ริมหาด พรายทราย ฟองคลื่น จิบกาแฟ ริมหน้าต่างข้างๆ สวน
...สตูดิโอริมหาด...
Group Blog
 
 
เมษายน 2553
 
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930 
 
4 เมษายน 2553
 
All Blogs
 

เงาเพลิง..."ริมหาด" บทที่ 13 ระหว่างทาง






*********************************

เรื่องยาวจบบริบูรณ์...ของ "ช่อคราม"
”ณ ปลายฟ้า...คือเธอ”


*********************************

คอลัมน์พูดคุย ตอบปัญหาเกี่ยวกับการเขียนนิยาย ของ "พรายทราย"
”คุย คิด ถาม เขียน”


*********************************




บทที่ 13
ระหว่างทาง


“คอยสักครู่นะคะมิสเตอร์สไตรค์ อีกสักครู่ผู้จัดการจะมาพบ” เจ้าหน้าที่ธนาคารมาบอกเขาเป็นคำรบสอง

บางความรู้สึกบอกให้คริสโตเฟอร์ล้มเลิกความตั้งใจ ปล่อยสิ่งต่างๆ ที่เจนนี่ทำไว้ เก็บไว้ ให้เป็นความลับต่อไป

แต่สิ่งที่เกิดขึ้นกับโจว์ ความคิดหลายหลากในช่วงวัยเยาว์ย้อนกลับมาย้ำเตือนอีก จนคริสโตเฟอร์เผลอถอนหายใจอยู่หลายครั้ง…

มันยากที่เขาจะปฏิเสธความตั้งใจ มันมากยิ่งกว่าสิ่งที่เขาเคยสัญญาไว้กับเจนนี่…

“ต้องขอโทษด้วยนะครับ มิสบราวน์วิคเช่าตู้กับเราไว้หลายตู้ ทำให้ค่อนข้างเสียเวลาตรวจสอบว่าเป็นตู้ใบไหน เชิญมิสเตอร์สไตรค์ด้านในได้เลยครับ”

คริสโตเฟอร์สะดุ้งเล็กน้อย ลืมความคิดที่สับสนต่างๆ เขาเดินตามผู้จัดการ และเจ้าหน้าที่ผู้ชายอีกคนเข้าไปด้านในสู่ห้องนิรภัยของธนาคาร

การเป็นทนายความของเขาทำให้ง่าย สะดวกกับการทำธุรกรรมหลายๆ เรื่อง เจนนี่คงตระหนักดีในข้อนี้ ถึงได้เลือกไว้วางใจเขามากกว่าโจว์อยู่แล้วแน่นอน

และทันทีที่ผ่านระบบรักษาความปลอดภัยเข้ามาในส่วนของห้องนิรภัย เจ้าหน้าที่ธนาคารเดินเลยไปเปิดตู้นิรภัยที่ฝั่งตรงข้าม ก่อนนำกล่องสี่เหลี่ยมผืนผ้ามาวางอยู่บนโต๊ะเบื้องหน้าคริสโตเฟอร์

“เชิญตามสบายนะครับ ผมจะรอด้านนอก” ผู้จัดการและเจ้าหน้าที่ธนาคารออกไปจากห้อง คริสโตเฟอร์นั่งลง หยิบกุญแจไขกล่องสี่เหลี่ยมสีดำตรงหน้า

ชายหนุ่มไม่ให้เสียเวลา ทันทีที่เห็นสิ่งของในกล่อง เขาหยิบซองเอกสารยาวสีเหลืองหนาหนักซองนั้น และซองพลาสติกเล็กๆ ที่มองเห็นแฟลชไดรฟ์อยู่ภายในเก็บเข้าไว้ในกระเป๋าเสื้อสูท

คราวนี้ในสมองของเขากลับครุ่นคิด กับสิ่งที่จะต้องทำต่อไป...




โจว์ยังคงขับรถวนรอบถนนสายนั้นอีกครั้ง พยายามสอดส่ายสายตานับเลขที่บ้านทั้งฝั่งซ้าย และฝั่งขวา

“นี่จะรอบที่สามแล้วนะที่คุณวนไปวนมารอบเมืองนี้ คุณกำลังหาอะไรบอกฉันสิ ฉันจะได้ช่วยคุณหา ไหนๆ ก็มาด้วยกันแล้ว”

คิมเบอร์ลี่เริ่มหมดความอดทน หรี่ตามองโจว์ สายตาดุๆ ตอบกลับมาแทน แต่มันก็ไม่ได้ทำให้รู้สึกนึกกลัว หรือจะหยุดพูดแต่อย่างใด

“แค่คุณเชื่อฉัน ตามไปดูหลักฐานของฉัน น่าจะได้เรื่องอะไรมากกว่าขับรถข้ามเมืองมาตั้งไกลอย่างนี้” เด็กสาวบ่นพึมพำต่อ รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาอีกครั้ง กับท่าทีนิ่งๆ ของเขา

