหนุ่มเดินเข้าบ้าน แล้วโคลงศีรษะ
วันนี้คุณหมอธีร์อารมณ์ดีจริงๆ
ธีร์เข้ามาในตัวตึก แต่ไม่แวะไปห้องนั่งเล่นซึ่งสมาชิกส่วนใหญ่ของบ้านน่าจะชุมนุมกันอยู่ในห้องนั้น หากเดินขึ้นบันไดไปยังชั้นสอง เพื่อไปยังห้องส่วนตัว แต่เห็นชัชชนนท์อยู่ที่ระเบียงเหนือมุขกลาง จึงเปลี่ยนใจเดินออกไปที่ระเบียง
กลับมาแล้วเรอะ ชัชชนนท์ทักลูกพี่ลูกน้องที่เดินใกล้เข้ามา ใบหน้าคมสันมีรอยยิ้ม
ไม่งั้นนายจะเห็นเรอะ
เออ ไอ้หมอปากแข็งเอ๊ย...ชัชชนนท์หัวเราะในใจ
ไหนว่าไม่สนใจวะ แล้วใครไปแอบแถวมุมตึกเฝ้าชาวบ้านเขา ชัชชนนท์เปิดฉากอย่างไม่ต้องให้อีกฝ่ายตั้งตัว
ธีร์กอดอก พิงสะโพกกับราวระเบียง มองนายทหารเรือหนุ่มนั่งทอดหุ้ย
แล้วรีบชิ่งทำไมล่ะวะ
ชัชชนนท์หัวเราะในลำคอ เขาทำเป็นกลับ แต่ก็ซุ่มดูลวดลายหมอปากแข็งอยู่แถวๆ นั้นล่ะ
ตกลงนายจะเอาไงแน่ หวงลูกศิษย์ขึ้นมาหรือไง
ธีร์ยักไหล่
ไม่ได้หวง นายอยากทำอะไรก็ทำ เราไม่ได้ว่าอะไรนี่
พูดแล้วอย่ากลับคำนะโว้ย ชัชชนนท์แกล้งย้ำ แต่ยังสงสัยท่าทีของลูกพี่ลูกน้องอยู่ ท่าทางไม่สนใจของธีร์ตอนนี้ช่างขัดกับเวลาอยู่กับของขวัญ
ตามสบาย...แล้วนี่เห็นนนท์ไหมล่ะ ธีร์แกล้งเปลี่ยนเรื่อง
ไปดินเนอร์กับคุณหวานมั้ง ยังไม่กลับ มีอะไรเรอะ
ก็มีเรื่องอยากให้ช่วยหาข้อมูลเรื่องการเงินของเจ้าไชยยศเสียหน่อย ธีร์ตอบด้วยน้ำเสียงเรื่อยๆ
เพื่อนสนิทนาย ชัชชนนท์พยักหน้า ก่อนจะส่งเสียงเบาๆ เพราะได้ข่าวว่าเพื่อนสนิทของธีร์ตายไป เอ๊ะ ที่ว่า...
