ชีวิตของคนและต้นพุทธรักษา
เคยเห็นต้นพุทธรักษาริมรั้วแถว ๆ บ้านมาตั้งแต่เป็นเด็ก จนไม่คิดว่าเป็นต้นไม้ที่พิเศษอะไรนักหนา ไม่เคยสังเกตด้วยว่าดอกใบจะเป็นอย่างไร มาระลึกถึงต้นไม้ประเภทนี้ได้ก็ปีละครั้งตอนใกล้ ๆ วันที่ห้าธันวาคม ซึ่งกำหนดให้ดอกพุทธรักษาสีเหลืองเป็นดอกไม้ประจำวันพ่อ เพราะลูกชายมักขอเงินห้าบาทไปซื้อดอกพุทธรักษาประดิษฐ์ของโรงเรียนมาฝากพ่อตามที่คุณครูสั่งทุกปี
เจ้าหนูเคยรบเร้าอยากให้แม่ปลูกดอกไม้จริงเพื่อจะได้ไม่ต้องซื้อ แต่คุณแม่คนดีกลับบอกว่า ถึงปลูกดอกจริง คุณครูก็ต้องให้ซื้อจากโรงเรียนอยู่นั่นแหละ แม่ว่า แค่ดอกละห้าบาท ซื้อที่โรงเรียนไปเถอะ!
นึกถึงคำตอบตัวเองแล้วอายเด็กเล็ก ๆ อย่างเจ้าลูกชายจัง เจ้าหนูคงคิดว่าแม่เราทำไมส่งเสริมกิจกรรมของโรงเรียนมากกว่าการสัมผัสใกล้ชิดธรรมชาติและของจริงอย่างที่ลูกต้องการหนอ แต่คุณแม่ไม่ได้อธิบายเหตุผลเพิ่มเติมว่า แค่ต้นธรรมรักษาหรือต้นก้ามกุ้งที่โครงการปลูกไว้ให้ก่อนซื้อบ้าน หลายคนในบ้านยังบ่นว่ารก ไม่ชอบใจ เพราะต้นไม้นามเพราะและแสนจะเป็นมงคลนั้นใช่ว่าจะถูกใจทุกคนที่อยู่ในบ้าน คำสั่งให้ตัดทิ้งขุดทิ้งจึงมีอยู่อย่างต่อเนื่อง ขืนเอาพุทธรักษามาปลูก คนสั่งให้ขุดธรรมรักษาทิ้งอาจจะไม่ชอบใจ แล้วการเถียงกันด้วยเรื่องต้นไม้อาจจะกลับกลายเป็นจบด้วยการเถียงกันเรื่องอื่น
จนถึงวันที่มีโอกาสมารับจ็อบพิเศษ ด้วยการเป็นคนสวนให้กับน้องสาวที่อยู่บ้านใกล้เรือนเคียงนั่นแหละ คุณแม่ของลูกชายจึงได้มีโอกาสรู้จักความหมายใหม่ของพุทธรักษา
ในวันแรกที่รดน้ำให้ต้นไม้ในสวนของน้องสาวนั้น ดอกสีชมพูอมส้มสวยหวานของพุทธรักษาที่เพิ่งแรกแย้มช่างสะดุดตาสะดุดใจยิ่งนัก ช่อเล็ก ๆ ที่อัดกันแน่นจนดูเป็นก้านอ้วน ๆ รวมดอกที่ผลิบานจากด้านล่างไล่ขึ้นไปหายอดดอกตูมเล็ก ๆ ข้างบน ดูอ่อนหวาน อีกทั้งกลีบบานก็ดูบอบบางชดช้อยแถมสีสันก็สดสวยเหลือใจ ขณะพรมน้ำเป็นฝอยอยู่ตามแนวต้นพุทธรักษาเห็นแต่กลีบอ่อนสีชมพูอ่อนและเข้มแซมอยู่ไปทั่ว เออ, ไม่ยักกะมีสีเหลืองแฮะ ไม่งั้น วันพ่อปีนี้จะได้มาขอให้เจ้าลูกชายสักช่อ
