ตะไคร้ที่ปลายปีบ ใคร ๆ เรียกผมว่าตะไคร้ ห่างกันไกลกับคำว่าคลั่งไคล้นะครับ คนโดยทั่วไปเขามองว่าผมก็ “งั้น ๆ” ไม่มีใครมานั่งคลั่งไคล้ต้นไม้อย่างผมหรอก หน้าตาก็ไม่มีเสน่ห์ กอใบก็ยื่นยาวรกเลอะ แต่ผมรู้นา ลึก ๆ คนเขาก็ชอบผมมากอยู่ ผมน่ะ เป็นสุดยอดของส่วนผสมในต้มยำอันเลื่องชื่อของไทย หรือจะเอาผมไปผสมต้มน้ำดื่มก็ชื่นใจ เป็นสมุนไพรแบบเนียน ๆ ผมรู้ว่าผมมีประโยชน์กับคนอื่น และสิ่งนี้แหละ ที่ทำให้ผมมีความสุข คุณน้าที่บ้านนี้เขาชวนผมมาอยู่ด้วยตั้งนานแล้วนะครับ ตอนแรกเขาอยากได้เพื่อนผมมาอยู่ด้วย บอกจะปลูกไว้กันยุง แต่มีปัญหากลัวแยกไม่ออกว่าต้นไหนตะไคร้กิน (ยำ) ต้นไหนตะไคร้กัน (ยุง) คนขายอธิบายว่า “ใช้ดมกลิ่นเอา ต้นไหนเหม็นก็ต้นนั้นแหละตะไคร้หอมกันยุง ต้นไหนหอมก็ต้นนั้นแหละตะไคร้กิน” เออแน่ะ, ตอบอย่างนี้ คนประสาท(กลิ่น)ไม่ค่อยดีอย่างคุณน้า เลยตัดใจเลือกผมมาอยู่ด้วยก่อน กะว่าคุ้นเคยกับผมเมื่อไหร่จะไปพาเพื่อนตะไคร้หอม(แต่เหม็น!?)มาอยู่ด้วย คุณน้าบอกว่าชอบผมครับ คุณน้าชอบกินต้มยำ ชอบทำยำและพล่า เวลาเจอหน้ากันก็ยิ้มแป้นมาพร้อมกับมีดเล่มบางในมือ แหะ ๆ ทักทายกันแบบไม่ค่อยโหดเท่าไรเลยนะครับ ไม่เป็นไรครับ คุณน้าตัดแซะเอาเฉพาะส่วนบนของผมไป ผมไม่เจ็บเท่าไร รู้สึกจั๊กจี้มากกว่า ก็ผมเป็นคนมองโลกในแง่ดี ถ้าผมมีส่วนไหนที่ทำประโยชน์ได้ ผมก็มีความสุขพอแล้ว มีดคุณน้าก็ออกคม เฉือนแบ่งไปหน่อยนึง ถือว่าช่วยตัดเล็บให้ก็แล้วกัน คุณน้าเขาคงเป็นช่างเสริมสวยเก่า เพราะบางวันก็ใจดี ตัดผมให้ด้วย บอกว่าใบยื่นยาวรกมากเลย มานี่ จะจัดการให้ วันไหนคุณน้านึกสนุก ผมนะ หัวเกรียนเหมือนนักเรียนตัดผมรองทรงสูงเลย อยู่มาไม่นาน คุณน้าก็ไม่ค่อยมาทักทายผมอีกแล้ว ผมคง “ตกกระป๋อง” ตามสำนวนเพื่อน ๆ ต้นอื่นที่อยู่มาก่อนในบ้านนี้แหงเลย คุณน้าไม่ทำกับข้าวเองที่บ้านแล้วนี่ครับ ได้ยินบ่น ๆ ว่ายุ่ง ต้มยำทำยาก เจียวไข่ใส่ใบกระเพราใบโหระพาง่ายกว่า เห็นชัดเลยละครับ ว่าเลือกที่รักมักที่ชัง คุณน้าไปโอ๋ต้นกระเพรากับเจ้าโหระพาหลังบ้านซะเกือบทุกวัน แต่ไม่เป็นไรครับ กินอะไรซ้ำ ๆ กันมันก็น่าเบื่อ ผมก็ทำหน้าที่ของผมต่อไป นั่นก็คือ แตกกอเติบโตไปตามวัยน่ะสิครับ เรื่องอะไรจะยืนอยู่เฉย ๆ แล้ววันหนึ่งผมก็ต้องหยุดโต เพราะคล้าน้ำและต้นกกที่อยู่ใกล้ ๆ ลานซักล้างถูกคุณน้าถอนทิ้งไปเสียแล้ว เจ้าเพื่อนสองต้นนี้เป็นไม้ดักน้ำไม่ให้ซึมมาถึงผมน่ะครับ คุณน้าบอกว่าพื้นมันเฉอะแฉะอยากปรับแต่งที่ใหม่ ระหว่างต่อเติมพื้นที่ น้ำที่เคยมีตัวดักตัวกรองก็ไหลโครม ๆ มาใส่ผม แรก ๆ ผมก็รู้สึกสนุกดี ร่าเริงเหมือนเด็ก ๆ เล่นน้ำในถนนที่น้ำท่วม แต่ผมไม่ใช่เด็ก ๆ และน้ำก็ท่วมนานเกินไป จากตะไคร้กอใหญ่ผมก็เลยกลายเป็นตะไคร้ใบห่อและเริ่มฟีบลง ๆ เออแน่ะ คุณน้ารู้ไหมว่าผมกำลังจะตาย แต่คุณน้าไม่ได้ทำต้มยำแล้วนี่ ผมจะมีค่าอะไรให้คุณน้านึกถึงล่ะ ผมอยากร้องไห้ ผมพยายามจะไม่เสียใจ เพราะผมเป็นตะไคร้ ผมมีความสุขที่ผมเป็นตะไคร้ เอ๊ะ, ใครมาแอบหยิกผมนี่ ผมไม่ได้ไปแกล้งอะไรใครซักหน่อย นั่น, อะไรมาจิกผมอีกแล้ว อ๋อ, เห็นแล้วครับ นกกระจิบตัวน้อยน่ะเอง มาแหย่ผมเล่นทำไม แน่ะ, จิกผมขาดไปอีกเส้นแล้ว ผมมองตามเจ้านกน้อยสองตัวนั่น มันพายอดใบของผมบินสูงขึ้นไปที่ต้นปีบข้างบ้าน ผมแหงนมองเห็นอะไรตะคุ่ม ๆ อยู่บนนั้น เส้นใบของตะไคร้อย่างผมกำลังเป็นรังเล็ก ๆ ให้เจ้าครอบครัวนกกระจิบ!!! รากผมเน่าไปเกือบหมดแล้วครับ ใบผมที่ยังพอหลงเหลือจากรังของเจ้านกน้อยก็เริ่มอ่อนโรย ณ ขณะนี้ผมยิ้มได้ทั้งน้ำตา ผมมีความสุขและภูมิใจที่เป็นตะไคร้ต้นนี้ครับ   Create Date : 26 กรกฎาคม 2551 16 comments Last Update : 26 กรกฎาคม 2551 21:00:33 น. Counter : 2607 Pageviews. Share Tweet