อือ...นั่นแหละ ไม่รู้ว่ามีปัญหาเรื่องเงินหรือเปล่าถึงได้ฆ่าตัวตาย...ป่านนี้ตำรวจยังไม่สรุปคดีเลย ธีร์แสร้งเอ่ยอย่างหมกหมุ่น
เขาให้ข้อมูล...เดี๋ยวชัชชนนท์ก็คิดอะไรได้เอง
ธีร์เดินออกมาจากห้องน้ำ พบว่ามารดากำลังสำรวจโต๊ะหนังสือของเขา ธีร์ยิ้มกว้าง เพราะเห็นว่าเครื่องพีดีเอของเขาวางไว้ผิดไปจากตำแหน่งเดิม เขารีบเดินไปหยิบเสื้อคลุมมาสวม
ทานข้าวอร่อยไหมจ๊ะ คุณนาเดียยิ้มหวาน คำทิ้งท้ายก่อนวางโทรศัพท์ของธีร์ทำให้เธอตะลึงไป ก่อนจะเปลี่ยนมาเป็นหัวเราะอย่างชอบใจ
ลูกชายเธอก็ไม่เบาเหมือนกัน
อร่อยครับ ร้านพี่เอก ผมก็เคยพาแม่ไปทานนะครับ
จ้ะ... คุณนาเดียค้อนน้อยๆ แล้วนี่ตกลงกับหนูของขวัญเขาแล้วใช่ไหม
ตกลงอะไรครับ ธีร์แกล้งทำหน้าเหรอหรา
ไม่ต้องมาแกล้งไม่รู้เรื่องเลยน้องธีร์ คุณนาเดียค้อนให้อีกรอบ
โธ่ ก็แม่จะให้ผมรู้เรื่องอะไรล่ะครับ โอ๊ย... ธีร์ร้องเสียงดังเมื่อถูกมารดาซัดเพี๊ยะเข้าที่ท่อนแขนทั้งที่ไม่ได้เจ็บอะไรนัก
งั้นเอาตรงๆ เลย จะให้หนูของขวัญมาเป็นสะใภ้แม่เมื่อไหร่
โอ้โฮ... ตรงไปหรือเปล่าครับแม่
น้องธีร์ คุณนาเดียลากเสียง
ครับ...แม่ใจเย็นๆ สิครับ ธีร์โอบร่างโปร่งบางของมารดาไว้ ผมเพิ่งเจอกับของขวัญได้ไม่นานเลยนะครับ แม่จะให้ผมขอเขามาเป็นลูกสะใภ้แม่แล้วเหรอครับ
ก็อย่างนั้นสิจ๊ะ...จะลีลาทำไม
ธีร์หัวเราะ ไม่รู้ว่าแม่เขาปักอกปักใจอะไรนักหนา แต่ก็เป็นเรื่องดี...เพราะถ้าแม่เขาไม่ชอบหล่อนละก็ คงเป็นปัญหาใหญ่แน่นอน
ไม่ได้ลีลาครับ แต่ขอเวลาเราศึกษากันก่อนสิครับ ยังมีอะไรอีกหลายๆ อย่างที่เขากับของขวัญต้องเรียนรู้ซึ่งกันและกัน ยังไม่รวมถึงท่าทีของหล่อนที่ยังไม่ชัดเจนว่าคิดกับเขาอย่างไรกันแน่
แต่ไม่นานหรอก...
นพนันท์กลับมาถึงบ้านตอนเที่ยงคืน ภายในบ้านเงียบสนิท เพราะถึงเวลาพักผ่อนแล้ว แต่เขาเห็นแสงไฟลอดออกมาจากห้องแพนทรีด้านหลังจึงเดินไปดู พบของขวัญนั่งอยู่ที่โต๊ะวางของกลางครัว กำลังหมกมุ่นอยู่กับโน้ตบุ๊ก ข้างๆ มีถ้วยกระเบื้องซึ่งคงจะเป็นช็อกโกแลต
เขายิ้มน้อยๆ เดินเข้าไปหา
ทำอะไรดึกๆ ดื่นๆ แอบดูเว็บโป๊อยู่เรอะ
รุ่นนี้ไม่จำเป็นต้องแอบหรอก ของขวัญตอบโดยไม่ละสายตาจากหน้าจอ แต่ไม่อยากดู เดี๋ยวเห็นคลิปของคนแถวนี้
ไอ้นี่พูดจาไม่เป็นมงคล
ของขวัญยกมือขึ้นปัดมือที่เตรียมจะประทุษร้ายหน้าผากของหล่อนได้ทันพอดี โดยไม่ได้เงยหน้าขึ้นมอง ทำให้นพนันท์พยักหน้าอย่างพอใจ
ปฏิกิริยาโต้ตอบของของขวัญยังยอดเยี่ยม
แล้วนี่ทำอะไร เขาชะโงกไปดูหน้าจอ
พรุ่งนี้มีพรีเซนต์เปเปอร์ค่ะ หล่อนกำลังตรวจความเรียบร้อยของงานที่จะนำเสนอหน้าชั้น เมื่อเช้านี้นอกจากพิชญาแล้วยังมีอีกสามคนที่นำเสนอรายงาน แต่ละคนโดนอาจารย์อภินันท์ถล่มมิใช่น้อย หล่อนก็ต้องเตรียมตัวดีๆ หน่อยล่ะ
