ลมหายใจของแพงพวย
เมื่อสิบกว่าปีก่อนเคยไปเที่ยวบ้านใหม่ของเพื่อน จำได้ว่าในบ้านของเขาสวยงามมาก ในห้องน้ำยังมีส่วนกั้นเป็นสวนเล็ก ๆ ภายในห้องน้ำมีกระจกกว้างเปิดโล่งสู่ส่วนที่ออกแบบไว้เป็นสวนในห้องน้ำด้วย ต้นไม้ในนั้นดูสดชื่นดี สงสัยเพราะอยู่ใกล้ห้องน้ำ ได้น้ำเผื่อแผ่จากเจ้าของบ้านเป็นประจำ
เพื่อนพาเดินเที่ยวรอบบ้านซึ่งมีสนามหญ้ากว้าง มีต้นไม้ใหญ่น้อยและกำแพงน้ำตกบริเวณด้านหลังบ้าน ยินว่าจ่ายค่าตกแต่งสวนไปแพงทีเดียว แต่จากสิ่งที่เห็นเหมือนกับแทบไม่คุ้มค่าเงินเลย เฉพาะต้นไม้บางต้นที่ดูอึดและอดทนเท่านั้น ที่ยังมองเห็นเค้าของความสดชื่น ส่วนที่เหลือเป็นความห่อเหี่ยวแห้งแล้งแทน บริเวณน้ำตกมีคราบตะไคร่จับอยู่ตามรูปปั้นสาวงาม สาวเจ้ายืนอวดโฉมอยู่หน้าน้ำตกซึ่งในตอนนั้นหยุดเครื่องปั๊มน้ำไปแล้ว หญ้าบางส่วนขึ้นรก กิ่งก้านบนต้นของเหล่าไม้ดอกแห้งเหลือง
เพื่อนเล่าว่า คิดผิดที่ให้แต่งสวนแบบต้องดูแลประจำ น่าจะหาสวนแบบที่ไม่ต้องคอยดูแลจะดีกว่า อาจเป็นเพราะตอนแรก ในใจมีแต่ภาพสวนงามตามแบบที่อวดรูปอยู่ในหนังสือ ลืมตัวไปว่าไม่คิดจะจ้างคนสวนไว้ในบ้าน เพื่อนพูดอ่อย ๆ ว่า สวนนี้สวยอยู่แค่สามเดือนเอง อาจจะเป็นเพราะอยู่ในช่วงรับประกันดูแลจากคนจัดสวน
แต่เมื่อต้องดูสวนเอง สวนก็มีสภาพอย่างที่เห็น เพื่อนบอกว่า บ้านสวย ๆ ยังไม่ค่อยมีเวลาอยู่ แล้วจะมีเวลาดูสวนได้อย่างไร เลยปล่อยต้นไม้ในสวนให้เทวดาช่วยเลี้ยง เพราะตัวเองนั้นแค่เลี้ยงต้นไม้ในห้องน้ำก็เป็นภาระเอาเรื่องอยู่แล้ว ตอนแรก ๆ ดูเทวดาก็ใจดี ดูสวนให้สวย ต้นไม้ไม่ตายอยู่ได้นาน แต่หลัง ๆ สงสัยสาวงามที่น้ำตกมีตะไคร่จับมากไปหน่อย เทวดาเลยไม่ติดใจ ไม่ค่อยแวะมาเยี่ยมเยียนอีก
เพื่อนเตือนว่า ถ้าจะทำสวนน่าจะสั่งคนสวนให้หาต้นไม้ประเภทที่ตายยาก ไม่ต้องคอยดูแล และหญ้าก็ไม่ต้องปลูกมากด้วย ไม่มีเวลาตัดหญ้าบ่อย ๆ ละก้อ รกยังกับบ้านร้าง
