|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
1 พฤษภาคม 2550
|
|
|
|
Wan Wan ราชินีบล็อกเกอร์ไต้หวัน
Wan Wan ราชินีบล็อกเกอร์ไต้หวัน
จากนิตยสารขวัญเรือนฉบับ 1 พฤษภาคม
มานี-ชูใจ เรื่อง/ทามม์ ภาพ
ไม่ไปทำงานได้ไหมเนี่ย เป็นหนังสือขายดีที่สุดในไต้หวัน ประจำปี 2006 จากผลการจัดอันดับของร้านหนังสือชื่อดังของที่นั่น ยอดการพิมพ์หนังสือเล่มนี้เมื่อปีก่อนอยู่ที่ 1.5 แสนเล่ม ส่งผลให้ วานวาน หญิงสาววัย 25 กลายเป็นนักเขียน ขายดี และสร้างปรากฎการณ์ใหม่ให้กับวงการหนังสือของไต้หวัน นั่นคือการรวมเล่มจาก Blog
//www.wretch.cc/blog/cwwany เป็นบล็อกของวานวาน ที่มีผู้เข้าชมกว่า 50 ล้านครั้งนับตั้งแต่เปิดตัวเมื่อเดือนตุลาคมปี 2004 จนเธอได้รับฉายาว่า ราชินีบล็อกเกอร์ นอกจากมีหนังสือออกมาแล้ว ตัวละครของวานวานยังถูกนำไปเป็นสินค้าอีกหลากหลายชนิด ทั้งอยู่บนแผ่นซีดีไรต์ แผ่นแม่เหล็ก ที่รองแก้ว ฯลฯ รวมทั้งปกเทป และมิวสิกวิดีโอของศิลปินดัง
ลายเส้นง่าย ๆ กลม ๆ แต่มีชีวิตชีวา เรื่องราวของหญิงสาวธรรมดากับเรื่องราวรอบตัว แบบเปิ่น ๆ ขำ ๆ เอาชนะใจชาวไต้หวันมาเรียบร้อย ตอนนี้ถึงเวลาที่ชาวไทยได้อ่านกันแล้ว ซึ่งเจ้าตัวบินมาจากไทเป เพื่อร่วมงานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติครั้งที่ผ่านมา พร้อมกับเปิดโอกาสให้เรานั่งคุยด้วย
เด็ก ๆ ฉันฝันอยากเป็นนักวาดการ์ตูน ตอนเรียนชอบวาดการ์ตูนลงในหนังสือ ในสมุดเรียน พอวาดได้สักพักหนึ่งก็บังคับขายเพื่อน เป็นการ์ตูนที่มีเนื้อเรื่องบ้าง ส่วนใหญ่มั่ว ๆ เรื่องไปเรื่อย (หัวเราะ) เพื่อนก็มีน้ำใจช่วยซื้อ แต่พอโตขึ้นมา ก็เริ่มไม่คิดจะเป็นนักวาดการ์ตูนแล้ว เพราะที่ไต้หวันถ้าทำอาชีพนี้ไม่เพียงพอต่อการเลี้ยงปากเลี้ยงท้องหรอก
แม้บอกว่าอาชีพนักเขียนการ์ตูนรายได้ไม่พอต่อการ ดำรงชีวิต แต่สาวคนนี้ยังมุ่งมั่นในเส้นทางศิลปะอยู่ดี เพราะหลังจบจากมัธยมต้น เธอไปเรียนต่อที่ Fu-Hsin Trade and Arts School โรงเรียนสอนศิลปะชื่อดังของไต้หวัน ซึ่งที่นี่เองทำให้เธอได้เรียนรู้ทั้งพื้นฐานและเทคนิคการสร้างงานศิลปะหลายอย่าง หลังจากเรียนจบเธอก็ก้าวสู่โลกของการทำงาน อันเป็นจุดเริ่มต้นหนึ่งของการทำบล็อก และหนังสือเล่มนี้
