ปลูกดอกไม้ในฮาเร็ม...เติมเต็มหัวใจให้ชื่นบาน
Group Blog
 
<<
มีนาคม 2556
 
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
5 มีนาคม 2556
 
All Blogs
 
พะนอขวัญ บทที่ ๑๗

Serenade

ทันทีที่เปิดประตูห้องในคอนโดมิเนียมเข้ามาน่านฟ้าก็ได้ยินเสียงเปียโนเซเรเนดของคีตกวี Franz Schubert ริมฝีปากที่กำลังจะยิ้มกลับต้องชะงักเพราะท่วงทำนองอ่อนหวานแสนโรแมนติกนั้นกลับแฝงด้วยความรู้สึกเดียวดายและหม่นเศร้าของผู้ถ่ายทอดมันออกมา

น่านฟ้าปิดประตูแผ่วเบาเดินแบบไร้เสียงต่อมายังห้องโถงกว้างซึ่งเป็นห้องอเนกประสงค์ห้องชุดแห่งนี้ตกแต่งไม่ต่างจากที่บ้านนัก เฟอร์นิเจอร์น้อยชิ้นหากที่ขาดไม่ได้ก็คือเครื่องดนตรีชิ้นโปรดของน้องชายคนกลางสายตาพุ่งไปยังร่างสูงที่อยู่หลังแกรนด์เปียโน

ทำไมเซเรเนดของเขตชลจึงอ้างว้างและเหงาขนาดนี้

น่านฟ้าถอนหายใจเมื่อโน้ตตัวสุดท้ายหยุดลงและดูเหมือนเขตชลจะรู้ว่ามีผู้ฟังจึงหันมา สองพี่น้องสบตากันชั่วครู่

“นานๆ จะเห็นพี่มาที่นี่นะ”เขตชลเอ่ยขึ้นก่อนเพราะไม่ต้องการให้น่านฟ้าพูดในสิ่งที่อยู่ในแววตานั่นออกมา

ความรู้สึกของเขา!

“อืม...มันใกล้โรงแรมที่ต้องไปมากกว่า” น่านฟ้าตอบ ห้องชุดนี้ก็เหมือนเรือนเล็กที่บ้านเป็นอาณาจักรส่วนตัวของพี่น้อง แต่คนที่มาใช้คอนโดมิเนียมนี้มากที่สุดคือเขตชล

“นัดสาวไว้เหรอ” เขตชลยักคิ้วนัยน์ตาเป็นประกายวิบวับ

“หึ...จะไปด้วยกันไหมล่ะ คุณแม่คงดีใจ” น่านฟ้าแสยะยิ้ม

“เอาไว้ไปให้คุณแม่ดีใจที่บ้านดีกว่า” เขตชลหัวเราะแหะๆ ถ้ามีแค่คุณแม่คนเดียวก็ไม่ได้ว่าอะไรแต่เดาได้ว่าน่าจะมีสาวอื่นด้วยเห็นจะไม่น่าไปด้วยสักเท่าไรและก็อดกระเซ้าพี่ชายไม่ได้ “ไม่อยากเป็นข่าวกอสซิป”

“งั้นเป็นข่าวอาชญากรรมแทนดีไหม” น่านฟ้าแกล้งหักข้อนิ้วมือ แสยะยิ้มให้กับคำแซวของน้องชายจนตอนนี้เขาเองก็ไม่รู้ว่าพะนอขวัญได้เห็นภาพหรือได้ข่าวนั่นบ้างไหมไม่รู้ว่าถ้าได้เห็นเจ้าตัวจะคิดยังไงบ้าง

“ไม่เป็นข่าวอะไรน่าจะดีกว่า...” เขตชลแกล้งยกมือยอมแพ้

“เดี๋ยวพี่ไปอาบน้ำล่ะ นายจะกลับบ้านหรือเปล่าวันนี้”

เขตชลนิ่งไปนิด ก่อนจะพยักหน้า

“อืมแต่ขอไปกินข้าวกับ...คุณแพงก่อนดีกว่า”เขตชลเอ่ยด้วยน้ำเสียงร่าเริงเมื่อนึกถึงหญิงสาวที่ทำให้เขารู้สึกดีทุกครั้งที่อยู่ใกล้“โอ๊ะ...โทรศัพท์อยู่ไหน ไม่รู้ว่าจะเลิกงานหรือยังน้า”

“ไม่ต้องโทรหรอก น้องแพงไม่ว่างไปกับนายหรอก”

เขตชลเลิกคิ้ว มองสีหน้ายิ้มๆ ของพี่ชาย

“เขาไปงานเลี้ยงกับทางบริษัทน่ะ”

“อื้อหือ...รู้ความเคลื่อนไหวของคุณแพงดีจังเลยนะพี่ชายผมเนี่ย”เขตชลเอ่ยกลั้วหัวเราะ นัยน์ตาคมพราวพร่างสบตาพี่ชายด้วยท่าทีผ่อนคลาย “แต่ไม่เป็นไรหรอก...เพราะเดี๋ยวพรุ่งนี้ก็ได้เจอกันอยู่แล้ว”

“อย่างงั้นเหรอ”น่านฟ้ายิ้ม

“ไม่เคยโกหกพี่ใหญ่สักที...หึ” เขตชลยิ้มเช่นกัน

“อืม...ก็ดีแล้ว”น่านฟ้ายักไหล่ ก่อนจะออกเดินไปยังห้องส่วนตัว เดินไปไม่กี่ก้าวก็หยุดหันกลับมายังน้องชายที่ยังนั่งอยู่หน้าเปียโน “เซเรเนดของนาย...ไม่ใช่น้องแพงสินะ”

เขตชลมองตามแผ่นหลังของพี่ชายที่มุ่งไปยังห้องส่วนตัวหลังจากทิ้งคำพูดเอาไว้เขาถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะแย้มริมฝีปากขึ้น

น่านฟ้าไม่ควรมาได้ยินเลย...

