เมษายน 2549

 
 
 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
10
11
12
13
16
17
18
19
22
23
24
25
26
27
28
29
30
 
 
All Blog
จากใบปิดหนังไทย กลายพันธ์เป็น Handbill


 

สมัยที่ผมทำงานเป็นผู้จัดการโรงหนังย่านชานเมือง แถวตลาดบางแค ถนนเพชรเกษม เวลามีหนังไทยเข้าฉาย จะมีอุปกรณ์ส่งเสริมการขายและโฆษณาอยู่ 2-3 อย่างหนึ่งในนั้นคือ ใบปิดโฆษณาหนังเรื่องนั้น คำว่า "ใบปิด"คือ แผ่นกระดาษโปสเตอร์ ขนาดตัด 4 (คือขนาดกางหนังสือพิมพ์รายวันออก 2 หน้าโดยประมาณ) เขียนอย่างสวยงามและพิมพ์ระบบอ๊อฟเซ็ทสี่สี ช่างเขียนใบปิดสมัยนั้นที่มีชื่อเสียงมาก รู้จักกันในชื่อ "เปี๊ยก โปสเตอร์" ผมมักชอบเก็บสะสมใบปิดหนังไทยเหล่านี้ไว้ หลังจากที่เหลือจากการไปปิดตามกำแพงหรือตามฝาบ้านของใครต่อใคร (นิสัยไม่ดีนี่ ทีหลังอย่าทำนะ)

ต่อมาเมื่อกาลเวลาผ่านไป จะด้วยเหตุผลทางเศรษฐกิจหรืออะไรก็"ม่ทราบ หนังไทยไม่ค่อยมีการพิมพ์ใบปิด หรือมีก็น้อยลง คนจึงไม่ค่อยรู้จักกัน

เมื่อประมาณ พ.ศ. 2539 ผมไปทำงานบริษัทเงินทุนหลักทรัพย์แห่งหนึ่งย่านถนนสีลม เวลากลางวันมักจะไปหาข้าวทานแถวสีลมซอย 5 หรือที่รู้จักกันดีในชื่อ "ซอยละลายทรัพย์" แล้วก็มาเกร่ๆแถวหน้าแบ็งค์กรุงเทพ สำนักงานใหญ่ วันหนึ่งผมเห็นคนเอาอะไรมาแจก ในฐานะที่เป็นไทยมุงชั้นดี ผมก็เข้าไปมุงดูด้วย สิ่งที่ได้รับแจกมาคือ

กระดาษโปสเตอร์หนังฝรั่งขนาด เอ 4 ถามคนที่รับแจกว่าเขาเรียกว่าอะไร เขาตอบว่า Handbill แหม ความจริงก็คือใบปิดหนังฝรั่งขนาดเล็กนั่นเอง หน้าตามันเป็นอย่างนี้ครับ



ต่อมาทราบว่าเจ้าใบปิดหนังฝรั่งนี้กลายเป็นของสะสมของวัยรุ่นไปแล้ว มีการซื้อขายแลกเปลี่ยนกันเป็นธุรกิจไปเลย มีแผงจำหน่ายใบปิดประเภทนี้ตามโรงหนังชั้นดีในห้างสรรพสินค้าชื่อดังต่างๆ แถมมีนิตยสารเกี่ยวกับแนวทางในการสะสมเจ้า Handbill นี่ด้วย หน้าตามันเป็นอย่างนี้ครับ




Create Date : 09 เมษายน 2549
Last Update : 24 พฤศจิกายน 2559 9:45:20 น.
Counter : 2893 Pageviews.

7 comments
  
.. มีเรื่องโจ๊กเล่ากันว่า .. Handbill ถูกพัฒนามาจาก ใบปิดหนังแต่ย่อให้มีขนาดเล็กลง เพื่อใช้แจกประชาสัมพันธ์หนัง + แก้ปัญหาการขโมยใบปิดหนังตามโรงภาพยนต์ ค่ะ ..

.. ช่วงราวๆ 4-5 ปีก่อน จัดเป็น ยุคมืดแห่งการสะสมแฮนด์บิลก็ว่าได้ค่ะ .. คือ เป็นที่นิยมอย่างกว้างขวาง ใครๆ ก็สะสมกันทั่วบ้านทั่วเมือง แต่หาแบบแจกฟรีตามโรงแทบไม่ได้เลย เพราะส่วนมากจะถูกร้านขายแฮนด์บิลใช้วิชากำลังภายใน กว้านเอาไปขายหมด ..