ขณะที่คนอื่นเรียนต่อมหาวิทยาลัย ฉันมาทำงานแล้ว ประสบการณ์ทำงานจึงมากกว่าคนวัยเดียวกัน 7-8 ปี งานที่ทำก็เกี่ยวกับศิลปะ และคอมพิวเตอร์ เคยเป็นทั้งดีไซเนอร์แอนิเมชั่นให้เกมออนไลน์ อินทีเรียดีไซน์ ล่าสุดก็เป็นดีไซเนอร์ ให้กับเว็บไซต์บริษัทหนึ่ง นอกเหนือจากเวลาทำงานปกติส่วนตัวเองก็ยังไม่ทิ้งงานอดิเรกที่ชอบคือวาดรูป เมื่อ 2-3 ปีก่อนมีกระแสเรื่องการทำบล็อกในไต้หวัน ฉันเลยทำบ้าง
จุดประสงค์แรกที่ทำคืออยากเอารูปที่ตัวเองวาดไปเก็บไว้ในบล็อก และเริ่มจากง่าย ๆ คือชวนเพื่อนมาดูบล็อก ประชาสัมพันธ์ตัวเองเล็กน้อย ทีหลังมีคนเข้ามาดู จำนวนการคลิกเยอะขึ้นเรื่อย ๆ ทางสำนักพิมพ์เล็งเห็นในเรื่องยอดผู้เข้าชมเลยติดต่อมา และกลายมาเป็นหนังสือชื่อ ไม่ไปทำงานได้ไหมเนี่ย
เรื่องแรกที่วานวานเขียนลงบล็อกเริ่มจาก ภาพdisplay ใน msn ก่อน เป็นภาพที่สื่ออารมณ์ในการทำงาน โดยใช้ตัวอักษรจีนพยางค์เดียวในการบรรยายภาพ (ในหนังสือฉบับภาษาไทย จะเห็นดิสเพลย์เหล่านี้อยู่ที่หน้าปก) เพราะความน่ารักของภาพดิสเพลย์ฝีมือเธอนั่นเอง บวกกับความใจกว้างที่ให้นำไปใช้ฟรี ๆ บล็อกของเธอจึงเริ่มเป็นที่รู้จัก คนที่เล่น msn ก็เอาไปใช้กันเยอะ
ถามวานวานว่า เมื่อเริ่มเขียนบล็อก เธอตั้งใจทำให้มันมีความแตกต่าง จากคนอื่นหรือเปล่า ไม่ได้คิดมากขนาดนั้น เพียงแต่คิดทำสิ่งที่ตัวเองชอบก่อนคือการวาดรูป แล้วฉันก็ไม่ถนัดเรื่องการเขียนอะไรยาว ๆ หรือเขียนเป็นบทความ เลยเลือกการบันทึกไดอารีของตัวเองในสิ่งที่ถนัดคือการวาดรูป โดยเล่าเรื่องสิ่งละอันพันละน้อยที่เกิดขึ้นรอบตัวเอง กลับกลายเป็นว่าสามารถสื่อได้ชัดเจน มองปุ๊บก็รู้ว่ารูปอะไร การเป็นบทความอาจต้องค่อย ๆ อ่าน ทำความเข้าใจถึงสามารถซึมซับได้ว่าผู้เขียนอยากสื่อสารอะไร ส่วนตัวฉันเองอยากสื่อสารอะไรที่เรียบง่ายและสบาย ๆ ซึ่งตอนนั้นยังไม่ค่อยมีใครเล่าเรื่องโดยการวาดรูป
ตัวการ์ตูนในเล่มที่หัวกลมใหญ่มีผมหยิกด้านหลัง 1 เส้น เจ้าตัวบอกนั่นแหละคือตัวแทนของเธอ หญิงสาววัยทำงานผู้เรียบง่าย แต่ออกจะเลอะเลือน ขี้หลงขี้ลืม และชอบทำเรื่องเปิ่น ๆ เสมอ ซึ่งความธรรมดา ๆ แบบนี้แหละที่โดนใจหนุ่มสาวชาวไต้หวันมาแล้ว จนทำให้บล็อกของเธอกลายเป็นบล็อกยอดฮิต ได้รับรางวัลบล็อกที่สนุกสนานในชีวิตที่ดีที่สุด