ตั้งแต่เช้าท่าทีใจดีของโจว์เปลี่ยนไป เขาไม่ยอมพูดอะไรกับเธอมากไปกว่าส่งสายตาดุๆ ท่าทีเหมือนกำลังครุ่นคิดเรื่องใดเรื่องหนึ่งอยู่ตลอดเวลา อาการแขนของเขาดูน่าจะดีขึ้น อาจเพราะการได้พักผ่อนอย่างเต็มที่

แต่หลายๆ ครั้งดูเขาจะยังหวาด ระแวง วิตก ผวา โดยเฉพาะเวลาที่มีรถจี้ตามหลังมาติดๆ และทุกครั้งเขาก็ปล่อยให้รถแซงผ่านไป

ดูเหมือนวันนี้จะปลอดโปร่ง ไม่มีรถสีดำพวกนั้นตามมาอีก...

การเดินทางเริ่มขึ้นอีกครั้งหลังอาหารเช้าง่ายๆ เหมือนเมื่อคืน ผ่านไปหลายชั่วโมง จากถนนสายนอกเมืองจนเข้ามายังเมืองที่เธอไม่คุ้นเคย แม้จะคล้ายๆ กับเมืองที่เธออยู่ก็ตาม

เขากำลังตามหาบางสิ่งที่รู้แน่ชัด หรือว่าหลงทางกันแน่ ท่าทางของโจว์เหมือนมายังเมืองนี้เป็นครั้งแรกมากกว่า

“คุณเจ็บแขนนะ ไม่ได้เจ็บปาก หัดถามใครซักคนดีไหม ไม่เข้าท่าเลยที่วนเวียนขับไปขับมาอยู่แบบนี้ เสียเวลาเปล่าๆ”

ดูเหมือนประโยคนี้จะได้ผล โจว์ชะลอรถลง บ้านชนบทนอกเมืองทางตอนเหนือช่วงเวลากลางวันดูเงียบเชียบ ไม่มีแม้แต่ผู้คนเดินไปมา

บ้านเก่าสองชั้นยุคอาณานิคมศตวรรษที่ 17-18 แต่ละหลังหน้าตาเกือบคล้ายๆ กันมีพื้นที่บริเวณค่อนข้างกว้าง เว้นสลับกันป่าละเมาะเป็นช่วงๆ

“น่าแปลก มันหมดที่ตรงนี้…ฉันกำลังหาบ้านของเจนนี่ แต่กลับไม่มีเลขบ้านนี้” เขาส่งกระดาษโน้ตให้เธอ สีหน้าเคร่งเครียด ขณะสาวพวงมาลัยให้เลี้ยวโค้งวนใหม่อีกรอบด้วยแขนข้างที่ยังเจ็บอยู่

“เจนนี่?!” เด็กสาวทวนชื่อ ขมวดคิ้วอย่างงงๆ ขณะรับกระดาษมาดู พร้อมกับมองเลยออกไปนอกรถ ตั้งใจหันซ้ายหันขวาสังเกตเลขบ้านเหมือนที่เขาทำก่อนหน้านี้

“มันเกี่ยวอะไรกับพวกนั้นด้วยหรือ” คิมเบอร์ลี่ตั้งคำถาม เพราะเหมือนจะเป็นข้อมูลใหม่ คนละทิศทางกับข้อมูลของเธอ

“ไม่แน่ใจ แต่คิดว่าน่าจะเกี่ยวข้องกัน เรื่องมันค่อนข้างยาว” ชายหนุ่มพูดโดยไม่ได้มองหน้าเด็กสาว ขณะที่สายตายังจับจ้องอยู่ตามบ้านแต่ละหลัง

โจว์เล่าอุบัติเหตุของเจนนี่ให้ฟังคร่าวๆ เด็กสาวเบ้หน้ารับรู้ เลิกคิ้วพยายามปะติดปะต่อให้เป็นเรื่องเดียวกัน

“มันอาจจะเป็นอุบัติเหตุจริงๆ ดูจะยังไม่มีอะไรเชื่อมโยงเลยสักนิด...ฉันว่า...หากคุณฟังฉันบ้าง...คุณอาจไม่ต้องเสียเวลาลากฉันแค่มาเยี่ยมผู้หญิงของคุณ ขณะที่ฉันกำลังตามหากลุ่มคนที่ไล่ล่า... เฮ้อ! มันฟังแล้วเหมือนเรื่องยาวเรื่องเดียวกันไหมนี่…”

คิมเบอร์ลี่ถอนใจในคำพูดประโยคสุดท้าย ขณะที่เห็นโจว์ไม่ได้ใส่ใจฟังในสิ่งที่เธอพยายามพูดเอาเสียเลย

แต่ยังไม่ทันที่โจว์ หรือเธอจะได้พูดอะไรต่อ รอบนี้คฤหาสน์หลังหนึ่งบนเนินอยู่ไกลลิบๆ ผ่านเข้ามาในสายตาของเธอ ฟากโค้งถนนที่โจว์ขับผ่านเลย ไม่ได้เลี้ยวเข้าไป

มันคุ้นตาในทันที ขณะที่เธอทบทวนความจำ คฤหาสน์หลังนั้นเหมือนภาพถ่ายในเอกสารที่เธอกำลังตามรอยค้นหา...