แบบนี้ก็หมดสนุกน่ะสิ




พะนอขวัญมองโรงแรมหรูริมแม่น้ำเจ้าพระยาที่รถของเจ้านายกำลังรอเลี้ยวรถเข้าไปเพราะการจราจรแน่นหนาแม้คิดว่าทำใจได้แล้วแต่ก็รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาอีกไม่ได้

“หึๆ จะตื่นเต้นอะไรนะแพง” สิทธาพยายามกลั้นหัวเราะเหลือบมองนักออกแบบสาวที่วันนี้สวยสะดุดตาทีเดียว

“ก็แพงไม่เหมือนพี่สินี่คะ ที่จะได้ชิน” พะนอขวัญตอบเสียงอ่อยๆ

“งั้นเดี๋ยวไปกับพี่บ่อยๆ จะได้ชินไง”

“โอ๊ย...ไม่เอาหรอกค่ะแค่งานนี้งานเดียวก็แย่แล้ว แพงจะทำอะไรให้พี่สิขายหน้าหรือเปล่าก็ไม่รู้” พะนอขวัญเอ่ยอย่างกังวล

“ไม่ขายหรอกหน้าน่ะพี่ขายแต่เฟอร์นิเจอร์”

พะนอขวัญหันมาค้อนเจ้านายจริงจัง

“แพงไม่ค่อยขำนะคะ”

“อ้าว...มุกไม่ฮา พาเครียดเหรอ” สิทธาหัวเราะเบาๆ “อย่าไปเครียดก็เหมือนกับงานทั่วๆ ไปนั่นแหละ แต่แพงอาจจะตาพร่าหน่อย เพราะแสงเพชรเยอะแต่เพชรจริงเพชรปลอมก็อีกเรื่อง”

พะนอขวัญได้แต่ระบายลมหายใจนี่ดีนะที่ท้องอิ่มแล้วไม่อย่างนั้นคงจะเครียดขึ้นอีกเป็นเท่าตัว

แซนด์วิชกับขนมปังหมดเรียบทั้งสามกล่องด้วยฝีมือของเธอกับเพื่อนร่วมงานแน่ล่ะว่าย่อมต้องมีคำถามว่าใครส่งมาให้กันสายตาเป็นประกายวิบวับที่ทำให้เธอทั้งเขินทั้งหมั่นไส้

เรื่องอะไรจะบอก...




เมื่อเข้ามาในโรงแรมพะนอขวัญก็อดมองการตกแต่งแบบผสมผสานระหว่างไทยและยุโรปอย่างลงตัว ดูหรูหราและสวยงามสมกับที่ได้รับคำชมมานั่นต่อนักเธอตามเจ้านายเข้าลิฟต์ขึ้นไปยังชั้นสิบซึ่งเป็นห้องจัดเลี้ยงสิทธาบอกว่าห้องนี้สามารถมองเห็นแม่น้ำเจ้าพระยาได้สวยมากเป็นอีกไฮไลต์หนึ่งของห้องจัดเลี้ยง

พะนอขวัญเหลือบมองตัวเองในกระจกลิฟต์เสื้อผ้าหน้าผมยังดูเหมือนเดิม แล้วก็รีบฉีกยิ้มเพื่อเรียกความมั่นใจให้กับตัวเอง

เอาวะไอ้แพง...กระทบไหล่ไฮโซกับเขาสักวัน

เสียงกริ่งของลิฟต์ดังเบาๆ ก่อนลิฟต์จะนิ่งสนิทประตูเปิดออก ทั้งคู่ก้าวออกมาเป็นห้องโถง ตกแต่งอย่างหรูหราไม่แพ้ล็อบบี้มีผู้คนในชุดราตรีและสูทหรูอยู่ประปราย และดูเหมือนจะมุ่งความสนใจไปยังประตูห้องจัดเลี้ยงที่เปิดกว้าง

“ได้เวลาลุยกันแล้ว” สิทธาเอ่ยยิ้มๆ เพื่อให้พะนอขวัญผ่อนคลายแต่เมื่อกี้ก็เห็นรอยยิ้มของอีกฝ่ายแล้วก็คลายใจไปได้ท่าทางจะเรียกตัวตนกลับมาได้แล้ว

เรื่องที่พะนอขวัญจะทำให้เขาขายหน้าน่ะเหรอ...ยากมาก

เท่าที่รู้จักพะนอขวัญมา ถึงจะหลุดโลกเป็นพักๆบ้างตามสไตล์ ‘เด็กติสต์’ แต่พื้นฐานของพะนอขวัญนั้นน่าจะถูกอบรมมาดีแม้ไม่ได้เรียบร้อยเป็นผ้าพับไว้แต่ก็มีมารยาทดี รู้จักกาลเทศะและมีสัมมาคาราวะไม่ใช่เด็กก้าวร้าว

“ค่า...เจ้านาย”พะนอขวัญก้าวตามร่างสูง ตรงไปยังประตูห้องจัดเลี้ยงซึ่งด้านหน้าตกแต่งด้วยซุ้มดอกไม้อย่างสวยงามมีโต๊ะยาวและหญิงสาวหน้าตาดีแต่งกายด้วยเดรสสวยแบบเดียวกันหลายคนประจำอยู่ผู้ที่มาร่วมงานกำลังเขียนคำอวยพรก่อนจะเข้าไปในงาน

หากกำลังจะถึงจุดหมาย สิทธาก็หยุดเดินหยิบโทรศัพท์ออกมาจากสูท

“อืม...พี่รับโทรศัพท์ก่อนนะแพงจะเข้าไปในงานก่อนไหม”