คงเป็นเพราะการสื่อสารด้วยความเรียบง่าย ด้วยภาพเข้าใจง่าย และคงเป็นเพราะเนื้อหาด้วยมั้ง ที่ใกล้เคียงกับชีวิตจริง มีทั้งเรื่องเกี่ยวกับครอบครัว เรื่องชีวิตการทำงาน อย่างเช่น มาทำงานสาย เดินชนประตูกระจก หลาย ๆ คนอาจเคยประสบกับตัวเองมาแล้ว ดูแล้วก็รู้สึกว่านี่เป็นตัวของตัวเองด้วย อาจเป็น จุดนี้ที่ทำให้คนเข้ามาอ่านบล็อกของฉันเยอะ บวกกับเรื่องของการเผยแพร่ภาพดิสเพลย์ msn ก็เป็นจุดสำคัญอย่างหนึ่ง ทำให้มีคนสนใจยิ่งขึ้น
วานวานเป็นคนขยันอัพเดทบล็อกของเธอมาก ปกติแล้ว 2-3 วันจะมี เรื่องเล่าใหม่ ๆ ผ่านตัวการ์ตูนเสมอ แต่เมื่อต้องมาโปรโมทหนังสือที่เมืองไทย ทำให้ไม่ได้อัพเดทนานหลายวัน จนคนเข้ามาโพสต์เรียกร้องให้วานวานรีบกลับไต้หวันโดยด่วน เพราะอยากอ่านเรื่องของเธอใจจะขาด
นอกจากคนอ่านในไต้หวันแล้ว ยังมีที่ฮ่องกง จีน สิงคโปร์ มาเลเซีย รวมทั้งคนจีนที่อยู่ในอีกหลายประเทศด้วยค่ะที่เข้ามาในบล็อก บางคนก็เอาไปแปลเป็นภาษาอังกฤษให้เพื่อนได้อ่าน ซึ่งมีคนมาให้กำลังใจเยอะมาก บางคน มาเล่าว่าระยะนี้เกิดอะไรขึ้นกับชีวิตเขาบ้าง มีเรื่องอะไรที่ไม่สบายใจ พอมาอ่าน งานของเรา เยี่ยมชมบล็อก เห็นเนื้อเรื่องสนุกสนานก็อารมณ์ดี สบายใจขึ้น เขียนมาขอบคุณ ฉันเองก็ภูมิใจที่มีส่วนช่วยได้
ปัจจุบันวานวานลาออกจากงานประจำแล้ว เพื่อตั้งใจสร้างสรรค์ผลงาน หนังสืออย่างเดียว ซึ่งเดือนพฤษภาคมนี้เธอก็จะมีหนังสือเล่มที่ 3 ออกมาวางแผงในไต้หวัน แม้จะเป็นนักเขียนขายดี ราชินีบล็อกยอดฮิต แต่เจ้าตัวกลับยังไม่รู้สึกว่าตัวเองเป็นคนดัง เธอบอกว่าเป็นโชคดีมากกว่า และยังต้อง พยายามพัฒนาฝีมือต่อไปทั้งการวาดรูป การคิดพล็อตเรื่อง และการทำบล็อก
สำหรับนักอ่านชาวไทย เธอฝากไว้อย่างเดียว คืออยากให้อ่านแล้วมีความสุข เพราะแนวคิดของเธอตั้งแต่เขียนบล็อกก็คือ ไม่อยากนำอารมณ์ด้านลบของตัวเองไปสร้างอารมณ์ด้านลบให้กับคนอ่าน
บล็อกและหนังสือของวานวาน จึงมีแต่เครื่องหมาย บวก เสมอ
ติดตามอ่านบล็อกภาษาไทยของวานวานได้ที่ //www.bloggang.com/mainblog.php?id=beer87
ขอบคุณป๊อกแป๊ก สำหรับภาพสแกนหน้าในนิตยสาร