แม้จะมีแล็บพิเศษให้ทำ แต่ของขวัญก็ไม่ลืมว่าหล่อนกำลังมาเรียนต่อ เช่นเดียวกับเมื่อก่อนที่หล่อนทำงานในหน้าที่นักเทคนิคการแพทย์ของโรงพยาบาลโดยไม่ให้บกพร่อง แม้บางครั้งจะมีคำสั่งให้ไป อบรม อยู่บ่อยๆ ซึ่งเรื่องธรรมดาของเจ้าหน้าที่ในโรงพยาบาลที่จะหายหน้าไปจากโรงพยาบาลสักสองสามวัน หรือสักสัปดาห์ เพราะแต่ละแผนกมักจะมีการอบรม สัมมนา หรือประชุมวิชาการกันตลอดทั้งปี
แต่ไม่ใช่ว่าอยู่ๆ หล่อนจะหายหน้าไปเฉยๆ ได้หรอกนะ มันก็ต้องมีขั้นตอนกันบ้าง
กลับมาเป็นนักเรียนอีกก็ลำบากอย่างนี้แหละ นพนันท์หัวเราะหึๆ หากมองลูกผู้น้องด้วยแววตาเอื้อเอ็นดู มีอะไรให้พี่ช่วยไหม
งั้นคุณนักเรียนเก่าอเมริกาก็ช่วยดูให้หน่อยสิคะว่ามีตรงไหนไวยกรณ์ผิด สะกดพลาด ของขวัญยิ้มกว้าง เลื่อนโน้ตบุ๊กไปให้นพนันท์ในทันทีจนเจ้าตัวหัวเราะเสียงดัง
ได้ทีใช้แรงงานพี่เลยนะ นพนันท์โคลงศีรษะ แต่ก็นั่งลงตรวจทานข้อความภาษาอังกฤษให้กับของขวัญโดยดี แต่แล้วก็อดเอ่ยถึงเรื่องเมื่อตอนเย็นไม่ได้
เห็นแม่บอกว่าวันนี้ไปกินข้าวกับเพื่อนมาเหรอ
ของขวัญชะงัก หล่อนบอกคุณป้าไปว่าอย่างนั้น
ค่ะ
นพนันท์ชำเลืองมาข้างกาย เขาเลิกคิ้วเมื่อเห็นว่าแก้มของขวัญระเรื่อขึ้น ท่าทางจะไม่ใช่เพื่อนธรรมดาเสียแล้ว
แล้วยังแผนเทพอุ้มสมของแม่เขาอีกล่ะ แต่แม่เขาก็ไม่ยอมบอกว่าจะอุ้มสมของขวัญกับใคร
เขาก็ไม่เชิงเห็นด้วยหรอกนะ แต่คิดว่าของขวัญน่าจะเอาตัวรอดได้
มองอะไรล่ะพี่เม่น
มองคนหน้าแดง นพนันท์ตอบกลับ กลั้นหัวเราะ เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อหรือเปล่า ให้พี่ช่วยดูไหม รับรองเดี๋ยวดูให้ละเอียดยิบเลย แถมด้วยประวัติแบบที่เจ้าตัวยังไม่รู้เลยว่าเคยทำไว้
จะยัดเยียดข้อหาอีกแล้วล่ะสิพี่เม่น
อ้าว...ไอ้นี่กล่าวหาเจ้าพนักงาน ไม่เคยโว้ย เขาแกล้งโวยวาย ก่อนจะหลิ่วตา ว่าแต่ไม่ใช่เพื่อนจริงๆ ล่ะสิ
ค่ะ...แต่เป็นอาจารย์
ไอ้ขวัญ... นพนันท์ลากเสียง สบตาสีนิลวาว แล้วถอนหายใจยาว รู้ใช่ไหมว่ากำลังทำอะไรอยู่ เขาพอจะเดาได้ว่า อาจารย์ ที่ของขวัญพูดถึงหมายถึงใคร
ของขวัญพยักหน้า หล่อนรู้ว่ากำลังทำอะไรอยู่ และรู้ว่าตอนนี้หล่อนกำลังมีปัญหาเอามากๆ ทั้งจาก ธีร์ และคนบ้านวรรณวิจักษ์
ขวัญคุยกับพี่เม่นได้ใช่ไหม
นพนันท์ฟังน้ำเสียงอ่อนๆ ของลูกผู้น้อง รู้สึกว่าเหตุการณ์แบบนี้จะเกิดขึ้นซ้ำอีกแล้ว คราวก่อนเป็นเพื่อนสนิทของเขาเอง
ได้อยู่แล้ว...พี่เป็นพี่ชายของขวัญนี่นา
เมืองขวัญยืนกอดอก มองคู่แฝดกับนพนันท์คุยกันแล้วถอนหายใจ เขาจะช่วยของขวัญอย่างไรดี