ตอนมาทำสวนเองใหม่ ๆ ไม่ได้นึกถึงคำพูดของเพื่อนเมื่อสิบกว่าปีก่อนโน้นเลย ก็แหม มันผ่านมาตั้งสิบปีแล้วนี่ แล้วข้อแตกต่างระหว่างเรากับเพื่อนก็ต่างกันมากมาย อย่างน้อย เราก็ไม่มีความจำเป็นต้องสั่งอะไรคนสวน เพราะเป็นคนสวนเสียเอง ไม่ต้องให้ใครหาอะไรมาให้ปลูกสักต้นด้วย เหตุผลก็เพราะพื้นที่ว่างบริเวณบ้านไม่มากพอที่จะจ้างคนมาออกแบบดูแลตกแต่งสวน การเลือกต้นไม้มาปลูกก็เป็นไปตามความเหมาะสมของขนาดบ้าน ความชอบของสมาชิกในบ้าน และขนาดของกระเป๋าเงินที่แบ่งเจียดไว้ให้ต้นไม้
จนกระทั่งมาปลูกแพงพวยนั่นแหละ จึงมาคิดถึงคำพูดของเพื่อนขึ้นมาได้บ้าง
หลังจากลงไม้ใหญ่และไม้ใบโดยมากแล้ว ได้หาไม้ดอกราคาจุ๋มจิ๋มเช่นเดียวกับขนาดดอกมาปลูก ซื้อแพงพวยมาจากข้างถนนสายดอกไม้แห่งจังหวัดนนทบุรี ต้นเล็ก ๆ ราคาไม่แพงเหมือนชื่อคือสิบบาทต่อหนึ่งถุงพลาสติคสีดำเล็ก ๆ ที่มีต้นอ่อนชูก้านออกดอกงามสวยสดใส ถุงเดียวย่อมไม่เพียงพอ เลยขอซื้อมาสิบถุง ดอกพราวสลับสีสวย สองสามวันแรกที่ปลูกลงดิน โอย ช่างงามอะไรเช่นนี้ ชื่นตาชื่นใจคนสวนมองดูแล้วเหมือนเป็นยาใจคนยากจริง ๆ
แพงพวยเป็นไม้ล้มลุกออกดอกสีสวยหลากสี ที่เห็นบ่อย ๆ ก็มีสีแดงเข้ม สีชมพู สีขาว สีม่วง ดอกแต่ละดอกมีขนาดเล็กประมาณเหรียญสิบหรือเหรียญห้าบาท เอ้อ, ดอกไม้คนยากนี่เนอะ ขนาดเปรียบเทียบยังมีราคาแค่ระดับเหรียญ แต่ก็ยังดีกว่าเหลือเท่ากับเหรียญสองบาทหรือเหรียญบาทนะ!?
ชอบดอกแพงพวยตรงที่มีใบแยกห้ากลีบปลายมนกลางดอกจะสีเข้มสด ไล้สีอ่อนไปเรื่อย ๆ ทางปลายใบจนดูเหมือนมีสามสีในดอกเดียวกัน ดอกเล็ก ๆ ดูเหมือนสาวรุ่นที่ทั้งสดใส ทั้งสวยหวานและเบ่งบานเปิดเผย อีกทั้งดูกระจุ๋มกระจิ๋มน่าเอ็นดู เพราะหลังจากแย้มบานแล้ว คุณหนูแพงพวยเธอบานแฉ่งเป็นวงกลม อวดให้เห็นกลีบใบทั้งหมดไม่มีแอบซ่อน ช่างเหมือนเด็ก ๆ ที่เปิดเผย ไร้เดียงสา
แล้วจู่ ๆ คุณหนูแพงพวยเธอก็เริ่มเหี่ยวแห้งโรย ยังชื่นยังชมได้ไม่จุใจเลย ไม่ถึงสองอาทิตย์ ทุกต้นทุกดอกก็เหลืองแห้งตายไปหมด ช่างเป็นความสวยงามที่ไม่จีรังเสียจนคิดถึงคำเตือนของเพื่อนขึ้นมา แต่ด้วยความชอบ ปนความสงสัยไม่แน่ใจ จึงอยากหาซื้อแพงพวยมาปลูกอีก
