Group Blog
 
<<
กันยายน 2567
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
 
27 กันยายน 2567
 
All Blogs
 
The Perennial Philosophy - ปรัชญานิรันดร์กาล


 
ปรัชญานิรันดร์กาล The Perennial Philosophy
Aldous Huxley
อัลดัส ฮักซ์ลีย์: เขียน

กุลธิดา บุณยะกุล-ดันนากิ้น : แปล
สำนักพิมพ์แอร์โรว์

การเริ่มต้นของปรัชญานิรันดร์กาลพบได้ในเรื่องเก่าๆ ตามประเพณีที่เล่าต่อๆ กันมาของผู้คนสมัยก่อนในทุกส่วนของโลกในรูปแบบที่พัฒนาแล้วอย่างสมบูรณ์ ซึ่งมีทั้งในงานเขียนและประเพณีของศาสนาระดับสูงทุกศาสนา รวมทั้งในภาษาสำคัญทั้งหมดของยุโรปและเอเชีย ในหนังสือเล่มนี้ อัลดัส ฮักซ์ลีย์ นักเขียนนิยาย นักคิด และผู้เขียนหนังสืออันโด่งดังอย่าง Brave New World (โลกที่กล้าเปลี่ยน) Island (เกาะต้องห้าม) และงานเขียนอื่นอีกมากมาย ได้นำเอาบทคัดเลือกจำนวนหนึ่งจากงานเขียนเหล่านี้มาไว้ด้วยกัน เขาเลือกมันไม่เพียงสำหรับความสำคัญ ซึ่งแสดงให้เห็นบางจุดในระบบทั่วไปของปรัชญานิรันดร์กาลได้อย่างมีประสิทธิภาพเท่านั้น แต่สำหรับความงามและคุณค่าในฐานะเป็นวรรณกรรมโดยแท้จริงของมันด้วย โดยการ “ฝัง” มันลงในงานเขียนของเขาเองอย่างที่เป็น เขาได้สร้างงานสังเคราะห์ที่สอดคล้องกัน ซึ่งทำหน้าที่เป็นแหล่งที่มาขอศรัทธาสำหรับคนสมัยใหม่

อัลดัส. ฮักซ์ลีย์ แสดงให้เห็นว่าเกิดอะไรขึ้นกับการตระหนักรู้และบุคลิกภาพ ต่อเจตจำนง ความรู้สึกและความรู้ เวลาที่มนุษย์มองหาการจัดระเบียบชีวิตของพวกเขาในแง่ของเป้าหมายทางจิตวิญญาณที่เริ่มต้นโดยนักบุญและนักเทววิทยา เขาให้เหตุผลว่าเพียงในความสว่างของการเปิดเผยเหล่านี้เท่านั้นที่เราจะเข้าใจอย่างสมบูรณ์และชัดเจนว่าแท้จริง แล้วเราคืออะไร ทั้งในฐานะบุคคลผู้สับสนและเสื่อมทรามทางศีลธรรม อีกทั้งในฐานะสมาชิก ผู้สร้าง และเหยื่อของสังคมแห่งชาติ ผู้ซึ่งมีพฤติกรรมขาดสติหรือเป็นอาชญากรในระดับสูง



Create Date : 27 กันยายน 2567
Last Update : 27 กันยายน 2567 7:40:02 น. 0 comments
Counter : 241 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

kdunagin
Location :
South Carolina United States

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 25 คน [?]




จำหลักไว้ในสายลม
กุลธิดา
www.mebmarket.com
แม้เป็นรักที่แอบเร้น หากก็ขออย่าเลือนไปกับสายลม
บาเคอร์
กุลธิดา
www.mebmarket.com
ราณียิ้มขมขื่น คำนั้นมีความหมายอย่างที่สุด บาเคอร์…วันพรุ่งนี้…ตามการออกเสียงของคนอิรัก เป็นสิ่งที่เธออยากเก็บไว้กับตัวแต่เพียงผู้เดียวตลอดไป…หรือจนกว่าจะได้พบเขาอีก เพราะนั่นคือคำสุดท้ายที่เขาบอกก่อนจะจากกันในเช้าวันนั้น ที่บ้านย่าของเขา และเธอกำลังร้องไห้แทบขาดใจ ‘มีวันพรุ่งนี้เสมอนะราณี’ และเธอก็ยึดถือคำพูดนั้นของเขาเป็นสรณะนับแต่นั้นมา เป็นความหวังเดียวที่มี ว่าวันหนึ่งเธอและเขาจะได้พบกันอีก แม้อาจไม่ใช่ในโลกนี้ก็ตาม
Friends' blogs
[Add kdunagin's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.