++++++++++++++++++ พบกันวันพฤหัสค่ะ +++++++++++++++++++
| Create Date : 21 กันยายน 2552 |
| Last Update : 21 กันยายน 2552 11:32:25 น. |
|
99 comments
|
| Counter : 1331 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: หนอนฮับ IP: 202.12.73.6 วันที่: 21 กันยายน 2552 เวลา:11:56:48 น. |
|
|
|
| โดย: papa_jank IP: 203.153.169.230 วันที่: 21 กันยายน 2552 เวลา:12:00:58 น. |
|
|
|
| โดย: kibkay IP: 58.10.84.57 วันที่: 21 กันยายน 2552 เวลา:12:09:09 น. |
|
|
|
| โดย: กระต่าย IP: 192.168.1.31, 115.31.144.221, 117.121.208.2 วันที่: 21 กันยายน 2552 เวลา:12:10:01 น. |
|
|
|
| โดย: นู๋มู๋ IP: 202.28.77.31 วันที่: 21 กันยายน 2552 เวลา:12:26:40 น. |
|
|
|
| โดย: หนุ่ย IP: 61.47.16.162 วันที่: 21 กันยายน 2552 เวลา:12:28:00 น. |
|
|
|
| โดย: อัน IP: 61.90.17.223 วันที่: 21 กันยายน 2552 เวลา:12:50:15 น. |
|
|
|
| โดย: วัลภา ผู้น่ารัก IP: 117.47.85.241 วันที่: 21 กันยายน 2552 เวลา:12:54:02 น. |
|
|
|
| โดย: pauline IP: 58.8.69.135 วันที่: 21 กันยายน 2552 เวลา:13:20:51 น. |
|
|
|
| โดย: นู๋หยง IP: 192.168.20.120, 112.142.40.137 วันที่: 21 กันยายน 2552 เวลา:13:21:50 น. |
|
|
|
| โดย: panon IP: 203.158.141.214 วันที่: 21 กันยายน 2552 เวลา:13:39:22 น. |
|
|
|
| โดย: วีริน IP: 202.176.81.127 วันที่: 21 กันยายน 2552 เวลา:14:05:01 น. |
|
|
|
| โดย: กระเพาะปลาน้อย IP: 61.90.130.134 วันที่: 21 กันยายน 2552 เวลา:14:11:51 น. |
|
|
|
| โดย: jiab IP: 192.168.0.157, 61.19.69.30 วันที่: 21 กันยายน 2552 เวลา:14:18:37 น. |
|
|
|
| โดย: prin IP: 172.17.63.2, 58.8.209.87 วันที่: 21 กันยายน 2552 เวลา:14:51:41 น. |
|
|
|
| โดย: นกกระเต็น IP: 203.158.225.47 วันที่: 21 กันยายน 2552 เวลา:15:45:50 น. |
|
|
|
| โดย: คนตามอ่าน=gift IP: 125.24.159.25 วันที่: 21 กันยายน 2552 เวลา:15:47:32 น. |
|
|
|
| โดย: ปุ๊ IP: 115.67.184.25 วันที่: 21 กันยายน 2552 เวลา:15:55:15 น. |
|
|
|
| โดย: nOOnie IP: 58.8.78.25 วันที่: 21 กันยายน 2552 เวลา:16:15:04 น. |
|
|
|
| โดย: usmarshals IP: 125.25.118.173 วันที่: 21 กันยายน 2552 เวลา:16:16:04 น. |
|
|
|
| โดย: hayee IP: 124.122.179.59 วันที่: 21 กันยายน 2552 เวลา:16:25:43 น. |
|
|
|
| โดย: PooH_PooH IP: 58.10.9.235 วันที่: 21 กันยายน 2552 เวลา:16:46:34 น. |
|
|
|