.. หลังจากนั้น ทางค่ายหนังต่างๆ ก็ออกมาตราการป้องกันการซื้อขายแฮนด์บิลแบบต่างๆ ออกมามากมาย .. ตั้งแต่

การแอบใส่แถบสีไว้ด้านหลัง เป็นโค๊ดว่า สีไหนเอาไปแจกที่เขตไหน ถ้าสีอะไรหลุดออกมาอยู่ตามร้านขายจะได้รู้ว่าหลุดมาจากใคร (ปรากฏว่า หลุดออกมาครบทุกสี )

เอาแฮนด์บิลมาตีโค๊ด รันเบอร์ .. (ก็หลุดออกมาขายครบอีกตามเคย )

.. จนถึงมาตราการขั้นเด็ดขาด .. คือ ใช้กระดาษปรู๊ฟเนื้อดีหน่อยพิมพ์ออกมาเป็นใบเล็กๆ สีเดียวล้วนๆ .. ปรากฏว่าได้ผล แต่ก็เป็นฝันร้ายของนักสะสมไปเลยเหมือนกัน (เดชะบุญที่ทางค่ายหนังทำออกมาแค่ 2 เรื่อง แล้วก็กลับไปพิมพ์ขนาด handbill A5 แจกเหมือนเดิม) ..

.. มาถึงสมัยนี้ รู้สึกดีขึ้นนะคะ .. คนไม่ค่อยนิยมสะสม Handbill แบบสมัยก่อน .. เจ้า Handbill ส่วนใหญ่ก็เลยอพยพกลับมาอยู่ที่เคาท์เตอร์ตามโรงหนัง อย่างที่ควรจะเป็น ..

.. ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ..
โดย: มม (แม่มดพันปี ) วันที่: 11 เมษายน 2549 เวลา:2:17:04 น.
  
สวัสดีครับ คุณ มม."แม่มดพันปี"

ข้าพเจ้า "หนุ่มร้อยปี" ขอคารวะท่านผู้รู้หนึ่งจอก
ขอบคุณที่กรุณาให้ความรู้เป็นวิทยาทานแก่ผู้น้อยซึ่งด้อยความรู้ มีวิทยายุทธ์แค่ไปขอรับแจกตามถนนหนทางเท่านั้น

โอกาสหน้าขอเชิญผู้อาวุโสมาเล่าเรื่องต่างๆให้ฟังอีก
นับเป็นวาสนาที่ได้รู้จักท่านผู้อาวุโสเช่นกัน
โดย: หนุ่มร้อยปี (หนุ่มร้อยปี ) วันที่: 12 เมษายน 2549 เวลา:0:07:10 น.
  
(_ _) มิบังอาจหรอกค่ะ ..

ปล .. ถ้าเดาไม่ผิด .. โรงหนังย่านชานเมืองที่อ้างถึง .. น่าจะเป็นโรงที่ มม เข้าไปดูการ์ตูนเรื่อง โดราเอมอน ตอนผจญโลกอวกาศ (หรืออะไรทำนองนี้) สมัยประถมนะคะ ^^"""
โดย: แม่มดพันปี วันที่: 12 เมษายน 2549 เวลา:0:30:42 น.
  
สวัสดีค่ะ แวะมาทักทาย

เพราะสะสม handbill เหมือนกันค่ะ

มะก่อน(ซึ่งไม่รู้กี่สิบเท่าไหร่นะคะ) เค๊าทำมาเพื่อโปรโมทหนังที่จะเข้าฉาย ก็เลยมีวางตั้งสูงๆ ที่หน้าเคาน์เตอร์ขายตั๋ว ต่อมากลายเป็นที่นิยมของผู้ที่ชื่นชอบหนังที่ชอบสะสม เมื่อฮิตกันมากๆเข้า ก็กลายเป็นว่าhandbillมันมาไม่ถึงเคาน์เตอร์ขายตั๋ว แต่มันไปโผล่ตามแผงขายของที่ระลึกจากหนังในห้างแทน ไม่ก็สวนจตุจักร หนังใหม่ที่พึ่งฉายก็ใบละ 5 บาท เก่าหน่อยราคาก็ปรับกันไป จำได้ว่า(เขาว่ากันว่า) handbill เรื่อง Robinhood : Prince of Thief แพงสุดๆ (แต่ตอนนี้ไม่ทราบเลยค่ะ)

ช่วงที่ handbill ต้องถูกทรกรรมทารุณโดนพวกหวังกำไร เอาไปขายนั้น จะมีกลุ่มผู้ชื่นชอบและสะสมได้รับความเอื้อเฟื้อจากทางคุณ เฮนรี่ ทราน ได้นำ handbill มาแจกโดยต้องไปรอรับตามที่นัดหมาย ตอนนั้นที่ไป จะเป็นร้านอาหารแถววังหิน โชคชัย4 (ร้านขายไก่ ประมาณ KFC,ไม่แน่ใจว่าเป็นร้านของคุณเฮนรี่ ทราน หือปล่าว) ถึงขนาดต้องเข้าคิวรอรับกันเลย เบียดเสียดกัน ก็หนุกหนานดีค่ะ เพราะต่างก็มาด้วยหัวใจเดียวกัน