พะนอขวัญส่ายหน้าหวือ รีบบอก

“ไม่ค่ะ แพงรอได้”

สิทธาหัวเราะเบาๆ ก่อนจะพยักหน้าแล้วเดินถือโทรศัพท์เลี่ยงออกไปให้จุดที่สามารถคุยเป็นส่วนตัวได้พะนอขวัญมองตามร่างสูง ก่อนที่จะมองไปรอบๆ และสะดุดตาหญิงสาวที่เพิ่งออกมาจากลิฟต์เดินตรงมายังห้องจัดเลี้ยง

“นวลนี่นา”พะนอขวัญมองหญิงสาวในเดรสสั้นสีเทาเงิน จันทร์นวลนั่นเองพะนอขวัญรีบเดินเข้าไปหาและทักอย่างดีใจ “นวล...เอ้อ...นีน่า”

เกือบลืมชื่อใหม่ของเพื่อนไปแล้วสิ

ณัฐนนทยาชะงักเมื่อเห็นคนที่ยิ้มกว้างอยู่ตรงหน้าก่อนจะสบถในใจอย่างดุเดือด หากไม่ได้แสดงออกมาอย่างที่รู้สึกเธอกวาดตามองเพื่อนสาวอย่างรวดเร็ว แม้ไม่อยากจะยอมรับแต่ก็เห็นว่าวันนี้พะนอขวัญ ‘ดูดี’ กว่าที่เคยเห็น แต่ยังไงก็คงสู้เธอไม่ได้

วันนี้เธอสวมเดรสสั้นสวยหรูจากแบรนด์โปรดกระเป๋าและรองเท้าก็จากแบรนด์ดังเช่นกัน แม้เครื่องประดับจะมีเพียงต่างหูและสร้อยข้อมือหากประดับด้วยเพชรน้ำงามเพราะเธอไม่ต้องการประโคมเครื่องประดับราวกับพวกคุณนายที่ดีแต่มีเงินทว่าแต่งตัวไม่เป็น

“มางานของคุณหญิงเกศแก้วเหรอด้วยเหรอแพง” ณัฐนนทยาพยายามยิ้มออกมานิดๆ แม้ในใจจะไม่อยากยิ้มสักนิดแต่เธอจะมาทำหน้าบึ้งไม่ได้ เพราะอาจจะมีใครมองเธออยู่ก็ได้

“อืม...ใช่จ้ะ นีน่าก็เหมือนกันใช่ไหมดีจังเลยมีเพื่อนแล้ว” พะนอขวัญตอบอย่างดีใจอย่างน้อยในงานก็ยังมีคนรู้จักอีกคนนอกจากสิทธาส่วนคุณหญิงเกศแก้วนั้นคงจะนับรวมไม่ได้เพราะอย่างมากวันนี้ก็คงจะได้เพียงแค่เข้าไปทักทายและอวยพรวันเกิดท่านเท่านั้น

ณัฐนนทยาพยักหน้านิดๆหากในใจกลับเต็มไปด้วยความแปลกใจว่าทำไมพะนอขวัญถึงได้รับเชิญมางานของคุณหญิงเกศแก้วที่ได้ชื่อว่าเป็นไฮโซพันธุ์แท้

หรือว่ามากับคุณเขตชล...สองคนนี้ก้าวหน้าไปถึงไหนกันแล้ว

“แพงมาคนเดียวเหรอ”

“เปล่าจ้ะ มากับเจ้านายน่ะ นีน่าล่ะ”

นักการตลาดสาวยิ้มมากขึ้นอีกนิดเมื่อรู้ว่าไม่ได้เป็นอย่างที่นึกกลัวไว้แน่ล่ะแม้ว่าคุณน่านฟ้าจะเป็นที่ปลื้มของสาวๆ ทั้งอังสนาแต่คุณเขตชลก็ไม่ได้ด้อยไปกว่า

“ฉันเป็นเพื่อนสนิทกับหลานสาวของคุณหญิงเกศแก้วน่ะท่านก็เลยเอ็นดูฉันเหมือนลูกหลาน” ณัฐนนทยาตอบด้วยรอยยิ้มเหนือกว่า

“เหรอ...ดีจังนะ”

ณัฐนนทยากลั้นความไม่พอใจที่วูบขึ้นมากับท่าทางไม่ตื่นเต้นของอีกฝ่ายพะนอขวัญคงไม่รู้ล่ะสิว่าใครๆก็ต้องการที่จะเป็นคนสนิทชิดเชื้อกับคุณหญิงเกศแก้วทั้งนั้น

เหอะ...ไม่รู้เรื่องอะไรเอาซะเลย

โชคดีที่บังเอิญได้รู้ว่าเพื่อนที่เรียนคณะเดียวกันนั้นเป็นหลานสาวของคุณหญิงเกศแก้วเธอต้องใช้ความพยายามมากมายเพื่อตีสนิทอีกฝ่ายโดยที่ไม่ให้รู้ตัวแต่การเข้าถึงตัวคุณหญิงเกศแก้วก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเพราะเพื่อนคนนั้นไม่ใช่หลานคนโปรดอะไรเธอเคยเจอคุณหญิงก็แค่ตอนงานเลี้ยงรับปริญญาของเพื่อนเท่านั้น

แต่เรื่องอะไรจะต้องพูดความจริง

“อ้อ...จริงสิตอนกลับบ้านพ่อกับแม่บอกว่าเจอพ่อกับแม่นีน่าด้วย...”