ภาพรังตะไคร้นี้ถ่ายจากชั้นสองของบ้านค่ะ พยายามซูมเต็มที่แล้ว เห็นรังเขาได้แค่นี้เอง เคยพยายามจะถ่ายภาพตอนนกมาจิกใบตะไคร้ แต่ภาพมันจับตาจับใจเกินกว่าจะยอมละภาพไปหากล้อง แบ่งความรู้สึกของต้นตะไคร้ในวันนั้นผ่านบล็อกในวันนี้ค่ะ   โดย: kangsadal 26 กรกฎาคม 2551 17:10:37 น.

อ่านแล้วอมยิ้มอีกแล้วครับ กังสดาลนี่ช่างโรแมนติกดีเหลือเกิน มองอะไรพูดได้บ่นได้ไปเสียหมด..   โดย: ลุงแว่น 26 กรกฎาคม 2551 17:47:09 น.

สวัสดีวันเสาร์ค่ะ ยังอ่านไม่หมดค่ะ เด๋วแวะมาอ่านวันหลังอีกนะคะ คุณตะไคร้ อิอิ แวะเอาชาร้อนๆ มาฝากตอนเย็นๆ ค่ะ งุงิ   โดย: Butterflyblog 26 กรกฎาคม 2551 18:46:54 น.

บรรยากาศบ้านดูอบอุ่นมีความสุขจัง อารมณ์ดีจริงๆนะครับ มีความสุขกับสิ่งที่ทำดีนะครับ ต่องมีอยู่แล้ว ดูตัวหนังสือก็รู้ได้   โดย: พ่อพเยีย 26 กรกฎาคม 2551 20:15:34 น.