บางครั้งก็มีกิจกรรม นัดพบปะเพื่อแลกเปลี่ยน handbill กัน ใครมีซ้ำก็เอามาแลก บางที่จะมีกระบะใหญ่ๆ แบ่งช่องภายในเป็นช่องขนาดพอใส่handbillได้เรื่องนึง กระบะนึงก็อาจมี10-20 ช่องก็แล้วแต่ ใครมีซ้ำก็เอามาวาง อันไหนยังไม่มีก็หยิบไป

เรื่องแรกที่ได้มาจากโรงหนังคือเรื่อง Memphis Belle เป็นหนังของปี 1990 ตอนนั้นไปดูที่ เวลโก้ปิ่นเกล้า (สมัยนู๊นนนนนนน) ถ้าจำชื่อโรงหนังไม่ผิดนะคะ

ส่วนปัจจุบันนี้

ดีใจมากๆ ที่เจ้า handbill กลับมาแล้วในสภาพดีบริเวณหน้าเคาน์เตอร์ขายตั๋ว บางที่มี 2-3 เรื่อง ไม่ต้องตะกายให้เหงื่อตกเหมือนมะก่อน

ปัจจุบันก็ยังสะสมอยู่ค่ะ เป็นคนสะสมประเภทเจอก็เก็บ (บางครั้งตกพื้น ที่คนอื่นเขาทิ้ง,ถ้าเรายังไม่มีก็เก็บ) ไม่ได้สรรหาถึงขนาดว่าต้องมีทุกเรื่องที่เค๊าทำออกมา

สะสมตามอัตภาพน่ะค่ะ

สะสม เพราะชอบดุหนังค่ะ เห็น handbill แล้วก็จะคิดถึงหนังเรื่องนั้นๆ สุขดีค่ะ

โปสเตอร์ก็มีอยู่บ้างค่ะ แต่เป็นของรุ่นๆสมัยนี้แหละค่ะ
ของหนังไทยสมัยเก่าหนูไม่มีเลยค่ะ ตอนนี้ คงของเป็นสิ่งมีค่าทางใจมากๆสำหรับผู้ที่สะสม


สวัสดีค่ะ
โดย: octavio วันที่: 14 เมษายน 2549 เวลา:16:22:42 น.
  
ผมเองก็สะสม Handbill ครับ..สะสมมาได้สัก 5 ปีแล้วครับ..... ไม่ทราบว่าสมาชิกข้างบนยังสะสมกันอยู่ใหมครับ
โดย: Kodeman (Kodeman ) วันที่: 7 พฤษภาคม 2549 เวลา:12:41:49 น.
  
สวัสดีครับ

บลอคร้างไปนานมาก

ถ้าใครสะสม HB ผมยังสะสมอยู่นะครับ

เมลล์มาได้ที่ oat_chronos@hotmail.com ครับ
โดย: Oat IP: 58.8.167.102 วันที่: 17 มกราคม 2552 เวลา:3:19:30 น.
  
ผมเป็นคนหนึ่งที่สะสมHBเเต่หยุดมานานเเล้วเเต่HBบางเรื่องมีซ้ำเยอะมากสนใจ0865113462ครับ
โดย: chaiwat IP: 125.26.51.20 วันที่: 22 กันยายน 2554 เวลา:13:57:07 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

หนุ่มร้อยปี
Location :
กรุงเทพ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 24 คน [?]



บล็อกนี้สร้างสรรค์ขึ้นเมื่อวันที่ 15 กุมภาพันธ์ 2549 โดย ชายไทยวัยสูงอายุ มีวัตถุประสงค์ในการบันทึกและนำเสนอเรื่องราวต่างๆแบบครอบจักรวาล อาทิ ภาพยนตร์ ดนตรี รายการทีวี หนังสือน่าอ่าน อาหารน่ากิน ท่องเที่ยว สะสมสิ่งของ ตำนานชีวิตบุคคลน่าสนใจ รู้ไว้ใช่ว่า จิปาถะ
ฯลฯ เป็นต้น คำขวัญประจำบล็อก ประสบการณ์ชีวิตที่ดีในอดีต คือทรัพยากรที่ทรงคุณค่าในปัจจุบัน คำขวัญประจำตัวเจ้าของบล็อก "อายุเป็นเพียงตัวเลข" บรรณาธิการบริหารบล็อกคือ หนุ่มร้อยปี บล็อกนี้ไม่สงวนลิขสิทธิ์ตามกฏหมาย ท่านใดเห็นว่าข้อเขียนหรือภาพประกอบในบล็อกนี้มีประโยชน์ สามารถนำไปใช้ได้ แต่โปรดอ้างอิงชื่อบล็อกนี้ด้วย จักขอบคุณยิ่ง