“เอาไว้ค่อยคุยกันนะ ฉันจะรีบเข้างาน”

พะนอขวัญชะงักเมื่อถูกอีกฝ่ายตัดบทและแววตายังวูบขึ้นเหมือนกำลังโกรธก่อนจะก้าวผ่านหน้าเธอไปยังประตูหน้าห้องจัดเลี้ยง

“เฮ้อ...อะไรกันนะ”พะนอขวัญถอนหายใจ ก่อนจะเหลือบมองเจ้านายซึ่งยังติดพันอยู่กับการคุยโทรศัพท์จึงมองหามุมที่จะไปรอ เพราะเริ่มมีแขกทยอยออกมาจากลิฟต์จะยืนอยู่กลางทางเดินก็ชักเขินเหมือนกันหากเมื่อเหลือบไปมองเพื่อนสาวที่หน้าโต๊ะซุ้มดอกไม้ มีสีหน้าท่าทางแปลกๆเธอจึงอดเดินเข้าไปหาไม่ได้

“สวัสดีค่ะขอบัตรเชิญแล้วก็กรุณาเขียนคำอวยพรตรงนี้ด้วยนะคะ”เจ้าหน้าที่สาวที่เธอเห็นแต่แรกหันมายิ้มและเอ่ยเสียงหวานเมื่อเห็นเธอเดินเข้าไป

“เอ่อ...บัตรเชิญ”พะนอขวัญทวน ก่อนจะนึกถึงบัตรสีทองที่สิทธาเป็นคนเก็บไว้ในสูทเพราะกระเป๋าผ้าไหมใบเล็กของเธอนั้นใส่ได้แค่โทรศัพท์กับของอีกเล็กน้อยเท่านั้น “อยู่กับเจ้านายค่ะ ท่านกำลังติดโทรศัพท์อยู่”

“ถ้าอย่างนั้นก็ขอให้รอข้างนอกก่อนนะคะ” เจ้าหน้าที่สาวยิ้มหวาน หากสายตามองหญิงสาวอย่างสำรวจเพราะมีแขกไม่ได้รับเชิญที่อยากจะเข้าไปในงานไม่น้อยและก็ไม่ได้รู้สึกคุ้นหน้าเลยหญิงสาวคนนี้

“ค่ะ...”พะนอขวัญพยักหน้า เพราะเธอก็ไม่คิดว่าจะเข้าไปก่อนอยู่แล้วที่เดินเข้ามาก็เพราะเพื่อนสาว เธอหันไปถามณัฐนนทยาซึ่งกำลังพิมพ์ข้อความอยู่ในโทรศัพท์อยู่“มีอะไรเหรอนีน่า”

“ไม่มีอะไรหรอก”ณัฐนนทยาตอบสะบัด มองหน้าจอที่มีคำตอบจากเพื่อนสาวแล้วว่ากำลังจะเดินออกมาจากงาน

ยายบ้า...ไหนว่าจัดการเรื่องรายชื่อแขกว่ามีเธอแล้วไงเมื่อกี้กลับบอกง่ายๆ ว่าลืม ทำให้เธอต้องโดนพวกเจ้าหน้าที่มองตั้งแต่หัวจรดเท้าดูถูกเอาว่าอยากจะมั่วนิ่มเข้าไปในงาน

“อ้าว...งั้นเหรอ”พะนอขวัญอุทานเบาๆ

“แหม...คงจะแอบเนียนเข้างานอื่นเสียจนเคยสินะคนเรา”

ณัฐนนทยาหันควับมองเจ้าของคำพูดกล้วเสียงหัวเราะด้วยนัยน์ตาวาวโรจน์ พะนอขวัญก็หันตามไปจึงพบกับรอยยิ้มเหยียดและแววตาไม่เป็นมิตรของสาวสวยที่เธอจำได้ดี...ดาริกา

“คุณว่าใคร...คุณดาริกา” ณัฐนนทยาแทบกัดฟัน

“ต๊าย...รู้จักฉันด้วยเหรอเนี่ย แหม...” ดาริกาหัวเราะ ก่อนจะตาลุกโผลงเมื่อณัฐนนทยาตอบโต้ด้วยน้ำเสียงเยาะหยัน

“รู้จักสิคะ...อดีตผู้ช่วยเลขาฯ ของคุณน่านฟ้าที่ถูก...ปลด”

“นี่แก...”ดาริกาแทบตัวสั่น เธอมองใบหน้ายิ้มเยาะนั้นก่อนจะนึกออกยายพนักงานที่เจอกันหน้าลิฟต์ที่ตึกอังสนา เป็นแค่พนักงานของอังสนาแค่นั้นเอง

เมื่อครู่เธอไม่ทันได้สังเกตเพราะเห็นเพียงผู้หญิงในชุดสีไวน์แดง ตอนแรกก็ไม่ได้นึกสนใจเพราะทั้งชุดทั้งคนก็ไม่ได้ดูโดดเด่นน่าสนใจหากเมื่อมองดีๆ แล้วเธอก็จำได้ว่าคือผู้หญิงที่เจอที่บ้านอังสนาในตอนนั้นผู้หญิงที่น่านฟ้าแนะนำว่า ‘น้องแพง’ แค่นั้น

ทั้งเธอและแม่พยายามสืบหาว่ายายน้องแพงเป็นใครแต่ก็ไม่มีใครรู้จัก แม่เธอลองแยบถามคุณวรัญญาแล้วแต่ก็ยังไม่ได้คำตอบอะไร

แล้วจู่ๆ ยายนี่มาโผล่ที่ตรงนี้ทำให้เธอที่กำลังเล่นแชททางโทรศัพท์ขณะรอมารดากับคุณวรัญญาทำธุระอยู่ในห้องน้ำต้องรีบมาดูและทันได้ยินว่ายายนี่ไม่มีบัตรเชิญ

พะนอขวัญมองเพื่อนสาวกับดาริกาสลับกันทั้งสองส่งสายตาเชือดเฉือนใส่กัน เหมือนกับว่าเป็นศัตรูคู่อาฆาตกันอยู่

