ไปตกปลา ภาคอารัมภบท
ผมเพิ่งได้ไปตกปลามาอีกครั้งหลังจากที่ไม่ได้ตกปลามานานเหลือเกิน
เหตุที่ทำให้ถึงขนาดไปซื้อไม้ไผ่มานั่งทำเบ็ดขึ้นมาใหม่เลยนั้นก็แค่...อยากสนุกกับการตกปลาอีกครั้ง
คันเบ็ดของผมมันก็แค่ไม้ไผ่เรียวยาวลำหนึ่งผูกเข้ากับสายเอ็นที่ร้อยทุ่น ตะกั่วและผูกตะขอเท่านั้น หาได้เป็นเบ็ดรอกราคาแพงไม่
ไม่ใช่ว่าใช้เบ็ดรอกไม่เป็น ไม่ใช่ว่าไม่มีเงินซื้อ แต่จากที่เคยได้ใช้มาผมว่าตกด้วยเบ็ดรอกมันไม่สนุก (หมายถึงการตกแบบไทยๆนะ)
ทำไมมันถึงไม่สนุก ถ้าคนเคยเห็นจะเข้าใจ
เดินมาริมน้ำ ใส่เหยื่อ เหวี่ยงเบ็ด หมุนรอกจนสายตึง วางนิ่งๆ นั่งรอ พอปลามากินเดี๋ยวเสียงรอกก็จะดังแกร๊กๆให้รู้เอง
ทีนี้มาดูของวิธีตกผมมั่ง
ขั้นแรกผมต้องหาที่โหงวเฮ้งดีๆริมตลิ่ง ที่ต้องหาที่ดีๆเพราะเบ็ดของผมมันมีรัศมีทำการแค่3เมตรนั่นเอง ไม่ใช่เหวี่ยงไปได้ไกลปู๊นเหมือนเบ็ดรอกเขา
จากนั้นก็ใส่เหยื่อ หย่อนเบ็ด จากนั้นก็รอปลามากิน
ใช่ครับ รอให้ปลามากินเหมือนเบ็ดรอกนั่นแหละ ต่างกันก็เพียงในมือผมถือเบ็ด สายตาผมมองไปยังผิวน้ำ และเพ่งสมาธิไปที่ทุ่น
ไม่รู้สิ ส่วนตัวผมมองว่าความสนุกมันมาจาการถือเบ็ดนะ
คนใช้เบ็ดรอกเค้ารอให้รอกดัง แต่สำหรับผมๆลุ้นว่าเมื่อไหร่ปลาจะเริ่มมาตอดเหยื่อ
เมื่อปลาตอดเหยื่อเกมก็เริ่มขึ้น...เกมที่เล่นกับปลา...และกับตัวเอง
ถ้าปลาตอดเหยื่อ ทุ่นจะสั่นไหว แต่ถึงทุ่นจะสั่นแรงแค่ไหน ถ้าเราวัดเบ็ดขึ้นมาโอกาสได้ปลาก็น้อยเต็มที
เราต้องรอจนกว่าปลาจะฮุบเหยื่อ เมื่อนั้นทุ่นจะจมมิดน้ำ เมื่อวัดเบ็ดขึ้นมาตอนนี้น้อยนักที่จะไม่ได้ปลา
...แต่ธรรมชาติของปลามันจะตอดเหยื่อจนแน่ใจว่าปลอดภัยก่อนไงถึงจะฮุบเหยื่อ
บางตัวตอดแป๊บเดียวก็ฮุบเหยื่อและ แต่บางตัวมันตอดนานถึง5นาทีก็มี
เวลาที่เจอไอ้ตัวแบบนี้แหละที่เราต้องสู้กับใจตัวเองด้วยการเฝ้ารอจนกว่าทุ่นจะจม
ซึ่งการใช้เบ็ดรอกเกมที่ว่านี้จะไม่เกิดขึ้นเลย...
15243/251
Create Date : 08 ธันวาคม 2551 |
|
8 comments |
Last Update : 8 ธันวาคม 2551 22:47:58 น. |
Counter : 732 Pageviews. |
|
|
ทั้งสองแบบเลยก๊าบ
ชิงหลิวก็เคยอ่ะ
ตอนนี้ไมค่อยได้ตกแล้ว