ผู้ที่สนใจภาษาจีน อ่านบทสัมภาษณ์นี้ฉบับแปลเป็นจีนแล้ว กดที่นี่
Create Date : 01 พฤษภาคม 2550 |
Last Update : 9 เมษายน 2551 8:01:18 น. |
|
24 comments
|
Counter : 854 Pageviews. |
|
|
|
|
โดย: แม่ยูริค่ะ วันที่: 1 พฤษภาคม 2550 เวลา:10:15:30 น. |
|
|
|
โดย: shin chan (alei ) วันที่: 1 พฤษภาคม 2550 เวลา:13:36:41 น. |
|
|
|
โดย: shamrock (amy_de_alamode ) วันที่: 1 พฤษภาคม 2550 เวลา:14:58:37 น. |
|
|
|
โดย: PokPak IP: 58.9.95.22 วันที่: 1 พฤษภาคม 2550 เวลา:18:06:23 น. |
|
|
|
โดย: มู๋ก้อย IP: 124.121.245.250 วันที่: 1 พฤษภาคม 2550 เวลา:18:14:54 น. |
|
|
|
โดย: elfwood IP: 58.64.54.22 วันที่: 1 พฤษภาคม 2550 เวลา:21:05:17 น. |
|
|
|
โดย: โสมรัศมี วันที่: 2 พฤษภาคม 2550 เวลา:9:23:22 น. |
|
|
|
โดย: Beee (Beee_bu ) วันที่: 3 พฤษภาคม 2550 เวลา:2:43:12 น. |
|
|
|
โดย: ~momohara~ IP: 125.25.204.198 วันที่: 3 พฤษภาคม 2550 เวลา:20:26:28 น. |
|
|
|
โดย: ช็อกกาดื้บ IP: 124.120.82.204 วันที่: 3 พฤษภาคม 2550 เวลา:21:28:56 น. |
|
|
|
โดย: นุช IP: 58.136.113.33 วันที่: 7 พฤษภาคม 2550 เวลา:16:09:26 น. |
|
|
|
โดย: ปานชนก IP: 124.120.61.122 วันที่: 23 พฤษภาคม 2550 เวลา:18:39:08 น. |
|
|
|
โดย: คนสุดท้ายห้อง7ชื่อแพม IP: 124.120.61.122 วันที่: 23 พฤษภาคม 2550 เวลา:18:40:42 น. |
|
|
|
โดย: honeynut วันที่: 30 กันยายน 2550 เวลา:11:10:31 น. |
|
|
|
โดย: jeedzy IP: 124.120.108.33 วันที่: 17 ตุลาคม 2550 เวลา:20:45:29 น. |
|
|
|
โดย: aum IP: 58.137.10.66 วันที่: 1 พฤศจิกายน 2550 เวลา:8:54:07 น. |
|
|
|
โดย: ไม่บอก55+ IP: 58.8.39.28 วันที่: 15 ธันวาคม 2550 เวลา:15:13:03 น. |
|
|
|
โดย: cartoon IP: 125.26.119.7 วันที่: 3 มีนาคม 2551 เวลา:17:18:05 น. |
|
|
|
โดย: jerrymaru IP: 203.151.46.130 วันที่: 28 มีนาคม 2551 เวลา:8:15:44 น. |
|
|
|
โดย: เนย IP: 125.24.158.45 วันที่: 7 เมษายน 2551 เวลา:16:11:38 น. |
|
|
|
โดย: Nuii IP: 125.25.233.243 วันที่: 22 มีนาคม 2552 เวลา:15:44:16 น. |
|
|
|
| |
|
|
beer87 |
|
|
|
|
เก่งด้วยจ้า