“หึ...อย่างฉันไม่ต้องมั่วนิ่มหรอกเพราะฉันเป็นเพื่อนสนิทของหลานสาวคุณหญิง ท่านก็เอ็นดูฉันเหมือนลูกหลาน” ณัฐนนทยาเชิดคาง

“จริงเหรอ...สมัยนี้พวกชอบแอบอ้างมีเยอะแยะไป” ดาริกาเหยียดริมฝีปากเธอไม่เชื่อหรอกว่ายายพนักงานนี่จะเป็นอย่างนั้นจริง

“ทำบ่อยสินะ...ถึงว่าได้รู้ดี” นักการตลอดสาวย้อนเรื่องอะไรเธอจะยอมยายไฮโซไร้สาระที่มีดีแค่โชคดีเกิดมาพ่อแม่รวย

“แก...”ดาริกาพยายามข่มอารมณ์ไม่ให้กรีดร้องออกมา เพราะตรงนี้ไม่ได้มีแค่เธอกับยายพยักงานยังมีเจ้าหน้าที่สาวหลายคนมองมาเป็นตาเดียว

“มีอะไรหรือเปล่าจ๊ะน้องดา” คุณมณฑิรารีบส่งเสียง หากยังสะกดตัวเองให้เดินเนิบๆมาพร้อมกับคุณวรัญญาได้

พอออกจากห้องน้ำก็ไม่เห็นบุตรสาวมองหาก็เห็นว่าอยู่ทีส่วนด้านหน้าแล้ว และดูบรรยากาศไม่ดีเสียด้วย

“คุณแม่...คุณป้า ดาก็แค่มาช่วยพวกน้องๆดูแขกน่ะค่ะ พอดีมีแขกที่ไม่ได้รับเชิญ คิดจะเข้าไปในงาน”ดาริกาปราดเข้าไปหามารดา ปรับเสียงให้หวานน่ารัก

คุณวรัญญามองหญิงสาวสองคนที่ยืนประจัญหน้ากับดาริกาและทั้งสองก็ไหว้เธอพร้อมกัน เธอรับไหว้ก่อนจะนึกออกว่าทั้งสองเป็นใคร

หนึ่งในนั้นก็คือคนที่น่านฟ้าต้องการจะให้เธอ ‘ดู’ นั่นเอง

“คุณดาริกาเธอเข้าใจผิดน่ะค่ะท่านรองฯนีน่าเป็นเพื่อนสนิทกับหลานสาวคุณหญิงท่าน ก็เลยได้รับเชิญมาร่วมงานด้วย” ณัฐนนทยาเอ่ยกับคุณวรัญญาอย่างอ่อนหวาน

คุณวรัญญาพยักหน้าเป็นเชิงรับรู้หากความสนใจนั้นอยู่ที่หญิงสาวอีกคนซึ่งตอนแรกเธอเกือบจำไม่ได้เพราะจะว่าไปก็ได้เจอเพียงแค่ครั้งเดียว

“ก็เห็นเธอไม่มีบัตรเชิญมา ใครๆก็คงจะเข้าใจเป็นอย่างอื่นไม่ได้หรอกนะ” ดาริกาเหยียดยิ้มก่อนจะหันไปสบตามารดา

“ตายจริง...หนูไม่มีบัตรเชิญกันจริงๆเหรอจ๊ะ” คุณมณฑิรารับลูกต่อจากบุตรสาวทันที

พะนอขวัญนิ่วหน้า รู้สึกได้ถึงบรรยากาศแปลกๆของสองแม่ลูก เธอเองก็พอจะเข้าใจว่าทั้งคู่คงจะคิดว่าเธอกับจันทร์นวลคิดจะแอบตีเนียนเข้าไปในงานโดยไม่ได้รับเชิญสินะ

เธอชักเข้าใจคุณพระเอกแล้วล่ะว่าทำไมถึงดูไม่ค่อยชอบทั้งสอง

คนสวยๆ แต่นิสัยน่ารำคาญแบบนี้ก็ไม่ไหว

พะนอขวัญเหลือบมองคุณแม่ของคุณพระเอกแล้วก็แทบสะดุ้งเมื่อเห็นว่านัยน์ตาคมไม่ต่างบุตรชายนั้นมองเธออยู่

ท่านจะคิดเหมือนคุณแม่ลูกคนสวยนี่หรือเปล่านะ

คุณวรัญญามองนัยน์ตาใสแจ๋วคล้ายเด็กที่มองตอบมาแม้จะไม่ได้อยากคิดในแง่ร้ายว่าเด็กคนนี้จะเป็นอย่างที่ดาริกาว่า แต่การมาร่วมงานนี้โดยไม่มีบัตรเชิญก็ทำให้ต้องสงสัยเพราะเธอเองยังไม่ได้รู้จักนิสัยใจคอของเด็กสาวคนนี้ดี แม้ว่าแดนดินจะพูดถึงบ่อยๆว่ารุ่นพี่สาวเป็นคนดีแค่ไหนและน่านฟ้าเองก็พึงใจอย่างมาก

คนเรามีหลายด้าน...ยากที่จะรู้จักครบทุกมุม

หรือว่า...