คฤหาสน์ในภาพหลังนั้น มันสวยราวกับปราสาทเนรมิตขึ้นกลางป่า...


“พลาเน็ตโซไซตี้!!”


โปรดติดตามอ่านตอนต่อไป






** "The Rock Theme"
Composed by Hans Zimmer, Nick Glennie Smith & Harry Gregson Williams





 

Create Date : 04 เมษายน 2553
13 comments
Last Update : 15 กรกฎาคม 2556 20:31:01 น.
Counter : 1569 Pageviews.

 

หุหุ ไม่ได้เขียนนิยายมานานกี่เดือนแล้วนี่ พอๆ กับอัพบล็อกเลย...


ตามสัญญานะคะ ขุด ลากโจว์กับคิมมี่ออกมาจากห้องเสียที 5555 กี่ปีแล้วก็ไม่รู้นี่...

สั้นไปหน่อยนะคะ อย่าว่ากัน เพราะกว่าจะเขียนออกมาได้ แถมใช้เวลาทบทวนเรื่องนี้นานโขหลายวันทีเดียว


สำหรับแฟนเจ้าหญิงฯ ทำใจหน่อยนะคะ คิดว่าต้องรื้อเรื่องใหม่เยอะ

แล้วคงต้องขอให้เสร็จภารกิจจริงๆ เสียก่อน...


คิดถึงเพื่อนๆ ทุกคนนะคะ สุขสันต์เดือนเมษาค่ะ







 

โดย: พรายทราย 4 เมษายน 2553 20:45:49 น.  

 

 

โดย: จีนี่ในกระจกแก้ว 4 เมษายน 2553 21:31:17 น.  

 

เย....โจว์กลับมาอีกครั้งแล้ว
หลังจากหายดองเค็มไปนาน(มาก)
ยังอ่านสนุกกระชับน่าติดตามเช่นเดิม
ครับ....สั้น
แต่ก้ยังดีกว่าไม่ได้ขยับซะเลย
ดีใจที่ได้อ่านครับ
และหวังว่าจะได้อ่านตอนต่อไปในเร็วๆนี้
น่า
อย่างน้อยพลาเน็ตโซไซตี้ก็เริ่มปรากฏโฉมแล้ว
^__^............

 

โดย: Psycho man 4 เมษายน 2553 22:06:22 น.  

 




สุขสันต์วันสงกรานต์
ขอให้สุขภาพดี และมีความสุขมากๆค่ะ




ไปเล่นสงกรานต์ที่ไหนเอ่ย….…เล่นเผื่อป้ากุ๊กด้วยเน้อออออออ



หากพอใจกับสิ่งที่มี และวางฝันตามกำลังที่ทำได้
ความสุขจะอยู่ใกล้แค่เอื้อม



 

โดย: ร่มไม้เย็น 12 เมษายน 2553 19:23:07 น.  

 

ไม่ได้แวะมาเยี่ยมพี่พรายทรายนานมากกกกกกกกกกกก
สบายดีนะครับ

 

โดย: ศล 6 พฤษภาคม 2553 1:13:25 น.  

 




สวัสดีค่ะ
ช่วงนี้อาจจะร้อนกายสาหัส
แม้จะไม่ถูกใจนักแต่ก็ต้องทำใจยอมรับให้ได้ ….เพราะนี่เป็นสิ่งที่ธรรมชาติให้มา


รักษาสุขภาพและมีความสุขกับใจที่อิ่มเย็นนะคะ


ขอบคุณความทุกข์ ที่ทำให้เรารู้ค่าของความสุข


 

โดย: ร่มไม้เย็น 12 พฤษภาคม 2553 23:19:10 น.  

 





สวัสดียามเช้าในวันที่สวรรค์ยังไม่มีคำตอบค่ะ
ช่วงนี้ป้าไม่ได้อยู่ที่บ้าน........
สวรรค์ส่งมาติดแหง็กอยู่ที่แฟลตดินแดงค่ะ ...........555



คนส่วนใหญ่มักใส่ใจกับผลได้ระยะสั้นเท่านั้น
แต่คนฉลาดจะมองไกลไปถึงอนาคต



 

โดย: ร่มไม้เย็น 16 พฤษภาคม 2553 10:54:06 น.  

