หมิงไท่จู่ฮ่องเต้ ปราบทุจริต คอรัปชั่น
หมิงไท่จู่ฮ่องเต้ ปราบทุจริต คอรัปชั่น
เรื่องโกงบ้านโกงเมือง กอบโกยเข้าพกเข้าห่อนี่เป็นเรื่องมือใครยาวสาวได้สาวเอากันจริง ๆ ไม่มีเว้นแม้ต่างบ้านต่างเมือง ยุคโน้นยุคนี้
หมิงไท่จู่ฮ่องเต้ได้มีมาตรการปราบคนเลวและจัดการขั้นเด็ดขาด
ปีที่สิบแปด รัชศกหงอู่ ในการสร้างพระราชวัง รองเสนาบดีกระทรวงก่อสร้าง ชื่อหานตั๋ว ปั้นตัวเลขแรงงานและค่าก่อสร้างอันเป็นเท็จ หวางจื้อ รองเสนาบดีกระทรวงทหาร ใช้การคัดเลือกทหารหาเงินเข้ากระเป๋าตนเอง รับสินบนจากผู้หนีทหารตามการคัดเลือกจากสำมโนครัว
จางเสียง รองเสนาบดีกระทรวงพิธีกรรม แอบยักยอกเงินที่ฮ่องเต้ให้เป็นของขวัญแก่องค์หญิงเนื่องในงานแต่งงาน
ปีที่สิบเก้า โตวฉาหย้วนยวี้ซื่อ หลิวจื้อเหรินถูกส่งไปยังเมืองหวยอันเพื่อทำคดี แต่ทว่าเขากลับดองเรื่อง กินทั้งเงินโจทย์กินทั้งเงินจำเลย กรรโชกทรัพย์สินเงินทอง
ผู้ที่ทำผิดคิดมิชอบทั้งหมด โดนโทษหนักถึงขั้นหัวหลุดจากบ่าทีเดียว ไม่ใช่แค่คืนเงินที่โกงกินไป ก็จบกัน
ไม่ใช่มีแค่ตัวเป้ง ๆ ไม่กี่ตัวที่โดนตัดหัว ให้ผู้คนหวาดกลัว แต่พบว่ามีเรื่องร้องทุกข์เกี่ยวกับการทุจริตคอรัปชั่นที่หนักเบาแตกต่างกันถึง 61 คดีถูกดองไว้อยู่ที่กรมรับเรื่องร้องทุกข์ทั้งหกแห่ง
เสียงชาวบ้านบ่นว่า ใช้ดาบตัดหัวแค่ครั้งเดียวมันง่ายเกินไปไม่สาสมต่อความผิด ทำไมไม่ใช้วิธีตัดเส้นเอ็น ตัดนิ้ว ตัดมือ ตัดหัวเข่า หรือวิธีการทรมานอื่น ๆ แค่ตายยังไม่สาแก่ใจอีกเหรอ
หมิงไท่จู่ฮ่องเต้ทรงคิดค้นกฎหมายอาชญากรรม “ปอผีซวนเฉา” ถลกหนังสลักคำว่า “ผีฉ่างเมี่ยว” จากนั้นนำฟางและมะนาวมายัดลงไปในเนื้อชั้นใน หรือการลงทัณฑ์ “โช่วผีท่ง” ถลกหนังจนเหม็นเน่า เพื่อสร้างความตกใจและความหวาดกลัวให้แก่ขุนนางที่ทุจริต ทำให้ลดจำนวนน้อยลงไป