คุณวรัญญาอดคิดอีกแง่ไม่ได้เพราะน่านฟ้าโทรศัพท์มาบอกว่าอาจจะมาถึงช้าไปสักนิด ขอให้เธอเข้าไปในงานก่อนเธอไม่ได้ว่าอะไรแต่สงสัยเล็กน้อยว่าน่านฟ้าน่าจะเดาได้ว่าเธอจะมางานพร้อมกับมณฑิราซึ่งความจริงเธอก็ไม่ได้คิดจะให้เป็นอย่างนี้แต่ก็เคยรับปากเพื่อนรุ่นน้องไว้แล้วว่าจะมางานพร้อมกัน

หรือว่า...น่านฟ้านัดเด็กคนนี้มา

ก็เป็นไปได้

“หนูแพง...มาคนเดียวเหรอจ๊ะ”

พะนอขวัญตาโตเมื่อถูกมารดาของคุณพระเอกถามหากรอยยิ้มและน้ำเสียงนุ่มละมุนทำให้เธอใจชื้นขึ้น ท่าทางไม่ค่อยน่ากลัวนักแต่ก็ยังรู้สึกประหม่าอยู่ไม่น้อย

“เปล่าค่ะ...แพงมากับเจ้านาย ท่านโทรศัพท์อยู่ค่ะก็เลยรออยู่แถวๆ นี้ก่อน” พะนอขวัญพยายามยิ้มแต่ก็ยังรู้สึกเกร็งอยู่ไม่น้อย

“อย่างนั้นเหรอจ๊ะ”คุณวรัญญาพยักหน้านิดๆ อย่างพอใจ แสดงว่าเจ้าตัวก็ไม่ได้เป็นอย่างที่คาดสินะ เธอไม่ได้ใส่ใจเรื่องฐานะครอบครัวของหญิงสาวที่จะมาเป็นสะใภ้แต่เรื่องนิสัยใจคอต่างหากที่สำคัญ

ดาริกาสบตากับมารดาแล้วรู้สึกอยากจะกรีดร้องคำพูดและท่าทีของคุณวรัญญาดูเหมือนจะคุ้นเคยกับผู้หญิงคนนี้ไม่น้อยแต่ก็ไม่สามารถทำให้อะไรต่อหน้าคุณวรัญญาได้เช่นเดียวกับณัฐนนทยาได้แต่มองเพื่อนอย่างประหลาดใจแกมริษยา

พะนอขวัญก้าวหน้าถึงขนาดรู้จักกับคุณวรัญญาแล้วเหรอนี่

“สวัสดีค่ะคุณวรัญญา คุณมณฑิรา คุณดาริกามาถึงนานแล้วหรือคะ ขอโทษด้วยค่ะที่ออกมาต้อนรับช้าดิฉันแวบไปดูความเรียบร้อยข้างในมา”สาวใหญ่ที่เดินออกมาจากห้องจัดเลี้ยงรีบเอ่ยแทรกขึ้นเหมือนเห็นว่าแขกยืนอยู่เป็นกลุ่ม ท่าทางดูแปลกๆเธอเหลือบไปยังเจ้าหน้าที่ดูแลส่วนต้อนรับก็ดูไม่ได้เรื่อง

“สวัสดีค่ะคุณวิไลเพิ่งมาถึงเมื่อครู่นี้เอง”คุณวรัญญาหันไปเอ่ยอย่างเป็นกันเองกับเลขานุการของคุณหญิงเกศแก้วเพราะรู้จักกันเป็นอย่างดี

“เชิญข้างในเลยไหมคะ” วิไลลักษณ์ผายมือเธอจำแขกรับเชิญได้ทั้งหมดเพราะเป็นคนทำบัตรเชิญเองตามคำสั่งของคุณหญิง ก่อนจะเหลือบมองหญิงสาวอีกสองคนแล้วอุทานเบาๆ“อุ้ย...น้องแพงนี่เอง สวยจนพี่จำแทบไม่ได้คุณหญิงเพิ่งถามถึงอยู่เลย เชิญข้างในนะคะ”

คำพูดของเลขานุการของคุณหญิงเกศแก้วทำให้สายตาทุกคู่พุ่งมายังพะนอขวัญเป็นตาเดียวโดยเฉพาะดาริกากับคุณมณฑิรามองอย่างไม่อยากเชื่อ แม้พะนอขวัญจะบอกว่ามากับเจ้านายก็ยังไม่อยากเชื่อเพราะอีกฝ่ายจะยกขึ้นเป็นข้ออ้างก็ได้

พะนอขวัญไหว้สาวใหญ่ก่อนจะเอ่ยอย่างโล่งใจ เธอน่าจะหลุดออกจากสถานการณ์ตรงนี้ได้แล้วสินะ

“อ่า...เดี๋ยวแพงรอเข้าไปพร้อมกับพี่สินะคะ”

“มาพร้อมกับคุณสิทธาเหรอคะ” วิไลลักษณ์พยักหน้ายิ้มๆ

“ค่ะ...อ่า พี่สิมาแล้ว...เอ่อ” พะนอขวัญเสียงขาด เมื่อไม่ใช่แค่สิทธาที่เดินตรงมาหากยังมีร่างสูงคุ้นตาอยู่เบื้องหลังสิทธาไม่มาก กำลังตรงมาเช่นกัน

น่านฟ้า...

บุรุษร่างสูงในชุดแบล็กไทด์มาพร้อมกับหญิงสาวในชุดราตรียาวสีแดงเพลิงที่สวยจนแทบลืมหายใจ

                                +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++




Create Date : 05 มีนาคม 2556
Last Update : 5 มีนาคม 2556 20:14:40 น. 46 comments
Counter : 21060 Pageviews.

 
กรี๊ดดดดด คุณน่านมากับใคร


โดย: หมีสีชมพู IP: 161.200.212.33 วันที่: 5 มีนาคม 2556 เวลา:20:23:27 น.  

 
พี่น่านฟ้ามากะใครอะ


โดย: hayee IP: 124.120.32.16 วันที่: 5 มีนาคม 2556 เวลา:20:42:04 น.  

 
อ่ะ ขิตอนต่อไปเลยไปเลยได้มั้ยค่ะ


โดย: บอล IP: 27.55.138.195 วันที่: 5 มีนาคม 2556 เวลา:20:44:00 น.  