| โดย: ฟ้าเคียงเดือน IP: 58.9.102.122 วันที่: 21 กันยายน 2552 เวลา:16:46:52 น. |
|
|
|
| โดย: นู๋เต่า IP: 58.8.249.110 วันที่: 21 กันยายน 2552 เวลา:17:04:55 น. |
|
|
|
| โดย: ngek IP: 203.121.167.243 วันที่: 21 กันยายน 2552 เวลา:17:09:36 น. |
|
|
|
| โดย: ฟ้า IP: 124.121.127.181 วันที่: 21 กันยายน 2552 เวลา:17:52:25 น. |
|
|
|
| โดย: ฮะเก๋า IP: 58.147.24.147 วันที่: 21 กันยายน 2552 เวลา:18:54:12 น. |
|
|
|
| โดย: lovelyNOK IP: 60.242.255.119 วันที่: 21 กันยายน 2552 เวลา:19:26:08 น. |
|
|
|
| โดย: momtu IP: 124.120.43.30 วันที่: 21 กันยายน 2552 เวลา:20:47:18 น. |
|
|
|
| โดย: ปอนด์ IP: 222.123.12.25 วันที่: 21 กันยายน 2552 เวลา:21:34:08 น. |
|
|
|
| โดย: อัจ IP: 124.120.198.165 วันที่: 21 กันยายน 2552 เวลา:22:04:27 น. |
|
|
|
| โดย: โบ IP: 115.67.54.40 วันที่: 21 กันยายน 2552 เวลา:22:40:59 น. |
|
|
|
| โดย: ตากุ๊ก IP: 61.90.124.168 วันที่: 22 กันยายน 2552 เวลา:0:12:45 น. |
|
|
|
| โดย: napat IP: 58.64.80.254 วันที่: 22 กันยายน 2552 เวลา:0:22:25 น. |
|
|
|
| โดย: กระรอกจัง IP: 76.85.167.28 วันที่: 22 กันยายน 2552 เวลา:6:40:43 น. |
|
|
|
| โดย: เอื้อ IP: 10.6.147.73, 202.28.179.4 วันที่: 22 กันยายน 2552 เวลา:7:34:52 น. |
|
|
|
| โดย: hlee IP: 118.174.6.140 วันที่: 22 กันยายน 2552 เวลา:8:16:04 น. |
|
|
|
| โดย: ปุ๊ IP: 115.67.80.185 วันที่: 22 กันยายน 2552 เวลา:10:44:56 น. |
|
|
|
| โดย: ถุงแป้ง IP: 125.25.155.1 วันที่: 22 กันยายน 2552 เวลา:12:19:21 น. |
|
|
|
| โดย: lovelyNOK IP: 60.242.255.119 วันที่: 22 กันยายน 2552 เวลา:20:02:13 น. |
|
|
|
| โดย: Nina_Varadee IP: 124.120.184.70 วันที่: 22 กันยายน 2552 เวลา:21:37:09 น. |
|
|
|
| โดย: pin IP: 203.144.180.65 วันที่: 23 กันยายน 2552 เวลา:1:29:43 น. |
|
|
|
| โดย: ning IP: 118.172.78.54 วันที่: 23 กันยายน 2552 เวลา:15:25:39 น. |
|
|
|
| โดย: *** IP: 118.175.84.2 วันที่: 24 กันยายน 2552 เวลา:10:29:20 น. |
|
|
|
| โดย: เจี๊ยบ IP: 118.173.22.73 วันที่: 24 กันยายน 2552 เวลา:18:07:47 น. |
|
|
|
| โดย: แตงกวา IP: 61.7.139.99 วันที่: 24 กันยายน 2552 เวลา:20:06:20 น. |
|
|
|
| โดย: วัลภาผู้น่ารัก IP: 117.47.211.81 วันที่: 25 กันยายน 2552 เวลา:0:25:14 น. |
|
|
|
| โดย: greenery IP: 58.9.148.84 วันที่: 25 กันยายน 2552 เวลา:0:33:29 น. |
|
|
|