วันที่สองมารดน้ำในสวนนี้ใหม่ พุทธรักษาหลายดอกหลายต้นบานอวดแข่งกันงามจริง ๆ คราวนี้คุณแม่คนสวนเริ่มใคร่ครวญ หาทางคิดว่า ถ้าหาพุทธรักษาสีเหลืองมาปลูกเพิ่มที่บ้านสักกอ คนที่บ้านจะว่าอย่างไรบ้างหนอ ธรรมรักษาหน้าบ้านก็ตัดทิ้งไปหมดแล้ว ที่ขอเก็บแอบไว้ริมรั้วข้างบ้านนั้น ถ้าเพิ่มพุทธรักษาไปด้วยก็คงจะไปกันได้อยู่ เอ..แล้วต้นสังฆรักษาน่ะ มีมั้ยหนอ ถ้ามีจะได้ปลูกพร้อมกันไปทีเดียว จะได้ไม่ต้องอ้อนขอพื้นที่กันบ่อย ๆ
แต่วันต่อ ๆ มา ความสวยของพุทธรักษาที่เห็นก็เปลี่ยนไปแล้ว แถมเป็นการเปลี่ยนที่รวดเร็วเสียเหลือเกิน ดอกที่บานก่อนด้านล่างเหี่ยวแห้งเหลืองน่าเกลียด โอย
คนสวนบอกในใจเพราะยังไม่เจอเจ้าของบ้านว่า ดอกไม้อะไร บานสวยได้แป๊ปเดียวก็เหี่ยวแห้งเหลืองน่าเกลียดน่าชัง แล้วดูสิ ดอกข้างบนยังบานไม่หมดเลย ไอ้ข้างล่างเหี่ยวตายซะแล้ว ถ้ามันเป็นคนละดอกคนละช่อกันแบบไม้ต้นอื่น ๆ จะไม่ว่าอะไรเลย นี่เป็นดอกเป็นช่อเดียวกันแท้ ๆ ครึ่งหนึ่งเพิ่งเริ่มบานสวย อีกครึ่งหนึ่งเหลืองแห้งตายน่าเกลียด แล้วดูสิ มองลงไปที่กอต้น ใบเหลืองใบเหี่ยวเกาะอยู่รอบกอ ไม่งามเลย
ช่างไม่เหมือนกล้วยไม้ที่ปลูกแขวนไว้อยู่ในสวนเดียวกัน ช่อดอกสีม่วงอ่อนแตกดอกออกช่อยาวสวยมาเป็นสัปดาห์แล้ว ทุกกลีบใบยังงามงดหมดจดไม่มีตำหนิ
ขณะที่โปรยละอองน้ำเป็นฝอยไล้ช่อกล้วยไม้แบบชื่นชมเพราะนึกเปรียบเทียบกันอยู่นั้น พุทธะคงดลใจให้หันกลับไปมองดอกไม้ที่ต้นพุทธรักษาอีกครั้ง
คนสวนจำเป็นเดินไปหยุดพิศดูดอกพุทธรักษาที่หลายช่อเหี่ยวเหลืองคาต้น แล้วจากเพ่งพิศก็กลายเป็นเพ่งพินิจดอกไม้ช่องามที่ครึ่งหนึ่งยังบานสวยแต่อีกครึ่งที่ประกบกันอยู่ด้านหลังเหี่ยวช้ำจนกลายเป็นสีเข้มคล้ำ ชั่วขณะหนึ่งที่ใจนิ่งเหมือนโดนมนต์นะจังงัง
เพราะต้นไม้มีชีวิต จึงเติบโต งดงาม เพราะต้นไม้มีชีวิต จึงเหี่ยวเฉา และร่วงโรย เพราะต้นไม้มีชีวิต ทุกชีวิตของต้นไม้แต่ละต้น จึงแตกต่างกัน
เรามีสิทธิอะไรที่เอาต้นพุทธรักษาไปเทียบกับกล้วยไม้ ต้นพุทธรักษาก็คือต้นพุทธรักษา คนสวนหน้าโง่ เจ้าไม่เห็นหรือว่าต้นไม้ต้นนี้กำลังบอกอะไรแก่เจ้า
