แด่ลูกแมว..เจ้าก้นครก
เช้านี้...ลูกแมวสามสี ที่หาไม่เจอ หายจากบ้านไปสองวัน.. คนข้างบ้านมาบอกว่ามัน นอนเจ็บปากเน่า เพราะมีเด็กเอากำไลพลาสติกไปคล้องคาปากไว้...แต่กำไลน่ะ คนข้างบ้านช่วยเอาออกได้แล้ว แม่อ้วนใจหายวาบ..กำไลสีชมพู น้องว่าน ลูกสาวเอาใส่คอให้มัน สองวันก่อน ไม่ทันที่แม่อ้วนจะเอาออกให้ ก้นครก ก้อหายไป... กำไล โดนตะกายจากคอ ขึ้นมาคาปาก... ร้องไม่ออก แล้วไม่รู้ โดนหมา รึ แมวอื่นไล่ฟัดรึป่าว... แม่อ้วนไปหา ครก..เอ๋ย... เลือดกลบปาก ติดกรัง แม่เอาแอลกอฮอล์สำลี กรรไกรตัดขนรอบปากครก.....ครกพยามลุกหนี ไม่อยากให้แม่เช็ดแผล เนื้อปากหลุด .....แม่พยามเอาหลอดฉีดยาดูดนมตราหมีป้อนครก ครกไม่ได้กินอะไรมาสองวันเต็มๆ ..... ปากก้อเจ็บ... แต่ยังดีนะลูก กลับมาหาแม่แล้ว ปลอดภัยแล้ว..........ครกหน้าบวมเพราะแผลอักเสบที่ปาก...แต่ตาจ้องแม่นิ่ง เวลาแม่พูด...ร้องเหมียวๆ เบาๆ...
อโหสิให้พี่ว่านด้วย พี่เขารู้เท่าไม่ถึงการณ์ ปากครก เน่า ...เจ็บปวด แม่...รอเวลาแปดโมงเช้า พ่อพี่ว่านบอก จะพาไปหาหมอ... แม่เอากรงมาใส่ครก...ปูผ้าขนหนูให้สองผืน หายนะลูก ก้นครก หายนะ แม่รอเวลา...พอเห็นว่าพ่อพี่ว่านไปนาน เลยโทร.ถาม .......... พ่อพี่ว่าน : หมอเขาคิด สองร้อยแม่...ค่าทำแผล... แม่ : อืม...ดีจัง ก้อโล่ง ครก ต้องหาย... ไม่แพงนะพ่อ สองร้อย... พ่อ :...อืม...
พ่อพี่ว่านกลับมาถึง แม่ไปรับกรง แม่ไม่เห็น.............ตัวครก.... พ่อยื่นห่อสีฟ้าเหมือนห่อแพมเพอร์ส มาให้ มีพลาสเตอร์สำหรับทำแผลปิดทับ... ................................... ............................................. พ่อ : เอาไปฝังซะแม่..........
......................................................
หมอทำแผลเน่าลึก.........แม่พอเห็นรอยเลือดสดที่เกิดจากการขูดแผล .... ครกคงทนเจ็บไม่ไหว... พ่อยังไม่เล่าอะไร พ่อขี่รถออกไป... แม่กอดครกไว้ นิ่งนาน................ ได้แต่พูดกับครก.........อโหสิให้พี่ว่านนะลูก แม่จะทำบุญไปให้ แม่ให้พี่ว่านไปขอโทษครกที่หลุม ..พี่ว่านร้องไห้ แม่ไม่รู้จะบอกความรู้สึกยังไง แม่ยังเหลือแมวอีก 6 ตัว แม่ยังต้องเสียใจอีกหกครั้ง .............
ตอนเย็นพ่อกลับจากข้างนอก นั่งกินข้าวเย็น... พ่อเล่า... ตอนออกจากร้านหมอ พ่อเองก้อน้ำตาไหล สงสารมัน ตอนทำแผล ครก ยังหายใจปกติ... แต่พอหมอฉีดยาสองเข็ม ครก ร้องลั่น กระตุก........ สภาพเหมือนรับยาไม่ไหว หมอทำไมต้องฉีดยาสองสามขนานรวมในหลอดเดียวกัน... ไม่มีคำอธิบายใดใด....... ครกของแม่...เป็นชีวิตนึงนะ สำหรับแม่ เป็นสมาชิกครอบครัว เป็นลูก... พอไปถึงมือหมอ...ครกกลายเป็นเพียง สัตว์เลี้ยง ที่เขารักษาชุ่ยๆ สถานที่ๆแม่ไว้ใจ ว่าไปถึง จะทุเลาอาการให้ครกได้ กลับกลายเป็นส่งครกไปตาย... ถ้าอยู่กับแม่ ถึงจะทำแผลไม่เก่ง แม่คงพยามเช็ดแผลทุกวัน ให้กินยาแก้อักเสบของคน ครกอาจจะหาย...
ขอส่งความรักทั้งมวลของแม่ให้ครกสบายหากมีภายภาคหน้า ปล. ชื่อก้นครก มาจากลักษณะสี สามสี...เหมือนมวลสารจตุคามรามเทพ ที่เอามาผสมกัน แม่ตั้งให้เป็นมงคลแก่ ก้นครก ...............
Create Date : 21 กุมภาพันธ์ 2551 |
|
27 comments |
Last Update : 28 กุมภาพันธ์ 2551 10:14:15 น. |
Counter : 760 Pageviews. |
|
|
|