| โดย: meddy IP: 202.149.25.235 วันที่: 25 กันยายน 2552 เวลา:0:44:18 น. |
|
|
|
| โดย: hayee IP: 124.120.123.136 วันที่: 25 กันยายน 2552 เวลา:1:01:47 น. |
|
|
|
โดย: keroobob  วันที่: 25 กันยายน 2552 เวลา:2:01:04 น. |
|
|
|
| โดย: คนจะสอบ IP: 58.8.169.55 วันที่: 25 กันยายน 2552 เวลา:2:33:37 น. |
|
|
|
| โดย: ตากุ๊ก IP: 58.9.49.184 วันที่: 25 กันยายน 2552 เวลา:3:12:42 น. |
|
|
|
| โดย: วัลภาผู้น่ารัก IP: 117.47.214.198 วันที่: 25 กันยายน 2552 เวลา:8:51:10 น. |
|
|
|
| โดย: **** IP: 118.175.84.2 วันที่: 25 กันยายน 2552 เวลา:10:03:26 น. |
|
|
|
| โดย: อัน IP: 58.8.174.236 วันที่: 25 กันยายน 2552 เวลา:10:33:17 น. |
|
|
|
| โดย: hayee IP: 124.120.123.235 วันที่: 25 กันยายน 2552 เวลา:13:22:08 น. |
|
|
|
| โดย: คนตามอ่าน=gift IP: 125.24.162.255 วันที่: 25 กันยายน 2552 เวลา:13:34:27 น. |
|
|
|
| โดย: nuch0001 IP: 125.25.104.59 วันที่: 25 กันยายน 2552 เวลา:13:42:43 น. |
|
|
|
| โดย: meddy IP: 202.149.25.225 วันที่: 25 กันยายน 2552 เวลา:14:01:59 น. |
|
|
|
| โดย: ปุ๊ IP: 202.91.19.201,202.91.19.201, 72.14.194.1 วันที่: 25 กันยายน 2552 เวลา:14:24:16 น. |
|
|
|
| โดย: pauline IP: 61.90.38.3 วันที่: 25 กันยายน 2552 เวลา:14:29:16 น. |
|
|
|
| โดย: napat IP: 110.164.11.173 วันที่: 25 กันยายน 2552 เวลา:14:48:58 น. |
|
|
|
| โดย: *** IP: 118.175.84.2 วันที่: 25 กันยายน 2552 เวลา:15:18:44 น. |
|
|
|
| โดย: *** IP: 118.175.84.2 วันที่: 25 กันยายน 2552 เวลา:15:21:15 น. |
|
|
|
| โดย: แอน IP: 203.154.188.20 วันที่: 25 กันยายน 2552 เวลา:15:39:02 น. |
|
|
|
| โดย: hayee IP: 124.120.116.22 วันที่: 25 กันยายน 2552 เวลา:15:50:25 น. |
|
|
|
| โดย: napat IP: 110.164.11.173 วันที่: 25 กันยายน 2552 เวลา:18:39:56 น. |
|
|
|
| โดย: เป็นกำลังใจให้คุณค่ะ.. IP: 118.173.40.18 วันที่: 25 กันยายน 2552 เวลา:18:47:59 น. |
|
|
|
| โดย: ฬีฬา แฟนคลับ IP: 115.67.104.173 วันที่: 25 กันยายน 2552 เวลา:19:34:08 น. |
|
|
|
| โดย: แตงกวา IP: 61.7.139.175 วันที่: 25 กันยายน 2552 เวลา:19:42:16 น. |
|
|
|
| โดย: โบ IP: 115.67.204.84 วันที่: 25 กันยายน 2552 เวลา:19:53:26 น. |
|
|
|
| โดย: ตาน IP: 118.172.59.157 วันที่: 25 กันยายน 2552 เวลา:19:57:18 น. |
|
|
|
| โดย: Blackcrab IP: 124.120.79.26 วันที่: 25 กันยายน 2552 เวลา:21:14:59 น. |
|
|
|
| โดย: ปอนด์ IP: 117.47.10.115 วันที่: 25 กันยายน 2552 เวลา:21:57:51 น. |