เก่งมากๆ คิดไปได้ไกล มีจิตนาการจังเลย เปลี่ยนจากใส่ต้มยำ มาเป็นยำเฉยๆดูสิ ทำง่ายกว่าต้มยำเยอะเลย   โดย: ST.Exsodus 26 กรกฎาคม 2551 20:29:43 น.

สวัสดีค่ะ .. โถ .. โถ .. คุณตะไคร้ .. ไม่ต้องเสียใจค่ะ .. ชอบมาก .. ยำตะไคร้ แถมมีประโยชน์ด้วยน๊า .. เอาไปปักกันฝนตกด้วย อิอิ .. แต่แหม .. อ่านมาถึงท้ายๆ .. แล้วเห็นภาพ .. แอบเศร้าเล็กน้อยเลย .. โถ .. คุณตะไคร้ มีความสุขวันหยุดสุดสัปดาห์ค่ะ   โดย: บ้านอุ่นรัก 26 กรกฎาคม 2551 20:34:02 น.

บรรจงหยิบแว่นมาใส่ แล้วเล็ง อื๋ออออ...หนายหว่า....เฮ้อ...แว่นมันไม่ดีจริงนะเนี่ย อิอิ   โดย: บูดูหวาน IP: 118.173.194.152 26 กรกฎาคม 2551 21:50:52 น.

สวัสดีค่ะ.. เข้ามาช้าหน่อยนะคะคุณน้า..ใจร้าย ปล่อยให้น้ำไหลชะราก..จนเน่า ซ้ำเจ้านกน้อยยังสอยใบไปทำรัง ซะอีก ถ้าไม่ว่ากระไร...ย้ายมาอยู่บ้านคุณพี่ ก็ได้นะ อิ อิ เพราะบ้านคุณพี่ขาดแคลนตะไคร้..ค๊า ถือโอกาสแปะภาพตะไคร้ ของคนไกลบ้านซะเลยค่ะ   โดย: กลีบดอกโมก 26 กรกฎาคม 2551 23:51:26 น.

เก่งจังเลยอะ มองอะไร เขียนมาได้หมดเลย แบบเนี่ยนับถือๆๆเลยอะจ้า   โดย: จอมแก่นแสนซน 27 กรกฎาคม 2551 12:41:34 น.

ว๊าววว ชอบมากค่ะ น้องตะไคร้ แอบเห็นด้วยกับน้องค่ะ ว่าเจ้าตะไคร้หอมนะ เหม็นจริงๆนะ ฝากบอกคุณน้าด้วยนะคะ ว่าพูขอเป็นเพื่อนบล๊อคของคุณน้านะคะ จะได้มาฟังน้องตะไคร้คุยได้บ่อยๆ   โดย: pumpond 27 กรกฎาคม 2551 13:50:23 น.

เล่าเรื่องได้น่ารักจังค่ะ สงสารน้องตะไคร้จัง จะโดนเก็ตออกไปหรือเปล่าหนอ   โดย: C&C_BamBoo 27 กรกฎาคม 2551 14:21:48 น.

แวะมาเสริฟกาแฟค่ะ มีความสุขมากๆ นะคะ   โดย: Butterflyblog 27 กรกฎาคม 2551 16:41:29 น.

ชอบการให้ข้อมูลแบบนี้จังเลยค่ะ อ่านได้เรื่อยๆ ไม่น่าเบื่อ น้องตะไคร้บ่นงึมงำ น่าจ๋งจ๋านจัง   โดย: จันทร์ไพลิน 28 กรกฎาคม 2551 6:09:04 น.

แวะมาเยี่ยม พร้อมเสริฟกาแฟค่ะ..   โดย: Butterflyblog 28 กรกฎาคม 2551 12:03:34 น.

สวัสดีวันจันทร์แสนสดชื่นนะคะ .. ขอให้เป็นวันแรกของสัปดาห์ที่เปี่ยมไปด้วยพลังใจค่ะ .. เก็บดอกไม้สีขาว .. มาแทนความหวังดีนะคะ ..   โดย: บ้านอุ่นรัก 28 กรกฎาคม 2551 12:40:23 น.

มาเยือนครับ   โดย: พริกดิบ 's blog (พริกดิบ ) 31 กรกฎาคม 2551 8:30:17 น.