05.8.10
มีเรื่องที่ทำให้รู้สึกไม่ค่อยจะ...อืม...แฮปปี้เท่าไหร่มั้งนะ
เรื่องของเรื่องมันก็อยู่ที่ข้าพเจ้าเอานิยายเรื่องหนึ่งไปลงในเวป โดยไม่ได้ใช้ชื่อนี้หรอกนะ ด้วยเหตุผลหนึ่งที่ไม่ขอบอก แต่มันก็ให้ความรู้สึกดีๆ มาก ในตอนที่มีคนเข้ามาอ่านมาพูดคุย โดยที่ไม่รู้ว่าคนเขียนคนนี้คือใคร สนุกดีเลยล่ะ ช่วงเวลาสองอาทิตย์ที่เขียนจบลงจบเรื่อง
แต่หลังจากนั้นสักสองอาทิตย์ได้มั้งนะ ก็เข้าไปตามอ่านเรื่องของคนอื่นๆ ในเวปนั้น แล้วมันก็เห็นเรื่องๆ หนึ่ง ที่มีบางคำพูดบางสำนวนคล้ายถึงขั้นเหมือนกับที่เราเขียน พยายามทำใจเป็นกลางว่ามันบังเอิญกันได้ แต่นะ...ยอมรับว่ามันก็เซ็งและหงอยไปเลย ทั้งๆ ที่อ่านเรื่องนั้นด้วยความสนุกนะ สนุกมากๆ ชอบมากๆ ด้วย แต่พอเจอคำพูดตรงนั้นสำนวนตรงนั้น...มันก็เลย...หงอยลงไปทันที อารมณ์สนุกๆ ตอนอ่านมันลดระดับต่ำฮวบลงมาเลย
เฮ้อ...เป็นคนอีโก้สูงหรือเปล่านี่ จริงๆ แล้วเขาคงไม่ได้หยิบไปจากเรื่องของเราหรอกมั้งนะ อาจจะเป็นสิ่งที่บังเอิญกันได้...โลกเรามันก็ตั้งกว้างใหญ่ มีคนอยู่ตั้งกี่พันกี่หมื่นล้าน...ทำไมเหตุการณ์บังเอิญต่างๆ ถึงจะเกิดขึ้นไม่ได้ล่ะนะ
แต่ยอมรับว่าเหตุการณ์นี้ทำให้ตัวเองหงอยลงไปเยอะ...และคิดว่าคงจะหยุดโพสต์เรื่องลงเนตสักพัก...ใหญ่ๆ เลยมั้ง รอให้อารมณ์กระเตื้องขึ้นกว่านี้หน่อยหนึ่ง ดีขึ้นเมื่อไหร่ก็จะกลับมาเองล่ะนะ เฮ้อ
ปล. ใครที่ตามอ่านเรื่อง "ตราบพันทิวาหมื่นราตรี" ใน three plus one cafe ไม่ต้องตกใจนะ จะพยายามรีไรท์แล้วเอามาลงอีกแน่นอนค่ะเพราะโพสต์ไปแล้วอ่ะนะ แต่เรื่องใหม่ๆ...คงจะ...อีกพักใหญ่ๆ เลยล่ะ ใจมันหมดไปแล้วนี่นะ...ทำไงได้
Komakatake, Onuma koen, Hakodate, 2004
Create Date : 10 สิงหาคม 2548 |
|
10 comments |
Last Update : 23 สิงหาคม 2548 19:38:26 น. |
Counter : 594 Pageviews. |
|
|
|
แวะมาเยี่ยม blog แอบดูรูปสวยๆค่ะ