ก่อนลูกชายจะกลับจากโรงเรียนในวันนั้น คุณแม่คนสวนก็นั่งเพิ่งพินิจดูต้นไม้เหมือนนักปฏิบัติธรรมเพ่งอสุภ คุณแม่มองเห็นตัวเองอยู่กึ่งกลางช่อที่ส่วนหนึ่งเริ่มเหี่ยวยวบกลีบดอกฟีบลง ใบสีสวยเริ่มช้ำ และอีกไม่นานก็จะมีสภาพเหมือนช่อดอกด้านล่างที่ฟุบดอกกลีบลู่เป็นสีคล้ำอยู่ใกล้ ๆ
ช่างเป็นดอกไม้ที่ให้สภาพจริงของชีวิตชัดเจนอยู่ในเวลาเดียวกันของช่อดอกเดียวกัน ต่างกับไม้ต้นอื่น ๆ ที่แม้จะมีวันเหี่ยวเฉาโรยรา แต่ทุกดอกก็แยกอิสระออกจากกัน ต่างดอกต่างร่วงโรยจากกัน
พุทธรักษาเหมือนเป็นดอกไม้ที่สอนให้เห็นชีวิตที่สัมพันธ์กันแนบแน่น ชีวิตที่อยู่อย่างใกล้ชิดในช่อดอกเดียวกัน ช่วงเวลาสั้น ๆ ของการผลิบานในแต่ละดอกเล็ก ๆ ที่รวมกันอยู่ในช่ออ้วน ๆ ที่เห็นนั้น ช่างเหมือนหลายชีวิตในครอบครัว เวลาที่แต่ละคนมีอยู่ด้วยกันนั้นช่างสั้นนัก ไม่ทันสังเกต อีกดอกก็ฟีบยุบตัวเหี่ยวเหลืองและตายจาก
ก่อนกลับบ้านไปหาลูกชาย คุณแม่คนสวนเอากรรไกรบรรจงตัดเล็มกลีบดอกเหลืองแห้งกรังในแต่ละช่อ ตัดแต่งใบที่กอต้นพุทธรักษาอย่างตั้งอกตั้งใจและเต็มอกเต็มใจ เป็นความรู้สึกที่ลึกซึ้งต่อการตัดเล็มไม้เก่าทิ้งอย่างให้เกียรติต้นไม้เป็นที่สุด และคิดถึงคุณตาของลูกชายอย่างที่สุด
.
Create Date : 15 กรกฎาคม 2551 |
|
12 comments |
Last Update : 15 กรกฎาคม 2551 8:35:48 น. |
Counter : 5300 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: ลุงแว่น 15 กรกฎาคม 2551 11:27:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: นนท์ IP: 124.157.225.124 29 พฤษภาคม 2552 18:31:02 น. |
|
|
|
| |
โดย: 33 IP: 61.90.67.43 25 มิถุนายน 2552 18:59:02 น. |
|
|
|
| |
โดย: เพรางาย IP: 203.113.21.160 28 สิงหาคม 2552 17:05:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: กุ้ง IP: 124.120.247.48 10 พฤศจิกายน 2552 18:43:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: หมอนครินทร์0859038548 IP: 192.168.7.104, 124.122.76.46 13 กรกฎาคม 2553 22:30:16 น. |
|
|
|
| |
โดย: suree sitisan IP: 223.204.83.9 21 พฤศจิกายน 2554 16:48:23 น. |
|
|
|
|
|
|
|