แต่งเองหรือป่าวค่ะ

เนื้อหาอธิบายได้ดีมากเลยค่ะ
เพราะด้วย
ใช้คำได้สวยจังค่ะ

โมกดอกน้อยพราวสพรั่งข้างริมรั้ว
ช่างเจียมตัวเจียมตนทนแดดกล้า
กลีบดอกข่วบอบบางไม่ร้างลา
กกลิ่นโชยมาน่าดอมดมสมฤทัย.

ที่บ้านไม่ได้ปลูกเป็นรั้วค่ะ แต่อัญเชิญไว้ในโอ่งมังกร(รั่ว)เลยที่เดียวเชียว กลอนอาจไม่ไพเราะนะคะ เปิดมาเจอบล็อกนี้ก้อแต่งตอบทันที เรียกว่ากลอน(เกือบ)สดได้มั้ย

อ่านกลอนแล้ว มองตน ย้อนคิด
อ่านใจ อ่านชีวิต ปรุโปร่ง
หากไม้ยัง ยืนอยู่ได้ ไม่ปลิดปลง
ใจยังคง หยัดยืนอยู่ สู้ต่อไป

อ่านบล็อกของพี่สาววันนี้ เหมือนส่องกระจกสะท้อนเงาตัวเอง
มองชีวิต ผ่านต้นไม้ได้เหมือนตาเห็น
ผู้น้อยขอ..ชื่นชมและยกย่องค่ะ

อยากแต่งมั่ง แต่ไม่เป็น อิ อิ อิ

มาชื่นชมเเล้วกันครับ

กลางแดดจ้าเจ้ายืนท้าท้องฟ้ากว้าง
กลางลมคว้างเจ้าพลิ้วใบไม่แข็งขืน
กลางลมฝนเจ้ายิ้มรับทุกวันคืน
กลางร้อน แล้ง ไม่สะอื้น เจ้าฝืนทน

เพราะจังค่ะ โดยเฉพาะท่อนนี้

"มุมสงบริมรั้ว"ยั่วให้เย้า
สงบจริงหรือเปล่าเขาสงสัย
สร้างรั้วรอบขอบคั่นกั้นโลกไกล
สงบในรั้วรอบดูชอบกล

รักสงบต้องสงบสยบโลก
สงบโศกสงบสุขได้ทุกหน
ต่อโลกร้อนมาต้อนขู่อยู่อึงอล
สงบตนไร้รั้วหลบ...สงบจริง


ป.ล. พบเห็นจุดสะดุดอีกแล้วครับ...

...หรือมีที่ให้เติบใหญ่สูงตระการ
บางอย่างนั้น เกินเอื้อมสั่งได้ดังใจ...

สระเสียงสั้น ไม่สามารถจับสัมผัสกับสระเสียงยาวได้ครับ

สวัสดีวันเสาร์ฟ้าใส .. ใสค่ะ

แดดจ้า .. จ้า อย่างนี้ ..

ส่งดอกไม้สีสดใส (ซึ่งตอนนี้เหมือนจะเป็นดอกไม้ประจำตัวอุ่นไปแล้ว)

เพิ่มรอยยิ้มในหัวใจนะคะ




ป.ล. โมกริมรั้วน่ารัก ...

เพราะรั้วโมกสวนนี้ไม่ใช่โมกข์
ยังรู้โศก รู้เศร้า รู้สุงสิง
ยังอยู่กลางระหว่างทางหาความจริง
ยังพึ่งพิงอย่างอื่นบ้างหว่างทางเดิน

เพราะโลกนี้มีอะไรมากเกินคิด
มีถูก ผิด ชอบ ชั่ว ดี ด่า สรรเสริญ
แรงปะทะระหว่างโลกมีมากเกิน
หลบชีวิตยั่วหยอกเอินในบางครา

สร้างรั้วทึบปิดบ้านก็กั้นปิด
รั้วชีวิตของต้นไม้เห็นมากกว่า
เป็น “ตัวช่วย” ที่สำคัญยามภัยมา
เป็น “พี่เลี้ยง” สอนคุณค่า สอนฝึกใจ

Good morning ค่ะ

ชอบโมก

โอ้ว.....พระเจ้าจ๊อดบทกลอนนายยอดมาก
ฟังแล้วอยากปลูกต้นโมกให้โลกเห็น
มองคราวใดสดใสให้ร่มเย็น
แถมยังเป็นม่านบังตาอา...ชื่นใจ