|
|
|
| โดย: อัจ IP: 124.120.201.173 วันที่: 25 กันยายน 2552 เวลา:22:47:07 น. |
|
|
|
| โดย: หมีสีชมพู IP: 161.200.255.162 วันที่: 25 กันยายน 2552 เวลา:23:11:43 น. |
|
|
|
| โดย: โอ้เอ้ศาลาลอย IP: 118.174.23.74 วันที่: 25 กันยายน 2552 เวลา:23:20:05 น. |
|
|
|
| โดย: คนตามอ่าน=gift IP: 125.24.172.130 วันที่: 25 กันยายน 2552 เวลา:23:57:52 น. |
|
|
|
| โดย: หนอนหนังสือ IP: 110.49.114.80 วันที่: 26 กันยายน 2552 เวลา:0:40:02 น. |
|
|
|
| โดย: ta IP: 24.83.4.91 วันที่: 26 กันยายน 2552 เวลา:0:49:11 น. |
|
|
|
| โดย: greenery IP: 58.9.145.162 วันที่: 26 กันยายน 2552 เวลา:1:34:11 น. |
|
|
|
| โดย: คามุย IP: 114.128.2.218 วันที่: 26 กันยายน 2552 เวลา:9:06:20 น. |
|
|
|
| โดย: นานา IP: 58.9.146.158 วันที่: 26 กันยายน 2552 เวลา:10:38:50 น. |
|
|
|
| โดย: Miss lee IP: 58.10.134.205 วันที่: 26 กันยายน 2552 เวลา:12:14:41 น. |
|
|
|
| โดย: ฟ้าริน IP: 203.144.180.65 วันที่: 26 กันยายน 2552 เวลา:12:16:17 น. |
|
|
|
| โดย: fordear วันที่: 26 กันยายน 2552 เวลา:12:52:33 น. |
|
|
|
| โดย: belle le weekend IP: 61.90.96.11 วันที่: 26 กันยายน 2552 เวลา:13:28:05 น. |
|
|
|
| โดย: ปุ๊ก IP: 58.137.158.34 วันที่: 26 กันยายน 2552 เวลา:16:43:23 น. |
|
|
|
| โดย: napat IP: 58.64.81.58 วันที่: 26 กันยายน 2552 เวลา:23:46:21 น. |
|
|
|
| โดย: ตากุ๊ก IP: 58.9.38.30 วันที่: 27 กันยายน 2552 เวลา:0:55:15 น. |
|
|
|
| โดย: ลูกหยี IP: 115.67.29.194 วันที่: 27 กันยายน 2552 เวลา:16:24:47 น. |
|
|
|
| โดย: pauline IP: 110.164.116.92 วันที่: 27 กันยายน 2552 เวลา:17:24:08 น. |
|
|
|
| โดย: Beaut วันที่: 28 กันยายน 2552 เวลา:0:13:11 น. |
|
|
|
| โดย: นู๋กบ IP: 192.168.16.1, 202.129.44.130 วันที่: 28 กันยายน 2552 เวลา:2:56:28 น. |
|
|
|
| โดย: papa_jank IP: 118.174.43.186 วันที่: 28 กันยายน 2552 เวลา:8:15:47 น. |
|
|
|
| โดย: กระต่าย IP: 192.168.1.31, 115.31.144.221, 117.121.208.2 วันที่: 28 กันยายน 2552 เวลา:10:15:44 น. |
|
|
|
| โดย: นกกระเต็น IP: 203.158.225.43 วันที่: 28 กันยายน 2552 เวลา:10:26:24 น. |
|
|
|
| โดย: maxi IP: 58.9.33.59 วันที่: 28 กันยายน 2552 เวลา:10:40:53 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 84 คน [
แถมว่าที่แม่สามี..ยังปลื้มอีกต่างหาก
ฮิ..ฮิ
ปล. ว่าที่แฟนพี่เธียรเป็นกำลังใจให้คะ