บ่นอ่อย ๆ กับคนใกล้ตัวว่าครั้งก่อนที่แพงพวยตายหมด สงสัยเพราะมันเป็นไม้ล้มลุก มันอวดดอกเสร็จแล้วมันก็ตาย แต่ว่าชอบจัง ช่วยพาไปซื้ออีกสักครั้งเถิด คนขับรถประจำบ้านให้เหตุผลที่น่าเชื่อถือประกอบแนวคิดประมาณว่า ลืมเสียเถิดอย่าคิดถึง(ต้นแพงพวยอีก) นั่นก็คือ คนขายต้นไม้เขาคงใช้เทคนิคพิเศษในการทำให้ต้นไม้ให้มันอายุสั้น ตามกลยุทธ์ลดคุณภาพลดราคา เพราะว่าถ้าราคาถูก คนซื้อได้บ่อย ไม่ต้องคิดมาก ก็เดี๋ยวนี้ เป็นยุคของแพง สินค้าราคาถูกย่อมขายออกได้มากกว่า ซื้อไปแล้วตายคนซื้อเขาไม่รู้หรอกว่าคนขายเล่นกล ส่วนมากมักจะบอกตัวเองว่า ไม่มีเวลาดูแล อือมม.. นับเป็นเหตุผลของการหยุดคำอ้อนให้ต้องเสียค่าน้ำมันรถในวันหยุดได้อย่างดียิ่ง
ไม่นานจากนั้น ก็อดใจไม่ได้ เปลี่ยนแพงพวยดินเป็นแพงพวยแขวนแทน เพราะไปคุยกับคนขายมาใหม่ คนขายบอกว่า แพงพวยสีสด ๆ เหล่านั้น ตั้งใจทำไว้ขายสำหรับคนที่ซื้อไปจัดงานชั่วครั้งชั่วคราว หมดงานก็หมดงาม ถ้าจะปลูกชื่นชมอยู่ที่บ้านขอแนะนำแพงพวยเลื้อย ราคาออกจะต่างกันเยอะอยู่ คือจากกระถางละสิบบาท กลายเป็นร้อยบาท บอกว่าเป็นพันธ์ไม้แขวน ราคาสูงกว่าไม้ปลูกลงดิน
โดนคนขายหลอกหรือเปล่าก็ไม่รู้ แต่ก็อดใจเชื่อไม่ได้ ราคาแพงกว่าหน่อยน่าจะอยู่ได้นานกว่านะ ในเบื้องต้นออกจะคิดให้กำลังใจตัวเองอยู่อย่างนั้น ก็แหม ประสาคนรักกันชอบกัน ต้องหาเหตุผลเข้าข้างกันไว้ก่อน แต่ผลออกมาใกล้เคียงกันเป๊ะเลย แป๊ปเดียวก็เหี่ยวอีกแล้ว
นั่งคิดนอนคิดอยู่ตั้งนานกว่าจะระลึกชาติได้ว่า ไม่ได้ให้แพงพวยกินน้ำทุกวัน ไม้ดอกสวยก้านอวบน้ำเล็ก ๆ แบบนี้ขาดน้ำได้ซะที่ไหน ความจริงคนสวนใช่ว่าจะใจร้ายแต่เนื่องจากช่วงนี้เป็นหน้าฝน ลืมบ้างจะเป็นไรไป เทวดาท่านก็ออกใจดีส่งน้ำมาแจกจ่ายให้ฟรี ๆ เกือบทุกวัน ลืมไปเลย บางวันแดดจัดมาก แล้วฝนก็แค่ทำท่าเหมือนจะตก แต่ฝนก็ไม่ตก นึกได้อย่างนี้เลยได้แต่ปลงตัวเองว่าเป็นคนสวนขี้เกียจ ชอบฝากให้เทวดาเลี้ยงอยู่ได้ ขนาดสวนเพื่อนมีรูปปั้นสาวงามยังไปแทบไม่รอด ในสวนเรามีแต่รูปปั้นกบหน้าตาเหรอหราแถมหลังยังเป็นรูไว้ใส่ยากันยุงอีก ในยุคประหยัดที่ใคร ๆ ลดการใช้น้ำไฟหวังพึ่งเทวดากันเป็นแถวอย่างนี้ เทวดาคงมีทางเลือกมากกว่าที่เคย คงไม่อยากจีบเจ้าชายกบแน่