 

แอบมาเยี่ยมครับ
^__^.........

 

โดย: GTW/Psycho man IP: 58.8.224.95 23 พฤษภาคม 2553 6:25:08 น.  

 

เเอบมาส่งดอกไม้ค่ะ พี่พรายหายไปพอๆกับหนูพลอยเลยหรือเปล่าหนอ...


 

โดย: อมิธีสท์ 24 พฤษภาคม 2553 5:47:48 น.  

 

สวัสดีประจำเดือนมิถุนายนทุกๆ คนค่ะ

ช่วงนี้ไม่ได้หายหน้านะคะ หลังจากถูกเฉดหัวออกไปทำงานห่างไกลเครื่องคอมพ์เป็นเวลาพักใหญ่

พรายทรายก็กลับมาประจำการหน้าจออีกครั้ง พร้อมกับความเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่มาก

ตอนนี้กำลังจัดผังคิวตัวเองค่ะ เข้าที่เข้าทางแล้วจะกลับมาเขียน ปะ นิยายต่อในทันที

ต้องขอโทษด้วยที่ไม่อาจแวะเวียนไปทักทายใครได้บ่อยๆ นัก แต่ขอบคุณทุกๆ ท่านที่ยังแวะมาอยู่เสมอๆ

ป้ากุ๊กร่มไม้เย็น

น้องอมิธีสท์

จานจี GTW และ Psycoman

คุณศล

รวมถึงแฟนคลับนิยายทั้งหลายที่แวะเวียนมา แต่ไม่ได้ฝากชื่อไว้ และทักทายคุณจินี่ในขวดแก้วด้วย


เตรียมตัวติดตามพบกับสิ่งใหม่ๆ ใน สตูดิโอริมหาด ได้เลยนะคะ

รับรองว่าไม่ผิดหวัง คุ้มค่าบนเน็ตอย่างแน่นอนค่ะ

 

โดย: พรายทราย 5 มิถุนายน 2553 5:20:59 น.  

 

what is going to happen next? cant wait!

 

โดย: Camille IP: 71.81.178.101 29 มิถุนายน 2553 7:30:06 น.  

 

โอ้ คุณคามิล ตามอ่านเรื่องนี้ด้วย
ขอบคุณค่ะ

แหะ แหะ ท่าจะต้องรอนาน เอิ๊กกกกก

 

โดย: พรายทราย 9 สิงหาคม 2553 18:23:03 น.  

 

5555 เพิ่งสังเกต ท่าทางโจว์จะมาปีละครั้ง
เพิ่งเห็นว่าเขียน หรือ ปะลงบล็อกนี่ เดือน เมษา

กำลังเริ่มเขียนบทที่ 14 นะคะ

เฮ้อออ ป่านนี้แฟนคลับโจว์ลืมไปหรือยังหนอ

 

โดย: พรายทราย IP: 110.77.167.178 21 มิถุนายน 2554 18:31:26 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


พรายทราย
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]








** ภาพสวยๆ เล็กตรงนี้ Tuscan Terrace ผลงานของ Sung Kim

เคยมั้ยนั่งอยู่ในสวนสวย พร้อมกับจิบกาแฟนั่งมองเกลียวคลื่นซึมซับเข้าหาทราย มันเป็นมุมพักผ่อนที่แสนจะเป็นสุขของเรา...

ขอยืมภาพวาดสวยๆ มาใช้ประดับบ้านเฉพาะกิจก่อน
เก็บไว้นานแล้ว ของใครบ้างหนอ...



**สำหรับคนชอบลอก แอบโกปี้ และตัดปะ**

คิดเอง เขียนเองเถอะค่ะ ...

ความสนุกของการเป็นนักเขียนเรื่องสั้น นิยาย มันอยู่ตรงนี้
แม้มันจะเหนื่อย ล้า เปลี้ย หมดพลัง แค่ไหนเราก็ยังพอใจ ที่ได้สนุกสนาน ได้ร่วมโลดลิ่ว..

ได้รัก ได้เกลียด ได้กินข้าว ได้เต้นระบำ ได้ตบตี ได้เจ็บช้ำ ไม่สบาย ร้องไห้ หัวเราะ ได้ร่วมไปในทุกๆ อารมณ์ กับตัวละคร

ที่พวกชอบลอกนี่จะไม่มีวันได้รู้แน่ๆ ว่าอารมณ์อย่างนั้นมันเป็นอย่างไร...

**และคุณก็ไม่มีวันเป็นคนเขียน เป็นนักเขียนได้เลย


******************************


Friends' Blogs

ลายปากกา

นิตยสารออนไลน์รายสัปดาห์ อ่านสนุก


Branica Web Counters
Friends' blogs
[Add พรายทราย's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.