 
สั้นจังเลย คิดถึงมากมาย"น่านฟ้า"


โดย: ตุ๋ย IP: 27.55.164.210 วันที่: 5 มีนาคม 2556 เวลา:20:47:28 น.  

 
สนุกมากค่ะ ขอตอนต่อไปเลยได้ไหมค่ะ^^


โดย: Jj IP: 171.97.217.229 วันที่: 5 มีนาคม 2556 เวลา:20:57:00 น.  

 
น่านสิ...ควงใครมาหว่า สงสัยจัง นู๋ฬีเอาบทที่ 18 มาเฉลยไวๆ นะ


โดย: Minnie IP: 115.87.176.169 วันที่: 5 มีนาคม 2556 เวลา:20:58:46 น.  

 
คุณน่านควงใครมาคะ? ไม่ยอมๆ จะเก็บคุณน่านไว้ให้น้องแพงคนเดียว


โดย: mooda IP: 171.5.146.16 วันที่: 5 มีนาคม 2556 เวลา:21:06:09 น.  

 
เค้าขับเคี่ยวกันอยู่ แล้วพี่น่านพาสาวไหนมาล่ะ


โดย: nasa IP: 110.77.248.75 วันที่: 5 มีนาคม 2556 เวลา:21:15:44 น.  

 
คุณพระเอกพาใครมาอ่ะ??

ขอตอนต่อไปเลยได้มั้ยคะมันค้างงงงง


โดย: namtanzay IP: 171.7.100.143 วันที่: 5 มีนาคม 2556 เวลา:21:33:08 น.  

 
คุณใหญ่ ทำแบบนี้ได้อย่างไรกันเนี่ย


โดย: นกกระเต็น IP: 171.4.143.118 วันที่: 5 มีนาคม 2556 เวลา:21:39:27 น.  

 
มาลงชื่อรอเฉลยจ้า


โดย: ingiejr IP: 61.90.32.113 วันที่: 5 มีนาคม 2556 เวลา:21:49:13 น.  

 
มีเคืองนะคะ


โดย: เล็ก IP: 115.67.134.206 วันที่: 5 มีนาคม 2556 เวลา:22:45:52 น.  

 
อ๊ากกกก..แค่เห็น ยังไม่ได้อ่าน ก็ดีใจมากๆแล้วค่ะ


โดย: Nateethip IP: 98.175.224.60 วันที่: 6 มีนาคม 2556 เวลา:1:35:28 น.  

 
คุณฬีทำให้ต่อมอยากรู้ทำงานนะนี้ ว่าคุณใหญ่มากะใคร 55555


โดย: ณัฎฐ์ IP: 223.204.73.45 วันที่: 6 มีนาคม 2556 เวลา:3:20:48 น.  

 
อ้าวววว น่านฟ้าควงใครมาด้วยเหรอ แล้วน้องแพงล่ะ ...


โดย: ต่างแดน IP: 213.245.202.92 วันที่: 6 มีนาคม 2556 เวลา:6:13:12 น.  

 
กรี๊ด... ค้างอะ อยากรู้ว่าพี่ใหญ่มากับใคร
แต่ดีใจนะคะได้อ่านพี่ใหญ่ แล้วก็รอตอนต่อไปนะคะ


โดย: Pepo IP: 202.29.52.220 วันที่: 6 มีนาคม 2556 เวลา:8:40:54 น.  

 
ตายหล่ะ คุณน่านควงใครมาเนี่ย งี้หนูแพงของเจ้จะทำไงอ่ะ


โดย: bijin-k IP: 101.109.212.156 วันที่: 6 มีนาคม 2556 เวลา:9:48:04 น.  

 
อยากอ่านเร็ว ๆ ค่ะ ชอบมว๊ากกกกกกกกกก


โดย: dekd IP: 202.28.108.66 วันที่: 6 มีนาคม 2556 เวลา:14:34:33 น.  

 
ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงอะพี่หนูฬี ได้โปรดมาอย่างไวจะได้มั๊ยค๊าาาาาาาาาา พลีส


โดย: dek-d IP: 49.48.176.35 วันที่: 6 มีนาคม 2556 เวลา:20:39:18 น.  

 
พี่ฬีขา ขอตอนต่อไปด่วนเลยนะค่ะ
อยากรู้อะ


โดย: อร IP: 118.174.176.69 วันที่: 6 มีนาคม 2556 เวลา:21:31:25 น.  

 
อยากรู้จังน่านฟ้ากล้าควงสาวอื่นมางาน เธอเป็นใคร พี่ฬีรีบบอกมาเร็ว


โดย: น้องน้อย IP: 115.67.5.98 วันที่: 6 มีนาคม 2556 เวลา:22:31:51 น.  

 
คุณใหญ่ควงใครมางานนนนนนนนนนนนนนน


โดย: panon IP: 203.158.141.10 วันที่: 7 มีนาคม 2556 เวลา:10:46:08 น.  

 
อยากอ่านตอนต่อไปใจจะขาด คุณใหญ่ควงใครมาคะพี่ฬี


โดย: ลูกหมู IP: 115.67.226.106 วันที่: 7 มีนาคม 2556 เวลา:14:57:53 น.  

 
กรี๊ดดดดดดดดดดดด พี่ใหญ่ควงใครมา เค้าไม่ย๊อม ไม่ยอมมมมมมมมมมมมมมมม

กับพะนอขวัญเค้ายอมให้ได้ แต่คนอื่น เค้าไม่ยอมมมมมมมมมม


โดย: รมณ IP: 110.171.112.229 วันที่: 7 มีนาคม 2556 เวลา:19:45:59 น.  