ด้วยเหตุนี้ แม้อากาศจะอ้าว ฟ้าจะครึ้ม ก็ไม่เคยไว้ใจอีกเลย ยังไงก็ต้องหาน้ำให้เจ้าแพงพวยได้กิน เสียดายดอกสีหวาน ๆ บานลอยหน้าลอยตาอยู่ในกระถางแขวนต้นไม้ใหญ่หน้าบ้านอยู่มากเหมือนกันนา
เมื่อเทวดาเห็นคนสวนเริ่มช่วยตัวเองก็เลยชอบใจให้ของขวัญกำนัลเป็นพิเศษ นั่นคือ
ขณะที่รดน้ำในสวน อยู่ ๆ ก็ได้ระลึกว่า ช่วงขณะหนึ่งที่แพงพวยสามารถอวดดอกสวยให้คนมองใจนุ่มและชุ่มชื่นใจได้นั้น เป็นช่วงขณะที่พิเศษยิ่งแล้วของต้นไม้และดอกไม้ดอกนั้น ณ ขณะที่ค่อย ๆ รดน้ำให้ต้นและดอกใบ ความรู้สึกเหมือนจับลึกได้ถึงลมหายใจของดอกแพงพวย
แพงพวยเหมือนเป็นต้นไม้ที่แสนจะอ่อนแอ ไม่อึดไม่ทนอดน้ำ ขาดเพียงวันเดียวก็เหี่ยวโทรมได้ทันใจ แถมยังอายุสั้นเสียอีก แต่แพงพวยก็คือแพงพวย ช่วงขณะที่ออกดอกบาน นั่นคือสิ่งที่ดีที่สุดที่สามารถทำได้ การหล่อเลี้ยงด้วยการรดน้ำอย่างสม่ำเสมอคือสิ่งพื้นฐานที่สุดสำหรับต้นไม้ที่ชอบน้ำอย่างแพงพวย แล้วก็ดูสิ เมื่อใส่ใจดูแล แพงพวยที่เคยดูเหมือนอ่อนแอกระถางนี้ ก็อยู่ทำหน้าที่แห่งความสวยงามตามชีวิตของมันมาได้นานหลายเดือนแล้ว แม้ใบจะน้อยลง ดอกจะน้อยลงก็ตาม
ช่วงขณะหนึ่ง ดอกของแพงพวยจะบานสวยอยู่ตรงนั้น แล้วไม้ต้นนี้ก็จะทิ้งใบเหี่ยวลาจากไป แต่ช่วงขณะนั้น คือสิ่งที่พิเศษที่สุดของไม้ต้นนั้นแล้ว
และช่วงขณะเดียวกันนี้เอง ที่ทำให้เราเข้าใจความหมายของคำว่า ปัจจุบันขณะ และซาบซึ้งอย่างยิ่งกับความพิเศษของเวลา ณ ปัจจุบัน จริง ๆ
Create Date : 26 มิถุนายน 2551 |
|
7 comments |
Last Update : 26 มิถุนายน 2551 17:05:53 น. |
Counter : 11152 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: sweet IP: 222.123.210.213 27 มิถุนายน 2551 11:48:43 น. |
|
|
|
| |
โดย: ไออรุณ 29 มิถุนายน 2551 8:08:21 น. |
|
|
|
| |
โดย: พ่อพเยีย 30 มิถุนายน 2551 18:46:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: ต้นน้ำ IP: 222.123.159.3 2 ตุลาคม 2551 7:35:06 น. |
|
|
|
| |
โดย: หม่าม้าแพรวา IP: 27.55.220.192 16 มิถุนายน 2557 14:13:32 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ดอกแพงพวย สวยนะค่ะ