 
สนุกมากครับ รอตอนต่อไปอยู่นะครับ


โดย: noi IP: 115.87.31.16 วันที่: 7 มีนาคม 2556 เวลา:20:47:08 น.  

 
สาวชุดแดงน่ะ ใช่เซเรเนด ของเขตชลป่ะ


โดย: คามุย IP: 223.205.4.47 วันที่: 7 มีนาคม 2556 เวลา:21:31:15 น.  

 
ฮืออออค้างๆๆๆๆๆ พี่ใหญ่ไม่ได้เจอน้องแพงซักที มาต่อไวๆนะค้าาาาาาาาาา


โดย: Thebes IP: 171.101.226.40 วันที่: 7 มีนาคม 2556 เวลา:23:13:54 น.  

 
หาาาา พี่ใหญ่ ควงใครมาคะเนี่ยยย
เสร็จกัน น้องแพงเข้าใจผิดแน่ เลยย


โดย: Ae IP: 115.67.7.239 วันที่: 8 มีนาคม 2556 เวลา:0:30:34 น.  

 
เข้ามารอด้วยความอยากรู้คะ


โดย: ณัฎฐ์ IP: 49.48.243.94 วันที่: 8 มีนาคม 2556 เวลา:0:47:38 น.  

 
ชุดสีแดงเนี่ย นึกถึงคนนี้เลยนะเนี่ยย

เวเนเซีย (จากเรื่องได้เวลารัก )
จะเป็นใครน้าาา ลุ้นๆ


โดย: Ae IP: 115.67.7.141 วันที่: 8 มีนาคม 2556 เวลา:0:57:39 น.  

 
หนูฬี ขอยาลดความดันด่วนเลยค่ะ ความดันขึ้นกะฉูด พี่ใหญ่ทำได้งัยยยยยยยยย


โดย: lek-siricharee IP: 58.64.50.101 วันที่: 8 มีนาคม 2556 เวลา:10:52:27 น.  

 
เลิกคบกันเลยดีกว่ามะ รมณ์ค้าง สั้นกว่าตอนที่แล้วอีก ฮืออออ


โดย: yao chan IP: 101.109.100.35 วันที่: 8 มีนาคม 2556 เวลา:21:47:22 น.  

 
สถานการณ์ดูอิหลักอิเหลื่ออย่างไรชอบกล หวังว่าคุณแม่คุณพระเอกจะเข้าใจลูกชายมากพอนะ


โดย: ree IP: 180.183.147.66 วันที่: 9 มีนาคม 2556 เวลา:16:29:47 น.  

 
หรือจะให้คุณกลางเป็นพระเอกดีคะ ชักชอบคุณกลางแล้วนะเนี้ย


โดย: kruporn IP: 223.204.79.183 วันที่: 10 มีนาคม 2556 เวลา:2:45:52 น.  

 
คุณฬีค่ะ มารอคร่า ...


โดย: บอล IP: 27.55.145.97 วันที่: 10 มีนาคม 2556 เวลา:12:06:38 น.  

 
แล้วหนูแพงจะเลือกควงหนุ่มคนไหนเข้างาน


โดย: ต้นรัง IP: 49.49.207.160 วันที่: 10 มีนาคม 2556 เวลา:14:07:42 น.  

 
มารอคุณพระเอกด้วยคนค่ะ


โดย: 0.1 IP: 113.53.200.222 วันที่: 10 มีนาคม 2556 เวลา:15:21:33 น.  

 
คุณฬีคะ มันค้างอย่างแรง ช่วยรีบๆต่อหน่อยค่ะ... เมื่อไรจะเป็นเล่มคะ.... อยากได้ ๆ


โดย: พิม IP: 110.49.249.174 วันที่: 10 มีนาคม 2556 เวลา:20:06:05 น.  

 
เห็นด้วยกับคนน่ารักที่38


โดย: จอย IP: 182.53.12.11 วันที่: 11 มีนาคม 2556 เวลา:23:28:41 น.  

 
มาแอบดู หนูฬี อยากรู้คำตอบจะแย่แล้วจ้า


โดย: lek-siricharee IP: 58.64.50.101 วันที่: 12 มีนาคม 2556 เวลา:10:51:51 น.  

 
ขอเป็นเล่มเลยดีกว่าค่ะ


โดย: รัชณา IP: 14.207.9.81 วันที่: 12 มีนาคม 2556 เวลา:20:02:13 น.  

 
ขอเป็นเล่มเลยดีกว่าค่ะ


โดย: รัชณา IP: 14.207.9.81 วันที่: 12 มีนาคม 2556 เวลา:20:02:31 น.  

 
พี่ใหญ่มากับใคร T______T แพงจะเข้าใจผิดมั๊ยเนี่ยยวว


โดย: ณัฐวรรณ IP: 1.202.147.131 วันที่: 13 มีนาคม 2556 เวลา:5:56:33 น.  

 
มาหรือยังน้อ รอๆๆๆ


โดย: บอล IP: 27.55.151.163 วันที่: 13 มีนาคม 2556 เวลา:20:35:11 น.  

 
มาสักทีสิค้าา ใจจะขาดด


โดย: ธีบ IP: 171.101.226.40 วันที่: 15 มีนาคม 2556 เวลา:21:31:36 น.  

 
สนุกค่ะอ่านหลายรอบก็ย้งชอบบากๆ


โดย: จารุวรรณ เปลี่ยนสกุลวงศ์ IP: 27.55.91.159 วันที่: 10 เมษายน 2560 เวลา:19:09:32 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ดอกไม้ของฬีฬา
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 84 คน [?]




จิบกาแฟ...อ่านนิยาย...ชมดอกไม้...ในสวนสวย
Friends' blogs
[Add ดอกไม้ของฬีฬา's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.